ik vind dat een voorkeur hebben prima is, zolang het maar geen probleem is als je voorkeur niet uitkomt. en ik kan me supergoed voorstellen wat sommigen hier zeggen die al lang bezig zijn, of Trees die al zoveel kindjes is verloren..een kindje krijgen is het allerbelangrijkste, zelfs gezondheid is relatief als het gaat om bepaalde afwijkingen..(afwijkingen waarmee een kindje wél gelukkig kan zijn!) om een voorbeeld te geven: ik zou liever een kindje met down krijgen dan helemaal geen kindje.. ik hoop dat ik het niet verkeerd uitleg of mensen nu voor het hoofd stoot.. maar ik snap de ts wel en ook zeker de reacties van anderen hier.
Marieke, Toevallig dat je dat zegt. Mijn zwangerschap is na 14 weken geeindigd. Ik was zwanger van een meisje met down. Vanochtend dacht ik nog: als ik haar nou terug kon krijgen, maar daarvoor moet accepteren dat ik nooit meer kinderen mag krijgen dan zou ik dat zo doen...
wow Romy, dat klinkt heel heftig en verdrietig als je dat zo zegt... klopt het dan dat je spijt hebt van je beslissing als ik mag vragen?
Marieke ik vind dat je het heel goed hebt uitgelegd en wat beter genuanceerd dan ik dat heb gedaan Het gaat mij ook voornamelijk om het punt dat er vaak wordt beweerd dat iedereen een lichte voorkeur zou hebben, terwijl dat dus echt niet zo hoeft te zijn en jezelf zelfs moet verdedigen dat je deze niet hebt. Ik probeer me in te leven dat er vrouwen zijn met een voorkeur en ik verwacht dat inlevingsvermogen andersom ook. Het heeft voor mij ook niet zozeer met de vraag van TS te maken, maar meer met sommige reacties. Natuurlijk steekt haar vraag, want hoe graag zouden veel van ons niet willen dat zij zich 'druk' konden maken over het geslacht in plaats van word ik uberhaupt wel moeder. Toch lees ik in ieder geval tussen de regels door dat ze zo niet bedoelt, maar op een forum waar iedereen komt moet je soms oppassen hoe je iets formuleert. En inderdaad Marieke ik schrijf ook bewust een kindje na 9 maanden en niet een gezond kindje na 9 maanden. Gezondheid is inderdaad relatief en als een kindje van ons gelukkig kan worden, zijn wij ook de meest gelukkige ouders op aarde. @romy, ik heb jullie verhaal gelezen en ik vind het vreselijk dat jullie je meisje hebben verloren. Heel veel sterkte nogmaals met het verlies van jullie engeltje!
Hoewel ik je zeer goed begrijp schrijf je zelf ook al dat je voor je hele (zware) traject ook aan de bakerpraatjes dacht. Daarnaast heb ik een kennis die al acht jaar bezig is een kindje te krijgen. In de medische molen zijn ze uitbehandeld en stiekem hoopt ze nog op de natuurlijke weg zwanger te raken. Daarnaast hoopt ze toch dat als ze de schuld van de laatste ivf (vierde behandeling) weggewerkt heeft ze misschien opnieuw kunnen lenen voor toch nog een behandeling. Afijn, zij heeft stiekem een voorkeur van een meisje. Ze is daar heel open over. Ze zegt ook: "Joh ik ben allang al blij als ik uberhaupt een gezond kindje mag krijgen, maar stiekem droom ik mijn leven lang al van een meisje". Dus niet iedereen in de MMM denkt er zo over. Ik vind het echt veel belangrijker hoe (on)schuldig de vraag bedoeld is. En ik moet heel eerlijk bekennen dat ik me heel bevoorrecht voel om zwanger te kunnen en mogen raken, maar dat ik me dubbel bevoorrecht voel omdat ik beide geslachten mee mag maken. Ik had graag een groot gezin gehad maar dit is de laatste zwangerschap die ik met mijn op instorten staande heup kan (mag) doorstaan. En dan vind ik het toch heel erg leuk dat ik nu na mijn jongen ook een meisje mag meemaken. (hoewel ik toch wel een traantje weg moest pinken toen ik alle stoere kleertjes en bodywarmertjes etc. van mijn boeffie voor de buurvrouw uitgezocht had, zij verwacht een jongen). En bij de echo was ik bijna vergeten te vragen wat het wordt, omdat ik heel erg blij was om te horen dat alles goed was.
