Zondag (of pas dinsdag definitief) wisten we dat ik zwanger was. Helemaal gelukkig, maar toch onwerkelijk. Hoewel ik helemaal geen symptonen had, had ik al wel een vermoeden. Ik ben migraine patient en had bijna dagelijks migraine en dat was verdwenen . 's Nachts als ik naar het toilet (moest vaak) ging was ik wat misselijk en ik was overdatum..... Dat waren bij mij de signalen waardoor ik dacht dat ik zwanger was. Dat bleek gelukkig ook te kloppen Maar nu een paar dagen later ben ik niet meer misselijk en komt de hoofpijn terug en hoef ik niet zo vaak meer naar het toilet.... Juist de dingen waardoor ik wist dat ik zwanger was, zijn weg Ik heb al wel een afspraak met een verloskundige op 21 nov... maar dat duurt nog even. Kan ik alsnog een zwangerschapstest doen om te weten of alles nog goed zit??? Wordt nu toch al wel een beetje ongerust
kh.. ik begrijp je bezorgdheid... ik ben er ook afgelopen dinsdag achter gekomen dat ik zwanger ben en maak me ook zorgen... ik heb namelijk (bijna) helemaal geen klachten!!! Ik kan het ook nog steeds niet helemaal geloven.. en heb dinsdag 3 testen gedaan... en gister weer 1..(ik had ze toch nog liggen) als je je zorgen maakt kun je altijd nog een test doen als je dat wil.. en als het je gerust zou stellen... Mij hielp het gister wel toen ik weer 2 streepjes zag... "ja... ik ben ECHT zwanger dus hou op met je bezorgde gedoe!" dacht ik toen En als je ECHT niet kan wachten en je gek wordt van bezorgdheid.. gewoon bellen en vragen of je iets eerder kan komen bij de verloskundige.. of bellen en je vragen stellen dan kunnen zij je misschien geruststellen! Succes en uhm... GEFELICITEERD!!!
Het "probleem" is dat het hebben van veel/weinig/geen symptomen juist niets zegt over het slagen van de zwangerschap. Ik heb drie zwangerschappen gehad zonder al te veel klachten. Niet misselijk/overgeven etc, alleen extra vermoeid rond 9-10 weken. En heb wel twee gezonde kinderen, derde is helaas niet goed gegaan (zie onderschrift) Probeer toch vertrouwen te hebben in je lijf. ZOlang je niet heftig gaat vloeien ziet het er goed uit. En dan zal een test dus ook positief uit blijven slaan.
kwaaltjes kom en gaan tijdens de zwangerschap. hoeft dus niets te zeggen. Ik had ook altijd last van hoofdpijn voor mijn zwangerschap. En in de eerste weken van de zwangerschap heb ik daar geen last meer van gehad. Later had ik wel weer dezelfde hoofdpijnen. Dit kan gewoon gebeuren. Misschien wat meer rust voor je lichaam. En als je wil kan je altijd de verloskundige bellen. Daar zijn ze voor. Misschien mag je wel even eerder langs komen voor een check. Maar wees ervan bewust dat kwaaltjes niet altijd alles zeggen. Ze komen en gaan. Ik ben zelf ook elke keer onzeker als ik iets raars voel of juist helemaal niks voel. Maar mijn beeb is tot nu toe ook gewoon blijven plakken en denk dat hij of zij ook nog lekker veilig blijft zitten... dat hoop ik in ieder geval en daar ga ik ook maar van uit. Lekker genieten meis van je zwangerschap. van harte.
Sluit me hierbij aan. Klachten zeggen niets over de zwangerschap. De eerste keer heb ik eigenlijk niet echt klachten gehad en gewoon een goede zwangerschap.
Ik herken dit ook helemaal. Vorige week een positieve test gehad. 1-2 weken zwanger. Afgelopen dinsdag opnieuw testje gedaan; 2-3 weken zwanger en nu hoop ik volgende week een testje te doen en daarop aanduid 3+,... Dan hoop ik dat ik kan stoppen met testen. 6nov mogen we al onze eerste echo doen. Tot nu toe heb ik nog niets van bloed verloren... Hopelijk overkomt het mij niet, of ik raak helemaal in paniek. Liefs xxx
Dames, dank jullie wel voor alle reacties! Wat ontzettend fijn dit forum. Voel/ zie/ merk je altijd als je een MK hebt gehad? Ik maak mij ineens zorgen om van alles. Hoop dat ik dat straks meer los kan laten, want ik maak mijzelf helemaal gek. Voel/ zie/ merk je altijd als je een MK hebt gehad? Jullie ook allemaal veel succes gewenst!!!
Dat onzekere gevoel herken ik maar al te goed. Maakte me ook om van alles zorgen en was ook steeds bang dat het niet meer zou leven/groeien of dat ik het zou verliezen. Eerlijk gezegd heb ik dat nu nog steeds af en toe. Denk dat dat deels ook door de hormonen komt. En uiteraard wil je dat alles goed gaat. Maar probeer positief te blijven en te genieten van je zwangerschap. Wat mij heeft geholpen de rust te vinden (en dit klinkt misschien gek voor sommigen) maar is me even terug trekken in mijn slaapkamer, rustig zitten en bidden.... Dankbaarheid uit te spreken voor dit wonder, vragen of het nog bij me mag blijven en dat alles goed mag gaan. Maar ook voor andere mensen en dingen. En zoek anders afleiding in leuke dingen doen. Wandelen/zwemmen/sporten (wel rustig aan natuurlijk) of misschien naar de bios of drinken met een vriendin. Maar probeer te genieten van je zwangerschap meid. En probeer positief te blijven. Zolang je niet (al te hevig) bloed hoeft er niets aan de hand te zijn.
