het is begonnen... mijn kleine man van 18,5mnd heeft van de een op de andere dag enorme voor- én afkeur voor allerlei kleding het super leuke bruin-witgestreepte gebreide vest met tijgetje erop is helemaal in, zodra hij uit moet begint hij heel hysterisch NEEEENEEEE te schreeuwen. niet die witte romper, nee DIE DIE DIE mama, die met die streepjes... ik wil wel sokken aan mama, maar dan alleen die blauwe (waar er maar 1 paar van is...) en vandaag heb ik jip&janneke regenlaarsjes voor hem gekocht, toen ik ze aandeed om te passen ging hij huilen, hij vond het maar enge dingen. toen ik ze 2 minuten later uit wilde doen volgde er een hysterische woede aanval, hij vind ze zo mooi dat ze niet uit moeten, en het liefst ook aan moeten blijven in bed ik kwam echt niet meer bij van het lachen, dit is een lastige maar ook wel heel erg lachwekkende fase
Leuk he! Isabella loopt na het aankleden altijd naar de spiegel en als ze het leuk vind geeft ze de spiegel een kusje. En als ze het niks vind gaat ze zich op de grond laten vallen als een drama queen en steekt ze haar uit.
Tjeetje... Zou dat hier ook zo beginnen? Mn zoontje is nu 19 (bijna 20 maanden) maar heeft dat nog niet hoor..... Zie de bui al hangen.....
onze oudste vind tot nu toe alles okee wat ik voor haar klaarleg. De middelste daarentegen was ook al met 18 maanden in de kast zelf haar kleren uit aan t zoeken... ik moet toegeven, af en toe heeft ze "geweldige"combi's!
Daan vind gelukkig ook alles goed alleen is het wel dat hij alleen in zijn overal wilt buitenspelen pffff
Yep heel herkenbaar! Gebeurt ook hier! Wil het liefste altijd haar minnie-mouse setje aan. En gata bij nieuwe dingen, in 1 streep door nr de oven, waarin ze zichzelf kan zien..en roept dan: ohhh moooooiiii! Leuke leeftijd he en koop maar gauw een paar blauwe sokken bij dan!
Onze oudste was net zo, het was brullen als hij kleren aanmoest die hij zelf niet wou. De tweede interesseerde het geen biet! Nog niet toen hij tien jaar was, hahaha! Maar dames echt, hoe vervelend ook, het gaat over hoor. Het is alleen maar een fase (hoewel het lastig kan zijn). Met Jesse is het nog helemaal afwachten, hij lacht alleen nog maar heel lief als ik hem aankleed, dus ik geniet er nog even van.
hihi herkenbaar, met stampvoeten en al erbij. Hier vertikt meneer het dus om sokken aan te doen en wil hij alleen zijn sandalen aan. en het word toch echt wat minder warm langzaamaan.... Vandaag was ik even op het dorp en kwam ik een leuk winterjasje tegen. Het leek wat klein te vallen, Dacht kijk effe op hij het past....not dus. Hij wilde alleen zijn eigen jasje aan en geen haar op zijn hoofd die eraan dacht even met mama mee te werken om te kijken of de jas zou kunnen passen. Dus zonder nieuwe jas naar huis gegaan. Ik kijk nog wel een keer op mijn gemak.