Ik lees hier dat heel veel dames er altijd naar uit kijken, de bezoekjes aan de verloskundige. Zelf vind ik het echt vreselijk en ga liever niet, vraag me af of hier meer dames zijn die dat hebben en daarover mee willen kletsen. Ik vind het echt overdreven vaak de bezoekjes en erger me dood aan bepaalde verloskundige, er is er een die altijd uitbundig is en alles maar geweldig en prachtig vind terwijl ik er niks aan vind zwanger zijn, bij mijn eerste zwangerschap had ik haar ook wel eens en natuurlijk trof ik haar gelijk weer bij mijn eerste bezoek deze zwschap, zegt ze nog doodleuk dat ik zo makkelijke zwschap had de vorige keer, terwijl ik dat zelf echt niet zo heb ervaren, omdat ik niet continu bij elk krampje en pijntje aan de tel hang betekent niet dat ik het makkelijk heb Daarnaast zit er dan ook weer een super sacherijn die me altijd afblaft en info geeft waar ik totaal niet op zit te wachten. Ik voel me ook echt niet geroepen om me hart bij hun te luchten of advies te vragen want vind nou echt niet dat ze zoveel kunnen, voor de echo's sturen ze je door en voel zelf wel aan of het goed zit daarbinnen. Wie kijkt ook niet uit naar de controles bij de verloskundige?
De enige praktijk waar ik nog heen kan gaan daar werken mannen en daar voel ik me bij voorbaat al niet op me gemak...
Haha, Ik moest er even om lachen omdat ik het heel erg herken. Ik vind de bezoekjes echt drie keer niks. Ik herken die typetjes ook wel die je beschrijft. Ik beval gelukkig bij de gynaecoloog en als ik naar de vk moet dan is dat voor mij echt een moetje. Over 't algemeen vind ik ze truttig overkomen en ze dwingen me zowat klachten en kwalen op te noemen die ze dan heel uitgebreid gaan beschrijven in mijn dossier. Dus nu is het voor mij echt een sport om constant te roepen dat ik nergens last van heb en ik ben er zsm weer weg. Maar af en toe moet ik ook naar de gyn en daar bespreek ik dan de dingen wel uitvoerig en daar voel ik me gewoon veel beter bij. Het is duidelijk en concreet. Altijd een echo ook erbij. Tussen mij en verloskundigen klikt het vaak gewoon niet.
Het enige waar ik tegen op zie om naar de VK te gaan is om weer op die weegschaal te moeten Maar het klinkt alsof je inderdaad geen leuke praktijk hebt. Dan kan ik me helemaal voorstellen dat je het niet leuk vind om er heen te gaan.
Wat ik de vorige keer had bij de vk...Dan keek ze me zo aan van "Nou, zullen we het hartje gaan beluisteren?' En ik moest dan eigenlijk heel blij en opgetogen reageren want dat is zo'n blij moment. Maar ik zei toen van ja leuk, maar ik heb ook een doppler en dan luister ik ook af en toe. En dan die discussie die er op volgde...pfff Eigenlijk mogen alleen zij een doppler hebben vonden ze. Dus dan moet je altijd weer even duidelijk maken dat je zélf beslist over wat je wel of niet doet in je zwangerschap. En dat zij wel hun plaats een beetje moeten kennen. De gynaecologen die ik heb gezien waren heel makkelijk en ik vond de samenwerking in dat opzicht echt veel beter. Ook die doppler vonden ze prima bijvoorbeeld. Niet zo belerend zeg maar.
hahahaha ik herken het ook wel een beetje, maar meer omdat ik het ook gewoon echt niets aan vind, ben 5 minuten binnen bloeddruk, praatje hoe gaat het, hartje luisteren en sta weer buiten (heb zelf een angelsounds thuis dus zelfs dat hartje luisteren heeft dan ook geen toegevoegde waarde meer voor mij) daarnaast is dit mijn 7e zwangerschap en weet ik inmiddels echt bijna alles wel, soms nog meer als de verloskundige zelf dat is dan wel weer grappig, maar ook hier hoeft het voor mij eigenlijk niet zo nodig nu elke 3 weken en elke keer denk ik pffffffffffffff gaan we weer, ook krijg ik elke 4 weken groei echo's in het ziekenhuis en daar worden ook de standaard controles gedaan, dus ik vind het ook nog eens dubbelop. dus nee hoor heel herkenbaar, maar wel jammer dat je het niet goed kunt vinden met je verloskundige want dat lijkt me wel naar.
