Oh jeetje Tanna.. dat klinkt niet fijn.. toevallig ken ik iemand die het ook heeft gehad.. met 32 weken wou de chirurg de baby halen en de galblaas verwijderen.. uiteindelijk met 34 weken mocht ze weer het ziekenhuis uit en heeft ze de zwangerschap voldragen tot zelfs 41 weken.. Ik benijd je niet.. die pijn is echt killing... en dan ook nog eens zwanger! Ik hoop dat ze stenen je zwangerschap niet zullen 'vergallen'! Succes ermee!
Hoi Dingetje, De stenen zijn nu gelukkig rustig heb de afgelopen weken geen echte aanvallen meer gehad. Bloed wordt wel regelmatig gecontroleerd deze was gelukkig nog goed deze week. Ik weet niet wat ik zou doen als ik nog een aanval heb zoals bij 22 weken. Ik werd toen letterlijk gek van de pijn en was tot alles in staat. Met veel rust en hulp vragen (dit is niet makkelijk om te doen) gaat het goed. En 'vergald"het mijn zwangerschap niet meer. gr Tanna
Mijn galblaas is ook verwijderd ivm galstenen, maar dit was ver voor ik zwanger wilde worden. Nu zo'n zes, zeven jaar geleden. Ik heb geen problemen ondervonden met het zwanger worden (gelukt in ronde 2) en tot nu toe geen problemen met het zwanger zijn. Ik heb trouwens nog nooit gehoord dat je galblaas iets te maken kan hebben met zwanger worden/zijn. Succes! De operatie viel mij trouwens ook heel erg mee. Volledige narcose en een kijkoperatie. Nauwelijks meer last gehad, achteraf.
Tanna, mijn zoontje is geboren met 32 weken.. en geloof me.. dat is geen pretje.. ik snap best dat het enorm pijnlijk is.. ik spreek uit ervaring! Zolang de aanvallen voor geen gevaar zorgen voor jou of de baby.. probeer het zo lang mogelijk vol te houden.. Nogmaals.. als je lichamelijk er aan onderdoor gaat.. dan is doorlopen geen optie.. Ik hoop dat je je kindje nog zo lang mogelijk bij je kan/mag dragen! Orwen, fijn te horen dat jouw zwangerschap goed is! Ik was simpelweg benieuwd of je last van gal kan krijgen doordat je zwanger bent of zo.. Maar als ik alles zo lees is dat dus prima te doen. Daarnaast gaat het me nu om de termijn.. wanneer is zo'n interne wond genezen en kan het een zwangerschap aan. Natuurlijk heb je niet gelijk je kindje tegen je maag aan liggen, maar hormonen zijn soms echt hormonsters.. weet niet wat die met de gal doen.. Stel dat ik nu vandaag zwanger wordt.. ben net vorige week geopereerd.. hoe zit dat met narcose.. wanneer is dat niet meer schadelijk voor een vruchtje.. Maar goed, ik ga maandag naar de wondpoli.. kijken of ze me daar duidelijkheid kunnen geven.
Bij mij is hij verwijderd toen ik 24 of 25 weken (ff kwijt) zwanger was van mijn dochter. Kon dus niet met kijkoperatie, maar een flinke jaap op mijn buik. Was niet zonder risico voor de kleine in mijn buik ook. Anyway...vorig jaar dus zwanger zonder galblaas en ging prima, aan het eind wel veel last van litteken en littekenweefsel wat eronder zat, maar verder geen problemen mee gehad.
