Zou dat misschien ook niet iets te maken hebben met de Franse mentaliteit, in de zin dat de problemen binnenshuis blijven?
Dat zal het wel zijn dan. Ben wel benieuwd eigenlijk hoeveel kids daar niet doorslapem, allergisch zijn, etc etc.
Oh, ik ben hier trouwens al heel wat terror kindjes tegengekomen dus aan de Franse opvoeding schort volgens mij ook nog wel het een en ander
Ik snap je wel. Tot Dirk een dreumes was werkte ik in Afrika met veel Franse collega's. De meeste input over babyverzorging en opvoeding kreeg ik vanuit Franse hoek. Via mijn andere contacten kende ik ook AP en het werk van Sears. Ik had niet de indruk dat het elkaar nou echt beet. De accenten die Franse mensen leggen liggen anders dan die Amerikanen leggen, denk dat je in Nederland inderdaad meer van allebei een beetje vindt. Vond dit een leuke recensie uit AP-hoek: A Natural Mama Reviews Bringing Up Bebe: French parenting | Natural Moms Talk Radio
Een keer eten bij Flunch en je weet dat er ook Franse kinderen zijn die met eten gooien. Maar...ook bij dit soort fast food outlets eten ze WEL groente!
Flunch is een goed voorbeeld. Het is hier niet altijd roze geur en maneschijn aan tafel hoor. Die van 'ons' heeft te veel nederlandse genen en eet gewoon al een week of drie helemaal niets in de avond. En nee die krijgt ook niet te veel tussen door te smikkelen!
Ik ben een echte Italiaanse moeder Bemoederend, heel vrij laten binnen een breed kader ( wel grenzen dus)af en toe lekker verwennen ( belonen en gewoon omdat ik dat leuk vind, vakantie is hier altijd feest...dus met extra lekker eten en elke dag iets te doen) Binnen dat kader vind ik vooral fatsoen en respect belangrijk. Ik ben heel erg gebrand op netjes spreken en gedragen tegen andere mensen.
Ik wil het boek al een hele tijd lezen, de opvoedstijl spreekt me wel aan. Voor ons meisje ook netjes "hallo", "dankjewel" en we werken nu aan alstublieft. Wat mij betreft moet ze de oudere generatie aanspreken met "u", gezond vóór snoep en tafelmanieren kennen. Ik kan me vinden in een hoop "ouderwetse regels". Ze is nu pas 2, maar vriend en ik zijn in dat opzicht streng. Ik hoor wel eens gedoe over het "eindeloze overleggen" met je kinderen. Ik ben daar niet voor, maar we leggen wel veel uit. Dat deden we al vanaf heel jong en ze lijkt het vaak wel op te pakken. Hebben jullie trouwens ook Tijgermoeder gelezen? Dat is wat meer gericht op de ambities, school en toekomst, maar ik vond het wel een mooie insteek. Het is niet mijn stijl, maar ik heb er zeker wel wat van opgestoken. Het conflicteert een beetje met de Nederlandse "als je maar een opleiding hebt is het wel goed" en lijkt meer op de Amerikaanse stijl die ik heb meegemaakt ("richt je op een hoog doel, streef naar meer"). Ik mag dat wel.
Mijn kinderen zijn half Frans. We hebben hiervoor in Frankrijk gewoond, wonen nu verder weg, maar mijn meiden gaan naar de Franse school. Ik zie wel dat eigenlijk alle Franse vriendjes en vriendinnetjes van mijn dochters een stuk beter en meer eten dan de kinderen uit andere landen. Ook als ze bij hun gaan spelen eten ze altijd lekker en uitgebreid. Mijn meiden eten ook alles, van roblechon tot garnalen en van coquilles tot olijven. De meeste Franse kinderen zijn heel netjes. Ze zeggen altijd alsjeblieft dankjewel en gaan ook meestal lief met elkaar om. Wat ik wel vind is dat ze zo in een keurslijf gedrukt worden. De spontaniteit is vaak ver te zoeken en ze zijn heel erg gespitst op 'wat hoort'. Ook in het onderwijs ligt de lat enorm hoog en is er weinig ruimte voor eigen input van de kinderen. Het is wel duidelijk een andere manier van opvoeden dan in Nederland. Mijn man en ik komen er gelukkig wel uit samen, haha en onze kinderen profiteren van mijn Nederlandse 'wilde' invloed om toch lekker eigengereid en kritisch te blijven