Hallo, ik moet geloof ik even mijn verhaal kwijt... Vandaag voor het eerst bij de gyn geweest, want we zijn op een paar weekjes na een jaar bezig met zwanger worden zonder succes, ik heb de laatste vijf maanden veel tussentijdse bloedingen en vrijwel altijd buikpijn (zo'n ongesteldheidsgevoel). Na de echo kreeg ik meteen te horen dat ik PCOS heb, en dat hij niets gaat doen aan mijn buikpijn en bloedingen. Daar moet ik maar mee leren leven, elke dag 6 paracetamolletjes nemen... Misschien heb ik ook endometriose, maar dat hoeft nog niet uitgezocht te worden. Ik had geen PCOS verwacht, mijn cyclus is wel onregelmatiger en in de laatste vijf maanden opgelopen van 28 dagen naar 40 dagen (laatste keer), maar niet dat mijn menstruatie maanden wegblijft. Ik kreeg verder geen uitleg, behalve de opmerking dat mijn cyclus nog wel verder achteruit zal gaan naar eens per drie maanden en het advies om het nog 6 maanden aan te kijken en dan de medische molen in te gaan. Als ik perse wil, kan ik nu ook door naar de fertiliteitsarts. En that's it.... En nu zit ik hier in m'n eentje thuis en ben toch best onder de indruk... Ik wil heel graag kindjes, en snap dat zo'n gyn een jaar niet lang vindt, voor mij is het dat wel... Ik weet weinig van PCOS af, kan weinig met wat op internet staat (heb geen overgewicht, dus dat afvallen lijkt me niet zo'n goed plan) en schrik ook wel een beetje van de kans op diabetes ed. Gyn raadt aan om de stoppen met ovulatietests, heeft toch geen zin, volgens hem, maar hij legt dat verder niet uit. En ik was meteen nogal verdrietig en voelde me een beetje overvallen door zijn verhaal, en ben niet echt tot vragen gekomen. Ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet, voel me behoorlijk machteloos... Graag zou ik jullie ervaringen horen. Heeft het echt geen zin om ovulatietests te gebruiken? Welke keuze hebben jullie gemaakt wat betreft het moment om de medische molen in te gaan? En hoe is dat bevallen? Sorry voor het lange verhaal, maar moest het echt even kwijt... Groetjes Anna
hey anna! ik ben in oktober 2010 gestopt met de pil, 3 maanden daarna nog steeds niet ongesteld. omdat ik een verhoogde kans op trombose heb, heb ik geeist me door te sturen naar de gyn. toen ik bij de gyn kwam zag hij ook meteen dat ik pcos had,, ook eigenlijk geen uitleg bij gekregen alleen een boekje en daar moet je het dan mee doen, maar goed mocht wel meteen met provera beginnen (om de menstruatie op te wekken) en daarna clomid, die zorgt er voor dat je eitjes goed groeien en dat er uiteindelijk ook een kan springen. Dit bevalt me wel heel goed, je moet wel vaak naar het ziekenhuis maar ze zijn allemaal even aardig. ik denk dat ovulatietests inderdaad niet veel nut hebben, de kans op een eisprong is een heeeeel stuk kleiner met pco, maar het is niet onmogelijk. Voordat ik met provera begon moest ik op controle en toen zei de gyn: je hebt net een eisprong gehad. 2 weken op menstruatie gewacht maar deze kwam niet. er zijn echt heel veel mogelijkheden om zwanger te raken, met pcos dus ik zou je nog niet te veel zorgen maken! liefs boefff
Dank je wel voor je reactie, is wel een geruststelling! Ik heb de afgelopen vijf maanden ovulatietests gebruikt, wat leek te werken (langste cyclus nu 6 weken), vier weken testen duurt best lang, maar ik vind het niet onoverkomelijk... En ik word steeds precies twee weken na een positieve ovulatietest ongesteld.. Is het dan bij PCO dat een ovulatietest vals positieven gaat geven, dus dat er in werkelijkheid toch geen ei springt? Of dat het eitje heel slecht is? Daar heeft de gyn niets van gezegd (maar ik dus ook niet naar gevraagd)? Hij zei dat ik per jaar minder kansen heb, maar op momenten van een eisprong net zo'n grote kans als anderen? Als ik het vragen mag, ik vroeg me af hoe vaak jij naar het ziekenhuis gaat? En wat doen ze dan precies? Groetjes Anna
