Vraagje aan jou, waarom zou je het niet willen? Voor mij geldt dat ik graag mijn opleiding wil gebruiken en mijn hersens wil laten kraken. Verder vind ik het ook leuk om in een niet-kind omgeving te zijn en een keer over andere dingen dan kinderen wil praten. Moeder zijn is slechts 1 aspect van mij. Ik wil alle andere aspecten ook gebruiken. Bovendien wil ik de zorg (alle zorg, ook de zorg voor financien enzo) graag delen met mijn vriend. Dus werken we allebei 4 dagen en zorgen we ieder een dag voor Thijmen. Thijmen gaat dus 3 dagen naar de creche en vind het daar echt geweldig! Bovendien leert hij daar met andere kinderen omgaan (aangezien hij enigs kind is en blijft) en hoe het in andere omgevingen is. Verder maak ik echt alles mee van mijn kindje hoor, hij ontwikkelt zich echt niet alleen maar op de creche. Wat ik trouwens wel apart vind, is dat deze vraag over het algemeen niet aan mannen wordt gesteld. Aangezien jij thuis bent, neem ik aan dat je partner werkt. Hij maakt dan toch ook niets mee? Vind je het dan niet raar dat hij niet de zorg voor zijn kind wil doen?
Ik heb genoeg sociale contacten, maar iedereen in mijn omgeving werkt. En ook ik wil mijn hersens wel eens laten kraken.
waar ik me echt dood aan kan irriteren is dat mensen het woord 'DUMPEN' gebruiken voor een moeder die haar kind naar een creche of kindercentrum brengt... Elke keer dat negatieve gezeur...sommige mensen moeten nou eenmaal 40 uur werken om rond te komen...en dus ook kunnen zorgen voor eten en drinken ect...Als die mensen in de bijstand zouden gaan zitten...dan wordt er weer gezeurd van je kan toch werken...bla bla bla...je profiteert van de samenleving bla bla Ik heb een hbo opleiding en doe ik een deeltijd studie aan de universiteit, naast mijn werk...het is niet zo dat ik carriere wil maken...want ik heb al de nodige pieken bereikt...maar werken is hier een noodzaak en geen KEUZE Mijn zoontje gaat ook naar een kindercentrum...en wel voor 3 dagen...in de toekomst worden dat er misschien 4. Natuurlijk zou ik liever meer thuis met hem willen zijn, maar zorgen jullie dan voor mijn inkomsten?
Als je mijn eerdere berichtjes lees, dan had je kunnen lezen dat ik zei dat als het financieel moet het niet anders is. En dat dat ook balen is. Maar als iemand 40 uur werk om 5x per jaar op vakantie te gaan. Ja dat zou ik niet willen, maar ieder zijn meug.
Rationeel gezien, denk ik dat NIEMAND die bewust voor kinderen kiest...40 uur per week werkt om 5 keer per jaar op vakantie te gaan hoor.... De meeste mensen met kinderen die werken...doen dat omdat het finacieel nodig is...ook om met je kind leuke dingen te doen...juist zoals een vakantie... Tevens was mijn reactie algemeen bedoeld en niet specifiek een reactie op die van jou.
Maar niet 5 x en ik ken ze echt hoor die dat doen. Leuke dingen bestaan ook uit een kinderboederij, naar het bos gaan, strand gaan. Ik ken z eook die 40 uur werken voor hun carriere. En dan denk ik: is carriere belangrijker dan de ontwikkeling van je kind? Dat maak je nooit meer mee. Dus ik blijf van mening: is het financieel niet nodig geniet van je kind. Het gaat zo hard en werken kan je na 4 jaar ook wel weer.
Dat is idd jou mening. Maargoed wie bepaald voor een andere wanneer iets financieel nodig is of juist niet?, wie bepaald voor een ander dat hij of zij niet op vakantie hoeven, want ja je kan ook naar de kinderboederij en het strand... Dit soort dingen zijn allemaal relatief...en gelukkig is jou mening en die van iedereen een subjectieve... vanuit je eigen refereantiekader... Afgezien hiervan denk de meeste ouders het beste met hun kind voor hebben. En wat het beste is...dat vult iedereen voor zichzelf in... Wat voor mij goed werkt ..hoeft voor een ander niet zo te zijn...dus waar hebben we het dan nog over?
Ten eerste zeg ik niet dat je niet op vakantie hoeft ( ik ga ook graag), maar ik heb het over 5x op vakantie gaan. Ten tweede gaat het er bij om: Waarom wilt iemand 40 uur werken. Waarom en wil. Niet moet, dat is een ander verhaal. Dus nu hoef je me niet zo aan te vallen. Ik wil het alleen weten en vanuit een ander standpunt zien en horen.
Ten eerste is dit een manier van schriftelijke communicatie...waarbij..je het moet doen met woorden en dingen misschien harder overkomen dan bedoeld...mijn reactie is zeker niet aanvallend bedoeld... Ik wil wel duidelijk maken dat vaak juist mensen zijn die het zich financieel kunnen permiteren om thuis te blijven...het hards gaan roepen hoe slecht het wel niet voor een kind is om naar een kindercentrum te gaan en dat ze niet snappen dat moeders zoveel willen missen en moeders dus dan niet zouden opvoeden...alsof dat een feit is en asof het een per definitie een keuze is. Tevens wijken we nu idd erg af van het topic...op die vraag kan ik geen antwoord geven. Ik kan wel zeggen dat ik op mijn 2 vrije dagen door de weeks plus het weekend, ontzettend geniet van de tijd met me zoontje. Als ik het me kon permiteren zou ik wel 2 dagen willen werken. Tijdens mijn bevallingsverlof heb ik wel kunnen conlcuderen, dat fulltime thuis mama niets voor mij is...maar met twee dagen zou ik zeer teverden zijn, nadeel = veel beroepen vallen dan af...wat in mijn geval trouwens niet doorslaggevend is.
