Een van de jongeren op mijn stage vroeger had het. Bij hem uitte het in impulsief gedrag, snelle wisseling van stemming, moeite met opstaan, schoolwerk niet kunnen plannen/overzien.
Ik heb niet officieel de diagnose, maar kom goed in de buurt... Ik heb vooral last van m'n concentratie, stemmingswisselingen, soms impulsief. Veel malen en piekeren....
Ik heb heel erg veel moeite met concentreren, ben super chaotisch en kan heel slecht met tijd en planningen omgaan
Ik dus ook. Concentratie, motivatie, piekeren (altijd :/)... heb problemen op mijn werk. Mijn baas gelooft me niet als ik zeg dat ik in mijn hoofd constant initiatief probeer te nemen, me probeer te concentreren. Hij denkt gewoon dat ik ontzettend laks ben terwijl ik voor mijn gevoel 10x harder mijn best doe maar het komt er niet uit
Ik heb de diagnose. Ik heb concentratie problemen, moeite met mezelf motiveren, de kleinste dagelijkse dingetjes kunnen voor mij een hele uitdaging zijn. En zijn het ook dagelijks. Ik voldoe eigenlijk wel aan bijna alle kwaaltjes die kenmerkend zijn voor ADDers. Heb alleen helemaal geen last van impulsiviteit
en ben tandartsass. de godsganse dag planning.. ik begin tegen de muren op te lopen. En extreem hoge eisen.
Ik ben dus ook helemaal niet impulsief. Juist eerder besluiteloos omdat ik dan 100.000 verschillende gedachten en stellingen tegelijkertijd in mijn hoofd heb en moeite heb met de juiste er uit te filteren....
Planning, pff... Bij mij maakt het ook gewoon niet uit hoeveel tijd ik "inplan" om me ergens op voor te bereiden, ik kom altijd op het eind in tijdnood. TIME IS THE ENEMY...!! Ook al sta ik 's ochtends 5 uur van te voren op om me klaar te maken, ik kom nog te laat...!!
Met beslissingen, ik neem ze allemaal zeg maar. Dan ben ik overtuigd van A, en doe ik dat. En dan weer van B, doe dat dan ook meteen... Zo bedoel ik het meer
Heb dus zo'n thuistest gedaan en daar komt een grote neiging naar ADD uit. Maar goed...zelf dokteren is niet alles. Maandag ga ik de ha bellen en vanuit daar het balletje laten rollen Hoe lang duurde dat traject bij jullie?
Bij mij is het meer van "het is A, nee B, nee C, of toch A, nee C, nee A, nee toch B, Nee A, C, B, A, C, A, D... huh D, o, dat kan ook nog ja... of toch A..." En zo gaat dat maar door
Mijn broer heeft het met combi borderline, altijd gaotisch in zijn hoofd ook impulsief als hij iets wil moet het gelijk no matter what. Ja en voor de rest heeft hij er gewoon altijd moeite mee dat het zo druk is in zijn hoofd zeg maar.
Ik denk dat manlief het heeft, en dat denkmik al een par jaar. Maar hij komt verder goed mee, dus de noodzaak voor een officiële diagnose is er niet. Hij is heel besluiteloos, heeft geen rust in zn kont, kan geen prioriteiten stellen, geen planning maken, snel afgeleid, kan niet consequent zijn, leeft echt bij het moment.