Hai, Je verhaal is herkenbaar voor mij. Ik heb ook enorm veel klachten gehad door pcos en daarom dus ook in het zieknhuis bij de gyn beland. Ik ben toen direct doorgestuurd naar de feritiliteitsarts met het label "extreem pco". Ik zat dus ineens binnen een week in de zogenaamde medische molen. Ikzelf vond dit heel fijn. Ik voelde me eindelijk serieus genomen en hoe meer ik leerde over pcos hoe meer van mijn klachten op zijn plek vielen. En er gebeurde eindelijk iets op het gebied van onze kinderwens. Ik vond en vind de mensen op de afdeling in het ziekenhuis ook heel aardig en ik kon steeds snel terecht. Maar..inderdaad...ze focussen enkel op de kinderwens en met de klachten konden ze niets. Ik ben toen zelf op zoek gegaan naar informatie en heb een heel prettig boek gevonden. Ik heb daar wat dingen uitgepikt en volg nu een hormoonbalancerend dieet. Ik heb geen overgewicht maar het is dus een aangepast voedings- en eetpatroon gericht op vrouwen met pcos of andere hormoonklachten. Ik heb hier enorm veel baat bij! Ik had dit niet van te voren verwacht. Maar ik voel me sinds enorm lange tijd weer langzaam mezelf worden. ik heb weer energie, kan weer vrolijk zijn, mijn huid is beter etc.. En ik ben zelf uit mezelf weer ongesteld geworden en een eisprong! Ik heb inmiddels van het ziekenhuis provera en clomid mee gekregen. Maar daar begin ik in augustus pas mee. Stiekem hoop ik dat het niet nodig zal zijn..you never know. Wat ze verder hebben gedaan in het ziekenhuis bij mij is bloed prikken (heeel veel bloed prikken), echo's maken en een glucose tolerantie test. Die onderzoeken sloopten mij toen echt. Maar ik vond het ook heel fijn dat ik er duidelijkheid door kreeg.Vooral de echo's zijn fijn omdat je dan ziet hoeveel blaasjes je hebt zitten en of er wel of niet iets groeit. Dan kun je eventueel ook weten wanneer je sex kunt hebben. Als je clomid zou gaan gebruiken dan houden ze je cyclus ook op die manier in de gaten. Als je vragen hebt hoor ik het wel. Kan me voorstellen dat het moeilijk voor je is! Toen ik de diagnose kreeg ben ik zelfs meer dan een week niet gaan werken omdat ik helemaal instortte van emotie. Maar al gauw heb ik dus geprobeerd het positief om te zetten: je weet nu wel waar je klachten vandaan komen en je kunt er echt iets mee gaan doen nu.
Ik heb ook een lichte vorm van PCO. Nadat ik met de pil gestopt was, was mijn cyclus heel onregelmatig (wisselend van 40 dagen tot een paar maanden). Na een jaar ben ik naar de gyn gegaan. Hij maakte een echo en die zag er normaal uit. Daarna kreeg ik provera om de menstruatie op te wekken en vervolgens moest ik op dag 3 met Clomid (50 mg) starten. In die periode moest ik mijn temperatuur bijhouden. Enkele weken later terug naar de gyn en hij dacht dat ik een eisprong had gehad, aan de temp.lijst te zien. Ik moest nog even afwachten op de menstruatie, maar.. die kwam niet. En zie mijn banner voor het resultaat! Bij mij is het dus heel snel gegaan en ik heb wel meer succes verhalen gelezen over PCO/Clomid. Ik had het geluk dat ik de eerste ronde Clomid niet naar het ziekenhuis hoefde voor echo's. De gyn zei dat we de eerste ronde gewoon zouden afwachten, kijken wat er zou gebeuren en bij eventueel volgende rondes zou ik dan wel echo's moeten laten maken, maar zover is het niet gekomen.
