Ik zei niet dat ik helemaal niet werkte he. Natuurlijk werk ik wel, en natuurlijk bouw ik wel degelijk wat op. Maar mijn tijd, het fulltime werken op kantoor en echt voor mijn eigen carriere gaan? Dat komt straks. Nu werk ik ook fulltime, thuis omdat het kan maar fulltime omdat het nodig is. Maar niet perse dus voor mijn carriere. Mijn 'echte' carriere komt nog wel.
Ja, dat zou kunnen. Maar ik blijf dat wel heel jammer vinden voor de kinderen, ik gun ze dan wat meer rust en structuur in hun leven.
Oh dat ben ik het met je eens hoor, maar een beetje nagedacht hebben over verschillende (doem)scenario's vind ik zelf geen gek plan. Maar daar sta ik wat alleen in merk ik. Nou ja, ook prima.
Inderdaad, maar ik krijg bij een kind van 3 jaar, dat 4 hele dagen pw naar de opvang gaat, ook medelijden. En geloof me, ik ben echt een voorstander van kinderdagverblijf, er zitten ook veel voordelen mbt de ontwikkeling aan, maar 4 dagen, nee dat gaat mij veel te ver.
Misschien komen ze gewoon een leukere man of vrouw tegen. Geen idee. Wij leven niet langs elkaar heen, in ieder geval. Daar letten we nogal op. En je kunt ook prima langs elkaar heen leven als een van de twee fulltime thuis is. Makkelijk.
Jij spreekt zelf de moeders aan. Ik niet. Moeders hebben blijkbaar de verantwoordelijkheid bij hun kinderen te zijn, maar vaders niet. Als ik het verkeerd begrijp moet je het zeggen. Maar werkt jouw man niet fulltime? Dan spreek ik hem bij deze aan.
Misschien is dat ook wel om maar wat te zeggen... Ik heb dat ook weleens gezegd omdat je dan in gesprekshouding staat met een leidster en eigenlijk niks te vertellen hebt
Ja, ik ben ook echt een voorstander van kinderdagverblijven (het is niet voor niks mijn werk!! Maar ik vind vier dagen ook echt te veel, zelfs bij drie dagen zie ik kinderen vaak al oververmoeid op de groep. Ik denk dat je als ouders gewoon verplicht bent om hier heel goed samen over na te denken en goed naar je kind te blijven kijken.
Ik ben het wel met je eens hoor, maar de manier waarop denk ik dat we in verschillen. Wij bouwen geen pensioen op, maar we lossen onze hypotheek versneld af, zodat we tegen de tijd dat we met pensioen gaan (of gaan scheiden * kuch kuch * ) een leuk appeltje voor de dorst hebben. Of hele lage maandlasten. Qua scheiden: natuurlijk kan dat gebeuren, maar in plaats van daarop te gaan wachten heb ik juist zoiets van: blijven investeren in mijn relatie met mijn man. Ook als het even niet zo makkelijk gaat allemaal. Niet dat we bij elkaar blijven omdat we niet anders kunnen, dat bedoel ik ook weer niet, maar meer gewoon een vinger aan de pols houden en zodra we merken dat er iets niet lekker loopt snel bijsturen
Ja, zeker. Maar mocht hij daar een 'probleem' mee hebben dan hadden we daar zeker wat op kunnen verzinnen. Laat ik het zo stellen dan; OUDERS. Tevreden?
Maar hoeveel kinderen gaan er nu vier dagen? Ik ken en zie ze niet. En ik ken heel veel werkende ouders.
Nou ik lees serieus een paar rare dingen.. Mijn moeder zat thuis vader werkte. En hey ze zijn uit elkaar gegaan een weet je waarom? Juist omdat ze beide langs elkaar heen leefde. Jeemig wat een vooroordelen weer bah!
Mijn oudste ging vanaf 1 jaar fulltime, dat kon echt niet anders. En achteraf? Ja daar had ik wel spijt van. Ik riep ook altijd ja ik kan niet anders, het kan niet anders, ik moet wel, het kan niet anders.... Tot hij zn rug brak, en ik voorgoed afscheid nam van het kdv omdat ze daar compleet verkeerd op gereageerd hadden. Dan zie je opeens, dat wanneer het nodig is, je opeens heeeel veel kan hoor. Ik heb sindsdien geen dag meer gewerkt op kantoor, en de kinderen zijn fulltime thuis. De oudste haal ik zelfs op in de pauze op school om te lunchen, en ja ik werk ook nog gewoon. Dat had ik 4 jaar geleden nooit bedacht dat ik dat ooit zou kunnen doen. En tjah, het is wel waar dat het écht geen vetpot meer is, maar als je moet, dan maak je keuzes waarbij je vooraf een veel negatievere inschatting van zou maken dan dat je achteraf doet.
Niet zoveel inderdaad, tot nu toe heb ik 3 kinderen meegemaakt.. (2 gezinnen). Maar toch, het gaat mij niet om het aantal, of het er nou 1 of 4 zijn, ik vind het gewoon sneu!
Ik heb even meegelezen en ik ben het wel met je eens hoor, het is slim om over doemscenario's na te denken. Hoor het wel heel vaak, dat het onromantisch is, dat het zou betekenen dat je relatie niet goed is, enz. als je nadenkt over het 'wat als' van uit elkaar gaan - maar sorry hoor, ik ben gewoon realist Ik hoop dat we voor altijd bij elkaar blijven maar ook ik moet erkennen dat mensen soms onverwachts kunnen veranderen.
Ken ze ook niet. Ze zullen vast bestaan, maar het is een heel kleine groep. Ik zou het zelf geen optie vinden, maar aan de andere kant, je kent de situatie van iemand anders maar zelden goed genoeg om daar over te kunnen oordelen.
Dat is wel slim van die hypotheek. En ik ben het ook met je eens over in het investeren in je relatie, dat levert veel meer op.