Voor alle alleenstaande moeders, zoals ik...

Discussie in 'Alleenstaande moeders' gestart door sweetangel100, 14 dec 2009.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. sweetangel100

    sweetangel100 Niet meer actief

    Elke ochtend opstaan,
    Alle dingen weer van voor af aan.
    Steeds opnieuw hetzelfde ritueel
    Het is telkens net zoveel.
    Je suddert langzaam door,
    Je weet echt wel waarvoor,
    je telkens alles weer doet
    Waarom het steeds weer moet.
    Het voelt ook erg fijn
    Als je kind blij mag zijn.
    Omdat mams het toch maar alleen rooit
    Steeds weer alles in de strijd gooit.
    Soms is het zo zwaar en denk je alleen maar,
    Is dit het nou echt?
    Is dit nou waar ik zo voor vecht?
    Mijn kind is alles voor mij
    Haar liefde maakt me elke dag weer blij
    Tot nu toe houdt dat me op de been
    En sla ik me overal doorheen
    Er is namelijk één liefde op de wereld
    Die je haarfijn vertelt
    Dat je het fantastisch doet
    En geloof me, het voelt erg goed!
    mijn advies is
    Compenseer niet het gemis,
    Ook al is het zwaar
    En ben je nooit klaar
    Het is de moeite waard
    Hoe je het ook klaart.
    Maak je eigen nestje met je kind
    Er is niets waarin je meer bevrediging vindt!
     
  2. Maccy

    Maccy Bekend lid

    26 dec 2008
    513
    0
    0
    Prachtig geschreven en zo waar!
     
  3. annetske

    annetske VIP lid

    14 sep 2007
    5.112
    1
    0
    Friesland
    Mooi hoor! Klopt als een bus! Zo ervaar ik het alleenstaande moederschap ook. Het is zwaar en af en toe zit ik er helemaal doorheen. Maar mijn kleine ventje houdt mij op de been (tsjee dat rijmt ook haha
     
  4. annetske

    annetske VIP lid

    14 sep 2007
    5.112
    1
    0
    Friesland
    Mooi hoor! Klopt als een bus! Zo ervaar ik het alleenstaande moederschap ook. Het is zwaar en af en toe zit ik er helemaal doorheen. Maar mijn kleine ventje houdt mij op de been (tsjee dat rijmt ook haha :D) voor hem vecht ik door voor ons geluk!
     
  5. kleinvisje

    kleinvisje Niet meer actief

    heb ook 2 gedichten geschreven in mijn periode van alleen zijn....
    zijn wel op mijn situatie geschreven hoor ....

    Die eerste keer in september
    Die keer dat ik je tegenkwam
    Was alles zo mooi
    Het was de liefde die het overnam

    Al snel woonde we samen
    En alles was zo fijn
    Was zo gelukkig met je
    Wilde nooit meer zonder je zijn

    Er kwamen zo veel mooie momenten
    Maar ook was er het een en ander mis
    Wensen waren er genoeg
    Maar voor alles was er geld gemis

    Ik had alles voor je over
    Wilde alles voor je doen en zijn
    Heb steeds alles voor je willen kopen
    Maar o wat doet me dat nu pijn

    Want door al dat willen kopen
    En die perfecte wereld willen maken
    Durfde ik je niet alles meer te vertellen
    Bang om je kwijt te raken

    Want immers als het om de problemen ging
    Haakte jij af en raakte zo overstuur
    Je dreigde dan met uitspraken als de dood
    Dus durfde ik je niet meer te zeggen he dit is te duur

    ik deed of alles goed bleef gaan
    probeerde ondertussen alles op te lossen alleen
    zo veel hield ik van je
    droeg de last wel in mijn eentje en zei tegen jou geen neen

    immers ik hield van je
    wilde bij je zijn
    maar o wat heb ik me ook daarin vergist
    want wat deed jij me later pijn

    het was februari 2008
    de dag waarop we gingen trouwen
    de dag waarop bevestigd werd
    dat we altijd van elkaar zouden houden

    maar niets bleek later minder waar
    want alhoewel ik 6 maanden zwanger was en mijn buik was verschenen
    nam jij toen geldproblemen bij familie aan het licht kwamen
    toch ineens heel snel de benen

    daar stond ik dan alleen met dikke buik
    ons zoontje wat nog groeien zou
    heel ineens zo alleen
    en o wat hield ik toen toch nog van jou

    ik wilde samen verder
    wilde samen er voor gaan
    samen knokkend voor betere tijden
    maar nee, jij liet me staan

    wel wilde je er voor ons zoontje zijn
    maar van mij had je genoeg
    ik snap wel dat je boos was toen
    maar niet waarom je je later zo stom gedroeg

    totaal geen verantwoordelijkheid nemen
    dingen afschuivend op mij
    je vader die bij mij kwam
    en ligt niet aan mij is wat je altijd zei

    jij zou niets hebben foutgedaan
    of afijn misschien maar een beetje
    maar inmiddels weet ik beter
    want he jij weet je:

    ik heb je inmiddels wel door
    je bent niet alleen die lieve knul
    je hebt ook een hoop minder goed kanten
    en bent in een hoop dingen ook een onbenul

    iedereen heeft altijd voor je gezorgd
    hield altijd het hand boven je hoofd
    nu na alle maanden van onwaarheden en uitspraken en jouw gedrag
    is mijn vuurtje wel gedoofd

    nee jij bent er niet voor mij en eigenlijk ook niet geweest
    niets geen liefde meer of geen gevoel
    ik haat je zal ik niet zeggen
    maar ik ben ontzettend boos op je is toch zeker wel wat ik bedoel

    wie loopt er nou weg van problemen
    alleen maar om het makkelijker te hebben en weer alleen te kunnen zijn
    wie vertoont nou zulk gedrag
    en dat wil dan een vader zijn?

