Ondertussen is het zo'n 4 maanden geleden dat ik bevallen ben van Indy. In de zwangerschap had ik al b.i. Nu nog steeds veel last. Ben op zoek gegaan op internet naar lotgenotencontact. Helaas weinig te vinden. Zijn er hier mensen die het leuk/fijn vinden om hierover in contact te komen via email of msn. Loop op het moment erg aan tegen het onbegrip van mensen die hier nooit mee te maken hebben gehad. Groetjes sandra
Ik ben nog zwanger en heb er best veel last van. Ben pas op de helft van mijn zwnagerschap en heel erg bang dat het nog veel erger gaat worden. Het is zeker moeilijk om af en toe begrip te vragen omdat je het niet ziet van de buitenkant! Ben jij naar een fysiotherapeut geweest? En waar heb je nu nog last van?
Wat voor klachten hebben jullie precies als ik vragen mag? En wie stelt die diagnose dat je B.I. hebt? Als ik iets aangeef bij mijn VK zeggen ze gewoon 'dat het erbij hoort' en verder doen ze er niks mee. Groetjes Riemkje
Hoi, ik heb bij mijn drie zoons ook bekkeninstabiliteit gehad, de eerste keer ('94)lag ik 3mnd voor de bevalling plat en het heeft 6mnd geduurd voor ik weer helemaal mobiel was. De tweede keer (2005) had ik het alleen tijdens de zwangerschap, was het na de bevalling gelijk over en de laatste keer(Yuri is in Januari dit jaar geboren) had ik het ook in de zwangerschap, wel minder dan de eerste en tweede keer maar door een zware bevalling waarbij mijn bekken behoorlijk werd gemanipuleerd, had ik er na behoorlijk las.nu gaat het redelijk tot goed. Na de eerste keer ben ik bij een ortho manueel therapeut geweest en die heeft ervoor gezorgd dat mijn bekken recht stond, daarna ging het snel beter. Voor tijdens en na de tweede keer ben ik ook bij hem geweest om mijn bekken te behandelen en dat heeft zeker zijn vruchten afgeworpen! nu ben ik pas geleden weer geweest omdat ik veel rugklachten had en inderdaad stond mijn bekken weer wat scheef. Toen ik er de eerste keer last van had was de bekendheid met BI nog slecht zelfs mijn verloskundige kon mij noiet meer vertellen dan"niet te veel aan een kant tillen en niet op hakken lopen Na de bevalling heb ik samen met een fisiotherapeut en een pedagoge een avond voor lotgenoten georganiseerd, ook daar werd duidelijk hoe mensen tegen onbegrip opliepen. Ik vind inmiddels al een hoop verbeterd, komt misschien ook bij dat ik me niet zo bezwaard voelde en het gevoel niet meer zo had dat ik het moest uitleggen, mensen die het kennelijk niet snappen(omdat ze het zelf niet hadden) hebben zelf pech, die zijn kortzichtig en dom. ze moeten hun energie maar in het helpen stoppen ipv in kritiek. Ik kan je het advies geven om eens naar je bekken te laten kijken door een ortho manueel therapeut. Blijf goed naar jezelf luisteren pijn is niet goed, napijn is een teken dat je teveel hebt gedaan, probeer voor alles een makkelijke oplossing te zoeken, ik had bij de was e.d verhogingen, probeerde zo weinig mogelijk te bukken, de trap op en af (tillend) vermijd ik nog steeds zoveel mogelijk, kleine slaapt in een kinderwagenbak in de huiskamer. Probeer het wel in beweging tehouden door stukjes lopen op te voeren, maar met mate, pijn is ho. denk om op en afstapjes, niet op hakken, niet tillen en trappen lopen tegelijk. Sterkte er mee Jeanette
Bij iedere stap die ik zet voel ik een enorme pijn in mijn schaamstreek, niet zomaar pijn maar echt pijn waardoor je soms niet verder meer kunt lopen. Ook straalt het door naar de onderrug. Ik heb begrepen dat B.I. er in verschillende soorten en maten is. De verloskundige heeft het geconstateerd en heeft me verplicht rust opgelegd. Dus niet meer werken (staand werk deed ik), geen zware boodschappen doen en tillen, mijn zoontje moet alleen de trap op en in bad klimmen. Traplopen beperken en heel vaak rusten (en dat is niet zitten maar liggen)!
