Hoe en wanneer begon jou bevalling ?

hier vooral wat rommelig gevoel een paar dagen en de avond voordat de vliezen braken extreme eetbuien. kon niet meer stoppen met eten. verder wat flut-weeën die ik niet eens als wee herkende, deze werden alleen op de ctg als flinke weeën werden geregistreerd :')

 

Na bijna 6 weken elke nacht voorweeen te hebben gehad, had ik gedacht dat ik zeker overtid zou lopen. Op 39,4 braken mijn vliezen smiddags on kwart over 3 (godzijdank op de wc) en toen gelijk een weeenstorm ik heb 2 weeën om de 6 minuten gehad en toen BAM elke 2 minuten, toen wij om half 5 in het ziekenhuis waren had ik al geen tussenposes meer ertussen, mijn man kon geen eens suiker in z'n koffie gooien tussen de weeën door, haha. Echt verschrikkelijk zwaar, mijn bevalling heeft 6,5 uur geduurd en heb wel 40 minuten moeten persen.

 

De dag ervoor had ik wat voorweeen, de dag erna opgestaan met weeen maar die herkende ik niet meteen. Hele dag mee rondgelopen, geen uur zonder weeen maar waren niet regelmatig. Om 9 uur 's avonds dacht ik toch maar even bellen. Om 22:15 zat ik in het ziekenhuis en 23:38 is onze dochter geboren

Bij de eerste begon het met gebroken vliezen en een flinke plons Dus dat was een stuk duidelijker!

 

Al een week of twee voorweeen die steeds vervelender werden. Met 39 weken nog mijn beklag erover gedaan bij de vk die toen aanbood om me dan bij 40 wk te strippen (normaal doen ze dat pas bij 41).

Twee dagen later begonnen de voorweeen weer maar werden erger. Durfde niet te hopen dus na wandeling en in bad naar bed. Niet geslapen, toen man naar bed kwam viel zijn trouwring op de grond en heb ik nog op handen en knieeen onderhet bed gezocht lol. Ik ,wa overeind en had ineens een flinke bloedneus. In bed gaan liggen en op ipad opzoekn of bloedneuzen kunnen wijzen op naderende bevalling... Tijdens het voorlezen voelde ik KNAP! En ik stond binnen een seconde naast mijn bed, verloor een klein plensje vruchtwater, sprintte naar het toilet en verloor daar nog veel meer.

Weeen kwamen gelijk om de zes a vijf minuten, een uur later om de drie minuten en toen de vk gebeld.

Gedurende de dag ervoor trouwens veel last gehad van shopdrang... Werd ik erg chagrijnig van want ik wou winkelen maar het ging niet haha.

 

Bij de twee natuurlijke maakten op de bewuste dag mijn darmen zich goed leeg. En bij de twee geplande heb ik dat zelf gedaan. Bevalt goed

 

Beide bevallingen begonnen zonder voorweeen oid, met gebroken vliezen.
Allebei ook om 1 uur 's nachts.

De oudste was er 9 uur later (in het ziekenhuis), de jongste 3 uur later (thuis)

 

Ik was 9 dagen overtijd en werd voor de tweede keer gestript. Eerste keer had geen resultaat. Na de tweede keer strippen ('s middags) zat ik om half 8 's avonds op de bank en kreeg een wee. Binnen 4 minuten weer en binnen een half uur om de twee à drie minuten. Drie uur later werd de kleine geboren, kon niet eens meer naar het ziekenhuis.

 

Verliezen van de slijmprop in de nacht van 17/18 Juni en uiteindelijk op -de uitgerekende datum- 19 om 01:45 bevallen.

 

Bij de eerste begon ik met flinke krampen om 5 uur s'morgens, we waren uit eten geweest de avond ervoor en ik wijde het daar aan(niet denken aan dat ik 39,5 zwanger was) Toen ik naar de wc ging verloor ik heel erg veel slijm maar met mijn suffe hoofd nog niks door en weer naar bed gegaan. Tot ik na een kleine 15 min weer een kramp kreeg dacht ik wel een beetje dit is gek maar nog niet echt doorhebbende wat er aan de hand was, tot de 3e kramp (wee) toen viel het kwartje. Kortom ik ben niet zo snel van begrip als ik net wakker ben hahah

Om 7 uur vriend maar wakker gemaakt met de boodschap dat hij maar beter niet moest gaan werken. veel aantal uurtjes later was ze er

De 2e is ingeleid ivm zw vergiftiging was een heel andere ervaring.

