Hier is het juist andersom, Eva is wel snel met dingen en ik was dat absoluut niet (ik liep geloof ik rond de 18 maanden los en Eva loopt nu aan 1 hand). Ik krijg nu telkens de opmerking: nou, wat dat betreft lijkt ze absoluut niet op haar moeder! (qua uiterlijk is ze juist precies mij) Best wel irritant, als je bedenkt dat Eva bijna 2 keer zo zwaar was bij de geboorte als ik en een veel betere start heeft gehad. Ze omschrijven het altijd zo alsof ik vroeger lui was... (nu ben ik lui maar dat is heel iets anders ). Hm, beetje offtopic geloof ik, maar vandaag de opmerking alweer een paar keer gehoord . Mijn dochter lijkt dan wel heel erg op mij, maar ze is nog altijd haar eigen persoontje. Wat ik juist heb, als ik oprecht geinteresseerd ben in wat andere kindjes doen en kunnen, dat ik het niet durf te vragen omdat je vaak dan weer een wedervraag krijgt (wat doet die van jou/wanneer deed die van jou dat) en als ik dan antwoord geef dat het opscheppen lijkt. Tenminste, daar ben ik dan bang voor, ook al vertel ik het dan heel normaal en niet opschepperig. Als ik niets vraag lijk ik weer zo ongeintereseerd. En uiteraard is iedereen trots op zijn/haar kindje. Als Eva weer nieuwe dingen kan ben ik eigenlijk niet zozeer trots, maar alles is weer een stapje naar het groter worden en dat vind ik zo mooi. En dan vind ik bijvoorbeeld los gaan lopen gewoon een hele grote stap in hun ontwikkeling en het ziet er meteen zo anders uit als ze lopen. En of dat nou met 1 of 1,5 jaar is, het blijft bijzonder. Hetzelfde met haar hebben en tandjes krijgen, het maakt geen bal uit wanneer ze het krijgen, maar het staat zo leuk als ze het hebben .
Hm, donderdag nog, was ik op bezoek bij een buurvrouw waar nog iemand op visite was. Zei die vrouw (die ons amper kent): nou, jij hebt nou echt wat ze noemen een luie baby! Omdat Jesse nog niet kruipt of zich nog niet optrekt. Jeetje, wat onzinnig! Net alsof alle baby's van nog geen negen maand dat al doen. En ik me nog zitten verdedigen ook, door op te noemen wat hij allemaal al wél kon! Stom he? Maar het is gewoon heel raar: als kinderen motoriek gezien maar snel zijn, dan wordt dat opgemerkt en geprezen. Maar als je kind meer een denker is, en heel veel weet (met 't koppie dus) dan wordt dat niet gezien.
Heeel herkenbaar allemaal , Sara is ook laat met alles , ze liep pas met 17 maanden en heeft het kruipen helemaal overgeslagen .. rollen deed ze pas heel laat , en nu ook weer met praten dat ze nog heel weinig doet ... maar ik weet dat ze het kan maar ze doet het gewoon niet .. nou de opmerkingen en het vergelijken van andere moeders gaat gewoon heel ver .. word er af en toe kotsmisselijk van
En wat ik dan nog het ergste vind is als je ze tegenkomt bij bijvoorbeeld de supermarkt dat die kindertjes hun hele rits aan kunstjes mogen vertonen , alsof ze een of ander circusaapje zijn , alleen om te laten zien dat ze het wel al kunnen :-#
ja ik snap t en dat is idd gewoon dom als mensen zo'n vergelijk trekken op een negatieve toon. Kan me voorstellen dat dat soms in t verkeerde keelsgat schiet. Maar een beetje opscheppen over je eigen kindje doet denk ik elke mama wel, we zijn nl allemaal super trots op onze kleine, al ligt hij of zij alleen maar de hele dag stil naar ons te glimlachen
O wat herkenbaar allemaal. Mijn dochtertje liep na 16 maanden en ik heb veeeeel opmerkingen gehad. Het irritantste vind ik mijn schoonzus die bij alle "minder leuke" dingen die mijn dochtertje doet zegt dat haar zoontje dat gelukkig nooooooooooooooit heeft gedaan. Dat hoor ik dus als mijn meisje schreeuwend aan de tafel zit, stampend in de hal staat, brood voert aan de video etc. Echt momenten dat je zo een opmerking net kan gebruiken
Hihi, ik was juist weer blij dat ze kort en weinig haar had en laat tandjes kreeg. Ik vind het juist zo schattig baby-achtig. Gelukkig verschillen de meningen daarin dus ook . Bij mij vergelijken ze gelukkig niet met vroeger, mijn moeder heeft ook totaal niet de neiging te vertellen wat wij wanneer deden. Ik deed alles gewoon binnen het CB schema en meer weet ik er niet van. Dat heeft ze wel in een boekje opgeschreven, maar ze ratelt het niet op. Mijn schoonfamilie moet juist altijd vertellen wat mijn man wanneer deed. Hij is enig kind en ik heb nog twee zussen, volgens mij scheelt dat ook.
