gaat een depressie vanzelf over of niet?

Kan van zelf over gaan. Maar het is wel verstandiger om hulp te zoeken. Het komt toch ergens vandaan en daar moet je achter zien te komen. Niet laten versloffen anders( stel je gaat beter in je vel zitten heb je een grotere kans dat je wederom depressief kan raken)

Voor je zelf kan je wel alvast een lijstje maken wat jou depressief maakt of ongenoegens die je hebt. Hou een dagboekje bij( werkt niet voor iedereen en probeer structuur in je leven te houden) op tijd naar bed op tijd je rust nemen goed eten en drinken. Op tijd op staan iets plannen voor de andere dag ( niet te veel) leg niet te veel druk op wat je niet kan maar bedenk wat je nog wel kan.

Dit zijn tips uit de notendop. Maar al ga je maar alvast naar je huisarts. En maak het bespreekbaar.

Sterkte ermee alvast. ( p.s het kan even duren niet verwachten dat het binnen een dag over is het kan wel een jaar duren voor je denkt he het gaat beter met me)

 

Ik denk dat het in jou geval ook veel te maken kan hebben met je leefsituatie als ik je verhalen zo eens lees over hoe je man je behandelt misschien voelde je je zonder dat je in die situatie had gezeten helemaal niet zo slecht maar is dat hetgeen wat je zo somber maakt en het soms niet meer ziet zitten? Als dat de oorzaak is zal de depressie niet zomaar overgaan totdat er iets aan de situatie word verandert, anders blijf je in die spiraal

Knuffel!

 

Een depressie komt eigenlijk bijna altijd ergens vandaan. Het is belangrijk om daar iets mee te doen.
Het is goed om op tijd aan de bel te trekken, want onderschat een depressie niet!!!!! Ik heb er helaas al 5 jaar last van met ups en downs. Voor iemand die het niet kent, heel erg onbegrijpelijk. Ik zit nu op therapie om de oorzaak aan te pakken.
gr. sandra

 

Een depressie kan vanzelf over gaan.
Maar vaak gebeurd dit niet omdat de oorzaak van de depressie niet verholpen word.

En een depressie kan ook veel erger worden omdat je er niks mee doet.

 

Eigenlijk gaat een depressie niet vanzelf over... maar dat betekent niet dat er altijd professionele hulp nodig is. Sommige mensen zijn in staat om een depressie te keren door zelf actie te ondernemen of omdat er spontaan een (positieve) verandering in de levensomstandigheden zich voordoet. Er zijn mensen die door actief te sporten en zelfinzichten een depressie kunnen tackelen maar dat is gewoon donders moeilijk en ook wel afhankelijk van de mate van depressiviteit.

Depressief zijn is niet hetzelfde als een depressie hebben maar het begint wel op hetzelfde punt. Wanneer je merkt dat je zelf moeite hebt om de knop om te zetten is het verstandig om hulp in te schakelen. Dit is vaak professionele hulp andere mensen gaan haken, sporten, praten met vrienden etc. Doen wat bij je past

Wachten tot het overgaat zal niet helpen en vaak juist een verslechtering geven.

Heel veel sterkte, het is moeilijk om de hele dag in het donker te leven!

 

Hangt er vanaf hoe depressie je bent. Ik heb ook niet al te beste tijden gekend, maar ben er zelf bovenop gekomen puur door eerlijk en kritisch naar mezelf te kijken en de dingen te veranderen die ik niet meer wilde. Het is best moeilijk maar bij mij heeft het uiteindelijk wel gewerkt.

 

Hier zelf een depressie gehad in mijn puberteit wegens s-misbruik toen ik 13 door mijn toenmalig vriendje van 16.

Zelf ervoor gekozen het zelf op te willen lossen. Het werd pas echt duidelijk toen ik op mijn 15de een overdosis nam.(medicatie) daarna goed met ha gesproken en ervoor gekozen het zelf te proberen dit heeft van mijn 13de tot mijn 18de geduurd dus helaas geen leuke puberteit gehad wat het ok nog heftiger maakte . Nu 23 gelukkig getrouwd maar nog altijd bang om terug te vallen want helaas ben je na een depressie gevoelig om terug te vallen.