 

Eerst een avond 'vals alarm' op 40+1 na strippen. Met voorweeen aan de CTG geweest en na een uur weer naar huis.
De volgende avond voelde ik een wee en toen dacht ik: dit is het echte werk
De hele nacht weeen gehad die goed op te vangen waren thuis. Volgende ochtend 9uur naar het ziekenhuis, 5cm ontsluiting en vliezen laten breken daar. Om 13:30 u (na wat stimulatie via infuus ivm eerdere keizersnede) is mijn zoontje geboren!
Nu weer in afwachting )

 

Met precies 39 weken met gebroken vliezen, om kwart voor 8 naast mijn bed Ben thuis bevallen.

 

Ik was op controle bij de gynaecoloog en lag aan de ctg omdat ik de kleine niet meer voelde. Alles was gelukkig goed maar toch wilde de gynaecoloog dat ik 2 dagen later ingeleid zou worden ivm stijgende bloeddruk, vermoedens van zwangerschapssuiker en dus het niet voelen van de baby. Ik schrok best wel. Het was m'n 1e en ik was pas 38 weken en had totaal nog niet het gevoel dat ik er klaar voor was. Terwijl ik nog aan de ctg lag vriendlief opgebeld dat hij vrij moest nemen. Ik hang op, word losgekoppeld en sta op en word zeiknat....vliezen spontaan gebroken dus kon gelijk blijven en vriend weer bellen dat hij nu moest komen hahaha.
Weeën kwamen er echter nog niet en ze wilden het 24 uur aankijken. Dit gebeurde rond 17 uur allemaal. S nachts in het Z-H gebleven, wel wat lichte krampen maar verder gebeurde er niets. De volgende ochtend om 10 uur besloten ze mij toch weeenopwekkers te geven. De kleine reageerde dat niet goed op dus binnen een kwartier weer stopgezet alleen kreeg ik nu spontane weeën. Nog geen 4,5 uur later en net 7 min verder was de kleine man er! Heftig maar o zo gaaf!

 

2 dagen voordat ik was bevallen had ik een hele erge migraine aanval gehad en kon ik niks meer binnen houden de dag voor mijn bevalling had ik af een toe een wee en leek het net alsof ik stoned was
op de dag zelf had ik rond 12 uur mijn slijmprop verloren en om 15:00 uur brak mijn vruchtwater toen ik wakker werd van mijn dutje de vk was rond een uur of 17:30 uur langs gekomen om te kijken en die zou een uur later terug bellen om mijn temperatuur door te geven, de vk had gezegd dat ik het 2 uur moest aankijken en dan weer opnieuw contact na een kwartier zei ik al tegen mijn vriend dat de pijn alleen maar erger werd en ik moest maar volhouden uiteindelijk duidelijk gezegd dat het geboren zou worden hij snel de vk gebeld en die kwam gelijk moest gelijk op bed liggen en persen en daar was hij
binnen een uur had ik 10 cm ontsluiting , bij de volgende bevalling mogen ze niet meer weggaan

 

Na 2 dagen onregelmatige weeen die wel voor ontsluiting zorgden heeft de vk de vliezen gebroken. Daarna kwam ik gelijk in een weeenstorm waarbij ik 25 seconden tussen elke wee had. In het ziekenhuis was ik na 3 uur weeenstorm (in bevalbad) pas 1 cm verder. Ik heb toen om pijnstilling gevraagd en ging met remifentanil in een uur naar volledige ontsluiting. Na 30 min persen zonder persweeen was ons kindje geboren. Na een bevalling van 45 uur .. was een pittig weekend!

 

Mijn eerste:
Ik werd met 40+0 om half vier snachts wakker met kramp. Nu heb je als hoogzwangere wel vaker pijn dus dat was niks geks. Op de wc zag ik dat ik bloed verloor. De krampen kwamen vaker en toen ik in bad lag en ze er naar verloop van tijd doorheen kwamen wist ik dat het echt was.