Ik was al trots toen ze voor het eerst op mijn buik lag; het mooiste kindje van de wereld natuurlijk Ik erger me ook altijd zo aan mijn schoonmoeder, als Sharon iets doet dat helemaal schattig is heeft ze het altijd van mijn man, als ze ondeugend is 'heeft ze dat vast van haar mama', mja, ze moest eens weten wat voor een heilig boontje mijn man is (ahum )
Haha, ik vind kale baby's juist 'raar', in de zin dat ik me niet kan voorstellen dat wij een kale baby zouden hebben! En omdat ik Eva elke dag zie, is een kale baby opeens zo kaal . Mijn vriend was er trouwens wel blij mee, hij hoopte dat de baby wat haar had en niet zo'n fragiel poppetje zou zijn en we kregen Eva, met een bos haar en 4350 gram. Hier is het trouwens niet mijn moeder die vergelijkt met vroeger, want met haar heb ik geen contact. Maar wel mijn tante, die ook een tijdje voor me gezorgd heeft toen ik baby was. Mijn nichtje (haar dochter dus) is 10 weken ouder dan ik en zij was met alles veel sneller. Ergens snap ik het wel dat ze die opmerkingen maakt, zij had opeens ipv 1 opeens 2 baby's, die heel verschillend waren. Maar toch voel ik me soms wel een beetje bestempeld als het 'luie nichtje' (en gelukkig weet ik ook hoeveel ze van me houden ). Bedenk me opeens wat ik zo irritant vind van opmerkingen van mijn stiefmoeder. Toen wij (zeker in het begin) heel trots foto's lieten zien van Eva waar ze niet altijd elegant opstond, maar wat wij absoluut niet zagen omdat we verblind waren door verliefdheid , maakte ze dus wel opmerkingen over dat Eva's mond openstond of dat ze sullig keek. Dat doe je toch gewoon niet? Ze was echt Eva soms aan het afkraken... Het zal wel komen omdat ze zelf geen kinderen heeft gekregen... dan weet je toch niet precies hoe het voelt. Maar goed, hou dan gewoon lekker je mond. Ze is trouwens wel dol op Eva hoor, maar op haar manier en ze gaat pas echt helemaal los als ze alleen met Eva is .
Trek je niets aan van dat gezeur en geze*k. De meeste mensen die zo raar reageren doen dat alleen maar vanuit hun eigen onzekerheid. Mijn binkie loopt pas sinds 2 weken los.... 3 dagen voordat hij anderhalf werd...nou en? Ik ben evengoed wel trots, en wat een ander ervan vindt, zal mij een rotzorg zijn. Zo denk ik over het Cb, ouders/schoonouders enz enz. Ik zie dat mijn kind gelukkig is en zich goed ontwikkelt, nou prima. Ik volg mijn kind en leg hem niets op. Dat vind ik persoonlijk het allerbelangrijkste.
- Slaapt ze nou nog niet door? Je moet ... (adviezen zoals laten huilen, overstappen op de fles, niet meer voeden etc -> mooi wel dat ze het lekker uit zichzelf is gaan doen toen ze 8,5 mnd was) - Geef je nou nog steeds de tiet? - Wil ze geen flesje om 23u? Tjeee ... dus jij moet altijd thuis zijn rond die tijd? Je moet ... (zie boven), want dit is echt heel erg slecht (ik weet niet wat er slecht aan is, want deze discussies ga ik nooit aan in verband met en :c Sowieso opmerkingen als: - Loopt ze al? (gisteren nog de marathon gelopen) - Praat ze al? (Mirre houdt, net als Sharon, van een stevige discussie op zn tijd) Meestal is dit uit belangstelling en dus prima, maar soms krijg je dan reacties ...