Ik sluit me helemaal bij Trees aan en wil haar en Romy heel veel sterkte wensen. Ik hoop dat jullie gauw een beebje op de wereld mogen zetten (en natuurlijk ook alle andere dames)!
Het lijkt me vreselijk als je je moet verdedigen tegen het feit dat je geen voorkeur hebt! Want natuurlijk zullen er mensen zijn die absoluut geen voorkeur hebben, ook niet stiekem. Dat is natuurlijk weer de andere kant. Zo moet ik me steeds verdedigen tegen het feit dat ik het moeilijk vind om hierna niet meer zwanger te mogen raken, ondanks een goede vruchtbaarheid etc. "Ach, jij hebt straks twee gezonde kinderen, er zijn mensen die helemaal geen kinderen kunnen krijgen." Dat steekt ook, want tuurlijk moet het vreselijk zijn als je geen kinderen kunt krijgen, maar dat betekent toch niet dat ik mijn gevoel onder stoelen of banken moet steken? Straks mag ik ook niks meer zeggen over het feit dat ik geen moeder heb, want immers: er zijn ook mensen die geen moeder én geen vader meer hebben Kortom: hoewel we allemaal in meer of mindere mate wel eens (onbewust?) meedoen aan vooroordelen, steekt het vaak wel.
Marieke, Ik heb niet zelf besloten, dat heeft de natuur voor ons gedaan. Alhoewel ik zelf nog steeds het vermoeden heb dat het door de vlokkentest is gekomen dat ze is overleden. Maar ik zal daar nooit achterkomen. Maar ik werd dus ook raar aangekeken door de buitenwereld toen ik zei dat we dit kindje niet weg gingen halen. Iemand zei ook: je weet niet wat je in huis haalt met zo'n kind. Nee, natuurlijk weet ik dat ook niet, maar ik wou er wel heel graag met al mijn liefde voor zorgen. @Trees: ik denk ook altijd: als het maar gelukkig wordt. De zin: als het maar gezond wordt zou ik nooit meer kunnen uitspreken...Alhoewel een down kindje natuurlijk ook gezond geboren kan worden, maar vaak is er nog wel 'iets' anders aan de hand dan alleen down. Ik vind jouw verhaal ook erg heftig. Neem je nu bewust even wat rust? Ik vraag me af of en hoe je de kracht kunt opbrengen om verder te gaan met je leven? Ik weet niet of ik het zou kunnen... Wens jou ook heel veel sterkte.
Ik denk dat veel mensen DENKEN aan bakerpraatjes, maar zelfs toen ik door alle voorbehoedsmiddelen heen 10 jaar geleden zwanger raakte, was voor mij het belangrijkste dat het kind gezond was en heb ik dergelijke bakerpraatjes nooit uitgeprobeerd en zou ze ook nooit op deze wijze op dit forum hebben gecommuniceerd. Maar iedereen mag hier haar gevoelens, gedachten en ideeën delen vind ik, net zoals iedereen er met zijn gedachten op mag reageren. Wellicht had ze het beter wat anders kunnen formuleren, aangezien heel veel vrouwen op dit forum moeilijk zwanger raken en dit kennelijk bij meerdere vrouwen een gevoelige snaar heeft geraakt. Maar goed, misschien ben ik wat overgevoelig geworden door alle tegenslagen.
Jeetje wat een ongevoelige opmerking! Hoe haalt iemand het in zijn hoofd om zoiets te zeggen? Zelfs al heeft je kind het syndroom van down, het blijft je kind en ik denk dat je daar even veel van zou houden als van een kind dat dat niet heeft. Iedereen mag voor zichzelf uitmaken of ze een kindje met het syndroom van Down aankan en ik vind dat niemand het recht heeft die keuze te veroordelen. Ik heb trouwens een zoontje met PDD-NOS (een aan autisme verwante stoornis). Misschien niet helemaal te vergelijken, maar hij is hierdoor ook een beetje 'anders' (alhoewel geen enkel kind hetzelfde is natuurlijk) en het is zeker intensiever om hem op te voeden dan mijn andere zoon, maar hij is superlief en door zijn kinderlijke gedrag ondanks dat hij al bijna 9 is, is hij juist extra vertederend.
