Ik was ook 8 weken. Idd niets in vergelijking met jouw zwangerschap. heb het vruchtje daarna nog gezien. Alles zat er eigenlijk al op en aan. Daarna ook beetje schuldgevoel van wat heb ik mis gedaan etc. Terwijl ik zo volgens de regels leefde. en daarna volop bezig geweest met het zwanger worden. mijn vriend hoor ik er nog wel eens over dat hij het op die manier niet leuk vond. gelukkig kreeg ik wel meteen mn cyclus terug. we gaan nu bezig voor een 2e. Maar de angst voor een miskraam is nu wel vergroot. ook lees ik en hoor ik ook andere verhalen dus deze zwangerschap ben ik ws overal bang voor.
Mandy, gaan ze niks voor je doen? Om te kijken waarom je je cyclus nog steeds niet terug hebt? En wanneer heb je voor het laatst een test gedaan dan? Ik Denk dat je altijd bang blijf.. Bij mij weet ik dat er dit keer alles aan gedaan word zodat het niet nog een keer kan gebeur, die kans dat het nog een eer op dezelfde manier fout gaat is 0,01. maar een miskraam bij 8 weken kan van alles zijn geweest.. Of is er bekend wat er fout is gegaan met je kindje? wat een wonder is het ook he, dat kleine leventje.. Mijn vriend heeft tot 3 maand terug ook moeite gehad met hoe geobsedeerd ik was met een kindje. Voor mijn gevoel is het verlangen nu nog groter maar ik ga er anders mee om. Ben je al lang bezig voor een 2e? Heb een fotootje er bij gedaan. zijn de voetjes van mn klein meid
Nee ze gaan niets voor me doen.. Heb onderzoeken gehad, maar er is niets mis met m'n lichaam.. Heeft hewoon een enorme klap gehad. En helaas komt dat bij sommige vrouwen voor en ben ik er daar 1 van Meis wat een ontroerende foto en wat lief & dapper dat je die met ons wilt delen. Hele dikke knuffel
Deel het graag met jullie ben onwijs trots, ze heeft me toch mama gemaakt. Maar wat ontzettend frustrerend gevoel zal je nu hebben.. Gewoon niet wetende hoe en wat..
Wat een mooie en ontroerende foto. nee ze weten niet wat er mis was. Gewoon een mk zoals velen die hebben. heb me veel getroost met de gedachte dat er dan vast iets niet goed was geweesten dat t zo maar beter was voor t kindje. Mannen gaan er idd anders mee om. Maar de vrouw is al zwanger geweest en mist nu iets..... denk ook niet dat t voor mannen te snappen is. nu bezig in de 1e ronde....
Je hebt gelijk! Ook al voelde je nog geen schoppjes, het kindje zat daadwerkelijk in jou. Jij bent de gene die niet weet wat je moet doen met je emotie's en humeur. hij kan altijd even 'met de hond lopen'en het laten voor wat het is.. zwanger zijn op zich is al een opgave!