Ja, ook zoiets, toen we mijn schoonvader belden om te zeggen dat ze geboren was, vroeg hij niets over haar gezondheid of hoe de bevalling was gegaan, alleen 'heeft ze rare oren'? (Hij heeft zelf namelijk wat rare oren). Wij 'nee'. Vervolgens komt hij op bezoek met zijn nieuwe vrouw boven het bedje hangen 'hahaha, oh, we zien het al, die oren, nou gelukkig is het een meisje hè, kan ze later haar haar erover heen laten groeien' ! Achteraf ben ik nog verbaasd dat ik ze het huis niet heb uitgetrapt, maar ja, zo'n opmerking verwacht je niet, zoiets zeg je ook niet. Mijn dochter heeft trouwens heel normale oren. En gisteren kwamen ze langs en moesten ze weer kwijt dat ze een spleet tussen haar voortanden heeft. Ja, dus? En ze duimt teveel, dus haar tanden zullen later wel scheeft gaan staan, blablabla. Sommige dingen zeg je toch gewoon niet.
Ohhhhh Jo , dat vind ik ook echt niet kunnen he! Je bent net bevallen van het mooiste kind van de wereld (tenminste, zo denk ik er dan over als iemand bij mij op kraamvisite kwam en dat niet vond is dat ook wel begrijpelijk he hahahaha) dan ga je toch niet zoiets geks over de oren zeggen? Over die tandjes, Sharon heeft dus echt een 'fietsenrekje' nou, maakt mij dat nou uit en daar horen we ook al het één en ander over; 'Nou, lekker dan, dat wordt een dure beugel dus'. Ja, NOU EN?
Ik was paar weekjes terug op het KDV voor de intake. We zaten in de middenruimte, een leidster komt naar buiten met een kindje, allebei helemaal blij. Leidster vertelde dat ze vandaag voor het eerst liep, het meisje was ruim anderhalf. Leidster ging alle groepen langs, kindje hobbelde al gierend van de lach van de ene leidster naar de andere, iedereen super enthousiast, lachen, prijzen, klappen en knuffelen. Kijk, zo hoort het.
Geen zorgen maken Fem Stand van het melkgebit zegt niks over de stand van de "echte" tanden. Laat ze maar lekker kletsen. En zelfs al is het dan nodig dat ze een beugel moet, nou en? idd! Er zijn zoveel mensen die een beugel nodig hebben.
over ouders gesproken.. wij hebben hier 2 stel ouders die bij hoog en bij laag beweren dat anne superveel lijkt op hun kind en niet op de ander langzaam begint dat wel enige irritatie op te wekken soms meestal leg ik het naast me neer hoor.. want tja stiekum lijken alle blonde babies op elkaar in mijn ogen maar dat gedoe.. kennelijk is het toch heel belangrijk voor oma's
als mijn moeder of schoonmoeder weer eens gaan zeggen op wie Erik wel niet lijkt, reageer ik altijd met : Erik lijkt op zichzelf! Nu Erik wat ouder is doen ze het gelukkig niet meer vaak meer dat vergelijken.
Hier op het forum zie ik het ook, vertelt iemand trots over de eerste kruippoging van Jantje met 10 maanden, en meteen word er door 20 moeders gereageerd dat de hare het al met 1/2/3/4/5 maanden kon. Wel jammer....... Iedere moeder moet gewoon trots zijn op haar kindje, maakt niet uit snel of langzaam. Ik prijs zelfs nog mijn meisje iedere keer als ik haar luier verschoon, dat ze ¨zo'n grote plasjes en mooie poepjes' heeft gemaakt
hier ook een mama die supertrots is als onze uk iets voor de eerste keer doet ieder kind ontwikkelt zich in zijn eigen tempo. bij ons is het een beetje omgekeerd, onze uk is best vlot en ik ben absoluut niet iemand die erover op loopt te scheppen. in onze wijk zijn allemaal rond dezelfde tijd baby's geboren. laat onze uk nou de vlotste zijn van het stel. een "tante'' van mijn vriend reageerde altijd heel enthousiast als ze mijn zoontje zag, ze kijkt nu niet meer naar hem om, omdat hij sneller is dan haar kleinzoon. dat vind ik dan zo erg, die afgunst heerlijk toch dat hij zich goed ontwikkeld, kan dat mannetje er wat aan doen dat ie lekker actief wil zijn. ik ben toch wel trots op mijn mannetje, hij is voor mij toch het mooiste wat er is. groetjes, Miranda