Hoi allemaal, Zojuist ben ik telefonisch tegen mijn moeder nogal uitgevallen over wanneer zij en mijn schoonouders straks ons meisje voor het eerst te zien krijgen na de geboorte. Misschien reageerde ik wat fel door de hormonen, maar ik vind eigenlijk wel dat ik gelijk heb . Het gesprek ging als volgt: Ik: 'Nou ja, voordat jullie (zij en mijn schoonouders) onze dochter te zien krijgen zijn we sowieso al minimaal drie a vier uur verder.' Zegt mijn moeder geschokt: 'Wat?! Drie a vier uur? Nou geen zeven paarden die mij tegen houden om te komen en...'. Ik onderbrak haar en zei: 'Ja, na de geboorte moet de kleine sowieso nog een uur op mijn borst liggen. Ook willen we op ons gemakje kijken of borstvoeding al lukt en ga ik me daarna lekker opfrissen en wat opmaken voordat ik überhaupt mensen wil zien. Trouwens, misschien moet ik wel gehecht worden en hoef dan ook geen mensen erbij.' Zegt ze: 'Nou dat hechten doen ze gelijk na de geboorte, je hebt geloof ik geen idee hoe dat allemaal in zijn werk gaat.' Ik werd toen boos en zei: 'Weet je? Het is ONZE dochter. Niet die van jullie. Als wij ervoor kiezen om de eerste paar uur met zijn drietjes door te brengen dan moeten jullie dat respecteren. En jij helemaal!' (Tja, aangezien ze mijn moeder is zou je denken dat ze de wensen van haar dochter juist respecteert). Bovendien, als wij ervoor kiezen om pas iedereen de volgende dag in te lichten, dan is dit ons goed recht. Mijn moeder en schoonouders mogen dan blij zijn dat ze de kleine al na drie of vier uur zien! Mijn moeder klonk toen teleurgesteld, maar heeft wel aangegeven het te respecteren. Ik vind het eigenlijk niet meer dan logisch dat zij en mijn schoonouders pas (of eigenlijk AL) na een paar uur langskomen. Bij mijn moeders bevallingen was mijn oma er beide keren bij en misschien hoopte ze daarom dat ze wat meer erbij betrokken zou zijn. Maar goed, iedereen is anders en ik wil mijn moeder niet bij de bevalling hebben. En ook niet direct na de geboorte. Jammer voor haar, maar ik wil liever straks eerst met zijn drietjes genieten. Ik heb laatst trouwens ook al toegezegd dat ze mag weten wanneer de bevalling begint (dit wilden mijn vriend en ik in eerste instantie verzwijgen voor iedereen). Mijn moeder vond dit echt niet leuk en stond erop dat ze dit wel te horen zou krijgen als moeder zijnde. Nou oké, als dit zoveel voor haar betekent zijn mijn vriend en ik de beroerdste niet en willen we dit best delen. Vervolgens wilde ze dan ook een update tijdens de bevalling, maar dit heb ik direct de kop ingedrukt. Heb wel wat beters te doen straks tijdens de bevalling dan mensen appen... . In ieder geval, na het telefoongesprek van net vroeg ik me af hoe lang het bij jullie duurde voordat het eerste bezoek kwam. Was dit de volgende dag? Of was dit dezelfde dag al? En zo ja, hoeveel uur zat er tussen geboorte en bezoek? Beviel dit goed of had je achteraf gezien liever nog wat langer willen wachten? Ben benieuwd naar jullie ervaringen . En voor de mensen die nog moeten bevallen: hoe zien jullie dit voor je?