Bij de 1e zwangerschap had ik ook een vreselijke praktijk. Een schreeuwlelijk van een assistent en een vk die ik toch liever niet bij mijn bevalling zou wensen. Ik werd al snel medisch dus overstappen hoefde niet meer. Nu een ander praktijk...wat een verademing! Superleuke vrouwen. Niets is teveel. Elk gevoel wordt gerespecteerd. Ook als je zwanger zijn gewoon niks vind. Ik las over steeds op de weegschaal staan. Dat heb ik bij beide zwangerschappen (op intake na) nooit hoeven doen...pfieeuww Daar zou ik ook wel tegenop zien haba
Ik kijk ook niet uit naar de bezoekjes hoor. Sta ook standaard na 5 minuten weer buiten, geen kwaaltjes, geen bijzonderheden. Ik snap ook nooit zo dat vrouwen altijd hun partner meenemen (wat valt er nou te beleven?). Gelukkig wel leuke verloskundigen in mijn praktijk (de meesten dan).
Hier verbaas ik me inderdaad ook altijd wel over Dan zie ik een gezin inclusief 3 kids in de wachtkamer zitten en dan vraag ik me echt af waarom... Ik ben ook altijd binnen no time weer buiten.. Echt een kwestie van 'alles gaat goed', even bloeddruk meten, buik/baby voelen, hartje luisteren, kort praatje, 'heb je zelf nog vragen?' en 'tot volgende keer'. Nu zit ik wel bij een hele leuke verloskundige praktijk waar ik me erg op mijn gemak voel dus erg vind ik het niet maar moet wel zeggen dat ik zeker deze laatste weken het liefste de hele dag wat thuis aanmodder in plaats van elke week daar heen te moeten gaan Maar goed, ik ben blij dat ze er zijn... de controles zijn natuurlijk ook niet voor niks!
Ik ervaar het wel een beetje hetzelfde als ts. Nooit bijzonderheden, hartje luisteren en ik sta weer buiten. Ze zijn ook vrij zakelijk moet ik zeggen.
Ik snap zeker wat je bedoeld. Ben zelf een no nonsens type en van dat hyper gedoe... Ik word er doodmoe van. Nu waren de verloskundigen die ik had gewoon leuke meiden, en niet ernorm overdreven, maar omdat ik nu in het ziekenhuis loop, kom ik daar niet meer. Vandaag had ik daar toch eentje.. Was een stagiair bij, en ze praatte tegen die jongen of die 5 was.. Me zo geïrriteerd! "En waar meten we dat dan mee? Ja een meetlint" ben blij dat ik haar de volgende keer niet meer heb.
Ik word ook niet echt enthousiast van de bezoekjes aan de verloskundige. Die weegschaal, brrr, wat een hekel heb ik aan dat ding, heb niet voor niks geen weegschaal thuis. Maarja, het moet toch steeds. Laatste keer moest ik bloedprikken, hekel aan naalden, was nog moe, want de afspraak was voor mijn doen vet vroeg, en had veel last van bekkenpijn, want m'n tape moest nog geplakt worden (zou m'n man na de afspraak direct doen). Kreeg daardoor wat traanogen en direct reageerde ze erop, laat de tranen maar komen enzo, blabla, als ze gewoon d'r mond had gehouden was er niks aan de hand geweest. Vind trouwens ook dat ze wel wat meer vragen mogen stellen. Ze vragen alleen of ik nog vragen heb, nee heb ik niet. Ik heb zelf bij alle klachten het idee dat et er gewoon bij hoort, dus benoem ik het ook niet. Maar ze vraagt nergens specifiek naar. Het hartje luisteren zegt mij ook niet zoveel. Leuk, boemboemboem, nou wauw, daar word ik nie warm of koud van. En ik heb niet eens z'n doppler thuis. Maar aan de andere kant ben ik wel blij met ze, de een wat meer dan de ander, en straks als ik wat vaker kom en ze het over de bevalling gaan hebben, zal het ook wel weer anders zijn. Ik neem trouwens m'n man wel steeds mee, hij heeft een eigen bedrijf, 5 minuten vanaf de praktijk, kan dus weg wanneer hij wil, en hoeft er dus geen vrij voor te nemen. Hij vindt het zelf ook fijn om mee te gaan, dus gaan we lekker samen.