Mijn man heeft ADHD en wij verdenken zijn dochter van ADD. Ik werk zelf in de hulpverlening, dus uitgebreid ervaring met beide... Mijn stiefdochter is in ieder geval een ramp als het op plannen aankomt, kan zich op school erg lastig concentreren, kan nauwelijks plannen. Ze is ontzettend chaotisch, (ze vind scrapbooken bijvoorbeeld erg leuk, maar je wilt niet weten hoe bureau en omgeving eruit zien nadat zij aan het knippen en plakken is geweest.... totaal niet passend bij wat je van een kind van 12 zou mogen verwachten). Ze piekert erg veel volgens mij, (zegt van niet, maar is vaak wat down en praat nooit ergens over), heeft erg lang in bed geplast, (met 9 jaar eindelijk een plaswekker. Hele huis werd daar wakker van, behalve zij...). Ze is erg afwezig, dingen gaan erg gemakkelijk langs haar heen. Je moet dingen 1000 keer vertellen voor ze het zich eigen maakt. Als je opdrachten geeft, moet je die in stukken hakken, want twee dingen tegelijk, dan onthoudt ze alleen het laatste en het eerste wat je gezegd hebt, gebeurt dan niet, (wederom: bij een jong kind logisch, bij een kind van 12 hoort dat anders te gaan).
Mijn man heeft het. Hebben jarenlang allerlei onderzoeken gehad. Nergens kwam wat uit. Ze hebben hem op werkelijk van alles getest. Tot hij bij een nieuwe psychiater tijdens een ziekteperiode op zijn toenmalige werk terecht kwam. Die dacht gelijk aan ADD en wij ook al een flinke tijd. Toen zijn we, omdat man inmiddels ontslagen/geen contractverlenging had, een arbeidsonderzoek gaan doen. Want waar kwam het door dat hij geen werk kon houden en geen opleiding kon afmaken. Toen werd officieel bevestigd dat hij ADD had. Hij is extreem perfectionistisch, chaotisch, wat ik lees over beslissingen nemen herken ik. Daarnaast heeft hij uit zijn jeugd een angststoornis overgehouden. Doordat zijn ouders geen aandacht voor hem hadden, nooit eens complimentjes gaven etc heeft hij er grote problemen mee om te accepteren dat hij dingen wel goed kan. Sinds wij samen wonen gaat het gelukkig een stuk beter, maar in een normale werksituatie werken, zal voor hem nooit meer mogelijk zijn. Hij staat nu op een wachtlijst voor WSW. Dan zitten dan ook weer haken en ogen aan. Want een ander kun je makkelijk schroefjes laten tellen oid. Maar hij heeft een hoog opleidingsniveau, heeft weliswaar niks afgemaakt maar hij heeft minimaal HBO denkniveau, dus met dergelijk simpel werk raakt hij nog verder in de put. Lastig allemaal, maar we zijn er tot nu toe gekomen en komen er uiteindelijk ook wel. Betekend alleen voor mij dat ik bijvoorbeeld full-time moet werken om ons gezin te onderhouden. Maar dat heb ik er graag voor over. Hij heeft verder geen persoonlijkheidsstoornissen of iets dergelijks en is gewoon een hartstikke lieve man/papa.
Ik voel me zo onbegrepen :/ Krijg altijd te horen dat ik ongeconcentreerd ben, ongemotiveerd maar in mijn hoofd ben ik altijd bezig. Het is gewoon niet meer te doen.
Een ander ervaart dat ook zo, kan ik je zeggen vanuit mijn ervaring met mijn man en zijn dochter. En realiseer je dat jouw omgeving daarmee dus OOK gewoon een probleem heeft: jouw probleem werkt helaas aan twee kanten door Zorg dus echt dat je er wat aan gaat doen, want dit is natuurlijk echt niet fijn om zo te moeten leven! Tandartsassistente lijkt me wel een behoorlijk lastig beroep om uit te oefenen als je ADD hebt, trouwens. Misschien handig om eens contact te zoeken met het UWV (als de diagnose gesteld is), om samen met hen dan eens te kijken wat voor soort werk handiger is voor jou? Mijn stiefdochter kwam een tijd terug met dat ze juf wilde worden. Tja, die is nog zo jong dat we daar nog niks mee hoeven,(dus we laten dat vooralsnog maar even zo), maar dat zie ik dus van geen kanten gebeuren. Ze krijgt zichzelf al niet georganiseerd, laat staan een klas vol kinderen.... Mijn man is werkzaam als programmeur: hij hoeft zich enkel op zijn scherm te focussen en dat gaat goed.