Hoi Meiden, Ik ben al een tijdje lid maar heb nog nooit wat op het forum geschreven. Tot vandaag dus, ik voelde mij vandaag ineens zo slecht. Ik zal mij even kort voorstellen. Ik ben 28 jaar en woon al 11 jaar samen en wij hebben samen 2 kindjes. Een zoontje van 6 en een dochtertje van 22 maanden. Vandaag was ik samen met mijn dochtertje mijn zoontje van school gaan halen, we waren met de auto omdat het aan het regenen was. Nu heeft mij dochtertje een eigen wil en is nogal een temperementvol dametje. Dus wij stappen uit maar ze wou de deur op slot doen. Zo gedaan. Nog niets aan de hand totdat we verder lopen. Begint ze ineens te schreeuwen en huilen zo erg dat ze op de grond gaat liggen.. herkenbaar ?? Ik probeerde haar op te tillen maar dat gooit ze zich achterover en wil ze alleen maar op de grond liggen schreeuwen. Ze moest en zou terug gaan naar de auto. Dus ik vraag aan dr wil je in de auto zitten... ja ja auto zegt ze. Dus ik zet haar in de auto maar nu gaat ze huilen omdat ze de sleutel niet krijgt. Ik laat haar maar gewoon even in de auto en wacht ondertussen op mijn zoontje. Zie ik ineens een moeder bij de auto staan, die probeert de aandacht van mijn dochter te trekken. Maar die was aan het huilen omdat ze haar zin niet kreeg. Ik liep terug naar de auto, ze keek mij echt zo aan van WAT DOEN JE NU !!!! en liep gelijk weg. Ben ik nou echt zo slecht dat ik haar heb laten afkoelen in de auto? Of had ik haar gewoon mee naar buiten moeten nemen en maar laten schreeuwen en huilen op de grond, want optillen dat wou ze niet.. Ik voelde mij ineens schuldig ik laat haar nooit alleen in de auto of waar dan ook, maar ze begint nogal heel overdreven te reageren als ze haar zin niet krijgt. Ik stond ook niet ver van de auto af ik kon haar zien en zij mij ook. Sorry voor mij lange verhaal.. moest het even kwijt... Groetjes il591
Herkenbaar hoor. Mijn dochter ligt ook regelmatig op de grond te gillen als ze haar zin niet krijgt. Het wordt de laatste tijd wel iets minder gelukkig. Maar ik vind dat je het goed gedaan hebt hoor. Ik negeer het en als dat niet gaat dan pak ik haar onder m'n arm en zeul haar zo mee.
De mijne is er ook weer mee gestopt omdat ze door had dat ik toch niet reageer. Misschien ook wel omdat de grond in de winter niet echt prettig is om op te liggen. Ik trek me er weinig van aan behalve als het gevaarlijk is, dan neem ik haar onder mijn arm mee. Verder doet ze haar best maar. Van andere mensen moet je je niets aantrekken hoor! Ze hebben graag commentaar erop ongeacht van wat je doet in deze situatie. En iedereen met kinderen herkent deze situaties!
Helemaal niet gek wat je gedaan hebt! Negeren, laten huilen en op de grond liggen of afkoelen in de auto, allemaal prima toch! Het is niet zo dat je lekker gaat winkelen terwijl ze in de auto zit!
Bedankt allemaal voor jullie begripvolle reacties... Ik ben blij dat het voor meer moeders herkenbaar is. Ik trek mij normaal ook niets van andere aan. Maar juist omdat ik haar nooit alleen laat voelde ik mij ook gelijk schuldig. En ja dat klopt mensen hebben altijd commentaar wat je ook doet. Laten we maar hopen dat deze periode heel snel voorbij gaat
Het ligt een beetje aan je kindje denk ik.... ik weet dat Eva echt in paniek zou raken als ik haar in de auto zou zetten en een stukje verderop zou gaan staan wachten. Dat is namelijk al zo als ik de buggy neerzet en ik een paar meter verder iets wil pakken. Dus als ik naar Eva kijk.... dan zou ik het absoluut niet zo doen. Dan maar lekker op de grond laten liggen, of onder de arm meenemen zonder iets te zeggen. Maar goed, ik vind dus niet dat je het verkeerd hebt gedaan, jouw kindje is natuurlijk niet Eva, het lijkt me dat je zelf het beste kan inschatten wat wel en niet kan. En anderen willen zich er toch altijd mee bemoeien
Je moet doen wat voor jou het beste lijkt en echt niks aantrekken van anderen hoor... Ik heb dan geen temperament volle dame, maar een temperament volle mannetje En die ging laatst ook op de grond liggen en kon niks goed doen. Heb hem lekker even laten liggen en niet op hem gereageerd. Toen kwam hij uiteindelijk zelf weer overeind...
