Is ook héél spannend, zo'n eerste bezoek. Ik heb inmiddels wel gemerkt dat je idd je grenzen wel gaat verleggen - uiteindelijk ga je toch wel heel ver voor een kindje - maar het is ook zeker belangrijk samen (per stap) te beslissen waar de grens voor jullie ligt. Eén tip: doe dat echt per stap... en geniet eerst maar van je weekend
Dat is de website van de gyns waar ik onder behandeling ben, staat inderdaad veel goeie info op. Freewilly, begin eerst maar eens aan de onderzoeken die je nu krijgt en wacht af wat er uit komt. Daarna kun je altijd kijken wat je wel en niet wilt. Het valt mij bij mijn arts op dat de beslissingen eigenlijk voor je gemaakt worden ipv dat er overlegd word. Voor mij is dat geen probleem (nog) maar geef goed aan waar je grenzen liggen. En bekijk alles idd stap voor stap. Slaap lekker! Liefs, Wup
@ freewilly, voor mn behandeling heb ik nooit getemp, maja had toen ook niet echt een eisprong, dus zou ook weinig te zien zijn Ga je nu niet te veel richten op dat PCO verhaal! Succes, Taliaa
Ja, je moet toch wát denken . Nee hoor, flauw, maar 't houdt me wel bezig. Van m'n weekend genieten ga ik zeker en ik heb vandaag al hard gewerkt, lekker bezig zijn. Ik heb ook mijn werkgeven gemailt, ging gisteren namelijk nogal vrij plotseling weg om naar de HA te gaan. Gelukkig begrijpt hij het goed en hij zegt dat ik de rust moet pakken die ik nodig heb. Dat is ook fijn. @Wup: daar ben ik ook wel bang voor, dat er beslissingen genomen gaan worden door anderen. Daarom ook is het verstandig mijn man mee te nemen. Kunnen we samen luisteren én samen praten.
Toch gebeurt het ook als je samen bent, je bent soms gewoon met stomheid geslagen en als je dan weer buiten staat kom je allebei weer bij zinnen. Heel stom is dat. Maar ach je hoeft echt niets te doen wat je niet wilt. Dus maak je daar maar niet druk om.
Mijn man heeft gisteren één van zijn bazen verteld dat we naar de gyn moeten. Hele grote stap voor hem, dus ik was helemaal trots dat hij dat had gedaan. Zijn collega's zijn op dat gebied meestal nogal lomp, dus dat schept niet echt vertrouwen, maar ja, ze vragen zich daar zo langzamerhand ook wel af waar we blijven met een zwangerschapsbericht In principe hebben ze er niks mee te maken natuurlijk, maar wel goed dat er nu iemand is daar die er ook van af weet, zeker als we in de toekomst eventueel vaker naar het ziekenhuis zullen moeten. Omdat we in Zwolle gaan, is 't niet in een uurtje gepiept, want we zijn al anderhalf uur onderweg in totaal om er te komen en weer thuis te komen.
@Freewilly: je had een vraag over pco en temperaturen. Als je in mijn album kijkt kan je zien wat bij mij de temperatuur deed (een en al haaietanden dus ). Op de nieuwste zie je mijn cyclus mbv clomid: een echt ei! groetjes!
@Tezz, ik heb even in je album gekeken. Mijn temp.kaartjes hebben niet zulke scherpe punten, iets minder grote sprongen dus, maar in de meeste is ook geen goede boven- en ondertemp. in aan te wijzen, hoewel ik tijdens het tempen zelf wel altijd aan een bepaalde temp.sprong mijn eisprong dacht te herkennen. Daarna bleef de temp. altijd wel sprongetjes maken.
Hallo allemaal, 't gaat ons ook even niet van een leien dakje. Mijn man heeft terug een bijbalontsteking Hij heeft nog maar één bal, die andere is afgestorven ten gevolge van een eerdere ontsteking. Hij slikt inmiddels in korte tijd zijn tweede peniciline-kuur. We hopen (en de artsen verwahten) dat 't daarmee overgaat. Zo niet, dan zullen we wss naar de uroloog moeten en moet hij een echo laten maken. De angst zit er goed in, aangezien die andere bal toen dus ook niet gespaard is gebleven. En tsjah, zonder zaadballen geen baby. Dus... We hebben al wel altijd gezegd misschien sperma te willen invriezen als de ontsteking terug mocht komen. Gaat het nu niet over, dan komt dat onderwerp wel dicht bij. Want: willen we dat, wat zijn de trajecten die we daarmee kunnen doorlopen en zit daar één bij die wij aan durven en waar we aan willen? Dan komt de vraag op of het sperma nu nog goed genoeg is om een bevruchting tot stand te brengen, omdat die ontsteking er dus al een paar weken zit en nogal hartnekkig lijkt te zijn. Zou het sperma er niet al teveel door aangetast zijn, en in hoeverre is hij, mocht het wel overgaan, nog vruchtbaar? Is er dan (blijvende) schade opgelopen? Allemaal vragen... Gelukkig kunnen we 't samen aardig goed handelen, het geeft geen onderlinge spanningen ofzo. Maar de ongerustheid is wel vervelend, het onzekere van hoe het verder zal gaan...
Jeetje zeg! Hier ook een man met 1 bal! Wij hebben dus bij het verliezen van die ene meteen zaad in laten vriezen. Gelukkig hebben we dit niet nodig gehad bij de behandelingen...maar we laten het mooi staan waar het staat. Puur om het ongeluk wat jullie is overkomen! 1 bal was bij ons dus al reden voor ICSI. Ik hoop dat het bij jullie de kwaliteit niet aantast! Succes!
Wow FreeWilly, dat is wel even schrikken. Ik hoop voor jullie dat het allemaal uiteindelijk mee zal vallen. En anders dat je idd de juiste beslissingen mag nemen.
Hoi allemaal, op 't moment gaat 't wel goed. De pijn is wat afgenomen, maar of de ontsteking nu echt weggaat met die antibiotica betwijfelen we... Vandaag heeft manlief z'n laatste tabletje gehad. Dus zou het tussen nu en een dag of 5 wel echt over moeten zijn. Zo niet, dan gaan we terug naar de huisarts. Ook het bezoek aan de gyn komt nu dichterbij: nog anderhalve week.
hey Freewilly, ik hoop dat het allemaal goed gaat met de ontsteking en dat het weinig schade aangericht heeft. Succes bij de gyn, het komt al snel dichtbij! Liefs, Wup
Morgen is 't zover. Ik zie d'r wel tegenop hoor, maar ik hou jullie op de hoogte. Ik ben gisteren weer ongie geworden, dus dat wordt een lekkere smeerboel. Ieuwl!
Succes vandaag! En die smeerboel: ieder zo z'n hobby (beroep) hé? Ik stond ook al raar te kijken toen de fert. arts zei dat ze me op de 2e of 3e cyclusdag wilde zien... Maar zij vond dat heel normaal...