Mee eens maar in dit geval veranderd schoondochter zelf ook niet. Soms moet 1 persoon de eerste stap nemen om de cirkel te doorbreken.
Hoezo de schoondochter veranderd niet? Je moet eens weten wat ik allemaal al geprobeerd heb. Als het aan mij had gelegen had ik voorlopig helemaal niet meer gegaan hoor, maar goed. Dat is niet anders.
Jeetje meid wat lastig, aan elk verhaal zitten 2 kanten.. Misschien is het een optie om ook aan je vriend uit te leggen dat je tijd nodig heb want anders word je erbij gehaald terwijl jij dat eigenlijk nog niet wil/kan.. Probeer het een beetje los te laten anders maak je jezelf helemaal gek en dat maakt de situatie niet beter
Ik heb zelf nooit gezegd dat ze hem zou moeten ompraten hoor? Daar moet hij sowieso zelf maar mee dealen. Het gaat daar sowieso helemaal niet om. Het gaat een klein beetje om de timing. Die is misselijk . Maar no big deal. Ze gaan een weekje of 2 weekjes later en ja dan mag ik gewoon mee. HAAR zoon heeft notabene zelf gevraagd of het best was dat ik mee zou gaan. Dat kwam niet eens van mezelf af.
ik bedoel meer dat als je sch-moeder niet wil betekend niet dat je dan maar moet opgeven in je best doen. Nogmaals je hoeft niet alles te pikken en vet over je grenzen laten gaan. maar dingen die je wel kunt accepteren laat die dan gaan. geef haar niet zoveel macht zoals je nu doet.
Nee dat begrijp ik best. Daarom was mijn " plan" ook om het allemaal gewoon te laten gaan. Het zat me niet lekker, voelde me er kut onder. Heb het bespreekbaar gemaakt bij vriend en die was het er wel mee eens. Die heeft het dus ook vooruitgeschoven. Als hij had willen gaan, had ik hem nooit tegengehouden hoor. Ik ga ook vaak zat alleen weg. Waarom hij dan niet?
Maar waarom zou je meegaan? Sm heeft toch aangegeven dat ze graag tijd alleen met haar zoon wil doorbrengen. Ik snap dat plakkerige gedoe niet. Je bent toch niet verplicht om als stel alles samen te doen. Daarbij komt nog eens dat je sm niet eens leuk vindt dus waarom zou je uberhaupt mee willen naar dat uitje?
Ik zeg niet dat jij niet veranderd maar als ik je reacties zo lees zit het toch wel een klein beetje anders. Er waren een aantal meiden de dit aangaven vandaar dat ik dit schreef. Je hebt het over een misselijke timing dat begrijp ik niet. Jullie spreken zelf toch af een week na de uitbarsting een bakkie te gaan doen? Waarom moet schoonmoeder dan begrijpen dat een uitnodiging bios niet kan? In je vorige topic gaf je aan dat je het niet nodig vindt dat schoonmoeder hem alleen ziet omdat jullie een gezin zijn. Schoonmoeder geeft aan hier wel behoefte aan te hebben en dan neemt ze ondanks de ellende toch de stap/moeite hem uit te nodigen en dan ben je het er niet mee eens en een beetje meebewegen is vanuit jou ook geen optie. Enig idee waarom jouw man heeft gevraagd of je mee mag? Ik denk nl omdat hij er vreselijk tussenin staat. Hijj zin heeft in de bios maar weet dat hij gedonder krijgt als jij thuis moet blijven. Je hebt nu zoveel topics geopend en steeds ligt het aan haar. Dit terwijl het vaak kleine dingen zijn. Omdat het je allemaal zo hoog zit worden de kleine dingen grote problemen en dat is jammer. Probeer de negatieve spiraal te doorbreken je zal zien, dan wordt het vanzelf beter.
Ik begrijp dat er gewoon eerst is afgesproken zaterdag met sm dat ze eerst samen op de koffie zouden komen en dat ze zouden zorgen dat het contact met zijn allen eerst even iets beter zou worden. en sm komt daar nu ff tussen door die bios er eerst in te proppen zodat ze toch nog der eigen zin krijgt. (zeg ik t zo goed?)
Ik heb niet alles gelezen en ook je eerdere topics niet, maar ik snap je heel goed!! Jammer dat er hier dames zijn die zeggen 'laat het gaan'. Natuurlijk lijkt dat voor een buitenstaander de beste oplossing en natuurlijk moet je sm eigenlijk niet zoveel macht geven, maar ze kunnen echt je relatie naar de knoppen helpen en je leven behoorlijk onaangenaam maken. Hier ook zo'n oneindig verhaal. En als zoonlief dan ook nog eens niet tegen mammie in durft te gaan (wat hier in elk geval wel zo is), wordt het knap lastig om ermee te dealen. Over aanpassen en je best doen: er zijn grenzen en als die bereikt zijn houdt het gewoon op. Mijn sm heeft altijd haar mond vol van 'respect', maar dat moet ze toch echt eerst geven om het terug te kunnen krijgen. Succes en sterkte ermee en probeer aan jezelf en je gezin te denken, laat haar daar niet tussen komen, hoe ongelooflijk moeilijk dat ook is.
Neee ze wist niet eens van het bakkie Nog. Dat was een plan van vriend. En vriend wil mij mee! Die heeft dat dus gevraagd!