ik heb nog steeds na de bevalling last van mijn si-gewricht, alleen heette het geen instabiliteit maar een blokkade, waardoor mijn lichaam zich heeft aangepast om geen pijn meer te voelen. kortom, nog steeds bekkenklachten door de zwangerschap.. en inderdaad, weinig begrip krijg je ervoor, zo van je zwangerschapsverlof is voorbij dus nu zal je ook wel weer de oude zijn... best jammer.. ik volg nu mensdieck om wat te verbeteren aan mijn houding, wellicht als mijn spieren en bekken weer wat sterker zijn ga ik nog naar een manueel therapeut... heel veel sterkte, en het komt echt meer voor dan je denkt, alleen wordt er van veel vrouwen verwacht dat ze gewoon weer de oude zijn na een bevalling...
Dankje voor je antwoord Eppie. Die klachten klinken net als wat ik heb.... Maar ik snap niet waarom ze bij mij steeds zeggen (zonder goed te luisteren of door te vragen) dat het erbij hoort.... Nou ja, mijn zwangerschap zit er bijna op, nog ff volhouden dan maar.... Jullie sterkte ermee! Groetjes Miep
Ik vind dat eigenlijk ook nog al wat hoor meis, van je verloskundige. Mij werd juist gelijk gezegd met alles te stoppen want als ik door zou gaan zou het wel eens heel ernstig kunnen worden (lees als: in rolstoel terecht komen of een aantal maanden helemaal plat liggen) en ook voor na de bevalling zou het slecht kunnen aflopen! Dit is iets dat serieus genomen moet worden! Misschien toch nog eens aankaarten? Op verschillende verloskundige-sites staan ook stukjes over B.I., daar kun je misschien ook iets aan hebben! Sterkte met de laatste loodjes!
Dankje Eppie! Ach ik houdt het nog wel even vol. Ik voel wel dat ik gewoon niet teveel moet lopen enzo. Ook geen zware dingen sjouwen of veel bukken. Ook geen hakken aan enzo. Als ik me daar wat aan houdt, gaat het redelijk. Groetjes Miep
Bedankt voor jullie antwoorden allemaal. Zal ff kort (zo kort mogelijk) mijn verhaal doen. Bij de 19 weken veel last van rug en s.i. gewrichten. Moest rustig aan doen ook ivm veel harde buiken. Dus gestopt met werken (verpleging). Bij de 22 weken ongeveer veel last van mijn schaambot (pijn voor). Dit werd steeds erger. Langzaam aan kon ik verschillende dingen niet meer (begon met tillen, traplopen, autorijden). De laatste weken 8 weken liep ik met krukken en de laatste 2 weken kon ik eigenlijk niet meer lopen. Tijdens de bevalling hebben ze er gelukkig goed rekening mee gehouden. Na thuiskomst uit het ziekenhuis in bed gegaan, en er de eerste 8 dagen niet uitgeweest. Daarna langzaam op gaan bouwen. Ik dacht dat ik al heel wat was want ik kon weer lopen. Toch was de verzorging van indy soms lastig. In het begin lag ze ook beneden in de kinderwagen. Maar indy was een echte huilbaby en n 6 weken zijn we begonnen met rust en regelmaat en inbakeren. Dit wilde zeggen dat ze boven in haar bedje moest liggen.... Nu heb ik last met tillen, traplopen, langer dan 10 min staan of lopen, lange stukken autorijden, enz. ja een beetje de gebruikelijke klachten dus. Werk nu 2 x per week 2 uurtjes therapeutisch. Daarbuiten heb ik 2 x per week therapie van een gespeciliseerde bekkentherapeut. Die geeft aan dat ik het eerst moet accepteren en goed naar mijn lichaam moet luisteren. Dit doe ik ook wel hoor. Maar soms heb ik dagen (zoals vandaag, en komt mede doordat de klachten erger zijn omdat ik ongesteld moet worden) en dan baal ik er zo van. Dan kan ik alleen maar huilen om de pijn, en de onmacht..... Weet dat het tijd gaat kosten en dat er veel onbegrip is, maar dat doet juist alleen maar meer pijn. Het zou fijn zijn als er een forum of iets dergelijks is voor mensen met b.i. Helaas heb ik dat in nederland nog niet gevonden. Groetjes sandra
heb mijn vraag ooit eens gesteld op een fysiotherapie forum, maar na 3 week nog geen antwoord gehad, dus nee, er is inderdaad niet echt een forum over. ik wens je heel veel sterkte met je rug, en handel gewoon naar gevoel, en hoe de dag loopt, want dat verschilt ook nog wel eens. ik moet binnenkort weer naar de verzekeringsarts, ik kreeg 3 maand om beter te worden heb nog last met omdraaien in bed, en vooral smorgens met opstaan. of als ik lang zit of lig... durf ook haast niet te zeggen dat het nog niet over is. maar goed ik zie wel hoe het gesprek loopt, ben nog steeds in behandeling, en wou wel heel graag zeggen dat het over was...