Ik snap je moeder wel. Voor je ouders is het net zo goed een hele grote gebeurtenis he. Dat wordt nog wel eens vergeten lijkt het. En ze respecteert je keuze toch? Ik denk dat mijn ouders ook teleurgesteld waren geweest als ik ze er niet meteen bij wilden hebben, ook al hadden ze dat wel gerespecteerd. Bij mij was mijn moeder bij de bevalling (en mijn oudste zus), en mijn vader en stiefmoeder zijn in hun auto gestapt toen ze hoorden dat ik aan het bevallen was. Ze arriveerden binnen een uur na de geboorte, maar als mijn bevalling niet zo supersnel gegaan was hadden ze gewoon op de gang zitten wachten Besef me nu eigenlijk pas dat we dit tijdens de zwangerschap nooit besproken hebben, was blijkbaar voor ons allemaal vanzelfsprekend dat het zo zou gaan (en ik had het echt niet anders gewild)
hier was het simpel, zodra ik weer een beetje bijgekomen ben en alles goed is gekeurd bij de kleine mag van mij oma+opa wel komen. mijn vader hebben we bewust later pas gebeld, die stond de vorige keer in de verloskamer... nadat mijn mannetje hem eruit gestuurd heeft was ik de hele tijd nogal van slag daardoor... gelukkig beval ik snel, dus konden oma en opa en tante wel snel laten komen met onze oudste (die daar even mocht spelen paar uutjes). die waren natuurlijk ook super nieuwsgierig
Het hangt van zoveel factoren af... Bij mn eerste kwam de placenta niet dus moest ik nog naar de OK. We hebben pas gebeld toen ik terug was van de OK. Mn moeder wist dat ik bezig was met bevallen... Mn zoon kwam spontaan met 37 weken en ik zou die ochtend met haar boodschappen doen dus heeft mn ♥ haar afgebeld. Dus die was in alle staten, vooral omdat mn zusje de telefoon aannam en we eigenlijk alleen door hebben gegeven dat we in het ziekenhuis waren hahaha. Toen ik terug was van de OK hebben we daarom eerst mijn ouders gebeld en daarna mn schoonouders. Binnen een kwartier was iedereen er. Ik was helemaal hyper en trots dus wilde graag showen. Bij mn dochter ben ik ingeleid en was familie daarvan op de hoogte. Mijn wens was eerste visite is zoonlief daarna is iedereen qua familie dan welkom. Bij mn dochter kwam de placenta wel en toen mn schoonouders zoonlief hadden gebracht en gewacht tot deze ontmoeting geweest was, kwamen zij. Ik was nog niet eens gedoucht hahaha, interesseerde me niets. Van te voren kun je er heel anders over denken dan daarna is mijn ervaring... Doe gewoon waar jij je op dat moment het beste bij voelt.
Vervelend hè, andere verwachtingen dan ouders. Ze zijn ook zo enthousiast ook wel weer leuk, maar wel lastig ze kunnen soms wat doorslaan Bij onze eerste hebben we dit vooraf niet besproken. Mijn ouders wisten dat het begonnen was omdat we ze moesten afbellen, ze zouden vroeg in de ochtend komen om te helpen poetsen. Ik zou thuis bevallen maar moest uiteindelijk zonder pers weeën naar het ziekenhuis, geloof niet dat ik er ook maar 1 seconde aan gedacht heb om ze hier over te informeren. Na de bevalling een poos gehecht en dochter bij me gehad. Voor ik ging douchen hebben we pas de ouders gebeld. Schoonouders zijn even in het ziekenhuis geweest, ouders en broertje/schoonzus zijn later nog even thuis geweest. Daarna weer lekker met ons 3en... Nu gaan mijn ouders tijdens de bevalling op onze dochter passen. Heb wel aangegeven dat als ze haar terugbrengen we eerst met ons 4en willen zijn. Daar had mijn moeder even geen rekening mee gehouden bij dat we dat nu al verteld hebben. Wat ik verder ook heel irritant vond na de geboorte was dat ze vaker langs kwamen (opzich geen probleem) maar dat ik me compleet genegeerd voelde... Ze kwamen echt alleen voor onze dochter. Voordeur open en de blik langs je op om haar te zoeken. Ook hallo!!! Ach ja, beter te enthousiast dan niet geïnteresseerd, maar met hormonen lastig te relativeren... Succes met de bevalling en doe lekker je ding! En op de opmerking, "sorry ik was zo... Het is er helemaal bij ingeschoten om gelijk te bellen..." Kunnen ze toch niet boos worden?
