Hallo allemaal, Ik ben gelukkig gezegend met een goede slaper, dus voor sommige moeders hier zal dit overkomen als een luxe-probleem... maar ik wil toch ff jullie advies vragen. Emma gaat sinds een paar weken zelf zitten in bed (deed ze al eerder, maar nu kan ze het ook met slaapzak), maar heeft erg veel moeite om weer te gaan liggen. Het resultaat is dat ik er 3x per nacht uit moet omdat ik gepiep en gejengel hoor (is niet echt huilen, maar het houdt niet vanzelf op) en dan vind ik haar voorover dubbelgeklapt "zittend". (hoofdje wel op het matras, maar de rest in zithouding). Ik leg haar dan weer goed, maar een uur later herhaalt het zich... Het lijkt me niet lekker voor haar rug en ze wordt ook minder uitgerust wakker (nog naast het feit dat mama ook wel weer eens een nacht door wil slapen...) Hebben jullie tips of is dit herkenbaar??
Misschien dat je overdag kunt oefenen met gaan liggen als ze zit. Hopelijk pikt ze het op en doet ze het 's nachts ook. Anders is het een kwestie van tijd. Met een paar weken zal ze wel leren hoe ze weer moet gaan liggen... (Of denk je dat ze het doet voor aandacht??)
Hier hetzelfde probleem maar sins een paar dagen is het ineens veel erger, hij gaat nu staan, en begint dan te jengelen/ huilen. Hij wil wel graag slapen, want als ik hem goed leg pakt hij meteen zijn knuffel en doet zijn ogen dicht echter een half uur later (soms zelfs al weer na 5 min) staat hij weer aan de rand van zijn bed. Ik weet ook niet wat ik hiermee moet, hij kan wel zelf weer gaan zitten maar niet weer lekker terug onder de deken liggen. Ik ben er vannacht denk ik wel 50x uit geweest en heb elke uur op de klok gezien . Ik hoop dat het een fase is maar ik lees even mee voor tips, ik heb er dus helaas geen voor jou.
Ik zou ook idd gaan oefenen om weer te gaan liggen, gewoon overdag op de bank ofzo. Ik zelf heb dit nooit gehad met mijn zoon die kon vanuit zitten weer gewoon gaan liggen.
Mijn zoontje heeft er geen problemen mee, en zit en staat en ligt ook gewoon met slaapzak. Maar hij heeft momenteel wel een hele grote ruime slaapzak van 100cm. Misschien dat dat ook helpt omdat ze zo meer bewegingsvrijheid hebben?
Wij hebben het hier ook een tijdje gehad. Opeens is het over en hebben ze denk ik het besef om weer echt te gaan liggen. Hier was het dus ook ineens weer over....
@druif78: slaapt jullie kindje alleen in een slaapzak of ook nog onder een deken? Ons zoontje heeft wel een ruime slaapzak maar slaapt ook onder een deken, ik denk dat hij vanuit staan ook wel weer kan gaan liggen, maar doet dit in ieder geval niet in bed. En hij kan zeker niet zelf terug onder de deken gaan liggen. Ik hoop maar dat deze fase snel weer over is, mijn zoontje was vannacht zo moe maar om de een of andere reden ging hij toch steeds weer staan terwijl hij wel wilde slapen.
Ik heb Laura ook vaak slapend voorover zitten aangetroffen in bed. Het heeft een tijdje geduurd maar uiteindelijk heeft ze zelf geleerd om weer te gaan liggen. Even volhouden.
Hoi, Ook mij komt het bekend voor. Als mijn dochtertje huilt in haar bedje (soms tijdens het inslapen) dan gaat ze regelmatig op haar kontje (in slaapzak) in bed zitten en blijft ook zitten. Dan moet ik haar echt weer neerleggen... Vreemd eigenlijk want ze is toch erg moe...gelukkig komt het gewoon gaan slapen vaker voor dus het is nog niet echt een probleem hier...
Wat hier werkt klinkt misschien een beetje erg simpel, maar het werkt wel. Jayro slaapt juist steeds beter. Ik leg hem op z'n buik en doe er dan strak een deken omheen (tot net onder zn armen. Hij is sterk genoeg om zich eruit te wurmen, maar om een of andere reden blijft hij (meestal) gewoon op z'n buik liggen. Hij is dan vaak ook wel écht moe als hij naar bed gaat, aangezien hij overdag (bijna) niet slaapt. Soms draait hij 's nachts, maar toch gaat hij niet meer zitten! Behalve als er écht iets is, zoals laatst echt helemaal onder de poep, dan komt ie wel overeind. Maar verder gaat het nu dus al weken goed, terwijl hij eerst ook elke nacht ging zitten en staan. Wie weet kan je het eens proberen een paar keer of het helpt of niet.
Bedankt voor jullie reacties! Ik denk niet dat ze het om aandacht doet hoor, want het is precies zoals ik bij iemand anders las: ze kijkt me echt dankbaar aan als ik haar goed leg, pakt d'r knuffel en slaapt weer verder! Ze wil dus wel slapen, het lukt alleen niet echt zo... Ben bang dat het gewoon even volhouden is.. ze kan inmiddels op het kleed of de bank wel zelf weer gaan liggen, nu nog in de slaapzak (en die is hier ook 100 cm..) We zitten het wel uit (het kwartje zal binnenkort wel vallen toch? ) en veel sterkte voor de mama's die hetzelfde meemaken!!