ja herkenbaar hoor, die van mij zegt ook altijd van alles ; ja hoort erbij he? (net zo'n rotkop erbij haha) of deze is ook goed; ja JIJ wilt een kindje he? (zelfde rotkop erbij) kan er zo pissed van worden. Nu heb ik de laatste twee keer een nieuwe gehad en die heeft gezegd dat ik maar een fysio op moet zoeken als ik het perse nodig vind (?!) en dat terwijl ik barst van de pijn, terwijl ik me ziek slik aan paracetamols (maximaal 4-6 per dag) ligt aan hoe mijn dag verloopt als ik gewoon rustig doe (ook niet stilzitten want van teveel stilzitten word het ook weer erger) maar gewoon rustig mijn loopje doe. Dan is het vol te houden met 2-3 paracetamols. Vind het belachelijkl hoe VK's kunnen reageren ik heb niet echt het gevoel iets aan hun te hebben maarja het is de enige VK zowat hier in de buurt ipv van 15-20 km verderop...
Belachelijk zo'n vk. Nou gelukkig nam mijn vk me wel heel serieus. Kon extra komen, en ze hebben me ook op een gegeven moment doorgestuurd naar het zkh. Ik heb toen in het ziekenhuis geslapen met slaap en pijnmedicatie omdat ik gewoon op was (sliep al weken lang maar 2 a 3 uur op een nacht). Ik was toen 39 wkn. De gynecoloog wilde me niet inleiden maar wel opnemen. Heb toen 1 nacht goed geslapen. Gelukkig maar want een dag later braken de vliezen. groetjes sandra
Ik heb ook bekkenpijn, geen bekkeninstabiliteit, maar overbelasting van m'n spieren rondom m'n bekken. Toen ik het aangaf bij de vk, raadde ze mij meteen aan naar de fysio te gaan. Ergens snap ik ze wel (Niet dat ze zeggen dat het erbij hoort hoor. ). Zij sturen je altijd door naar de fysio en die kun je tegenwoordig zelf bellen, dus gewoon doen als je pijn hebt! Ik loop ondertussen met een bekkenband en ben verplicht minder gaan werken (3x 4 uur). Dit zou normaal een hoop verlichting moeten geven, maar aangezien mijn man afgelopen week aan een hernia is geopereerd, komt er toch veel bij mij te liggen. Elk uur moet ik gaan liggen en ademshalingsoefeningen doen, maar dat is lastig als je een peuter rond hebt lopen. Vanmorgen even naar de Ikea geweest en dan ben ik echt op, m'n liezen lijken wel te breken van de pijn en dat houdt de rest van de dag aan. Zitten is absoluut geen ontspanning, liggen is de enige oplossing!
Ik heb ook B.I, zelfs in die mate dat ik gedeeltelijk ben afgekeurd , dus deels in WAO(nu WIA)Ik ben nooit helemaal hersteld, maar heb er mee leren leven. Gelukkig wel heel veel begrip, van omgeving, partner, collega's etc. het heeft een heleboel gevolgen gehad voor mijn leven, groetjes Patricia
Hier nog een, Valentino is nu inmiddels anderhalf en nog steeds is het waardeloos. Het medisch dossier wordt iedere week dikker, dat varieert van de neuroloog, tot zenuw en spier onderzoeken, scans, acupunctuur, pijnstilling,revalidatieartsen etc.. Op dit moment onderdruk ik veel door diverse medicatie,en door zelf zo min mogelijk belastende dingen te doen, maarja dat valt nog wel eens tegen met een ventje van anderhalf. ik ben bang dat ik Patries38 achterna ga, helaas!