Wat vervelend dat je moeder jou keuze niet respecteerd. Maar het zal al vlug 3 a 4 duren.. Wij zijn pas gaan bellen toen we er zelf aan toe waren om bezoek te ontvangen. Want iedereen springt meteen in de auto (ik moest in jet ziekenhuis blijven) . Dat was zo'n 4 uurtjes na de bevalling, ik moest nog gehecht worden, ik werd nog opgefrist en werd naar de kraamafdeling gebracht. Daar zijn we pas gaan bellen.. Ik zou pas gaan bellen, als je er klaar bent om.bezoek te ontvangen of zeg tegen ze vanaf hoe laat ze mogen komen.
Ik vind 3/4 uur na de bevalling wel heel erg snel Bij mij kwamen ze pas de volgende middag. Nu ben ik wel in de avond bevallen in het ziekenhuis. Voor ik op zaal lag was ik sowieso al een 2 uur verder. Verder gewoon kijken waar je zelf behoefte aan hebt! Misschien wil je wel een dag met zijn 3en hebben om bij te komen of 2...
3 a 4 uur na de bevalling vind ik netjes hoor. Mijn eerste is om 4.30u geboren, pas s' ochtends rond 8u familie gebeld. Rond 10u gingen we naar huis en ik denk weet niet meer zeker dat begin van de middag mijn familie langs kwam. Mijn tweede is om half 10 's avonds geboren. Pas de volgende ochtend kregen we bezoek. Heerlijk vond ik dat. Mijn familie begrijpt dat ook nooit verwijten gehad we willen eerder langs komen en ook niet hoeven zeggen nu kan het niet. Nu bij de derde hoef ik ook niet meteen bezoek aan mijn bed wil eerst met mijn gezin kijken en genieten van ons nieuwe gezinslid. Inderdaad het eerste uur lekker bloot bij je op de borst.
Mijn schoonouders stonden binnen een half uur bij me in de slaapkamer. Ik lag zelf nog onder een grote handdoek, poedelnaakt. M'n vriend had z'n ouders gebeld met het blije nieuws en het eerste wat ze zeiden was 'we komen er meteen aan'. Prima joh... Kom gerust
Ik zou pas gaan bellen, als je er klaar bent om.bezoek te ontvangen of zeg tegen ze vanaf hoe laat ze mogen komen. Dit dus als het ookaan mij ligt; er wordt mij verteld dat wij, papa en mama de regisseur zijn bij de bevalling dus dat interpreteer ik ook als wanneer wie wordt gebeld etc. Het is nu nog koffiedik kijken hoe het gaat lopen, maar weet al wel dat als je/ wij zelf duidelijk aangeven wat we willen, de familie/naasten daar rekening mee houden. Ik ben enerzijds ook wel 'bang' om geleefd te worden, zelf niets te zeggen te hebben erover, maar denk wél dat ik dat zelf in de hand heb. Mooi oefening haha, zo'n bevalling Zo weet ik ook nog niet hoe ik aankijk een ander aspectje van net-na de geboorte; het vasthouden enzo. Geloof sterk in hechting en de grote reis die onze kindjes afleggen, dus dat rust en bijkomen erg belangrijk/ essentieel zijn. Maarja, wil ook geen frigide leeuwin worden; hoe gaan jullie daarmee om?
Owwww herkenbaar, helaas! Zelfde discussie hier met mijn ouders gevoerd. Alleen mijn moeder is het type die omgekeerde psychologie gebruikt "ik snap het wel hoor, maar ik vind het wel heel jammer dat je ons dan pas zo laat belt...maar het is jou keuze. MAar je kan toch niet van ons verwachten dat we de dag erna pas komen" Ik heb gister nog even HEEL duidelijk vertelt (word za ingeleid dus het word redelijk actueel) dat mijn stiefzoontje EERST welkom is (word meegenomen door opa en oma van mijn partners kant en dat mijn schoonouders en hun daarna mogen komen maar dat ik pas bel als ik DAADWERKELIJK mensen wil zien. (Mijn moeder springt meteen in de auto namelijk) dus ik zei, we bellen wel als ik zover ben (lees gehecht, gedoucht en aanspreekbaar).... Ik snap dat ze het heel belangrijk vinden maar het is toch de kraamvrouw die beslist (vind ik), net zoals dat ik wil dat mijn stiefzoontje door opa en oma gebracht word / meegenomen word en niet door zn mama (ex partner) gebracht word. Omdat ik hormonaal dat ff niet trek op dat moment denk ik.