De tip die ik kan geven volg je gevoel je weer zelf wat het beste werkt voor jezelf

Sterkte

 

Met iemand praten die er "verstand" van heeft kan nooit kwaad. Al is het een gesprekje met je huisarts, het kan net even de doorslag geven.

Ik val zelf sinds de eerste depressie toen ik 14 was regelmatig terug. Heb het een paar keer met medicatie weten "op te lossen", maar therapie werkt voor mij veel beter. Ik weet nu wat mijn valkuilen zijn en daar zal ik altijd aan moeten blijven werken. Een stukje acceptatie hoort daar voor mij ook bij, iets wat ik nooit beseft had zonder de gesprekken met een psycholoog.

Sterkte ermee!

 

Ik heb met een psycholoog gepraat, medicijnen gehad, lichttherapie gehad en nog meer dingen maar mijn depressie werd pas minder toen mijn situatie veranderde. Wel heb ik veel aan mijn psycholoog gehad tijdens de depressie, dus dat had ik niet anders willen doen. Maar ik denk zelf dat mijn depressie niet minder was geworden als ik in die situatie was gebleven, maar dat is ook weer persoonlijk.

 

Zo zie je maar, depressie is een verzamelnaam.

Ik werd heel depressief toen ik net de liefde van m'n leven had ontmoet, ging samenwonen en dus eigenlijk op mijn gelukkigst had moeten zijn. Dat lag absoluut niet aan de situatie dus.

En dat bedoelde ik met ga met iemand praten, die kan je de dingen helderder voorspiegelen dan je zelf kan nu.

 

Wat linn84 zegt is wel een beetje zo ja, mijn man en ik waren net samen gaan wonen, gingen trouwen, hij had leuk werk, en boem ineens depressief.
Hij wilde geen medicijnen maar is uiteindelijk toch stjanskruid gaan nemen, dat werkte bij hem heel goed.
Wel blijf je na een depressie altijd gevoelig voor een terugval, dus ik zou sowieso even naar je HA gaan.

Ik denk trouwens niet dat een depressie vanzelf over gaat, er moet wel iets veranderen, je manier van denken, praten, medicijnen.

 

het ligt ook erg aan de mate van depressie. een lichte depressie kan overgaan door bijv het delen wat je dwars is aan een naaste en bijv structuur in je leven te brengen.

Een ernstige depressie gaat niet vanzelf over ( was het maar waar)
Die eindigde bij mij al een paar keer in een opname omdat het thuis niet langer verantwoord was. Ik deed alles nog wel , bleef niet in bed liggen maar kon dan bijna niet meer slapen, eten en had heel veel suicidale gedachten.
Mbv pillen en praten ben ik weer herstellende maar het is nog een lange weg terug.

 

Ik weet dat ik levenslang kans maak erop en altijd zal moeten opletten.

Ik heb 2 à 3 jaar gesparteld zonder medicatie (en met therapie), maar het ging gewoon niet.
De letterlijke naam "depressie" durfde overigens niemand erop kleven omdat ik teveel problemen heb en had die allemaal aan elkaar hangen en hingen.
Ik heb 1.5 jaar AD geslikt (en héél traag afgebouwd) en nu gaat het beter.
Maar helemaal weg zullen mijn problemen nooit zijn.

 

Hier is mijn depressie niet over gegaan door therapie, maar door iemand die mij heel erg gesteund heeft. En dat door dagelijks intensief app contact.
Maar ik heb de therapie wel doorgezet en ben er nu, ruim een jaar later nog steeds mee bezig.
Ik kan niet herstellen wat ik heb meegemaakt, maar ik kan wel mijzelf sterker maken om die situaties voortaan te voorkomen. En daarvoor heb ik nu therapie. En dat werkt bij mij echt heel erg goed!

