Jij staat dan vast niet op mijn schoolplein of ik heb je gewoon nog niet gevonden natuurlijk. Ik hoef helaas niet aan te komen met 12 uur werken bij mijn huidige baas. De 36 die ik nu heb ging ook al niet echt vanzelf... Heeft maanden geduurd voordat alles rond was. Ik zou eigenlijk 32 uur werken en dan 2 middagen vrij... Contract was al getekend en al. Toen bleek dat de tussenpersoon die mij inhuurde niet akkoord ging die EISTE 40 uur. Na veel dreigen op te stappen of torenhoge kinderopvangrekeningem te gaan declareren... Is het gesetteld op 36 uur en 2 middagen thuis. (En als die 40 echt was gebleven.. Weet ik niet of het lang had geduurd.. Dan was ik denk ik gewoon doodblijven solliciteren)
waarom in godsnaam leest niemand mijn tweede post??!!!! dat ik ook heus wel begrijp dat sommige situaties nu eenmaal het niet anders kan vanwege bepaalde omstandigheden BETER LEZEN MENSEN ik geef ook aan mensen die bewust kiezen voor de max hypotheek, bewus kiesen fulltie te werken DAT snap ik niet, niet mensen die hun partner baan kwijtraken en daardoor noodgedwongen fulltime moeten werken, ik heb het over twee ouders die bewust kiesen voor fulltime werken....
Ik werk fulltime (schuldsanering mag niet minder werken, leuk voor mijn carrière maar zou liever minder werken), Vl werkt fulltime (wonen niet samen springt wel financieel bij wanneer nodig), ex (vader zl) werkt niet (betaald geen alimentatie of ander bijdrage in de opvoeding en groei van zl sinds uit elkaar gaan 4 jaar geleden). Zl ging voorheen 4 dagen naar de kinderopvang en 1 dag naar mijn ouders. Nu 3 dagen voor en naschool (6,75 per uur) en tussenschoolse opvang (3,30 per dag excl eten en drinken en geen belastingteruggave). Als we straks samen wonen ga ik wel minder werken, werk me nu over de kop, ben fulltime gaan werken terwijl ik nog niet hersteld was van een auto-ongeluk, om de simpele reden dat ik vanwege de schuldsanering geen reserves had om het gemis aan inkomen op te vangen. Lichamelijk kan ik eigenlijk niet meer fulltime werken zonder pijnstillers en rustgevers om te slapen, de combinatie fulltime, huishouden, zorg is teveel. In het huishouden kan ik niet alles en ben ik afhankelijk van goodwill van anderen (boodschappen, zware huishoudelijke taken). Nog 4 maanden dan ben ik van de schuldsanering af, kan ik minder werken en huishoudelijke hulp aanvragen (kan nu de eigen bijdrage niet missen). Wat ik wel op wil merken is dat je ook met huurwoningen in Ned. Niet meer vrije keuze hebt. Kom je boven modaal dan mag je ook meer huur betalen, ook als je in de schuldsanering zit. Met alle kosten houden ze geen rekening met schuldsanering en zelf kun je dit niet altijd. Als zl 5 dagen naar de opvang zou moeten zou ik wel degelijk werken voor de opvang, de toeslag wordt bepaald op mijn toetsingsinkomen, dat is dus voor het bedrag van de schuldsanering eraf gaat. Van het inkomen waar met alles vanuit wordt gegaan gaat bij mij daarna eerst nog meer dan 400 euro af voor de schuldsanering voor er rekeningen betaald kunnen worden. En die schuldsanering heb ik ook alleen maar omdat ik zo stom was om mijn ex te vertrouwen met de financiën.
Tja in België parttime werk vinden is gewoon een bijna onmogelijke opdracht. Ik heb altijd fulltime gewerkt, 38-40u per week. Mijn vriend werkt fulltime, 40u per week + 1,5 uur reizen per dag. verdient rond de 1900euro pm. Onze vaste lasten zijn rond de 1600 euro per maand. (Huur, gas, water, stroom, tv en internet, auto, diesel, verzekeringen, allimentatie voor vl zijn 2 kids, en een visa erfenis van vl zijn huwelijk omdat zijn ex net voor de officiële scheiding alles heeft afgehaald tot de limiet.) Dan moeten we ook nog boodschappen doen en af en toe is een leuk uitstapje met de kinderen. Dan zal er wel gewerkt moeten worden. We hebben gewoon een doodnormale ford focus auto die eig met 3 kids te klein is, maar geld voor een groter is er niet. We winkelen al bij lidl. En je wilt je kinderen later in het leven ook een leuke/goede start geven en wat voor ze sparen. Dat gaat helaas niet lukken op 1 loontje.