Hahah...even ter verduidelijking. Mijn opmerking was een grapje hoor,....zoals ik ook die van adoptie als grapje zag :-D Tuurlijk mag je een lichte (heeeeele lichte) voorkeur hebben. Zal je mij niet over horen...(nee, ook niet na 7 ICSI behandelingen!). Elmo
En daar ligt voor mij ook de drempel van zo'n vraag. Want als de gezondheid (en vooral eigenlijk de mate van gelukkig kunnen zijn vh kind ondanks een eventuele handicap) niet meer voorop ligt, maar je voorkeur de overhand neemt vind ik het ook schokkend! Zoals Elmo al tussen twee haakjes even het 'heeeele lichte' voorkeur aanhaalt, zo zie ik het ook. Ik vind dat niet raar of schokkend, en ach, als iemand eens wil kijken of de bakerpraatjes uitkomen: waarom niet? Als de ts maar niet ongelukkig is met het andere geslacht. Ik vind het wel grappig eigenlijk als de onderliggende reden onschuldig is.
Wat schokkend dat mensen het raar vonden dat jullie ervoor wilden gaan. Alsof zij wel weten waar ze over praten! Mijn tante heeft een zoon met down en hij is onzettend gelukkig en iedereen met hem. Natuurlijk zijn er ook moeilijke momenten geweest, maar dat kun je met elk kind hebben. En wat is heftig? Ik vind jouw verhaal net zo heftig. Jullie hebben een dochter verloren en wij hebben zwangerschappen en dromen verloren, maar geen kind. Zo voelt het voor mij in ieder geval niet. De rustpauze is verplicht ivm onderzoeken die pas drie maanden na de laatste miskraam kunnen worden uitgevoerd. En hoe vind je de kracht om door te gaan? Geen idee, waarschijnlijk op dezelfde manier als jullie. De wens is te sterk om op te geven en je kan niet anders. Succes en hopelijk ben je snel weer zwanger van een prachtig kindje!
Ik snap heel goed dat voor sommige mensen het nix uitmaakt of ze een jongen of meisje krijgen, gewoon omdat het vaak zeer moeizaam kan gaan om uberhaupt zwanger te raken. Maar ik denk ook, dat er niet te zwaar aan getild moet worden als iemand zon vraag stelt. Het is gewoon een vraag... Bij mij is het ook ettelijke keren misgelopen... en ja, ik heb in het verleden wel 2 zwangerschappen mogen voldragen, maar dat maakt het verlies van mijn sterretjes niet minder. En toch heb ik een voorkeur... altijd al gehad... mijn voorkeur gaat nu eenmaal uit naar jongetjes En ook al heb ik die voorkeur... met een meisje ben ik ook blij, en ja, ik wil ook het liefste dat alles gezond is en alles erop of aan zit. Maar dan mag ik toch stiekem dromen van nog een zoontje? Zonder dat iemand er zo fel op reageert?
dankjewel limmeke voor je reactie heb gewoon spijt gekregen van het openen van dit topic na al die negatieve reacties/ aanvallen... ik bedoelde het helemaal niet zo. maar goed.... succes met je zwangerschap
Natuurlijk heb ik respect voor mensen die helemaal geen voorkeur hebben... daar ging het ook niet om. Ik heb geen respect voor mensen die een vraag van anderen volledig kelderen en zo die andere het gevoel geven dat waar ze mee bezig zijn onzin is. Ik wilde dus vooral reageren op de mensen hier die (naar mijn gevoel, maar dit is dan ook een forum en geen gezellig koffiekletsje incl. lichaamstaal etc) de vraag een beetje afbreken en dat vind ik niet kunnen. Wat ik wilde zeggen met 'normaal,eerlijk en menselijk' is: dat ik het net knap vind dat ze hiervoor uit durft komen. Dat vind ik heel eerlijk. Ben ervan overtuigd dat sommigen (ik bedoel niemand persoonlijk) dat niet zouden durven. Ik denk dat mijn bericht respect voor iedermans keuze net in het daglicht wil stellen en dus ook de keuze van de mensen voor wie het niet uitmaakt welk geslacht het is. Blijkbaar hebben sommigen dat op een andere manier gelezen of geinterpreteerd... maarja! shit happens liefs
f Wat knap van je! Lijkt me erg zwaar, maar wel dankbaar om zoiets te doen. Ik vind het belachelijk dat er zoveel financiele eisen zijn terwijl je zo'n kind en de adoptie-ouders enorm helpt!