Precies. Thats life en vond je (niet hierboven trouwens maar wel op je blog en op tv voor en tijdens je zwangerschap) erg negatief overkomen. Je komt op tv en schrijft een blog, mensen hebben daar niet altijd een mening over die aansluit bij je wensen. Ik leef mijn leven en zit verder niet op pottenkijkers in mijn leven te wachten die ergens een mening over willen geven dus daarom kom ik ook niet op tv en schrijf geen blog oid. Ik vind dit topic ook geen gevalletje cyberpesten.
Alleen omdat iemand naar de buitenwereld toe wil treden en haar verhaal wil doen (op wat voor manier dan ook) wil niet zeggen dat zij compleet tot op het bot toe afgebrand hoeft te worden. Sommige mensen behoren niet in de schaduw of in de anonimiteit. Alleen omdat er een paaltje staat op het pad wat je doorkruist en de doorstroming iets verslechterd, wil niet zeggen dat je er tegen aan moet schoppen. Ik gebruik ook een bepaalde manier van humor die lang niet iedereen begrijpt. Het is nooit oké om iemand daarom af te branden of ongenuanceerd commentaar op gaan zitten geven. Daarmee kun je mensen echt onnodig kwetsen. Vind je het niet leuk? Ga dan gewoon verder... Je hoort mij toch ook niet over Albert Verlinde of Gordon klagen en keer op keer tegen hen aanschoppen?
. Als je de dingen in dit topic al tot het bot toe afbranden vind wens in je nog veel succes in het leven. Ik ken jouw topics en op sommige punten komt het inderdaad aardig overeen met hoe Gaby blogt. Maar blijkbaar is dat een soort zelfbescherming. Heel hard en pessimistisch over jezelf of over je eigen leven schrijven en dan maar hopen dat anderen dit niet over je zullen doen.
Ik vond het ook niet zo zeer pesten maar ik kan me wel voorstellen dat het je raakt wanneer je zo over jezelf leest. Ik heb de blog (nog een keer) gelezen en pff wat een ellende zeg, wat bizar dat dit je zo kan overkomen. Maar bij iedere chronische ziekte is begrip ver te zoeken vaak, dus wel goed dat het meer onder de aandacht komt.
Ik denk dat als het commentaar terecht was, zij er nooit zo mee zou zitten. Ik zie persoonlijk iemand met een afschuwelijke ziekte die erg haar best doet om toch van dingen te genieten. De blog is speciaal bedoeld om boosheid over haar ziekte van zich af te schrijven en de uitzending ging ook over haar ziekte, dus dan komen nou eenmaal niet steeds de vrolijke onderwerpen voorbij. Het ging hier dus niet op een zwangerschapsblog maar om een blog over haar ziekte. Ik stond er ook sceptisch tegenover, maar vind het superknap hoe ze nu voor haar dochter zorgt! Zelf zou ik het namelijk niet kunnen met zo veel pijn, dus eigenlijk is het eerder een compliment. Sorry maar ik vind de reacties over dat ze te negatief zou zijn ook erg hard. Als je niet bekend bent met het medische wereldje waar je in terecht komt als chronisch zieke, dan lijkt dat misschien ook een paradijsje vol met dokters die alles kunnen en weten en niets liever willen dan hun leven in het teken stellen van mensen helpen. Helaas is de wetenschap een stuk minder ver dan dat en willen sommige dokters dat niet toegeven. Ook is de beleving van ziek-zijn niet altijd precies gelijk met meetbare cijfers. Zo kan er een hoop mis gaan met een hoop frustraties tot gevolg. Ja, ze heeft ervoor gekozen haar verhaal openbaar te maken. Natuurlijk weet je dan dat je negatieve reacties kan krijgen. Als je leest hoe ze op haar blog reageert, weet je dat ze daar over het algemeen heel goed mee om kan gaan. Ik weet niet wat het precies is dat haar specifiek zo raakt in dit topic, dat kan alleen zij zelf weten. Maar goed, ik vind niet dat als iemand mogelijk keuzes had kunnen maken (zoals wel/niet op tv komen) die tot een andere uitkomst hadden kunnen lijden (zoals geen negatieve reacties op zp), dat iemand daarom ook om de gevolgen gevraagd heeft. Haar ziekte is een mooi voorbeeld van hoe gevolgen (haar ziekte) zwaar buiten proportie kunnen zijn mbt de actie die het veroorzaakte (per ongeluk je arm stoten...).
Dankjulliewel voor alle reacties! Begrijp mij goed, ik ben voor discussie en andere meningen! Mensen die onze situatie niet na zouden doen, een andere mening hebben etc. is allemaal prima, daar doelde ik niet op. Mijn blog gaat inderdaad over het dagelijks leven met CRPS, mijn ziekte. Het gaat niet over Gaby in Lala land en dus schrijf ik columns over de realiteit, of dat positief of negatief zou zijn. Ik kan ook een columns over een pakje boter schrijven, maar die plaats ik dan niet op dat blog Mijn humor, schrijfstijl en onderwerp is zeker niet voor iedereen. Mijn blog is bedoeld om mensen te helpen/ herkenning te hebben of gewoon een afleiding van je eigen leven. Mijn blog heeft voor mij geen therapeutische werking en is niet om woede of negativiteit van mij af te schrijven. In mijn ziekte ben ik gegroeid, ik heb mezelf geleerd om met de pijn om te gaan voor zover dat mogelijk is. Wanneer je chronisch ziek bent heb je vaak met onbegrip en vooroordelen te maken en ik heb ook begrip voor onbegrip. Wat echter heel naar voelt is als men gaat speculeren en elkaar daarin gaat versterken. er vanalles wordt ingevuld en geroepen, tot ongeloof en mijn ziekte in twijfel trekken. Dat is ook zeker niet het doel van het programma JONG geweest en dat hadden wij ook niet verwacht dat dit over mij gezegd zou worden. Natuurlijk heeft iedereen een mening en besef ik dat goed, als je in de media treedt en op internet een blog hebt en dat is ok. Niemand hoeft mijn blog te lezen, of dit forum dat is een keus! Als je het leuk vindt en er eventueel iets aan zou hebben, dan ben je meer dan welkom op mijn blog en als je vragen hebt, stel ze gerust! Liefs Gaby, Ruben en baby Aviya