Ik zeg niet dat het slecht is een kdv, maar ben wel blij dat mijn kindje daar niet naar toe gaat/hoeft/kan ( whatever ) Maar helaas zijn er ook gezinnen waar het financieel moet en ja nou ja, waarom voor je eigen pleziertje, nou ja hoop dat je me snapt.
Ik dacht dat dit topic ging over hoe het bevalt om fulltime mama te zijn en niet die eeuwige discusie over werken niet werken, te veel werken etc.......want ik denk dat daar ieder zijn mening wel over klaar heeft en deze discusie eindeloos door kan gaan...dus mischien even terug naar het topic?
Ik zit nu ook al een tijd thuis..... Krijg door betaald maar ben vrijgesteld van het werk.. en in dec stopt mijn contract en heb ik geen werk meer... Ik ga 1 dag in de week werken.. dan kan ze na oma... en wil wat avonden werken... dan is papa thuis. Want er moet wel meer inkomen komen anders kunnen we niet rond komen. Forum's en chat moet je zo opletten wat je schrijft.. alles kan zo anders overkomen dan men bedoeld... En laat mensen in hun waarde... pietje is kareltje niet en trek geen conclussies als je elkaar niet in het echte leven kent... je kan niet bij een ander binnen kijken.... dus probeer dat ook niet te doen.. Oh ja.. als ik bewust huismoeder wil blijven.. nee dankje wel... wil donders graag weer aan het werk... en genieten van de kleine meid... dat doe ik zeker weten.. maar weer werken en onder de mensen is ook wel lekker..
Ik ben nu tijdelijk fulltime huismama, omdat ik zwangerschapsverlof heb. Maar ik kijk nu al uit naar de dag dat ik weer gewoon mag gaan werken. Ik verveel me stierlijk, vooral als ze slaapt of naar de creche is. En ik mis het sociale leven rondom mijn werk. En hoewel huismama zijn ook heel nuttig werk is, voel ik me toch een beetje alsof ik weinig bijdraag op het moment (is geen aanval op huismama's hoor, ik vind het heel knap dat mensen fulltime huismama kunnen zijn, ik ben zelf blij dat mijn man ook 1,5 dag per week huispapa is)
Hier ook een TB-mama, naja bijna dan, doordeweeks ben ik altijd thuis, we werken in het weekend samen op de eerste hulp van de grotere evenementen, zoals een extrema outdoor, decibel en ga zo maar door. En dan passen opa en oma of oma op... en zijn we er eventjes tussen uit... Het bevalt me echt prima! Wat betreft het financiele gedeelte ervan, we hebben het niet breed, maar kunnen rondkomen en de weekenden dat we werken is extra... Wij hoeven niet elk jaar 4 x op vakantie en rijden ook geen 2 auto's, maar zijn gelukkig met wat we hebben... En mijn mening is ook dat je leeft naar wat je hebt!
Het is ook geen discussie, maar wil gewoon graag de inzichten van een ander En bem blijkbaar niet de enige
Ik ben 10 maanden tbm geweest en ik echt genoten van mijn kindje en dat ik alles zo relax kon doen. Ik was blij dat ik 's ochtends kon doorslapen als ze 's nachts kwam. Maar toen ze eenmaal de hele nacht ging slapen wilde ik weer werken. De meeste vriendinnen werken full/parttime. Dus doordeweeks ging ik wel naar de oma's en naar kinderboederij en zwemmen. Maar miste wel mijn sociale contacten. Ik heb me toen ingeschreven op een sportschool maar daar bouw je ook niet echt contact op. Je maakt wel een praatje maar that's it. En ik verveelde me echt soms. Elke dag huishouden, koken. Gaf me geen voldoening. Ik miste iets voor mezelf, ik miste werken ook. Ik werk nu 16 uur per week. Mijn man werkt 4 dagen dus ze hoeft maar 1 dag naar het kdv. En ik vind het heerlijk nu. Denk met een tweede dat ik wel gewoon blijf werken, misschien tijdelijk maar 1 dag in de week maar ik wil wel blijven werken.
@ Dorisn, weet je al wat je gaat doen? Aangezien jouw dochter ongeveer even oud is als de mijne herken ik soms wel dingen uit jouw berichten, incl. de dipjes! Ga je stoppen met werken? Volgens mij moet je er 'hoognodig even tussenuit'? Wat ik lees was de sfeer op je werk ook helemaal niet leuk, hoge werkdruk en onbegrip... Ik hoop voor je dat je inmiddels een keuze hebt gemaakt. Las in je post dat jij of je man bang was dat je je niet genoeg zou ontwikkelen, maar je kan toch ook leuke contacten opdoen met je dochter bijv door naar babyzwemmen of weet ik het wat te gaan? En je kan toch altijd weer terug gaan werken, het is niet dat je dan tot je 80e thuis zit toch? Nou ik ben wel benieuwd wat je uiteindelijk gaat doen en zou zeggen wat je ook doet, het is jouw keuze en voel je niet schuldig als je voor jezelf of je meisje kiest!