Ja ik moet het ook doen. Heb het nog niet hele lange tijd achter elkaar hoeven doen omdat de zwangerschap weer mis ging, maar nu weer begonnen want weer zwanger. Ik krijg van de ene prik een blauwe plek en van de andere alleen een klein rood vlekje. Ik vind het rotprikken eerlijk gezegd. Maar hoe doen jullie ze erin? Ik zoek iedere keer opnieuw met de naald een plekje wat geen pijn doet. Daarna ga ik lichtjes duwen en een beetje op en neer duwen en dan opeens schiet ie er in 1 keer doorheen. Ik vind het inspuiten vaak ook zeer doen. Lijkt te branden.
Ik prik op huid die nog niet zo beschadigd lijkt. Niet op platen en niet op blauwe plekken. Maar die plekken worden echt schaars op een gegeven moment! Mijn billen ben ik wel heel blij mee (haha) want dat prikken daar gaat prima. Wel jeuk en wat blauwe plekken,maar lang niet zo pijnlijk of gevoelig voor het krijgen van platen als mijn bovenbenen. En nu hebben mijn bovenbenen ook even tijd om bij te komen, want ik ga ze vast nog hard nodig hebben om in te prikken straks. Dinsdag zit ik op de helft van mijn zwangerschap en nog niet eens op de helft van het prikken dus. Vanaf dinsdag nog 26 weken (inclusief de 6 weken in het kraambed) = 182 spuiten... Ouch!!!
hey meiden ik prik clexane 40mg en ik las dat je de huid nog even vast moet houden (in een rol, zoals je m pakt als je naald erin steekt). dan vloeistof spuiten en daarna pas rustig loslaten. heb wel het idee dat het nu meer puntjes blijven dan plekken. ... vanaf wanneer zijn jullie in bil of been gaan prikken?
Fijn dat dat beter bij je gaat. Ik heb met de halve dosis ook veel minder last. Alleen die naalden gaan zo lastig door m'n huid, heb er al 1 gebogen 😉 Ik ben nu meteen in m'n benen gaan spuiten. Bij de eerste zodra ik hoorde dat dat ook kon, rond de 16 weken. M'n buik kan ik niet echt huid pakken, daar begin ik niet aan.
@conejita We lopen gelijk 😊 Lees net je ondeschrift, wat verschrikkelijk om een kindje te verliezen. Sterkte! Zal niet makkelijk zijn om nu weer zwanger te zijn, of wel?
Oh ellende als ik dit lees! Komen meteen nare herinneringen boven. Ik ben altijd zo bang geweest voor prikken en vind de fraxi echt de ergste van allemaal. Rotspuiten zijn het. Maar ja, ook hier is het de enige manier om zwanger te blijven en niet zelf neer te gaan aan nog meer trombose en longembolieen, dus we hebben geen keuze. Ik durfde het zelf nooit te prikken, dus mijn man moest het van mij doen. Hij pakte dan altijd een rolletje huid van mijn bovenbeen, kneep er een beetje in om me af te leiden van de prik en dan erin darten zeg maar. Rustig leeg spuiten en dan eruit trekken. Ik had heel af en toe ook van die blauwe plekken en schijven, maar meestal ging het goed. Toen ik het zelf een keer deed gutst het bloed er nog net niet uit eek! Ik zie er niet naar uit om weer te prikken bij een volgende zwangerschap. Dus sterkte meiden!
ja leuk, tegelijk! nee het is niet makkelijk hoewel ik me nu sinds vrijdag wat beter voel. heb nu eindelijk een fijne gyn en ik kon daar alles kwijt, twijfels vragen verdriet etc. en in combi met de goede termijnecho voel ik me nu iets rustiger in mijn hoofd. maar het blijft moeilijk want het verdriet is groot natuurlijk. is ook echt verschrikkelijk om je kindje te verliezen, zo laat nog en zo ontzettend plotseling. soms denk ik... als we deze zorg die dit kindje krijgt ook aan mijn dochtertje hadden gegeven, had ze heel wrsch gewoon geleefd. het is enorm zwaar maar ik begin nu ook goede dagen te krijgen gelukkig. het prikken is vervelend maar heb er verder niet veel moeite mee. ik ben al blij dat ik iets kan doen!
Ik prik ook altijd in een huidplooi! Moet ook volgens mij? Na het inspuiten van de vloeistof laat ik de huid altijd langzaam los (waardoor de naald er al bijna uit is) en haal ik de naald er daarna uit. In m'n bil is het allemaal wat lastiger, maar vriendelijker dan in mijn bovenbenen. Ach, we doen het allemaal maar voor een goed doel toch, straks lekker een prachtig kindje in onze armen!!