Ik ben zo'n 1tje die meestal dr vriend mee neemt als het even kan. Ik vind het veel te saai om alleen te wachten Op zich heb ik wel leuke vk's. Maar ik kijk niet echt bepaald uit naar de afspraken. Alleen als ik me zorgen heb gemaakt ofzo dan ben ik wel blij om te gaan. Ook al ik er vaak tegenop zie toch vind ik het wel fijn dat ze alles even controleren.
Ow ik heb wel een leuke praktijk. Misschien omdat het onze eerste is vind ik het wel erg leuk. En mijn man wil ook altijd graag mee. Zo voelt hij zich betrokken bij de zwangerschap waar hij zelf al zo weinig van kan ervaren omdat hij een man is, en het niet draagt zeg maar.
Vind de bezoekjes ook niet echt geweldig. Eerste keer vond ik het heel gezellig, kopje thee (bij de intake), vriend er bij, leuk gekletst. Tweede keer was heel standaard, mochten naar het hartje luisteren. Was de eerste keer dus vond het echt wel bijzonder! Leuke vk ook. Gewoon een normaal mens zonder al die poespas erom heen en ze zegt ook gewoonnwaar het op staat, dat kan ik heel erg op prijs stellen. Alleen laatste keer was het niet zo leuk. Hadden een andere vk, die wij (ja, mijn vriend gaat wel altijd mee ) niet zo leuk, lief en aardig vinden. Ze was nogal zakelijk, een beetje te naar onze smaak. Binnen 5 minuten stonden we weer buiten... Gelukkig was wel alles goed!
Ik nam ook m'n vriend mee, was nog gewend van de vorige zwangerschap bij de gynaecoloog altijd echo's te krijgen van de tweeling. Dat is dus nu niet zo en blijft hij lekker thuis.
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben! Ik had bij mijn vorige zwschap ook nog zoiets dat was bij die sacherijn. Was toen in laatste trimester een afspraak daar moest ik mijn vriend meenemen. Hij moet echt speciaal vrij nemen werkt in de bouw en vaak niet in de buurt. Dus hij mee, speciaal vrij genomen, wij dachten het gaat over de bevalling, maar nee hoor kregen we een heel verhaal over kinderziektes waar ze op testen bij de hielprik en duurde wel een uur, pfff had gewoon meteen dat foldertje gegeven. En achteraf als ze ons goeie info had gegeven over de bevalling was ik nooit aan een thuisbevalling begonnen want ik wist bepaalde dingen echt niet. En dat ik 2x een nacht in het ziekenhuis heb gelegen aan de ctg en ze bijna een kz wilde uitvoeren omdat mijn zoontje toen slecht ging daar wisten ze ook helemaal niks vanaf, stond helemaal niet in mijn dossier. Ik ben nu ook een beetje zo van ik trek mijn eigen plan wel en ben altijd blij als ik weer buiten sta, heb stiekem ook al een paar keer me afspraak express verzet omdat ik er gewoon geen zin in heb
Ik liep tijdens de eerste zwangerschap bij de gyn vanwege schildklierproblemen en antistoffen-blabla. Zat een paar deuren verderop in het ziekenhuis. Nu op dezelfde afdeling bij de verloskundige. Wel andere bloedwaardes, maar geen gekke dingen waardoor ik het nu met de VK afkan. Ik merk dat, omdat er vorige keer zo veel heisa om niks was... witte jassen, extra echo's en controles, dat ik nu voor het 'gewone' koetjes en kalfjes gebrabbel niet zo te porren ben. Misschien omdat ik toch een kwartiertje moet rijden eer ik er ben. De controle is dan vaak een praatje van niks, even wegen, hartje en weer door. Ik heb dan ook nooit echt zin om te gaan... Maar als ik ben geweest vond ik het toch wel weer grappig. Dus ik herken het een beetje. Van mij mogen de eerste maanden best met controles met tussenpozen van 6-8 weken zijn.