Hallo allemaal, Ik was 7,5 week zwanger en er dolgelukkig mee. De laatste week voelde ik me wel 'anders', de veranderingen van de eerste weken verminderden en ik maakte me wel wat zorgen. Op de echo bleek het vruchtje maximaal 4 weken te zijn...toen wist ik het zeker. De gyn noemde het een 'missed abortion', het vruchtje zou er waarschijnlijk spontaan uitkomen binnen een maand. 2 dagen later kwam het inderdaad en ben ik ongesteld geworden. Ook al weet ik wel dat het betekent dat de vrucht niet in orde was, en nooit had kunnen uitgroeien tot een gezond embryo en kindje, toch voel ik me er zo verdrietig bij... Ik besef dat ik slecht een van de vele vrouwen ben die zoiets meemaakt en wens iedereen sterkte. x
Meis ik heb het ook allemaal meegemaakt. Jammer genoeg 3 keer toe. Ik liep een week achter op schema. Dat kan best wel hoor alleen het hartje klopte ook niet zoals het hoorde te doen. Precies met 7 weken is het toen gestopt met leven. Ik was net als jou ook kapot ervan. Ook wel wetend dat het allemaal zo heeft moeten zijn omdat het waarschijnlijk nooit een gezond kindje zou worden. Alleen je voelt je zo hopeloos. Ik had het gevoel dat mijn lichaam faalde en gaf met alles mezelf de schuld. Alleen ik had het nooit kunnen voorkomen. Ook al is het nog zo pril en heeft het zo moeten zijn. Dat zegt niet dat het niet heel veel pijn kan doen want dat doet het wel. Heel veel sterkte meis knuff Mimi
Meid wat verschrikkelijk ik leef met je mee. Een miskraam doet pijn hoe de situatie ook is. Je gaat er namelijk van uit dat dit het begin is van iets heel moois!
Ik heb het ook meegemaakt, 2 jaar geleden. Missed abortion. Het is heel hard en moeilijk te begrijpen maar denk maar zo, we mogen blij zijn dat de natuur zo werkt en als er iets niet goed is, het niet verder groeit. Sterkte ermee.
Haai Nicoline 78, ik heb zelf ook net een MA achter de rug en het is een rotgevoel. Het blijft stomme pech dat het vruchtje niet goed is ontwikkeld. Het had toch mooi jouw kindje kunnen worden! Wij hebben het gelukkig al snel een plaatsje kunnen geven en wij gaan nu hard aan de slag voor een nieuwe gezonde zwangerschap. Jij ook veel sterkte en neem er de tijd voor die je nodig hebt om het te verwerken. Dat is bij iedereen anders!
Dank jullie allemaal! Erg fijn dat jullie zo meeleven. Het is inderdaad een schok, al weet je dat het risico vrij groot is dat er iets mis gaat. Eigenlijk moet ik ook blij zijn dat het al zo vroeg in de zwangerschap gebeurt. Een kennisje was 15 weken, en moest daarna een curettage ondergaan, dat is ons nu gelukkig gespaard gebleven... We hebben trouwplannen voor november, tot die tijd gaan we niet echt 'proberen', we zien wel hoe het loopt. Daarna volle gas vooruit! kus