    Het vertrouwen is weg
    Weg door al jouw leugens en je spel
    Want al zeg je dat het anders is
    Ik voel het zo en heb je door, echt wel !

    Ik kan inmiddels wel weer door
    Heb mijn leven weer goed op de rit
    Werk gewoon en zorg voor de kleine
    Alleen jij bent degene die alles nog zo dwarszit

    Alle verhalen
    Het moeizame praten
    Alle ruzies
    Beter dat we elkaar maar met rust laten

    Je toont immers toch geen echte interesse in onze zoon
    Alleen de tijden dat die was bij jou
    Verder belde je nooit even van hoe is het met hem
    En dat noemt zich vader… ach kom nou

    Maar ik ben sterker
    Sterker dan ik anders zijn zou
    En dat is dan misschien nog wel een lichtpuntje
    Dat ik dat wel te danken heb aan jou

    Doordat je bent weggegaan
    Me alleen hebt achtergelaten toen
    Ben ik sterker geworden
    En weet ik dat ik alles ook alleen kan doen

    Ik heb jou niet nodig
    Het liefst blijf je maar weg
    Doe wat je wilt doen
    Maar ik doe niets meer omdat jij dat wilt zeg

    Ik ga nu door
    Ik ga nu verder met mijn leven
    Mijn leven samen met onze zoon
    En wat jij doet is me om het even

    Hoe het met de tijd verder zal gaan
    Ik zou het niet weten
    De tijd zal het leren
    Maar wat jij hebt gedaan zal ik niet snel vergeten

    Toch hoop ik dat je zult veranderen
    Al heb ik de hoop daarop wel bijna opgegeven
    Ik hoop dat er toch nog iets gebeuren zal
    Waardoor ook jij de dingen zal leren in je leven

    Dat je zal leren hoe dingen werkelijk zijn
    Dat je zal leren je meer in anderen in te leven
    Dat je zal leren om problemen (alleen) op te lossen
    En voor ons beiden hoop ik dat we elkaar wellicht ooit kunnen vergeven.

    Maar tot die tijd
    Blijf liever uit me buurt
    Zie ons maar beter even niet
    Zolang als nodig is en als dat duurt.


    en de 2e van pas

    Hallo jij daar

    hallo jij daar
    onbekende bekende
    dacht dat ik je voorheen altijd al kende

    maar dat was niet waar
    na 8 jaar was jij weg, wat voelde dat naar

    toen was ik je kwijt en wilde je niet zien
    hoopte dat je zou veranderen misschien

    boosheid oproepend om maar niet te hoeven voelen
    wat mijn gevoelens eigenlijk zouden bedoelen

    want die gevoelens - het houden van -waren en zijn er kennelijk nog wel
    maar ik weet inmiddels dat ik alert moet zijn en heb nu een alarmbel

    die zegt me doe het rustig nu en wacht af hoe alles lopen gaat
    en houd als basis dat je het gewoon single doet en je er alleen voor staat

    dan kunnen dingen niet te veel pijn doen en kun je toch doorgaan
    als het toch niet gaat lopen samen en ik alleen blijf staan.

    want al ben ik alleen, ik heb mijn lieve jongen om me heen
    daarmee ben ik in tegenstelling tot jou niet echt alleen

    en ja single mama zijn is soms zwaar, iets wat jij niet kent
    maar inmiddels maar ik daar ook wel aan gewend

    onze jongen is mijn grootste geluk
    en dat maakt niemand, niemand ooit nog stuk.

    dus wat er ooit nog komen gaat of niet
    ik wil niet nog eens dat verdriet

    ik ben sterk en red me met Luuk prima
    net als vele anderen ben ik een prima single ma

    ga de toekomst met vertrouwen tegemoet
    niet wetende wat die toekomst met me doet

    maar met vertrouwen in mezelf en de liefde van onze zoon
    ga ik er altijd wel komen en blijf ik vechten... dat weet ik gewoon.
     
  6. annetske

    annetske VIP lid

    14 sep 2007
    5.112
    1
    0
    Friesland
    Mooi hoor mamametzoon! Lijkt me heerlijk je gedachtes en gevoelens te uiten in dichtvorm... ik zelf ben niet zo'n grandioze dichter. Maar om te lezen vind ik het prachtig! ook omdat de gevoelens overeenkomen met mijn gevoelens en denk ook met de gevoelens van andere alleenstaande mama's
     
  7. kleinvisje

    kleinvisje Niet meer actief

    dank je ;)
    moet zeggen het lukt me niet altijd hoor. komt ineens op en vaak pas als ik rustiger ben. maar dan doet het me inderdaad goed
     
  8. Dan gooi ik er ook 1 in.. :) Also a single mom!



    Voor mama zo bijzonder
    Voor jullie zo gewoon
    Het leven met zn 3en
    Mn dochtertje en zoon

    Alleen zal ik je troosten
    Alleen zal ik er zijn
    Jouw handje in de mijne
    Jouw liefde voelt zo fijn

    Alleen zal ik je voeden
    Alleen neem ik jou mee
    Alleen zal ik je kussen
    Alleen voor jullie 2

    Je traantjes zal ik drogen
    Je blijdschap vier ik mee
    2 hartjes heel dicht bij me
    Mama is tevree

    De ochtend doen we samen
    We lachen in de nacht
    Dat het zo mooi zou worden
    Had mama niet verwacht
    Mijn kindjes(L)
     
      
     
  9. liebrando

    liebrando Niet meer actief

    Kippevel, super mooi gedicht!
     

Deel Deze Pagina