 

Hier ooit licht depressief geweest. Noem het meer een flinke dip. Maar het was natuurlijk net zo vervelend. Bij mij lag het achteraf ook aan mijn leefsituatie toen; druk met school, diploma gehaald, niet meteen werk kunnen vinden, gepusht worden door arbeidsburo. Alsmaar je best doen overal voor maar geen resultaat zien. Ik heb 1x bij maatschappelijk werk gezeten en 1x bij riagg. Mij heeft het eerlijk gezegd niet heel veel geholpen, maar dat komt dus door mijn leefsituatie. Toen alles beetje op rolletjes ging lopen(werk, rijbewijs gehaald, samenwonen), was ik er vanaf. Toch ben ik wel gevoelig voor dipjes, hoewel het de laatste 2 jaar erg goed gaat! Maar dat komt ook omdat ik tot geloof ben gekomen. Iets waar ik hier op dit forum verder niet over uit ga wijden, aangezien dit een forum is voor iedereen, ongeacht je gelooft of niet.

Elke situatie is weer anders. Maar als jij je depri voelt, praat er over, ga desnoods naar de huisarts. Een grote moeilijke stap, maar alleen hij kan je doorverwijzen naar maatschappelijk werk of riagg. Laat je echter géén anti-depressiva voorschrijven! Probeerde mijn huisarts toen ook, maar daar heb ik een stokje voor gestoken. Je depressie moet je in mijn ogen eerst op zien te lossen door te praten, door er achter te komen wáárom je depressief bent. Een pilletje lost je probleem niet op, dat is echt een laatste redmiddel.

Veel suc6!

 

nora waarom ben je zo fel op anti depressiva.

Ik vind ook dat je niet bij elke dip ( wat dus anders is dan een depresie) medicijnen moet gaan gebruiken maar als een psychiater aangeeft dat het verstandig is om te starten dan is dat toch verstandig om te doen.
een behandeling met alleen pillen is natuurlijk niet goed. er moet gekeken worden wat de oorzaak is maar depressie is een soort optelsom van biologische en sociale factoren zoals opvoeding.

Om het als allerlaatste redmiddel in te zetten kan iemand dus lang onnodig lijden.

Praten en pillen dus en zorgen dat je iemand hebt waarmee het ook goed klikt

 

Met dat laatste ben ik het niet helemaal eens. Natuurlijk komt een depressie ergens vandaan en is het belangrijk dat aan te pakken. Begrijp me goed, starten met antidepressiva hoef je wat mij betreft helemaal niet lichtzinnig over te denken. En alléén antidepressiva gebruiken, zonder verdere behandeling, zou ik niemand aanraden, want dat zal inderdaad je problemen niet oplossen. Maar soms kan het gebruik van antidepressiva wel zoveel rust, helderheid en stabiliteit in je hoofd en gevoel geven, dat je je leven weer eerlijk kunt bekijken en in staat bent een therapie te volgen en/of goede keuzes over je leven te maken.

Ik ben op een gegeven moment aan de antidepressiva gegaan en heb achteraf spijt dat ik het niet eerder heb gedaan. Ik heb twee jaar (!) volgehouden dat ik dat niet wilde, maar toen ik er eenmaal aan ging, ging het zoveel beter... Als ik eerder was begonnen, was ik waarschijnlijk ook veel sneller uit de put geklommen.

Ik vind het eerlijk gezegd zelfs een beetje kwetsend dat je zo fel over antidepressiva praat. Daardoor vraag ik me ook af hoe "serieus" ik jouw "lichte depressie" of "flinke dip" moet nemen. Die zal je vast gehad hebben hoor, begrijp me niet verkeerd, en ik ben blij dat het nu beter met je gaat, maar als je je depressie met een baan, het halen van je rijbewijs, gaan samenwonen en 2 gesprekjes met maatschappelijk werk/riagg kunt oplossen, dan denk ik niet dat je begrijpt wat het is als je echt ernstig depressief bent.

Edit: @TS: Nee een depressie gaat niet vanzelf over. Dan moet er iets veranderen. Dat kan in de omstandigheden zitten, waarover jij keuzes moet maken om die te veranderen. Het kan ook zijn dat je moet leren om anders naar dingen te kijken, zodat je dezelfde gebeurtenissen positiever kunt beleven. Beide kun je in theorie zelf doen, maar het is echt raadzaam om daarbij hulp te krijgen van iemand die weet hoe je dat aan moet pakken. Het is namelijk sowieso heel moeilijk om op die manier naar je eigen leven te kijken, en als je depressief bent heb je in de meeste gevallen al helemaal niet meer het vermogen om zo initiatiefrijk te zijn.

 

janna je brengt het nog beter onder woorden dan ik kon!