Ik maak me minder druk om wees worden, een gemiddelde Nederlandse vrouw wordt 83, dan is het meisje al 20 jaar. Het is ook enorm vroeg, maar ze is dan een meerderjarige jonge vrouw en als ze al 20 jaar heeft moeten zorgen voor haar bejaarde moeder, kan ze zichzelf daarna ook wel redden. Ik maak me meer zorgen over het wel of niet kunnen opvoeden van een druk kind door een bejaarde. Kan deze vrouw haar dochter wel bijbenen straks? Kan ze het wel aan om een kind goed en energiek te kunnen opvoeden, juiste (en moderne) waarden en normen meegeven, begeleiden tijdens de schooltijd, als ze zelf al ruim 70 is wordt haar dochter een puber -> hoe gaat dat werken? Hoe kan ze dan juiste grenzen aangeven en bewaken enz? Of wordt haar dochter als tiener een verzorger van haar bejaarde moeder?
Ik heb een stukje verderop die post van mij al toegelicht, het staat er wat onduidelijk. Beetje jammer dus dat je hier op reageert en niet op die andere. Wel makkelijk natuurlijk.
getver.. wat voor wereld is dit toch als een vrouw van 63 een kind krijgt! Ik vraag me alleen maar af waarom pas op haar 63e en niet 25 jaar eerder?
Op een bepaald punt in je leven moet je toch beseffen dat het voor sommige dingen écht te laat is... dit is één zo'n punt.
[sarcasme modus aan] Jawel, dat kan ze wel! Heus... ze heeft er goed over nagedacht en daarbij zal ze het altijd beter doen dan vrouwen van 25 die nog liever gaan stappen of mensen die aan de drugs/alcohol zitten. [sarcasme modus uit] Laten we in elk geval dan hópen dat ze 83 wordt zodat dit meisje in elk geval nog 20 jaar een moeder heeft. Ik gun iedereen een hoge leeftijd (mits gezond enzo) maar deze misschien wel meer dan ooit. Verder ben ik het eens met je post...
Is de keuze voor een kind niet per definitie egoistisch? Ik ben moeder geworden omdat het mij (en vooruit mijn vriend had ook een mening ) een fantastische ervaring leek, iets wat ik niet zou willen missen. Ik ben geen moeder geworden om een niet bestaande baby een beter leven te geven. Het is een puur egoistische keuze. En wat maakt dan of je een goede moeder bent of niet? Karaktereigenschappen? (en welke dan? geduld? concequent zijn? humor hebben?) Tijd die je hebt? (en hoeveel dan? mogen moeders werken?) Geld? Partner of niet? Sociaal netwerk of niet? Opleiding? Algehele fitheid? Levensverwachting..? Als ik eerlijk ben staat die laatste echt niet in mijn top 10 'waar een goede moeder aan moet voldoen'. Mijn eerste reactie toen ik dit las (of hoorde eigenlijk op de radio) was ook: jeetje wat oud. Maar laat ik er dan van uit gaan dat deze vrouw op alle goede moeder eigenschappen heel hoog scoort en dat zij en haar dochter heerlijk van elkaar kunnen genieten.
en dan zit het meisje midden in de puberteit wanneer moeder begint af te takelen. Ik blijf het gewoon zo ontzettend zielig vinden, dat meisje heeft toch nooit echt een onbezorgde jeugd.
egoistisch, walgelijk, ze spoort niet....Ik weet niet wat ik allemaal voorbij zie komen, maar wat een belachelijke reacties weer zeg....
ik zag gister een mini interview met die vrouw, ze sprak aan het einde dat ze hoopte dat het kindje in ieder geval veel van haar zou houden......... typische uitspraak..........
nee niet makkelijk.... niet gelezen maar ik reageer gewoon op een antwoord die ik lees en ga niet vooraf het hele toppic doorlezen of jij toevallig al een ander antwoord hebt opgeschreven ennn ik vind het ook niet een normale keus van een vrouw van die leeftijd hoor! maar egoistisch is iedreen die voor een kindje kiest je kiest nu eenmaal in eerste plaats voor je eigen geluk!