Hallo Anna, Heb zelf ook een flinke tijd in de mmm gezeten. Moet eerlijk zeggen dat ik de reactie van de gyn niet zo netjes vind. Aangezien je zelf al een jaar bezig bent om zwanger te worden en je niet voor niets bent doorgestuurd vind ik dat hun actie moeten ondernemen. Dat je een kinderwens hebt is duidelijk anders ga je niet naar de gyn. Als ik jou was zal ik gewoon aangeven dat je wil gaan beginnen met medicatie. Dat zal dan inderdaad clomid zijn. Bij ziekenhuizen is het verschillend wat ze dan doen. Bij het ene ziekenhuis laten ze je bijvoorbeeld een maand terug komen voor follikelmetingen en als hun het idee hebben dat het goed aanslaat dan mag je het thuis proberen. In andere ziekenhuizen blijf je elke maand onder controle. Dit wil zeggen dat je je clomid gaat slikken. Meestal van dag 3 tm 7. Dan gaan ze meestal op dag 14/15/16 beginnen met follikelmetingen, kijken ze of je follikels groeien. Een gemiddeld ei zal een grote krijgen van zo'n 20mm dan springen ze vaak. Bij de één is dit wat groter en bij een ander weer wat kleiner. Op het moment dat je tegen je eisprong aanzit dan geven ze je een "klus" schema of advies en daarna moet je weer netjes 2 weken wachten en hopen op een positieve test. Meid op je strepen staan en als je wilt beginnen dat goed aangeven. Je hebt de stap niet voor niets genomen om naar de gyn te gaan zou ik zeggen. Willen ze je nog niet verder helpen, een second opinion? Het is mij in die jaren wel duidelijk geworden dat je zelf veel moet aangeven en moet vragen. Maak anders nogmaals een afspraak en met vriendlief/man erbij. Zet vragen op papier en geef aan wat je wilt. Hopelijk heb ik je een beetje geholpen. Als je vragen hebt, stel ze gerust of pb me even, geen probleem. Hopelijk komt je wens snel uit.
hey anna, nou lijkt me niet dat ovulatietests valse uitslagen geven bij pco. ik vind eigenlijk wel dat je best een mooie cyclus hebt,, redelijk regelmatig. en als de testen zeggen dat je een eisprong hebt en ook 2 weken daarna ongesteld word dan zal het ook wel echt zo zijn, zou wel heel toevallig zijn steeds. test positief en 2 weken daarna ongesteld.. misschien is jouw vorm maar heel minimaal? heeft de gyn er verder helemaal niks over gezegd? ik moet nu op cd 10 (woensdag) voor mijn eerste echo, dan kijke ze of er eitjes zitten, hoeveel en hoe groot. dit doen ze dan om de 2/3 dagen ongeveer 4x. zo kunnen ze goed in de gaten houden of er wat groeit en of er niet teveel eitjes in 1x groeien want dan mag je ook niet klussen. en stel er zou een eisprong zijn moet ik 7 dagen erna bloed laten prikken om vast te stellen of het een volwaardige eisprong was. hopelijk lukt het bij jouw zonder al die ziekenhuis bezoekjes liefs