Mijn dochter is iets voor 4-en geboren via een keizersnede. Toen we op de uitslaapkamer waren hebben we onze ouders en broer en zus gebeld. Mijn zusje, zwager en kids zijn toen eigenlijk meteen gekomen. We waren net terug op de zaal toen zij aankwamen. Achteraf vond ik dat wel een beetje te druk met de kids erbij. M'n zwager en schoonzusje en schoonouders zijn s'avonds gekomen en mijn ouders de volgende ochtend. Ik weet nog niet hoe we het nu gaan doen. Ligt er helemaal aan hoe de bevalling gaat. Wel wil ik graag dat onze oudste dochter haar zusje als eerste ziet en dat we wat tijd met z'n vieren hebben. Onze ouders of schoonouders (weet nog niet waar ze naar toe gaat) moeten dus even wachten. Ik ga ervan uit dat m'n dochter al snel uitgekeken is, ze is nog zo jong, dus dat hoeft ook geen uren te duren.
Bij onze eerste stond de hele familie te wachten op de gang totdat ik klaar was met hechten, vond het op dat moment niet echt een probleem, maar wilde eerst even rustig met z'n 3tjes zijn. Dat snapte ze. Mijn moeder was trouwens bij de bevalling. Toen ouders, schoonouders, broer en vriendin en schoonzus en vriend na een uurtje binnenkwamen, was ik heel trots om de kleine te laten zien. Was niet gepland dat er zoveel zouden zijn, maar het werd mij gevraagd en ik was te trots dus heb gelijk ja gezegd. Achteraf was het wel heel erg druk.. Ik wil dit met de tweede anders doen, maar dat heeft zichzelf al geregeld aangezien heel de schoonfamilie op vakantie is, behalve schoonmoeder die op de kleine past. Mijn broer laat ik deze keer ook pas na een dagje komen. Mocht ik snachts bevallen, laat ik iedereen de dag erna komen. Het is even kijken hoe het uitkomt ik word zondag ingeleid dus schoonmoeder is hier al, maar kan toch niet in de nacht komen als de kleine slaapt Ik zou echt kijken naar wat JIJ wilt, het is jouw bevalling en dat is het allerbelangrijkste. Wat je beslissing ook wordt, het is altijd de juiste succes met de bevalling!!
Wat een ander ervan vind doet er niet toe toch? Of dat nou je moeder is of de buurvrouw. Dat ze dan teleurgesteld is, tja jammer dan, teleurstellingen horen bij het leven dus beter verwacht je nooit te veel. Ik had ook vooraf duidelijk gemaakt dat ik eerst 3/4uur wou bijkomen en niet zou vertellen wanneer het begon, vonden ze ook wel jammer. Achteraf ben ik vlak voor middernacht bevallen en kon ik de hele nacht fijn bijkomen en dat had ik ook wel nodig.
S is eind van de middag rond half 5 geboren na een hele snelle bevalling. Y was dus net anderhalf uur bij opa en oma toen hij er al was. Ze is om 19 u even langs gekomen. Ik was toen net gehecht en gedoucht, maar wilde graag dat Y de eerste was die hem zag en het was al bedtijd.. Opa en oma kregen een pak ballonnen en slingers in hun handen om het huis en de tuin te versieren en Y kon als eerste even kennismaken met haar broertje. Daarna kwamen mijn schoonouders ook even kijken en zij hebben Y weer meegenomen om daar te slapen zodat wij rustig konden opstarten. Later op de avond zijn mijn eigen ouders ook langs gekomen, zij moeten een uurtje rijden. Schoonouders wisten dus dat ik aan het bevallen was omdat ze Y opvingen, mijn ouders niet.