maar ik weet dat er ook veel zieke behoorliek zieke vrouwen wel voor een kind kiezen schoonzus is daar 1 van en mijn nichtje heeft ook geen onbezorgde jeugd was 4 jaar dat ze zich zelf naar bedje moest brengen omdat mama niet de trap opkon zwaar MS patient en omdat mama niet meer met papa verder wou leven dus wou scheiden en zei was 10 jaar dat onze tandarts ons er op aansprak (mijn man en mij) dat ze al vanaf haar 4e niet meer bij hem was geweest en dat hij haar het weekend had geholpen en 2 kiezen moest trekken omdat niemand met haar naar de tandarts toe ging. nogmaaaaals ik vind ook de leeftijd erg oud om aan een kindje te beginnen en ikzelf had ook niet een vroege kinderwens maar bij de 33 ging ik mezelf wel afvragen of wel of niet en gelukkig hebben we de mooiste keus in het leven genomen de keus om te proberen zwanger te worden. en mocht onze mooie wens uitkomen
Ik kan me ook goed vinden in de post van juju. Laten we hier nou niet gaan doen alsof wij allemaal van die altruïstische types zijn die vanuit iets anders dan onze eigen kinderwens aan gezinsvorming zijn begonnen... Tenminste: ik zelf heb het niet aan mijn kinderen gevraagd of ze geboren wilden worden en of ze mij als moeder wilden hebben. Ze hebben het er maar mee te doen, met de gevolgen van mijn keuzes. Ik heb er wel moeite mee dat iemand op die leeftijd nog een (enig) kind op de wereld wil zetten, zoals ik er ook moeite mee heb dat vrouwen met een ernstige (beperkende) chronische ziekte of psychische aandoening kiezen voor hun eigen kinderwens ipv voor het belang van hun kind. Maar termen als 'walgelijk' schieten bij mij totaal in het verkeerde keelgat. Ik heb ook moeite met anonieme eicel- en spermadonatie. Dat meisje weet straks niet hoe zij aan haar mooie ogen, bijzondere talenten of vreemde kwaaltjes komt. Het lijkt me voor de donors ook een vreemd idee, dat je met iemand die je niet kent een kind hebt gemaakt, dat opgroeit bij iemand anders die je niet kent. Zo'n vreemd idee, dat ik er zelf nooit aan mee zou werken. Maar goed, dit soort dingen zijn in andere landen heel anders geregeld dan hier. En ten slotte heb ik moeite met opmerkingen als: de menopauze is er niet voor niets. Dat zou je ook kunnen zeggen van andere vrouwen die niet (meer) vruchtbaar zijn. Tja, dat is er niet voor niets. Blijkbaar ben jij niet voorbestemd om moeder te worden. Ik zou het niet over m'n lippen krijgen. Nogmaals: mijn keuze is het niet en ik vind het goed dat er in NL een leeftijdsgrens is voor IVF. Maar het meisje is nu eenmaal geboren en zij heeft er niets aan dat haar moeder voor rotte vis uitgemaakt wordt.
Ik vind het niet verstandig. Snap best dat die vrouw graag nog een kind wilde. Maar ja, als dat kind straks een jaar of 3 is, kan ze er dan nog wel achteraan rennen? En tegen de tijd dat de kleine een jaar of 13 is? Dan kan ze haar moeder misschien wel voortduwen in een rolstoel en wekelijks begleiden naar het ziekenhuis? Ze zal vast een lieve moeder zijn, maar een handige keuze vind ik het niet...
Ik ben in het echt heel vriendelijk hoor Totaal niet onaardig en heb respect voor de medemens. MAAR.. ik heb ook een duidelijke mening, noem het niet tactisch, te ver gaan etc. Jij snijdt een heel ander discussiepunt aan. Op welke leeftijd moet je zeggen, nu is het genoeg, geen geknoei meer aan mijn lichaam. Ik zal nooit kinderen krijgen. Ik gun iedereen een liefdevol gezin toe, met mooie kindjes. Maar ik ben van mening, dat je op een bepaalde leeftijd gewoon 'stop' moet zeggen. Ik ken je situatie niet, jij kent mijn situatie niet. Ik ken de regels in Nederland en hier roepen ze zo hard, dat het allemaal verboden is in Nederland. Maar ze mag hier wel bevallen, krijgt waarschijnlijk kinderbijslag en kraamhulp. Ik vind dit ontzettend tegenstrijdig. Zeg dan inderdaad, in dit geval, beval in Italie, ontvang daar de zorg en kom dan terug naar Nederland. Ik wil mensen hier niet opzettelijk pijn mee doen en als dit wel gebeurt, mijn excuses. Dus om het concreet te maken, iedereen moet doen en laten wat die zelf wilt, maar ga niet tegen de natuur in !