is bij ieder wisselend qua misselijkheid. Ik ben helaas nog steeds misselijk. Voornamelijk 's ochtends & 's avonds. Eerst ook elke ochtend braken. Vanaf 14 weken begonnen met medicatie, vanaf toen is het braken gestopt. Nog wel een gevoelige kokhals reflex. Probeer niet teveel op je misselijkheid te letten.
Ik alles wat ik mogelijkerwijs maar kon eten, het meeste kwam eruit namelijk. We kwamen er op reis achter dat ik zwanger was, 5 weken toen en met 10 weken gingen we weer naar huis. De busreizen en lange vluchten (meer dan 20 uur) waren hels en hoop ik nooit meer zo te hoeven meemaken. Ook tijdens de reis erg moe, dus gewoon rustiger aan doen. Eerder naar bed, echt zorgen dat je meer slaapt. Rustig eten ook en dus wat je binnen kunt houden (dat was bij mij vruchtenyoghurt en crackers met smeerkaas, af en toe een beetje rijst en gek genoeg zoetzure snoepjes). Gemberthee wilde nog wel eens helpen, deed er dan wat citroen in. Zure dingen vooral, maar niet zo zuur dat ze je maag echt irriteren. Sinaasappelsap ging de ene dag heel goed, de volgende dag was dat juist een ramp. Ik zou me ook niet al te druk maken als je alleen maar rare, niet per se heel gezonde dingen lust, als dat de enige dingen zijn die je kunt eten, gewoon doen. Ik heb borden groeten naar binnen zitten forceren, die bleven dan een minuut binnen... daar heb je dan ook niks aan. Verder niet te koud en niet te warm, van thee werd ik soms weeïg, maar koud water op je maag is ook niks. Ze zeggen dat extra vitamine B6 helpt, bij mij haalde het niet heel veel uit.
Ik was vanaf week 7 tot week 15/16 kotsmisselijk en bijna elke dag overgeven helaas, kon toen ook alleen echt specifieke dingen eten- in mijn er ervaring kan het dus idd nog wel heftiger worden... Maar in het tweede trimester was het op de ene andere dag opeens voorbij, heel vreemd! Tot nu (ik ben ruim 35 weken) voel ik me weer kiplekker! Even doorbijten helaas en hopenlijk gaat het snel over!