Het zijn spannende weken die prille zwangerschappen... Het komen en gaan van klachten/symptomen zorgen dat je je zorgen maakt. Ik had ietwat gevoelige borsten en een puistje... Het belletje dat ik weleens zwanger zou kunnen zijn begon te rinkelen. Het puistje verdween, maar de gevoelige borsten gelukkig niet. Ik bleef maar voelen dagelijks of ze nog echt wel zo gevoelig waren als de dag ervoor... Toen het plotsklaps weg was bij een week of zeven, heb ik me dan ook zo op zitten vreten erover. Ik moest nog minstens twee weken wachten tot een echo. Maar aan het einde van week zeven werd ik verschrikkelijk misselijk. Een nieuw symptoom diende zich aan en hield helaas tot week 16 aan . Het komen en gaan van klachten zegt niks over het in stand blijven van de zwangerschap. Zolang je geen bloed verliest of erge buikkrampen hebt, zou ik me er niet al te druk om maken... Geniet van de dagen dat je minder of geen symptomen hebt. Want ze kunnen er weer zijn voor je er erg in hebt. Ik begrijp je zorgen, maar het is zonde om je onnodig zenuwachtig te maken. Succes!
Ook jullie bedankt voor de lieve en bemoedigende woorden... Vandaag ook post van de verloskundige gehad, met o.a. boekje over alle tests en risico's... Weer nieuwe stof tot nadenken/ onzeker worden. Genieten probeer ik idd zoveel mogelijk te doen. Morgen eens wat babywinkels in om mij meer bekend te maken in de wereld van éen baby'. Lijkt mij erg leuk
Ik ben 7 weken zwanger. Ben niet misselijk alleen mijn tepels zijn heel gevoelig. Voor de rest voel ik me prima. Zijn 2,5 jaar bezig geweest over 1,5 week echo ben benieuwt.
Help!!! Ik word gek van onzekerheid! Gisteren is MvM nog geweest en de test was duidelijk positief Nu 5 weken en 5 dagen. Gisterenavond ging ik naar het toilet, bij het afvegen leek er in de afscheiding een heel klein zwart korreltje??? te zitten. Ik schrok even, maar niet veel aandacht aan besteed en ben lekker naar bed gegaan. Vanmorgen toen ik wakker werd had ik best erge buikkrampen (heb normaal wel last van steekjes, maar dit was veel heftiger) maar heel even. Ik schrok, ging naar het toilet, maar de urine zag er (gelukkig) normaal uit. Daarna gegeten, gedronken en weer naar het toilet. Samen met de urine, kwam er ook wat afscheiding uit, alleen zag dat er wat roze kleurig (niet echt rood of bruin) uit en misschien wat wittig iets (wel erg klein). De buiksteekjes (waar ik altijd last van had) zijn nu ook een stuk minder dan voorheen. Als ik nu moet plassen, heb ik ineens ook geen afscheiding meer.... Ik heb het gevoel dat mijn buik platter is en voel me ook niet meer zwanger (al had ik al nooit veel symptomen) Moet ik hier nu het ergste van denken???? Zijn dit signalen? Wie weet dit? Het liefst wil ik meteen weten waar ik aan toe ben, maar een test nu doen heeft volgens mij ook geen zin? Wat nu? Wordt ik na een MK meteen ongesteld? Ik word zo helemaal gek
Beste Kh82, Ik herken je gevoel van onzekerheid. Ik heb hiervoor bij 5 weken een VMK gehad. Ik had een positieve test, en wilde een paar dagen later nog een test doen voordat ik naar de HA ging, toen was het streepje ineens een stuk lichter van kleur als die daarvoor. Dit vond ik al gek. 's avonds had ik een beetje oud bloed verlies en kreeg ik buikpijn, pas anderhalve dag later heeft het doorgezet. Ontzettend veel bloedverlies (dat je je echt elk uur moet verschonen) en erge buikkrampen. In die week en een week voor mijn Nod had ik zwangerschapsverschijnselen, misselijk, pijnlijke borsten. Je hoeft je pas serieus zorgen te maken als je een geringe hoeveelheid bloed verliest en pijnlijke buikkrampen hebt. Na de MK ben ik niet meer ongesteld geworden, je MK telt als je menstruatie dan. Maar zie mijn banner, gelijk weer zwanger. Dat je buik platter is kan ook doordat je darmen nu wat rustiger zijn geworden. Die worden lekker weggedrukt door je buikje wat aan groeien is. Ik had dat met 7 weken, toen had ik een onwijze buik en een weekje later was dat een stuk minder, had toen ook een betere stoelgang. Over je krampjes, de symptomen komen en gaan idd. Ik was ineens van de ene op de andere dag totaal niet misselijk meer. En maakte me ook gelijk zorgen, achteraf onterecht want weer een goede echo. Als je je echt zorgen maakt is het enige wat je wellicht gerust kan stellen een vroege echo laten maken. (waarschijnlijk moet je deze wel zelf betalen, als er geen medische indicatie voor is) Heel veel succes, en laat je even weten hoe het met je gaat?