Hallo dames, wellicht het verkeerde onderdeel van het forum. Ik heb hier meer gepost omdat ik bij 28 weken op punt van bevallen stond en gelukkig geremd ben. Ze hadden verwacht dat ik nooit erg ver zou komen maar om een lang verhaal kort te houden ben ik ben 37 weken alsnog ingeleid. hoe vreemd was dat! weeenopwekkers ipv remmers.. maar goed zoonlief werd geboren en bleek gezond. tot 2 uur na de geboorte. er is toen erg veel gebeurt en veel van het forum weten wel een beetje wat allemaal. hij bleek dus helemaal niet klaar te zijn en vertoonde permatuur gedrag. hij heeft oa IRDS en kreeg een klaplong als complicatie. verder een steriele longontsteking en een infectie. hij is na 24 uur opgehaald door het umch en heeft toen daar op de nicu gelegen aan volledige beademing en met thoraxdrain etc. de meeste hier weten vast wel een beeld daarbij te vormen. ik heb het er erg moeilijk mee gehad dat hij alsnog op de nicu terechtkwam. we waren er met 28 weken op voorbereid hadden de rondleidingen en gesprekken met ka gehad over wat er zou gebeuren als ik ging bevallen die dag. met 32 weken hadden we de rust dat we in ons eigen ziekenhuis mochten bevallen en met 34 weken de rust dat we de nicu waarschijnlijk achter ons konden laten en niet zouden zien. de blijdschap met een apgar van 9 10 10 en de klap toen hij ineens ging kreunen en ik op de bel drukte.. dat moment zou ik never nooit meer vergeten. en het feit dat we enkele uren later midden in de nacht gescheiden werden van onze zoon in neo ambu en wij met auto erachteraan ook niet.. het aankomen in groningen en door bewaking die plategrond nodig had naar je kamer gebracht worden ook niet. en het feit dat er toen gemeld werd dat we niet bij hem konden omdat ze met hem bezig waren was nog het pijnlijkst van allemaal.. 3 lange uren wachten in een donker ziekenhuis zonder bericht was slopend en ik schrik nog vaak wakker uit nachtmerries in dat kamertje. nu is het uiteindelijk ineens heel snel weer goed gegaan en 2 weken later was hij alweer thuis. 1,5 week geleden heeft hij weer even in het zkhs gelegen in apeldoorn en momenteel krijgt hij eindelijk meds tegen reflux etc. we gaan naar de go poli en zitten ook in het imh traject. ikzelf ben echt helemaal kapot emotioneel en merk dat er steeds meer boven komt drijven. losse flarden. ik zou erg graag eens contact met iemand hebben die iets soortgelijks meegemaakt heeft..
Je zou is op het forum van De vereniging van couveuseouders moeten kijken, daar zijn veel ouders met zoiets gelijks. Je moet je eerst aanmelden en je verhaal doen voor je eventueel verder op het forum ook kan zoeken. Sterkte meid! De kleine van mij is met 31 weken geboren en met 39 weken mocht hij naar huis. Gelukkig geen gekke onvoorspelbare dingen gebeurd maar je ziet wel op de afdeling vanalles gebeuren, waar je ook niet zo vrolijk van wordt. Hopelijk gaat het straks steeds beter met jou. Misschien iets voor jou om is met een maatschappelijk werker of een psygoloog te praten, heeft mij enorm geholpen met het verwerken van alles. Groetjes
bedankt. er komt binnenkort via de go poli ook iemand van de voc bij ons voor een gesprek en eventuele koppeling aan soortgelijke verhalen. word standaard geregeld bij de go poli. gesprekken met psycholoog hebben we al. zogenaamd imh infant mental health traject zitten we in. erg prettig. ik zal me eens alvast aanmelden daar bij voc. kreeg er inderdaad ook info over vanuit de nicu toen die daar lag. thnx