hier ook pcos en jaa dat klopt de ovu testen geven vaak een vals positief resultaat bij pco. omdat je hormoonwaardes dus zo schommelen, jou cyclus van 40 dagen valt net buiten de norm. de norm stopt bij 35 dagen cyclus. ik zelf had altijd een cyclus van 36 dagen, standaart elke maand.. en je hebt ook helemaal geen overgewicht nodig hoor om pco te herkennen, is tegenwoordig net zoveel bij de slankere meiden te zien, sterker nog bij de kliniek waar ik 2 jaar ben behandelt waren het juist meer de slankere dames.. pco word je mee geboren en het zal nooit verdwijnen het blijft, maar idd door een bijv: hormoonaal dieet te volgen kan je cyclus er wel gunstiger op worden.. mijn verleden in 2006 wilde wij aan kinderen beginnen, 2008 december nog niet zwanger doorgestuurd naar het zkh in helmond, daar aangekomen kreeg ik te horen val eerst maar 40 kilo af??? via via zijn we bij geertgen in elsendorp terecht gekomen in maart 2009 en direct konden we beginnen met de clomid. 2 x clomid geslikt, eerste keer 50mg geen resultaat. 2de keer 100 mg ook geen resultaat.. toen over op gonal-f voor de eigroei en pregnyl voor de eisprong. dit hebben wij gehad tot januarie 2010 (geen zwangerschap) januarie 2010 eerste iui poging was raak helaas dezelfde dag nog een mk gehad toen nog 2 pogingen iui (inseminatie) geen zwangerschap. juni 2010 groen licht voor ivf. 23 september punctie van 18 eicellen. 4 goede embry`os ontstaan, 27 september 1 emmy was afgevallen, dus 1tje van top kwaliteit teruggeplaatst en 2 in de vriezer.. en zie mijn banner ben vandaag 41 weken zwanger en ons meisje wil maar niet komen en dit alles moeten doorstaan aan de hand van `milde pco`... zo kan het ook nog gaan
Dank jullie wel voor jullie reacties! Het is fijn om jullie ervaringen te lezen, te weten dat het vaker voorkomt en dat onze kansen niet meteen naar 0 zijn gegaan. En nu heb ik ook een beetje een beeld bij wat ik kan gaan verwachten als we het traject ingaan, kan ik het wat beter overzien. We hebben dan ook besloten om toch meteen door te gaan naar de fertiliteitsarts. Ik heb nog zoveel vragen, en heb ook in mijn omgeving gezien dat het meestal toch wel even duurt voordat je eenmaal met de behandeling kan starten, en wat er allemaal nog mis kan gaan... Ik heb vandaag meteen gebeld en krijg papieren toegestuurd. Nadat ik die heb teruggestuurd krijgen we een brief met een afspraakdatum, da's meestal binnen vier weken (maar het is vakantietijd natuurlijk). Ik ga er dus maar even vanuit dat we ergens in augustus terecht kunnen... Ik vind het wel heel spannend, ben geloof ik nog de diagnose van gisteren aan het verwerken. Vandaag me maar even ziek gemeld, beetje tot rust komen. Verder ben ik me een beetje gaan orienteren op een dieet, maar de assistente raadde me dat af omdat ik al vrij tenger ben (BMI 19,9)? Ik vroeg me ook af of jullie de behandeling met Clomid als zwaar ervaren? Zijn er veel bijwerkingen? Groetjes Anna
hai anna ik vind de behandeling met clomid eigenlijk, qua bijwerkingen best wel meevallen,, heb alleen snachts last van opvliegers. maar goed dat is natuurlijk per persoon heel verschillend. liefs
Dames, ik ga even meelezen. Afgelopen week naar de HA geweest, ik dacht zelf namelijk aan PCOS en die heeft nu bloedonderzoek laten doen om te kijken of ik zwanger was (ben ik niet, HCG <1) en ik mocht nu een afspraak met de GYN maken. 4 augustus kunnen mijn man en ik er terecht op een speciaal spreekuur voor mensen met een kinderwens zodat er, na een diagnose, meteen met een behandeling gestart kan worden.