Ik werk een combinatie van parttime en fulltime. 'S winters parttime. Meestal 20-24 uur. 'S zomers 24-40 uur. 3 weken geleden bijv 41 uur gewerkt, afgelopen 2 weken gem. 20 uur en deze week weer zo'n 40 uur. Tja, ik heb daar totaal geen moeite mee. Mijn man is doordeweeks niet thuis, die werkt op zee, dus alleen in de weekenden. We zijn mijn werk niet nodig, maar ik heb een doel voor ogen en als het gaat zoals het gaat, behaal ik mijn doel wel. Tenminste; dan zijn we minimaal 6 tot 10 jaar verder. Ik heb wel het geluk dat als ik mijn werk op kantoor niet volledig af krijg, ik dat thuis af kan maken. Een laptop en een telefoon ben ik nodig. De rest van mijn werkdagen werk ik gewoon op de werkvloer. Het gaat super zoals het nu gaat. Zou het ook niet anders willen.
Even als aanvulling; als het gaat zoals ik denk; dan horf ik niet nog 6 tot 10 jaar zulke rare werkweken hoeven maken, maar dan kan ik het hopelijk meer verdelen tijdens de schooluren als ook de jongste naar school gaat. Maar dat is nog koffiedik kijken, eerst kijken of alles haalbaar blijft.
Ik woon ook in BE als Nederlandse en werk nu halftijds in een ICT functie, binnenkort heb ik een voltijdse andere baan, ook ICT. - de basisschool kost niets, er is ook geen vrijwillige ouderbijdrage. Voor elk uitstapje wordt een bedrag gevraagd. - de bonnen zijn dienstencheques en zijn niet gratis. Een dienstencheque kost 9 euro en daarvan heb je voor een uur een huishoudelijke hulp. De werkelijke waarde is ongeveer 22 euro, het verschil wordt gesubsidieerd door de overheid, en de huishoudelijke hulp krijgt een normaal uurloon van het schoonmaakbedrijf waar hij/zij werkzaam is. Er zijn er hier dus niet zo veel die "zwart poetsen" als in NL - of de kinderen op school tussen de middag warm eten, verschilt van school tot school. Op de school van mijn kind kunnen ze een beker soep krijgen, verder dien je zelf een lunchmaaltijd mee te geven - op mijn werk is er een kantine met warm en koud eten, ik weet niet meer hoeveel het kost, want ik vind het niet lekker - mogelijke opvangkosten voor mijn kind: 1. voor- en naschoolse toezicht op school: 0,40 cent per kwartier 2. tussen de middag overblijven: 0,15 cent per keer 3. buitenschoolse opvang: 0,90 cent per half uur op schooldagen, 12,50 voor volledige schoolvrije dag, uitstapjes apart berekend. Van alle opvang door erkende instanties is tot ongeveer 11 euro per opvangdag aftrekbaar van de belasting. Ach ja, elk land heeft zo zijn eigen prioriteiten. In Nederland is dat een goede infrastructuur, in België zijn dat de kinderopvang en een toegankelijk zorgstelsel. Parttime werken is hier ook gewoon niet zo vanzelfsprekend, je wordt vreemd aangekeken als je daar vrijwillig voor kiest. Ik was een keer in mijn proeftijd (duurde toen een half jaar ,is wettelijk toegestaan, en ik was er bijna uit) dezelfde dag nog weggestuurd, omdat ik vroeg of ik 4 dagen kon werken. Yup...
Ik werk 0,8 verdeeld over 5 dagen. Dit houdt in dat ik de kinderen behalve op mijn vergadermiddag (dinsdag) 'smiddags uit school kan halen. Ik kan ze niet altijd naar school brengen ligt eraan of ik het 1e uur ingeroosterd ben... Ik werk in het middelbaar onderwijs trouwens. Minder werken is financieel niet echt een optie...
Ik ben thuisblijfmoeder. Misschien is het een beetje "soort zoekt soort" dat jij geen thuisblijfmoeders kent, of misschien is dat inderdaad in Belgie veel minder vaak aan de orde, dat kan natuurlijk ook. Ik merk bij mezelf in elk geval dat ik vaak meer naar thuisblijfmoeders toe trek, omdat je veel dingen hetzelfde meemaakt. Ik ken in elk geval: - 3 thuisblijfmoeders - 2 moeders die 32 uur werken - van de rest weet ik het niet precies
Hier juist veel parttime werkende moeders (en ook best een aardig aantal vaders) in mijn omgeving/op school. Veel werken in de zorg, het bedrijfsleven, in het onderwijs etc. Dan nog een aantal met een eigen zaak, die werken wel fulltime, maar onregelmatige uren. De school telt relatief veel hoogopgeleide ouders, waarschijnlijk door de wijk waar hij in staat. In België is dat gewoon anders geregeld dan hier. Ik werk parttime, op de dag dat mijn man thuiswerkt en de kinderen naar school moeten, heb ik ook geen kinderopvangkosten. Zou graag wat meer uren werken hoor, maar ja, de banen liggen helaas niet voor het oprapen. Fulltime ook weer niet trouwens.