Bij de tweede: voelde ik de bevalling aankomen, geen idee hoe. De vk was het niet met me eens omdat ik nog potdicht zat. Diezelfde dag begonnen de krampen weer, dus ik weer in bad. Maar het ging zo snel dat ik de vk gelijk heb gebeld en direct naar het zkh kon waar mijn tweede na 20 minuutjes werd geboren. Met 39+4.

 

Bij mijn zoontje had ik helemaal nergens geen last van. Op 11 Dec 2013 (37+6) was ik nog op controle en had ik een iets hoge bloeddruk die ze in de gaten gingen houden maar verder huppelde ik nog rond.
De volgende ochtend (de 12e en met 38 weken) werd ik om half 5 in de ochtend wakker omdat ik dacht dat ik in mijn bed lag te plassen dus vloog ik er zo snel ik kon uit. Maar dat bleken dus mijn vliezen te zijn die waren gebroken.
Manlief wakker gemaakt en de boel opgeruimd. Ik ben nog heel relaxed gaan douchen en ondertussen belde manlief het zkh.
Om 9 uur waren we daar en werd ik even aan de ctg gelegd maar niets bijzonders. We gingen huppelend weer naar huis om 11 uur, ik mocht het uitlopen. Vlakbij huis zo rond half 12 kreeg ik in de taxi opeens een flinke voorwee. Thuis ben ik in bed gaan liggen en heb daar eigenlijk de hele middag gelegen terwijl de weeën rustig aan sterker en heftiger werden.
Ik vond dat het nog wel ging maar manlief wilde persee 's avonds naar het zkh, dus gebelt en we mochten komen.
Ik had toen wel flinke rugweeën maar kon ze toch nog aardig wegpuffen.
Om 18:30 in het zkh waar ik een uur aan de ctg lag. Toen konden ze het hartje niet meer goed vinden en zijn de pas gaan kijken hoever ik was. Bleek 5 cm te hebben en ze hebben stekkertjes in zoonlief zn hoofdje gedaan (ofzoiets) Ik kreeg toen wel een morfinepomp (20:00) voor de scherpe randjes.
Kheb nog 2x de boel eronder gespuugd en een keer een dikke scheet gelaten naar mn vriend die op dat moment heel lief over mn bil wilde wrijven (ik lag op m'n zij)
Om 22:40 mocht ik uiteindelijk persen en 22:52 was zoonlief er.

Al met al vond ik het best goed gaan en meevallen en de verloskundige was ook in d'r nopjes omdat ik blijkbaar zo'n aardig en makkelijk mens was. ( ik begreep later dat ze nogal een avond hadden met snauwende as mama's )
Ik teken ervoor om het ooit nog eens zo te doen, maar dan zonder morfinepomp want daar werd ik achteraf heel naar van. ( ik blijk dus niet tegen morfine te kunnen)

 

1e was ingeleid met precies 40wk

2e:
Na een warm bad (21.00) verloor ik met afdrogen groot deel slijmprop. Binnen 15 min onregelmatige weeen. Onder de douche gaan staan om te kijken of ze dan zouden wegtrekken, daar rest slijmprop verloren. Onregelmatige weeen hielden aan.
23.00 naar bed. Kon niet slapen af en toe weeen, nog goed te doen maar wel vervelend. Naar beneden, beetje internetten en ondertussen weeen bijhouden. Om 4.00u regelmatig met 6min ertussen, man wakker gemaakt, hij zoon naar oma gebracht ik verloskundige gebeld. Die was om 4.20u bij ons.
Uiteindelijk om 6.45u werd onze jongste zoon in het ziekenhuis geboren. 39wk+1dg

 

Met 36 weken hele lichte indalingsweeen gehad, een keer of twee heel even. Stelde weinig voor. Met 39.4 rond 11 uur s ochtends een beetje gerommel in mijn onderbuik en vanaf 14:00 weeen die ik niet kon tellen(er zat geen tijd tussen, bleek achteraf een weeenstorm maar dat weet je niet als het de eerste keer is). Niks gemerkt van een slijmprop of brekende vliezen, alleen een heel klein beetje bloedverlies. Om half vijf naar het ziekenhuis met persweeen en toen we er 20 minuten waren is onze dochter geboren.