Hmm wij parkeren dochterlief ook rustig op de grond midden in een winkel... als ze zo doet. je wil niet weten hoe de meeste mensen dan reageren gewoon niet te veel van aantrekken. overigns merk ik nu wel.. dat als ze nu geen zin heeft.. ze zelf al op de grond van de iwnkel gaat zitten en dan ook gewoon echt blijft zitten. dus het komt vanzelf wel goed ook. en ja je kan dr met dit weer moeilijk buiten op de grond zetten zeker voor een school zou ik oo voor de auto kiezen denk ik marja die andere mensen zien natuurlijk niet wat er aan vooraf is gegaan.. en dat ze dat vaker doet aleen maar om dr zin te krijgen. en als je dat niet weet.. ziet het er misschien wel wat gek uit doet me denken aan de keer dat ik anne op mn arm had zitten en ze enorm hard in mijn schouder beet omdat ze wilde lopen. dus ik heb dr met een flinke zwiep op de grond gezet.. en op dr kop gegeven toevallig net tegenover een cafe... (en daar is het altijd druk zegmaar) echt iedereen stond bij het raam.. snap het wel.. zij konden natuurlijk niet zien dat ze in mijn schouder beet. daarentegen is het wel iets waarvan ik vind dat het echt NIET kan en ze dus ook gewoon op dr kop krijgt. willekeurig wat het plaatselijk cafe er van vind dus
Mja ach, volgens anderen doe je het nooit goed. Ik had het een tijdje geleden in de supermarkt, we liepen langs te tijdschriften en ik kreeg haar daar echt niet meer weg. nadat ik een paar keer lief geprobeerd had haar mee te krijgen zei ik; 'Mama gaat alvast, dan ziet mama je zo wel' waarop ik wegliep (en op een hoekje stond te wachten op 2 meter afstand), uiteindelijk werd ze boos, languit op de vloer, dus ik weer terug en zeg tegen haar; 'Ga je mee dan?', krijsen en krijsen zeg, niet normaal meer. Komt er een nieuwbakken oma (gezien het kleine kindje in de buggy) voorbij (is een aanname ja) die mij aankeek en zei; dat doe je toch niet? Waarop ik zei; wacht maar tot jouw kleinkind groot is. Ik vind dat je het goed gedaan hebt, onze dochter is ook enorm temperamentvol en soms moet je nu eenmaal 'hard' zijn, dat is niet leuk, snap ik heel goed, maar vind wel dat je goed gehandeld hebt hoor!!!
ik snap je wel en vind dat je goed gehandeld hebt je was immers vlakbij de auto toch? kijk als je nou vollop gaat winkelen en kind in de auto is het een ander verhaal mijn dochter is ook zo als mijn dochter op de grond gaat liggen gillen zeg ik mama loopt verder en ga een meter verderop achter een muurtje staan ik zie haar wel maar zij mij niet dan staat ze zo op na 5 min thuis doe ik het ook zo of ik negeer haar en stap eroverheen en doe mijn eigen ding moet zeggen dat het steeds minder wordt
Juist goed gehandeld, denk ik. Die van mij kan ook hysterisch worden. Oppakken helpt dan niet meer, ze is dan niet te houden en spartelt net zo lang tot ze los is en krijst alles bij elkaar. Een geluk dat je auto nog dichtbij was! Kan ze in ieder geval op een veilige plek uitrazen ipv ergens midden in het verkeer ofzo. Laatst moesten we van de supermarkt op de fiets terug naar huis en wilde ze niet. Nou, tracht zo'n woedend spartelend kind maar eens in een (stuur-)fietsstoeltje te wurmen...