Het lijkt me inderdaad onmogelijk om mee te leven. Krijg er tranen van in m'n ogen. Het idee ook dat t anders gekund had. En zo zonde dat je nu ook niet meer van deze zwangerschap kunt genieten. Als t kindje er eenmaal is maakt dat natuurlijk niet meer zoveel uit. Maar heb vertrouwen dat t nu waarschijnlijk allemaal goed gaat met de medische hulp die er is. Mag ik vragen wat er gebeurd is? is je placenta voortijdig losgelaten ofzo?
ja mag je vragen hoor. nee de placenta was in orde, alleen klein (500g). en zij ook 2140g. alles was perfect tm 36.2 weken, toen ik mijn laatste echo kreeg (een doppler). (ze zeiden ze is klein, maar niets om je zorgen over te maken, dat was toen ook nog zo. ze is later pas in de problemen gekomen wrsch) daarna geen controles meer gehad. schijnt normaal te zijn hier. het was mijn eerste zs dus ik dacht het zal wel goed zijn. er zijn nooit alarmbellen gaan rinkelen omdat alles controles goed waren. maar ze is dus plosteling overleden. eerst zei mijn gyn wiegedood maar nu zegt andere gyn (specialist) dat het wrsch door te toch te kleine placenta kwam. hadden ze me gecontroleerd (hartje beluisteren of zo) was er missch iets opgevallen maar dat is niet gebeurd. ik voelde haar niet meer bewegen en ging naar het ziekenhuis. toen was het al te laat nou ik kan nu verassend genoeg wel een beetje genieten. omdat ik nu de 12 w voorbij ben en ik weet dat ik die laatste weken niet doorhoef maar eerder ingeleid word. ook heb ik vaker controles en dus medicatie. heb al veel echo´s gehad en beebje doet het goed. natuurlijk, altijd het eerste moment ve echo denk ik "missch is het kindje wel dood" maar zodra ze zeggen het leeft gaat het wel weer. ik ben nu niet angstig of zo, wat heel fijn is. ik geniet van de goede momenten. verdriet om Noa* komt in (hevige) golven maar er zijn nu ook periodes dat ik me iets rustiger voel. gelukkig. dankje voor je interesse, het is fijn om erover te praten
Ik heb weer even een baalmoment van de fraxi! De laatste week gaat het prikken op de een of andere manier helemaal niet. Elke prik zorgt voor enorme blauwe plekken en schijven onder de huid en heb noodgedwongen weer in mijn been moeten prikken, maar ook daar is het een drama. En vervolgens de gyn die zegt: ja even doorzetten. IK WEET HET! Maar ik vind het niet leuk even nu! Alles doet zeer, mn billen en bovenbenen zien er niet uit en heb geen prikplek over! Wat zou ik gewoon graag overgaan op orale antistolling... alhoewel dit wel natuurlijk meer risico meeneemt en niet mag.. Maar alleen de tussenliggende maanden... Aan het eind ga ik wel weer spuiten.. Maar even niet die hel elke avond. Dat zou ik graag willen... Op m'n werk prik ik ook elke dag mensen fraxi (standaard 3 dagen na de keizersnee moeten ze fraxi) en hoe vaak mensen al niet tegen me hebben geklaagd van: Ohh ze doen zoooon zeer en je hebt GEEN IDEE WAT JE ME AANDOET ZUSTER! Soms wil ik dan alleen maar terugzeggen: ECHT WEL en ben zieliger dan jij hoor haha! Zucht, soms even klagen Nog maar zo'n 170 spuiten... Laten we hopen dat de kleine met 37 weken komt, dat scheelt toch weer 21 spuiten, haha!!
Ik heb gehoord dat Clexane veel fijnere naaldjes heeft. Ik ga het volgende keer eens vragen of ik niet kan overstappen
En clexane is net zo makkelijk te krijgen als fraxi? Waarom schrijven artsen dan standaard fraxi voor als clexane minder pijnlijk is? Is het duurder oid? TotosDawn, nou ik vind het niet normaal hoor, dat jij er zulke plekken aan overhoudt. Klinkt toch als een allergie? En even doorzetten, jaaa alsof het niet al genoeg afzien is
Ai, ik heb echt medelijden met je! Eerlijk gezegd is het op dit moment ook 1 van de redenen wat mij tegenhoudt aan een tweede te beginnen Ik heb na mijn trombosebeen en longembolie clexane gespoten en dat viel op zich mee, maar dat waren maar 10 dagen. Ik vind bijna een jaar nogal wat.. ik wil je iig sterkte wensen en wellicht dat je er inderdaad allergisch voor bent?