Vanaf de geboorte heb ik borstvoeding gegeven aan mijn dochter, maar in vanwege geelzien zijn ze in het ziekenhuis begonnen met bijvoeden (vlak na de geboorte). Ze hapte niet goed aan dus in het begin met tepelhoedje gevoed. Vanaf ongeveer 6 weken drinkt ze zonder tepelhoedje en dat ging goed. Ook heb ik 's avonds altijd gekolfd zodat ze voor naar bed gaan een flesje afgekolfde melk kon drinken. Sinds ze ongeveer 3 maanden oud is drinkt ze niet meer overdag uit de borst, of maar heel even. Ze duwt zich weg, keert haar hoofd af of gaat heel hard huilen. Uit de fles drinkt ze wel afgekolfde melk. Wanneer ze slaperig is drink ze heel makkelijk goed uit de borst. Bestaat er zoiets als borstweigeren? En wat kan ik hier aan doen? Momenteel ben ik de hele dag druk met flesjes geven en kolven, niet heel handig dus. Ik heb wel gehoord van kinderen die de fles weigeren, maar ik had nog nooit gehoord van kinderen die niet uit de borst willen drinken ...
Er kunnen verschillende dingen aan de hand zijn. Het kan zijn dat je kindje ergens last ervaart en het drinken van de borst daarom minder prettig vindt. Voorkomende redenen kunnen zijn oorpijn, pijn in het mondje bij actief aanzuigen, dat het meer moeite kost om actief vacuüm vast te houden. Een andere oorzaak kan zijn dat het drinken uit een flesje zo makkelijk is dat ze daar de voorkeur aan geeft. Het wachten op toeschietreflex duurt te lang bijvoorbeeld. Ook kan het zijn dat je melk heel krachtig toeschiet: dit is lastiger verwerken en kan ook zorgen dat je kindje liever aan het flesje drinkt omdat ze dat dan beter kan verwerken. Probeer dus eerst er achter te komen waar het gedrag vandaan kan komen. Kom je er niet uit, vraag dan een lactatiekundige om met je mee te kijken. Vaak zijn er hele kleine aanwijzigingen die wij met onze getrainde blik in 1 keer zien Een andere oorzaak kan zijn dat ze het gewoon niet zo goed meer weet. Dat de afgelopen periode onrustig is geweest bijvoorbeeld, of je bent weer meer buiten de deur actief, kindje naar oppas of opvang, wisselingen in thuis en niet thuis. Sommige kindjes hebben daar moeite mee en moeten even omschakelen; in gedrag zie je dan dat ze het echt niet meer weten. Ze hebben honger maar zetten zich af. Moeders interpreteren dat als wegduwen, terwijl het dat niet hoeft te zijn. Wat je in dergelijke gevallen doet is een paar dagen re-setten: bloot op bloot, dragen, bij elkaar in bed, op de bank etc. Relaxen samen. Voeden is optioneel zonder aandringen. Ook biologic nursing (even googlen) helpt hier heel goed: onderuit gezakt voeden is dat eigenlijk. Doordat je kindje dan meer volledig op je ligt geef je de regie aan haar, het volledige contact roept de oorspronkelijke zintuigen op. Het feit dat ze wel drinkt wanneer ze half slaapt is een gunstig teken! Ik hoop dat je hier snel doorheen komt! Succes