Hoi meiden, Ik zal eerst even kort uitleggen wat mijn situatie is. Na 1,5 jaar gewacht te hebben en mijn vriend eindelijk de verlossende woorden zei "stop maar met de pil" ben ik in juni 2010 EINDELIJK gestopt met de pil. Vol goede moed gingen we ervoor, totdat ik na 50 dagen nog steeds geen menstruatie had.. Nou je gaat natuurlijk hopen dat het gelijk al raak is.. maar na zoveel zwangerschapstesten weet je dat dat niet het geval is.. Uiteraard weet ik dat je moet "ontpillen" en we gaven het z'n beloop. Tot ik na 7 maanden nog steeds geen menstruatie had.. toch op aandringen van mijn vriend maar even naar de dokter geweest ( ik ben al geen dokterspersoon, en wou er niet TE veel mee bezig zijn). De dokter constateerde dat dit niet goed was en kreeg een kuurtje van 10 dagen provera mee.. als ik hiervan een menstruatie zou krijgen moest ik gewoon weer afwachten.. En gelukkig kreeg ik al snel na het kuurtje mijn menstruatie...maar daar bleef het ook bij.. Vervolgens na 3 maanden weer naar de dokter gegaan, en die heeft mij doorgestuurd naar de gynaecoloog. Bloed afgenomen, spermaonderzoek enz. (was allemaal in orde), wel kreeg ik te horen dat ik PCOS heb.. Ben begonnen met weer een kuur van 10 dagen Provera en moest op de 3e dag van mijn menstruatie beginnen met Clomid 50mg. Sindsien 2x in de week naar de gynaecoloog geweest om een follikelmeting te doen.. vandaag voor de laatste keer deze maand geweest voor een follikelmeting (dag 21 van cyclus) om te kijken of het nog wat had gedaan.. het heeft niks gedaan dus nu ga ik vanaf vandaag weer beginnen met 10 daagse kuur provera en op de 3e dag van mijn menstruatie Clomid 100mg (2x 50 mg per dag).. Ik hoop zo dat de 100mg wel aanslaat, mijn kinderwens is nu al 2,5 jaar aanwezig en iedereen om heen is zwanger. Ik moet zeggen dat de gynaecologen waar ik bij loop echt heel goed zijn en echt met je meeleven.. ze zijn totaal niet moeilijk en alles is bespreekbaar.. Ik hoop voor alle meiden dat ze snel een positieve test in hun handen mogen hebben!
mira meiss ik zie dat je in brabant woont kijk even op www.geertgen.nl of typ even bij google behandelcentrum geertgen, ga ech tniet naar het ziekenhuis meissie die laten je zo lang wachten. en hebben meestal zulke strenge regels.. vul op die site je gegevens in en je vraagt om intake formulieren en je zult zien je kunt binnen nu en 2 weken op intake komen en beginnen met behandelingen geertgen ligt in elsendorp bij gemert.. echt het is geen ziekenhuis waar je zwangere ziet lopen, en het is gewoon knus gezellig en helemaal niet dokters achtig.. je word er serieus genomen en heel erg goed begeleid.. sterkte!!!
Babyhope: Bedankt voor je tip. Ik zal er eens kijken. PCOS is nog niet vastgesteld en ik wil eerst eens die eerste afspraak afwachten in het ziekenhuis. Daarna kunnen we altijd nog naar Geertgen gaan.
Hallo dames, Ik lees ook mee in dit topic. Mijn situatie is eigenlijk een beetje zoals die van Mira. November2010 gestopt met de pil, maar er kwam geen menstruatie. In maart naar de HA geweest, bloedgeprikt, kwam niets raars uit. 2 keer een kuur provera gedaan zodat het hopelijk daarna weer vanzelf zou gaan, maar dit was ook niet het geval. Nu afgelopen week verwijzing voor de fertiliteitsarts gevraagd en 20 juli hebben we intake. Wel gewoon in het ziekenhuis, maar mocht ik gaandeweg de behandeling niet tevreden zijn dan overweeg ik ook het Geertgen, maar dat komt allemaal nog wel... of hopelijk niet eigenlijk. Bij mij is dus nog geen pcos vastgesteld maar ik verwacht dat dat wel zo zal zijn. Vroeger voor de pil had ik ook geen regelmatige menstruatie (verre van). En nu komt er dus helemaal niets meer vanzelf. Bij vlagen zit ik echt onder de puisten weer, heb ik een opgezette buik, last van veel haaruitval (ik had al niet zulk fantastisch dik haar) op mijn hoofd maar het haar op de rest van mijn lichaam groeit 2 keer zo snel. Mijn moeder heeft ook pco gehad. Vind het toch wel spannend dat we binnenkort daarheen moeten, en aan de andere kant lijkt een kindje voor ons nog ontzettend ver weg. Vind het wel fijn om erover te praten met dames die in hetzelfde schuitje zitten, is toch heel anders dan in topics waar mensen net gestopt zijn met de pil en waar alles weer normaal op gang komt zodat je ook echt een kans hebt om zwanger te raken.