Oeh, ze komen wanneer wij daaraan toe zijn. Maar mijn ouders zijn ook helemaal niet zo pusherig. Die zien en horen het wel. Mijn zussen en broers laten het ook aan ons over, net als de zus van mijn man. Zijn ouders zijn overleden, dus schoonouders heb ik niet. We gaan ook niet midden in de nacht bellen. Het lijkt me zo'n speciaal moment... Heb ook geen idee hoe ik eraan toe ben naderhand. Als het niet gaat zeggen we dat ze de volgende dag mogen komen, ook geen probleem. Ik zou jezelf gewoon in acht nemen. En natuurlijk zijn ze nieuwsgierig, maar jullie moeten ook de ruimte krijgen. Bij zo'n grote gebeurtenis in je leven! Misschien was het daarom wel beter geweest haar niet te bellen wanneer de bevalling begint. Dan hoeft ze ook niet ongeduldig te wachten. En ah, denk dat het er net vanaf hangt hoe je er zelf in staat. Sommige mensen vinden het misschien prima dat familie op de gang staat te wachten, dat vind ik wel mooi. Maar ik moet er zelf ook niet aan denken.
Onze moeders wilde eerst niet weten als de bevalling begonnen was maar nadat ze beide een keer geen contact met ons konden krijgen en in de stress schoten wilde ze het toch wel graag weten. We hebben dus wel geappt toen we naar het ziekenhuis gingen (half 3 s nachts). Ergens in de ochtend heb ik mijn moeder gebeld, mijn bevalling duurde namelijk behoorlijk lang en ik had toen een ruggeprik, verder heeft ML ze een beetje op de hoogte gehouden (moeders zaten samen te wachten en s avonds waren ouders en schoonouders samen aan het wachten). Ik moest op de OK gehecht worden, ml heeft toen wel gebeld om te vertellen dat dl geboren was en dat hij later nog zou bellen als ik terug was wat we zouden doen. Toen ik terug kwam hebben we samen besloten dat we ze graag nog wilde zien (ouders, broertje, schoonouders, schoonzusje en zwager). Zij zijn toen ook pas echt gekomen. Denk dat ze er rond half 2 waren (dl is om half 10 's avonds geboren) dus ook 4 uur na de geboorte. Omdat ik net aan het voeden was hebben ze zelfs nog even op de gang gewacht. Ik wilde ze zelf heel graag zien, vooral omdat ik nog een nachtje moest blijven en dochter showen. Ik had het overigens echt niet moeten hebben dat ze op de gang zouden zitten wachten als ik aan het bevallen was, dan had ik ze zelf weg gestuurd en pas de volgende dag gebeld... Voor ouders is het natuurlijk een bijzondere gebeurtenis maar ze hebben rekening te houden en respect te hebben voor jullie wensen, doen dus waar jullie je goed bij voelen!
Ik vind 4u. snel zat. Ik zou gewoon niet eerder bellen, als je anders bang bent dat ze eerder komen. 'K vond de tijd vliegen. Voordat de verloskundige weg ging waren wij bijna 3u verder. Net wat je zegt hechten enz. Ik snap persoonlijk echt niet waarom veel mensen a la minuut langs willen komen...als alles goed verloopt kunnen ze hun kleinkind nog lang zat bewonderen en liefhebben. Zelf denk ik altijd 'laat ze maar even bijkomen'. Duidelijk zijn en echt jou ding doen. Ik heb op dat gebied bij de eerste over me heen laten lopen en dat gebeurt me nooit meer.
Het gaat nu alleen maar over het eerste moment na de bevalling.. Maar een andere tip die ik kreeg was om regelmatig een kruis in de agenda te zetten, waarop niemand langs mag komen, maar je lekker met je eigen gezin kan genieten! Wij deden dit om de dag, een middag of avond, als er dan iemand belde, zei ik gewoon dat het niet uit kwam (zonder verdere uitleg, de meeste vroegen niet door) of s avonds gingen we op tijd naar boven (was toen in de winter), beneden alles dicht, dan was de hint ook duidelijk!
Bedankt voor de reacties dames! Veel verschillende verhalen . Ik snap dat een bevalling voor ouders heel bijzonder is (onze dochter is ook nog eens voor iedereen het eerste kleinkind), maar een beetje terughoudendheid is wel gewenst. En wat maakt het uit als onze familie de kleine pas iets later ziet. Ze zal in een paar uur tijd niet ineens groot zijn . Ach ja, na de bevalling zien we wel. Nu kunnen we wel een heel plan in ons hoofd hebben over wanneer bezoek e.d., maar misschien denken we er straks wel anders over haha.