Ik heb mijn man ontmoet op het station, we moesten beiden de trein naar Utrecht hebben om naar het werk te gaan. Ik zag hem een paar keer per week op hetzelfde perron staan. Na een aantal weken heb ik hem aangesproken en diezelfde avond nog afgesproken voor een date. Sinds die avond zijn we een setje!
Mijn man wilde ook steeds wachten tot het juiste moment... Alleen is er natuurlijk geen juist moment, hij wilde vastigheid van een baan, een huis wat groot genoeg is, en het gevoel dat het hem te snel ging, enz. Hij dacht van wijze bij spreken dat er al een baby zou rondkruipen al ik met de pil zou stoppen... Uiteindelijk zijn we per 1 maart gestopt en nu alweer in ronde 6. In onze families zit wel het probleem van moeilijk zwanger raken, dus daar houden we wel rekening mee, al zouden we nu al wel zwanger willen zijn. Mijn man vraag ook vaak of ik al zwanger ben en al dingen voel, hahaha!
yfke is ze niet flauw hahah ik dacht we hebben een leuk clubje dat verteld ze vast wel aan ons maaar neee hoor ! hihi ik woonde in tiel en ben voor de liefde van mn leven verhuist naar haarlem! en ontmoet op mijn werk in tiel
nee denk het niet want ze zei dat ze van apparte namen hield toch of heb ik dat nou weer verkeerd gelezen
trouwens aimee is ook best appart(omdat ik een meisje ken die aimee heet denk ik meteen dat het niet appart is) haha
@manuela123 Bij ons was er geen sprake meer van pilgebruik, ik had wat probleempjes met menstruatie, ipv een paar dagen voor je ongi wordt dat bruine gedoe had ik dat de hele maand. Niet echt geweldig dus. Dus op naar de dokter (veel te lang gewacht, want het gaat wel over toch?) Toen uitstrijkje, andere pil en uiteindelijk een spiraaltje. Maar niets hielp... Ik bleef die klachten houden. Toen kwam er bij mij die hele voorstadium van ellende uit en moest ik een lisexcisisie ondergaan (de boel daar beneden met een vreselijk grote eendenbek (groter als bij een gewoon uitstrijkje) leegschrapen...) Maar goed, toen zag ze dus dat dat spiraaltje (wat er toen een paar jaar in zat) dat die touwtjes of weet ik het, ver weg waren, dus toen zei ze, zal ik die er maar gelijk uithalen? Prima dacht ik! (En 1 x zo'n ding in je muis is genoeg zeg maar, dus dat ie er later uit zou gaan was geen eens een optie voor mij) Dus toen het hele gedoe klaar was, heb ik gelijk tegen m gezegd: m'n spiraaltje is eruit, dus dan weet je dat. Ik ga geen pil meer slikken, ik wil graag kinderen, als jij het nog niet wilt, moet jij voor de bescherming zorgen Dus toen weer aan de condooms En als ie ze niet had ging ie voor het zingen de kerk uit... (Ik heb wel eens kwaad geroepen dat ik daar ook zwanger van kan raken, omdat dat gewoon zoooooo irritant was!) Maar berichtjes met jammer dat je ongesteld bent geworden krijg ik niet hoor.... Alhoewel hij pas wel het boek "help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt" zat te lezen. En hij had pas een kinderwagen gezien ergens en die ging ie dan voor me opzoeken en laten zien dat dat een handige wagen was. Dus ergens is ie er wel mee bezig, maar ik moet er niet te veel mee bezig zijn bij hem denk ik
Dit herken ik wel, Daarom heb ik bij manlief ook heel erg aangedrongen om niet "te laat" te beginnen met proberen, bij ons zitten alle vruchtbaarheidsproblemen aan mijn kant maar wel aan twee kanten. heb aan beide kanten tantes die ongewenst kinderloos zijn, een tante die met heel veel moeite een kindje met syndroom van down heeft, en mn zus heeft jaren gedaan over de eerste. (ik meen een jaar of 5) dus hier heb ik gezegd ik wil mezelf als het niet zou lukken niet verwijten dat we niet op tijd begonnen zijn..
Eigenlijk moet ik niet liegen: als ik ergens dingetjes voel ofzo, zit ie wel van: misschien ben je wel zwanger
Hahaha! Jullie zijn wel lekker bezig over die naam he? Zal ik m maar gewoon zeggen dan? Zit hier toch anoniem te zijn en er zit geen mens van de familie hier mee te kijken. En al was dat zo, dan weten ze nog niet wie ik ben Het is Esmee. Alleen weet ik nog niet hoe ik het schrijven wil. Esmee dus, of Esmé of Esmay... Kan allemaal. Maar denk gewoon dubbel e aan t einde.
@hopeforyou, tuurlijk gaan we raden, je kunt niet zomaar zeggen dat je een naam hebt en dat ie hier genoemd is zonder dat we gaan raden... Nog even over het wel of niet willen weten wat het zou worden, zouden jullie dat ook in je omgeving vertellen? (Sorry voor alle vragen van mijn kant, ben gewoon ultra-nieuwsgierig)
Madera: ik heb ook het gevoel dat we te laat zijn begonnen... Ik ben ook alweer 31... Vriendinnen hebben inmiddels al 1 of 2 kinderen. Ik zou zo graag zwanger willen zijn.
@hopeforyou rottig allemaal!! maar als hij daar mee bezig is met kinderwagens kijken dan zit het Indd wel goed, ik denk dat wij dat sneller denken omdat we een beetje hebben moeten aandringen of in iedergeval ik en jij voor de keus gezet.. Maaar stiekem vinden ze het heel leuk maar uiten ze dat anders, man eigen denk ik dan maar
Haha zie je nou lang zeuren en flink raden helpt het !! Uiteindelijk toch verteld! Trouwens vind het een mooie naam maar vind het zo mooier geschreven :esmay. is weer iets apparts en niet hoe het standaard geschreven word maar dat is ieder voor zich! Ik ben wel van de apparte namen alleen mijn wederhelft niet zo haha Zo vind ik voor een jongen novelly ook prachtig! Maar zo heet mijn neefje al (van m'n vriend z'n kant dan).
Oh dat wou ik nog zeggen ik wilde zelf voor een jongen novy maar toen zei mijn vaderlief Neee joh dan word hij later gepest novy je lijkt op goofy nouu toen vond ik het niet meer leuk! Goodnight lady's