Dat is ook heel persoonlijk toch? Ik ben destijds gestopt met een opleiding omdat ik dat werk nooit parttime zou kunnen doen. Voor mij echt een vereiste. Het betekent wel dat ik nu werk onder mijn niveau doe, maar voor mij is dat het waard.
En iedereen mag een mening hebben. Mijn man kan niet minder werken want dan is de ploeg niet compleet. Zo werkt het helaas niet. Schoonmaak heb ik ook gesolliciteerd en ik ga geen gastouder worden. Ik wil juist even niet met kinderen bezig zijn.
Dat is een keuze die iedereen anders zou maken uiteraard. In mijn geval zou ik "voor de kinderen kiezen" of hoe je dat ook wil omschrijven, maar dan zou ik ander werk gaan doen. Ook als dat betekend dat ik zelf een stap terug zou moeten doen.
Dan ga je ervan uit dat kinderen eronder te lijden hebben, wat ik dus niet doe. Ik zou het dan weer bijzonder jammer vinden om jarenlange studie de deur uit te gooien. Om een job te gaan doen die ik niet leuk vind, en waar ik dus zéker geen betere moeder van zal worden omdat ik tegen mijn zin moet gaan werken. Bovendien: serieuze wissel die je op de maatschappij trekt: eerst jarenlang (deels) op kosten van de maatschappij studeren, en dat dan gewoon weggooien. Dan kan je beter niet gaan studeren.
Dat kan natuurlijk. Maar de stelling was dat er geen reden kon zijn om voltijds te werken als het niet moet voor het geld. Die is er voor velen dus wel.
Bedankt voor alle tips! Berekening hebben we gemaakt en het levert toch wel wat extra's op. Ik wil mijn moeder vragen of ze 1 dag per week op wil passen. Scheelt natuurlijk ook weer! Mijn man kan geen dagen vrij nemen. Dan is de ploeg niet compleet en kunnen ze niet verhuurd worden, of ze moeten een extra medewerker inhuren en dat is veel te duur voor de werkgever. Zijn collega's zijn over het algemeen gescheiden dus die zien de kinderen alleen als ze vrij zijn. Ik heb leisure and hospitality gedaan. Mam wat heb ik daar spijt van. Maar ja, je bent 16 en moet een keuze maken.
Ik heb in heel veel branches gesolliciteerd. Schoonmaak, winkels, productie, callcenter en nog wel meer geloof ik. Ze vragen alleen flexibiliteit en dat kan ik niet.
Dat zeg ik niet, ik zeg alleen dat ik mijn kinderen ten alle tijden zou verkiezen boven mijn werk. Heeft er niet mee te maken dat ik denk dat ze er onder zullen lijden als ik fulltime zou werken. Ik ben gewoon van mening dat ik gekozen heb voor kinderen en het dus niet fair vind om dan andere op te schepen met mijn kinderen. En ja dat is zonde van de studie die je dan hebt gedaan maar ik vind dat je dat soort dingen voor je aan een grote, dure studie begint ook in je beslissingen mee moeten nemen. Ik heb er bewust voor gekozen om niet door te studeren, ik leerde mijn man op mijn 19e kennen en was er van overtuigd dat ik huisje, boompje, beestje veel belangrijk vond dan een dure studie en dan later fulltime te werken. Wij kozen er voor om voor kinderen te gaan en wij zijn dan ook van mening dat wij dan voor de zorg moeten zorgen. Mijn man werkt nu in ploegendiensten, heeft via zijn werk goede opleidingen gedaan waardoor hij hogerop is gekomen, we hebben leuke inkomsten en kunnen doen waar we zin in hebben. Hier hebben wij in goed overleg voor gekozen, hij werkt en ik neem op de momenten dat hij werkt de volledige zorg voor het gezin op mij. Waarom zou ik dan fulltime moeten gaan werken? Ik vind dat gewoon echt onzin. Ik vind dat ook helemaal niet belangrijk. Mensen die roepen '' Je moet ook iets voor jezelf hebben '' dat heb ik hoor, heb genoeg sociale contacten, ben altijd wel op stap, heb leuke hobbies waar ik mijn ei in kwijt kan dus ideaal. Nu werk ik toevallig sinds een paar maanden voor een groot bedrijf waarvoor ik hun social media kanalen bij houd, ik zorg dat de website up to date blijft, ik zorg dat de reclame gemaakt en gepubliceerd word en dat is leuk. Het enige wat ik heb afgesproken is dat het een 0 uren contract zou zijn zodat ik zelf in kan delen wanneer ik wil en kan werken. Mijn kinderen en gezin staan bovenop. Maar nogmaals, als je geen keuze hebt en je moet financieel wel fulltime werken dan is het natuurlijk een heel ander verhaal.
Maar hoe flexibel moet je dan zijn? Als je je rooster een week of 3-4 van te voren krijgt valt er vast wat te regelen met een kdv en eventueel je moeder.
Ik heb toch nooit gezegd dat je fulltime móet werken? Leuk toch, als het voor jullie, en andere gezinnen, zo werkt. Maar jij zei dat het onzin is om fulltime te werken met kinderen. Ik gaf gewoon aan waarom het voor andere gezinnen geen onzin is, zelfs als het financieel zou kunnen.
Er onder te lijden natuurlijk niet. Dat is wel heel hard. En in België is het nog wat anders dan in NL. Maar ik denk dat het gros van de kinderen het fijn zou vinden als er 1 of 2 middagen per week papa of mama thuis zou zijn. Geen haasten na het werk, even niet naar de opvang maar lekker thuis. Nog speeltijd voor het eten/koken. Daarmee beweer ik niet dat die kinderen te lijden hebben of er minder van worden, zeker niet. Maar als je het 10 kinderen tussen de 4 en 10 vraagt denk ik dat 8 of 9 zullen aangeven dat ze dat wel fijn zouden vinden.
Bij sommige tot 00.00 uur 's nachts of beginnen voordat het kdv open is. Het kdv in ons nieuwe dorp gaat om 07.30 uur open. Denk niet dat ik mijn dochter dan om 05.30 alvast kan brengen. En mijn moeder heeft de ziekte van Lyme. Hierdoor is ze chronisch moe. Ze kan in de vroege ochtend niet voor mijn dochter zorgen.
Ik vind het ook onzin als beide ouders fulltime gaan werken als het niet nodig is. Want waarom zou je iedere dag je kindje weg brengen naar de oppas als je er zelf ook kan zijn? Denk je niet dat je kind het fijner vind om bij zijn eigen ouder te zijn? Daarmee zeg ik niet dat ze het slecht hebben bij de oppassers hoor, ik denk alleen dat ieder kind het uiteindelijk fijner zal vinden bij papa en of mama.
Ik vind dat ook raar. En ongeëmancipeerd. Allebei 4 dagen werken zou ik echt als perfect beschouwen. Kinderen drie dagen opvang/oppas, allebei een dag bij de kinderen thuis. En allebei 4 dagen werken zodat je ook op werk kunt excelleren. Plus dat ik het persoonlijk jammer vind dat veel vrouwen financieel afhankelijk zijn. Ik vond dat vroeger ook maar onzin, je gaat toch niet uit van scheiden etc. Maar nu ik zelf wel financieel onafhankelijk ben, merk ik toch dat je dan anders in het leven staat. Ik zou niet meer terug willen.