Ik ben nooit bij een VK gegaan. Altijd bij de gyn. Je hebt hier in Spanje wel VK's (comadronas genaamd) maar ben er maar 1 keer geweest en daarna nooit meer. Vond het niet leuk dat ze me helemaal gingen analyseren, me gingen zeggen of ik te veel bijkwam of niet en al helemaal niet dat als je een medische vraag hebt ze niet kon antwoorden en ik toch bij de gyn moest zijn. Vond mijn gyn echt super, heel relaxed, keek echt alleen naar het medische en ging bijvoorbeeld mijn buik niet opmeten maar direct over op een echo. Ze gaf niet te veel info die ik niet moest hebben, zei alleen of alles goed was en in verhouding was met het aantal weken dat ik zwanger was. Zo zei de VK dat ik te veel was bijgekomen sinds het begin van mijn zwangerschap terwijl de gyn gewoon zei dat de baby goed van gewicht was en mijn vruchtwater en bloeduitslagen ok dus dat ik me geen zorgen moest maken. Ik vond het dus ook niets zo een VK. Toch niet als je aan een gyn gewoon was. Het gaan op zich vond ik wel leuk, gewoon omdat ik dan kon zien hoe de baby het deed.
Ja, dat vind ik ook wel grappig. Die van mij is gewoon de eerste keer meegegaan om te zien of het goed zat. En dat enkel bij de eerste zwangerschap. Daarna niet meer hoor. Hij ging daar echt geen uren vrij voor nemen. Ik zou het ook niet willen. Dan zie je daar koppeltjes zitten (altijd dezelfde gezichten), de man vaak met een verveeld gezicht tussen al die bende zwangere vrouwen in de wachtzaal.
Ik vind het niet zo erg om te gaan. Manlief gaat alleen mee naar de echo's. Dochter is vaak wel mee naar de controle simpelweg omdat ik geen oppas heb en ook niet nodig vind voor die paar minuten. Ik heb wel hele fijne en lieve verloskundige
Tot dat het een keer fout gaat, dan ben je blij dat je bent geweest en dat ze kunnen ingrijpen. Want nee je voelt zelf niet altijd of het goed is of niet. En als je de bezoekjes niet leuk of nodig vind zeg dat dan. Je bent niks verplicht. Jij bepaald wanneer je gaat. Succes! Hoop dat alles goed mag blijven gaan, en dat je idd achteraf kan zeggen was best vaak die afspraken...
Bij mijn oudste begon ik met de controles bij een VK. Man man man, wat was dat verschrikkelijk! Heel zweverig en totaal niet zakelijk (waar ik zelf van houd). Er waren allerlei medische problemen, maar ze zei alleen maar dingen als "klim op je roze wolk"........ Uiteindelijk ben ik overgenomen door de gyn - o.a. HELLP syndroom en van alles gehad. Serieuze complicaties. En zij maar over die roze wolk babbelen.... Pffff.
Haha herkenbaar! Ik sta altijd binnen 5 minuten weer buiten. Ook nooit bijzonderheden. Ik heb overigens wel een hele leuke praktijk. Ook maar 2 verloskundigen. Ik zat bij mijn andere zwangerschappen bij zo'n mega-praktijk met wel 6 verloskundigen, met ook rare typetjes. Mijn man gaat ook nooit mee, er is toch niks bijzonders te beleven. Oke hartje luisteren is best leuk, maar mijn man vindt het leuker om de baby te voelen.
Het enige wat ik fijn vond was om even het hartje te horen of een echo. Voor de rest inderdaad heel zweverig en toen ik aangaf met 26 weken dat ik wel eens zwangerschapsdiabetes zou kunnen hebben (n.a.v groot kind) "kon dat niet" want met 6 weken zwangerschap was alles goed. En toen met 33 weken bleek ik dat inderdaad te hebben (na aandringen van mij voor een glucosetest en die uitslag was behoorlijk hoog) en ben ik een paar weken later ingeleid. Gelukkig een gezond kindje maar het had ook heel anders kunnen aflopen :x
Ik wil toch ook even reageren, want ik denk dat ts bij dezelfde vk zit als waar ik zat. Mijn ervaring is echter totaal anders! Uiteraard had ik met de een een betere klik dan de ander. En vroegen sommige net even beter door (ik klaag ook niet zo snel) Maar ze hebben juist goed doorverwezen wanneer nodig (ctg bij snelle hartslag, extra echo's,) en dit keer juist geen suikertest laten doen omdat ze meer naar mij keken dan standaard het protocol te volgen. Vind het vervelend dat ts zich er niet prettig voelt en dat de klik mist, maar wilde laten weten dat mijn ervaring anders is en het niet per definitie aan de vk ligt.