Ik hoop ook dat het bij deze pijn blijft. Dit is niet fijn maar wel nog 11 weken vol te houden. Het zijn nu geen echte steen aanvallen. Het is meer dat de baby en baarmoeder de galblaas die geiriteerd is in de verdrukking brengt. Met 22 weken zijn we met de neus op de feite gedrukt dat elk kind een wonder is. Ze dachten toen eerst dat het het HELP syndroom was. Ik ben dus hoe gek het ook klinkt heel blij dat het alleen mijn gal is. groetjes Tanna
tegen mij zeggen ze nu juist dat de galblaas er niet uit mag zolang hij ontstoken is... dan mag je alleen een ercp en dat is me toch een vervelend "onderzoek". Ik moet binnenkort ook mijn galblaas laten verwijderen. Ik had er niet eens bij stilgestaan dat je dan niet zwanger zou mogen worden... Ik ben maar een klein beetje bang voor de operatie... kan vast niet zo erg zijn als die galsteenaanvallen (heb vorige week 2 dagen in het ziekenhuis gelegen daarvoor).
Ik zou bijna zeggen dat de operatie appeltje eitje is vergeleken met een galsteenaanval! Als de galblaas ontstoken is kan idd gevaarlijk zijn om te opereren, voordat ik geopereerd werd, werd ik ook ingelicht over de mogelijkheid dat hij ontstoken kon zijn en de operatie daardoor moeilijker kon worden. Ik zou dan niet volgens kijkoperatie geopereerd worden.. Hou je ons op de hoogte? Ben benieuwd hoe het met je gaat! Geld voor iedereen trouwens hoor..
Tjee da's wel risky inderdaad! Maar begrijp dus dat alles goed is afgelopen? Vraag me dan af.. had je niet vreselijk last van de wond naarmate je buik groeide? Met hoeveel weken ben je bevallen?
zal ik doen! ik moet vrijdag voor de uitslag van een mri om te kijken of die rotstenen nou weg zijn zodat mijn galblaas verwijderd kan worden.
oh spannend... Ik heb vandaag de hechtingen eruit, en ben officieel ontslagen nu hahaha Mag volgende week weer werken. Heb nog nagevraagd en mag gelijk volgende ronde beginnen met zwanger worden.. jippie!!!!
was zeker risky. Ze hebben niet zomaar geopereerd, maar eerst nog lopen bellen met artsen in amerika! Maar goed, ik liep al langer met die aanvallen en mijn vk stuurde me naar het ziekenhuis omdat het zo niet langer kon. Daar kreeg ik gelukkig een co-ass gyn en die vers van de pers dacht gelukkig ook buiten een zwangerschap om en zei meteen: galstenen! Bloedonderzoek etc en ja hoor, galstenen. Maar mijn bloed was zo vergiftigd en mijn lever werkte niet meer goed, dus moest meteen blijven en omdat het zo levensgevaarijk werd voor de kleine moest ik geopereerd worden. Dat gebeurde de volgende dag na overleg dus met artsen in amerika en dat was ook niet risicoloos....maar gelukkig hebben mijn meisje en ik het beide goed doorstaan. Litteken deed idd erg veel pijn, want ik groeide belachelijk hard. Mja....liever dat dan dat ik mijn meisje kwijt was geraakt en als ze me door hadden laten lopen was dat sowieso gebeurt en hoe het met mij afgelopen was......? Mja, tis goed gekomen! Sterkte hoor allemaal...ik weet hoe verdomde pijn zo'n aanval doet!
pfff dat klinkt allemaal erg spannend! je wilt inderdaad niet nadenken over hoe het allemaal af had kunnen lopen!
Mijn galblaas is jaren geleden verwijderd en wij mochten na de operatie meteen klussen als ik me goed voelde. De arts zei doe even 1-2 weekjes rustig aan maar hoefde niet een maandje rust te nemen.Ben trouwens superblij dat ik er vanaf ben.
nou, ik heb een telefoontje gehad en ik moet morgen al... ik vind het toch wel eng. Vooral omdat ik nogal lastige aders heb en ze altijd heel vaak infuus moeten prikken enzo voordat die goed zit. Is niet zo fijn... en voor de napijn ben ik ook best bang. Kan je na de operatie (een dag erna ofzo) gewoon weer alles eten?
oh wow... dat is snel!!!! Weet niet of je het nog leest, maar heel veel succes! Ik heb op de dag van de operatie alleen vloeibaar gegeten (vla, bouillon, etc.) en de dag erna mocht ik idd alles alweer eten!