@fem: hier gaat ze vrijwillig midden in de winkel zitten.. komt nergens aan maar zit hooguit verschrikkelijk in de weg nou dan mag ze van mij blijven zitten als dat betekend dat ik niet met een gillende peuter door de winkel hoef hoor
Nou idd en als ik anderen zie kijken haal ik echt mijn schouders op, interesseert me eigenlijk niets meer, de eerste keer dat het gebeurde vond ik het echt vreselijk, maar nu gaat het langzaam de goede kant op moet ik zeggen.
heel herkenbaar wij hebben een erg temperament vol zoontje dat de laatste week van april 2 en een half word en ook hij kan ontzettend schreeuwen en huilen als hij zijn zin niet krijgt Ik vind dan ook dat je niks verkeerds hebt gedaan en laat de mensen maar kijken eerste keer had ik hier idd ook moeite mee maar begin er aan te wennen
haha, heel herkenbaar ook het commentaar. tja, die mensen zijn denk ik vergeten hoe het is als je kind zo'n driftbui krijgt. Ik reageer meestal best fel, zo van had je wat?? hahahaha.... Je kinderen zetten je altijd voor schut, dat zie mn moeder ook altijd. Ach, je hebt goed gehandeld hoor, wat moet je anders? ze zat daar toch veilig! Ik had het vorige keer, Noah wilde lopen, geen probleem, maar halverwege wilde hij opgetild worden, ik was hoogzwanger dus dat wilde ik niet en zei je mag terug in je wagen, nounounou een driftaanval, dus ik liep weg.. kind bleef gewoon zitten en krijsen, dus hem opgekapt in de wagen gepropt en de riemen vastgemaakt. Komen er 2 vrouwen voorbij en mij boos aankijken, dus ik riep "ja wat?'hahaha geen antwoord, dus ik zeg tegen vriendin wordt zo moe van al die bemoeizuchtige mensen.. toen keek ze wel ff om maar zei heel wijselijk niks. trek je er niks van aan!!!
@marline, ja ik stond echt op 2 meter afstand van de auto. Normaal trek ik mij echt niets aan van mensen. Ik ben zo een dametje met dat gedrag ook helemaal niet gewend. Mij zoontje is zo rustig en zij is echt het tegenovergestelde. Ik ben blij dat ik dit niet alleen mee maak!! hahah
Heel herkenbaar! Wij lopen ook regelmatig met een schreeuwend/tierend mannetje onder de arm hihi. En ik maak me dan ook altijd druk om wat de andere mensen denken ervan maarja. Vind het goed wat je hebt gedaan om haar in de auto te laten afkoelen. Ze zit daar toch veilig en je stond kort in de buurt en kon haar zien!
Ik begrijp je actie, ik denk alleen dat het "beter" is om haar inderdaad maar even te negeren.. Dus dan maar lekker laten gillen op straat. Ik doe het ook ( met soms het schaamrood op mijn gezicht ) maar blijf bij mijn standpunt. En ook niet altijd hoor, maar probeer het wel te doen.
Heel herkenbaar! Hier ook zo'n driftig type! Echt heel vervelend, soms weet ik uit wanhoop niet meer goed wat ik moet doen. Het vervelende is ook, dat ze het eigenlijk alleen maar bij mij doet en niet bij mijn man. Wij hebben nu voor thuis wel ingesteld dat, zodra ze ook maar enigszins boos/ driftig/ met spullen gaat gooien, ze linea recta naar de 'hoek' gaat. We vertellen haar altijd duidelijk waarom ze daar staat en als ze afgekoeld is dan praten we er nog eens weer over - op gelijke hoogte. Meestal gaat het daarna goed, mocht het nog een keer weer mis gaan dan gaat ze meteen weer in de hoek. Hoe vervelend ik het ook vindt, blijkbaar moeten we het wel zo aanpakken anders loopt ze zo over ons (mij) heen. Wat betreft winkelen.. dat kan ook een groot drama zijn. Maar dan laat ik haar ook uitrazen.. maar ik moet zeggen dat mijn lontje dan wel iets korter is. Als ze de hele winkel bij elkaar gaat krijsen en mensen zich er ook nog eens (goed bedoeld waarschijnlijk) mee gaan bedoelen. Irritant! Hopelijk is dit alles een fase...