Tot aan dat ik het kindje voel, vind ik het hartje luisteren wel leuk maar verder ook max 5 min binnen.....Ik lees zelf wel alles en ben dus wel op de hoogte. Ook weet ik 99% zeker dat ik weer voor pijnbestrijding ga en dat ik dus wordt overgenomen door het ziekenhuis bij de bevalling. Maar...ik weet zeker dat ze er voor me zijn als er iets mis is, en ik mag altijd bellen en eerder langskomen als ik het niet vertrouw. En daar gaat het natuurlijk ook wel om in zo'n praktijk. Maar die verplichte controles, bleh!
Precies hetzelfde hier. Alleen meervoud qua vk's: tis een team van 4 personen. Inmiddels allemaal keer gezien en ik maag ze allemaal wel. Eentje is echter net begonnen en die heb ik liever niet bij mn bevalling eerlijk gezegd
Ik herken er niks van! Wij hebben hier een hele fijne praktijk. Ik kom er graag. Helaas ben ik afgelopen maandag voor de laatste keer geweest. Ik ga nu naar de gyn over. De vk gaat de bevalling niet doen. Het is mijn 7de zwangerschap en bevalling, dus nee ik heb weinig vragen, maar toch iedere keer een fijn gesprek. Nu ook weer: de gyn heeft aangeboden om met 39 weken in te leiden. Even lekker over gehad met de vk, doe ik het wel of doe ik het niet. Ik vind het leuk dat ik ze straks tijdens de kraamdagen nog zal zien.
Herken het gedeelte wel dat ik het niet zo boeiend vind. Sta ook altijd zo weer buiten en neem man nooit mee. Sorry maar wat moet hij ook met gewicht en bloeddrukcontrole enzo. Neem hem ook niet mee naar de huisarts. Heb niet met elke verloskundige even veel. Eén is me iets te veel van het 'alles moet zo natuurlijk mogelijk', beetje pusherig richting thuisbevallen, borstvoeding (wil ik overigens wel weer proberen) en alle trainingen voor aanleggen enzo (ga ik echt niet weer doen). De mannelijke kan ik het best mee. Beetje chaotisch, lekker down-to-earth en lekkere droge humoristische opmerkingen. Tijdens de bevalling vind ik ze waarschijnlijk allemaal vreselijk. Maar goed dat komt omdat ik vorige keer merkte dat ik dan vooral met rust wil worden gelaten en wil klagen over de pijn (niet specifiek tegen iemand). Ze mogen verder alles (toucheren, baby begeleiden, hechten etc.). Fysiek interesseert het me niks, maar ze moeten vooral zo min mogelijk zeggen dan.
Ik rekte de tijd tot het volgende bezoek zo vaak mogelijk. In het begin moest je geloof ik elke 4 weken? Dat vodn ik nog wel te doen. Toe zei ze: dan maken we een afspraak over 3 weken. Nou het gaat zo goed met mij en de baby, laten we het gewoon over 4 weken doen. Ik vodn het ook best wel tijd verspilling. Het ging allemaal goed, dus waarom moet je er nou zo vaak heen?
tja ik herken het wel een klein beetje. voor de beeb vind ik het heerlijk om heen te gaan, hartje horen etc. voor mezelf echter vind ik het niet zo geweldig. ik heb een makkelijke zwangerschap (even afkloppen) maar heb ook heus wel mijn dingetjes. zo heb ik al de hele zwangerschap bloedneuzen. niet erg, maar wel vaak. vorige week dacht ik: goh laat ik het eens opnoemen, heb ik ook eens wat. ik zeg namelijk ook altijd dat het priiiiiima gaat (gaat het ook echt en de klachten die ikheb zullen er wel bijhoren). nou ik had het dus beter niet kunnen opnoemen want misschien moest ik maar naar de huisarts en er werd meteen met andere vk overlegd.. ik schrok er gewoon van! ik ben geen huisartserig type en ben bang voor stempels als in 'aansteller'. dus ik begon gauw de boel te bagatelliseren.. ik heb ook altijd het gevoel dat ze kwaaltjes uit me proberen te trekken en dat ze mijn nuchterheid/onverschilligheid maar raar vinden eigenlijk word ik hier best onzeker van. plus dat er veel gesloten vragen gesteld worden en het antwoord NEE is geen optie. want 'je gaat toch wel borstvoeding geven?' en 'je slikt toch wel vitaminepreparaten?' dat vind ik niet zo leuk eigenlijk.
Ik doe centering pregnancy. Met een groep zwangere vrouwen. Dat is echt heel leuk. Dus afgezien van de weegschaal (zoals ik al aanhaalde). Kijk ik wel uit naar de bezoeken. Maar mijn man gaat nooit mee. Wil die ook niet iedere keer.