Hallo allemaal, Na even zoeken jullie forum gevonden. Erg herkenbaar voor mij de meeste van jullie verhalen. Ik ben in februari gestopt met de pil en tot op heden nog steeds geen menstruatie. Tussentijds de dokter maar eens gebeld maar die zei dat het heel normaal is dat het zolang duurt. Alleen werden mn klachten steeds erger. Buikpijn, onwijs moe, niet lekker en een opgezette buik, terwijl die toch echt altijd plat was. Dus weer gebeld en inwendig onderzoek gehad, wat bij mn eierstokken en baarmoeder erg gevoelig was. Bloed laten prikken op schildklierstoornissen, maar dat was allemaal goed. Toen ik weer terug moest komen bij de ha voor de uitslagen had ze overleg gehad met de gyn, en die wil mij zien. Over anderhalve week heb ik al een afspraak, echt snel gelukkig! De ha gaf aan dat ik erg veel symptomen heb van PCOS en een grote kans dat het dat is. Heb absoluut geen overgewicht, wel redelijk wat beharing, geen menstruatie en door de maanden heen bruine afscheiding en 2 keer een beetje rood. Geen peil op te trekken iig! Wat zijn jullie voornamelijke klachten? Op internet vindt ik eigenlijk alleen wat ik hierboven al geschreven heb. Over vermoeidheid en buikpijn lees ik eigenlijk niets. Heb daarom nog steeds hoop dat het geen PCOS is. Maar dat zal ik moeten afwachten. En ook ik word gek van alle zwangeren om me heen (al vind ik het voor hen natuurlijk heel leuk) maar voor mezelf wel eens moeilijk...
hey uk ik had eerlijk gezegd helemaal geen klachten alleen het feit dat ik niet ongesteld werd was voor mij toch een rede om naar de gyn te gaan. (heb een verhoogde kans op trombose). het klopt idd dat iedereen zwanger is om je heen, buurmeisjes, vriendinnen nichtjes, collegas.. iedereen is zwanger, ik word er ook helemaal gek van. liefs!
Oh dus je kan ook PCOS hebben zonder symptomen? Dat wist ik niet... en ben je nu aan de clomid? En voel je je daar slecht onder of valt het mee? Zijn er meiden die misschien wel buikpijn, vermoeidheid en een opgezette buik herkennen? Ik word een beetje gek van onzekerheid merk ik, probeer er niet teveel aan te denken zolang ik de diagnose nog niet heb maar vind het toch wel moeilijk niet te weten wat me anders te wachten staat.
Misschien is het fijn om een positief verhaal te lezen van een ander? Ik stopte begin december met de pil. Ik werd ook maar niet ongesteld en ik bleef maar wachten en wachten en wachten. In maart vond ik het allemaal wel heel erg lang duren en ben ik naar de huisarts gegaan. Ook zij vond dat het lang duurde en heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis om een echo te laten maken van mijn onderbuik. Duidelijk PCO beeld. Ze gaf aan dat het verstandig was om te gaan temperaturen en ovulatietesten te gebruiken, voor het geval dát ik een eisprong kreeg, ik hem niet zou missen... De eerste week van mei werd ik eindelijk voor het eerst ongesteld. Ik was zó waanzinnig blij!! Nadat ik voor het eerst ongesteld was geworden, moest ik toevallig voor het eerst naar de gynaecoloog. Hij deed verschillende onderzoeken en wilde een aantal buisjes bloed laten prikken. Hij gaf aan dat ik niet te veel moest hopen op het natuurlijk zwanger worden. (tenminste...zonder hulp van pilletjes of iets dergelijks). En toen, merkte ik dmv ovulatietesten en temperaturen dat ik op 1 of 2 juni mijn eisprong gehad moest hebben. En ja hoor...twee weken later testte ik positief! Ik ben al bij de gynaecoloog geweest en toen hij me ophaalde uit de wachtkamer, zei hij....zeg maar niets, ik zie het al aan je ogen. Fantastisch, zei hij en voor mij ook zó onverwacht! het kan dus echt...zomaar... met PCO! Misschien maak ik jullie een beetje blij met die verhaal? Liefs, cw1
hey uk ben nou met mijn 2e ronde clomid bezig,, heb er weinig last van alleen wat opvliegers, helaas slaan deze pillen tot nu toe niet aan,, hoop dat daar snel verandering in komt anders moet ik gaan spuiten. liefs