Maar er kan makkelijk gezegd worden dat het allemaal niet erg is en dat het probleem niet gesnapt wordt. Maar dit is ook van mijn kant niet over 1 dag ijs gegaan en het is begonnen op de begravenis van mijn oudste zoontje. Dat is dus al een stapel aan problemen van bijna 5 jaar! Deze plannetjes zijn allemaal van mijn vriendje afgekomen hoor. Dus het koppie koffie zondag, het meegaan naar de film en het afzeggen voor nu. Zoals ik al zei, als hij echt had gegaan, dan had hij gemogen! Waarom zou ik hem dat verbieden toch? Maar dat neemt niet weg dat ik er een nare nasmaak van had en het een beetje achterbaks vond overkomen zo 5 dagen na een onwijs erge ruzie.
Daar heb je gelijk in inderdaad. Het is ook simpelweg iets van een spiraal doorbreken, maar elke keer als ik iets heb van och laat gaan. Dan komt er weer wat anders op de proppen. Het gene wat mij rond sm juist onwijs steekt is het feit dat ze nooit toegeeft wat ze zelf fout doet, maar altijd de zielige uithangt tegenover iedereen, waardoor ik de grote, boze gemene sd ben in ieder ander hun ogen. En toen ik DAT niet was, was ik de grote, boze gemene vriendin voor haar zoon. Feit is; Ik kom meer bij mijn familie, want die woont vlakbij, dus dat is makkelijk een bakkie doen (sm weet dat de deur hier altijd openstaat, maar ivm een paniekstoornis durf ik niet alleen de snelweg over en heb ik lang moeite gehad om daar heen te gaan). Voor het gezeur over de bruiloft waren we dit weer aan het ''opbouwen''. Zoon heeft overigens weinig behoefte aan tijd alleen met zijn moeder, maar moeders heeft dit kennelijk nodig om te vinden dat ze de grip op hem kan houden? Vriend heeft sowieso liever dat ik meega, dat vind hij gezellig! Dat dus ook over de bioscoop. Hij vind het gezellig en niet meer dan logisch dat ik meega. Op die fietsch dus.
Doe jij niet een klein beetje hetzelfde? Het ligt altijd aan je sm, jij bent niet fout, maar voelt je enkel slachtoffer... Waar twee kijven hebben twee schuld
Ik snap je hoor meid! Hier ook zo`n situatie gehad... Op dinsdagavond een heftig gesprek gehad, ik en mijn versus schoonmoeder met als een soort bemiddelaar schoonvader ertussen (schoonouders zijn uit elkaar...) Ik had na het gesprek tegen mijn man gezegd dat ik geen gesprekken meer wilden, was het zat om de voetveeg te zijn. Hij mocht van mij wel nog een gesprek aan gaan, zelfs nog op visite gaan met de kinderen maar ik zou niet meer mee gaan. Op vrijdag begon schoonmoeder te bellen maar door werk (man is kok) heeft hij niet opgenomen. Op zaterdag heeft ze weer gebeld en man heeft haar gesproken en toen gezegd dat we even geen gesprek willen op korte termijn (zij wilde binnen een week weer...). Man uitgelegd waarom en hoe en wat, gesprek normaal afgesloten. Belt ze binnen een minuut terug en scheldt mijn man de huid vol voor van alles en nog wat, man heeft vrijwel meteen weer opgehangen.. Daarna is het contact zo goed als verbroken, man wil zelf ook geen contact meer, op kaartjes met verjaardagen en kerst na.
Daar heb je ook helemaal gelijk in. Wat ik hier doe is voornamelijk lekker ongeneerd klagen over HAAR. Maar tegenover haar en elk ander geef ik net zo makkelijk mijn fouten toe hoor. Behalve over het gezeik van de bruiloft en al dan, want dat was gewoon gezeur om niks. Klaar. Ja, we gaan te weinig langs, ja ik heb daar zelf weinig problemen mee. Maar dat zet ik uiteindelijk dan ook opzij, voor mijn vriend & mijn zoon. Dat geef ik dan ook toe. Maar ik verwacht dan hetzelfde van haar, maar dat gebeurd niet. Ik kan een bitch zijn en ik kom daar makkelijk voor uit! Sm is een bitch soms en neemt daarna direct de slachtofferrol aan. Zo werkt het gewoon niet.
Ik begrijp je zo een stuk beter. Het blijft een lastige situatie. In je andere topic heb ik ook al eens gereageerd dat ik dezelfde situatie hebben gezeten. Op een gegeven moment heb ik het naast me neer gelegd en me maar niet meer druk gemaakt over gekke sprongen. Uiteindelijk was het mijn man die het contact heeft verbroken. Ik wilde dat (nog) niet. Het heeft een tijd tussen ons in gestaan, uiteindelijk heb ik geaccepteerd dat het zijn keuze is en toen ging het tussen ons ook beter.
Laat ik het kort houden.. sm en ik hadden ook geen goede houding.. juist omdat ik manlief steeds liet gaan. Op een gegeven moment zijn we alles aan gaan pakken zoals wij het wilden. Als sm man alleen uitnodigde zei mijn man domweg "ik vind het niet leuk zonder ..." als ze willen afspreken geven wij aan of het uit komt niet. wij geven alles aan en sinds dien sm door heeft dat ze mij moet accepteren om ons gezin te zien... gaat het perfect! niet laten gaan dus, vanuit mijn ervaring.
SCHOONMOEDER ik dacht al...sm-topic...stom van me.hihi tja schoonmoeders,fijn als het klikt maar als dat niet zo is is het héél moeilijk.bij ons is het ook altijd moeilijk geweest totdat ml er zelf eindelijk tegenin ging....nu komt ze niet meer bij ons.ook niet fijn(alhoewel...)maar haar eigen keuze en als ze terug wilt komen zal ze haar excuses moeten aanbieden.(ze ging wel héél ver hoor)en dat gaat ze niet doen denk ik dus....