Ik heb tot de 4e full time gewerkt met veel plezier. Omdat wij geen ouders hebben ed die oppassen en mijn man een groot loon heeft werk ik full time voor 200,00 netto per maand , dat is de moeite gewoonweg niet van alle stress! Er is altijd wel iets verhoging,gevallen,studiedag dus altijd stressen. Ik ben 100 procent gelukkiger thuis en dat had ik niet zo verwacht. Wat een rust, huis aan kant, kindjes aandacht enz enz! Gewoon echt genieten voor mij! Nu denk ik wel dat onze situatie met zometeen 5kinderen vrij bijzonder is.
Jaren geleden werkte ik vaak als oppas. Ik had toen een gezin, dat is mij altijd bijgebleven. Die namen kinderen omdat iedereen kinderen nam. Dat moest dus volgens de klok. Beide fulltime blijven werken, vader vaak in het buitenland. Geld zat, meer geld per maand dan ik in de afgelopen 10 jaar op mijn spaarrekening heb zien staan. Opa en oma passen een volle dag op in het weekend. Ik was er iedere avond. Want tjah, ze moeten ook sporten, uit eten etc anders hoorden ze er niet bij natuurlijk. En wanneer zagen ze de kinderen? Bijna niet. Een half uurtje voor ze naar bed gingen als ze mazzel hadden. Iemand schreef hierboven, dat haar kids prio 1 zijn terwijl ze beide fulltime werken. Meis, er komt een dag dat je wakker wordt en denkt jeetje waar is de tijd gebleven!.. Dan denk je er waarschijnlijk anders over. Als je beide fulltime werkt, kan er meestal eentje wel minder werken financieel gezien dan. Kijk soms moet het, maar volgens mij is het in jouw geval willen. Je kinderen zijn geen kinderen meer voordat je er erg in hebt. En nee, ik vind persoonlijk niet dat je kids prio 1 zijn als je er vrijwillig voor kiest om fulltime te werken. Ik heb ook jarenlang fulltime gewerkt, en werk nu ook nog fulltime, maar dan wel thuis en zo ben ik er dan toch voor de kids. Geen opvang, en ik probeer meer in de avond te doen dan overdag. En als ik heel eerlijk ben? Ja die muren komen hier ook weleens op me af, maar ik ben zo dankbaar dat ik bij mijn kinderen mag zijn. Mijn oudste stond een keer voor mn neus, en toen dacht ik jeetje, waar is mijn kleine ventje gebleven? Het vliegt voorbij, en je mist zo ontzettend veel als je fulltime werkt. Ik moet wel, want ik ben alleen. Maar als het even kan, doe het dan niet. Je krijgt maar 1 keer kinderen, en je hebt nog zoveel jaren de tijd om nog te werken. Mijn tijd komt nog wel.
Mag ik je dan wat vragen? Ik ben nieuwsgierig Hoe heb je dat geregeld met jouw pensioen en hoe regelen jullie het als je uit elkaar gaat?
"Je mist zoveel als je fulltime werkt" Ja, maar dat geldt ook als je parttime werkt, en de vader mist toch ook net zoveel? Dus beide ouders maar fulltime thuis dan he.
In mijn vriendenkring is beiden 4 dagen werken niet ongebruikelijk, TS. Het is allemaal een kwestie van balans, en die ligt voor iedereen anders. Ik werk 4,5 dag (deels in de avonduren), mijn man 4, ze gaat twee dagen naar de opvang, en op 1 dag komt er een oma. En we hebben totaal niet het idee dat we dingen missen. Ik geniet met volle teugen van ons kind, en heb veel aandacht voor haar. Maar ga ook graag naar mijn werk, waar ik weer een andere rol heb. Dit is voor ons dus de balans. Er is rust, zij is blij, en wij ook.
Ik vind drie dagen werken voor mijzelf echt de max. Anders mis ik mijn zoontje veel te erg. En dat is financieel inderdaad geen vetpot, maar je kan heel zuinig aan doen als het moet. Ik koop alle kleding voor mijn zoontje op tweedehandsbeurzen, we gaan niet op vakantie maar doen gewoon leuke dingen in de buurt, doen onze boodschappen bij de lidl, rijden oude auto's etc. Maar dat maakt me allemaal helemaal niks uit. Als ik met dit mooie weer lekker met mijn zoontje aan het fietsen ben of in de speeltuin aan het picknicken dan voel ik me echt zo ontzettend gelukkig. Ik zou die momenten nooit willen missen voor meer geld. Daarnaast zie ik op mijn werk (op een kinderdagverblijf) te vaak oververmoeide kinderen en ouders omdat ze vier dagen naar de opvang moeten. Ook al hebben ze het naar hun zin, ik vind dat persoonlijk veel te veel en zou daar voor mijn kind nooit voor kiezen.
Ik denk dat dit voor mij ook geldt. Ik wil niet alleen moeder zijn. Ik wil meer dan dat. Aangezien ik mezelf niet in twee kan splitsen, betekent dat keuzes, dus ik breng mijn kind naar een opvang waar ik vertrouwen in heb.
Het lijkt een beetje of je je aangevallen voelt en je wil verdedigen, dat hoeft toch niet. Als je fulltime werkt mis je veel meer van je kindje dat lijkt mij een feit. Dit is aan de ouder te bepalen wat ze daar van vonden toch.