Hoi, Tijdens mijn zwangerschap heb ik een galsteenaanval gehad maar ze wilden liever niet opereren ivm termijn van de zwangerschap. Na de zwangerschap moe(s)t ik terugkomen bij de chirurg en zou er een operatiedatum worden afgesproken. Iemand toevallig zijn galblaas laten verwijderen? Hoelang is het herstel, en kon je bv wel vrij vlot voor de kinderen zorgen?
Ja, ik. Vorig jaar september. Ik mocht (moest) dezelfde dag naar huis. Mij was geadviseerd om 1 week te zorgen voor opvang voor mijn dochter. Dit, in verband met het niet mogen tillen en het herstellen gepaard gaande met pijn en hangen op de bank of in bed. Dat klopte ook wel. Ik was erg blij dat mijn dochter extra dagen naar de opvang ging. Het voor mijzelf zorgen vond ik best lastig ivm de pijn, de vermoeidheid van de narcose en het slap voelen. De week erna ben ik ook nog thuis gebleven, 2 weken in totaal dus. Daarna ging het eigenlijk vrij snel beter met het herstel. Ik vond met name de incisie bovenaan erg vervelend/pijnlijk, echt een rot plek, vooral bij in- en uitademen. Ik heb daar nog steeds wel last van met een drukkend/benauwd gevoel ter plekke. Verder kan ik alles eten, is mijn maag rustig geworden en ook mijn darmen zijn rustiger geworden na de operatie. Heerlijk!! Ik heb nu verder nergens last van, behalve dan die ene operatieplek.
Vorig jaar geopereerd. Moest een nacht blijven (ivm dat ik slecht reageer op narcose). Mocht 2 weken absoluut niet tillen. Dus 1e week is mijn vriend thuis geweest, week erna met familie en vriendinnen opgelost. Week erna weer voorzichtig gaan tillen. Met 4 weken was ik weer in staat te werken (zorg) maar ging daarna nog lekker 2 weken op vakantie! Ik had vooral last van de narcose qua vermoeidheid. Pijn alleen de eerste dagen gehad.
Mijn man was 2 weken uit de running daarna rustig aan weer gaan werken (onderwijs) tillen kon daarna ook wel weer maar was wel moe als hij de hele dag alleen thuis was met dochter (nog geen jaar dus veel tillen)
Ik heb na de kerst een galblaas operatie gehad Mijn herstel was wel 6-8 weken, ik bleek heel slecht tegen narcose te kunnen, lang moe geweest, zo opeens in slaap vallen, ruime week misselijk en spugen en heel veel pijn, tijdens operatie was mijn galblaas gescheurd en alle sap lag door de buikholte waardoor ze alles hebben moeten spoelen en daardoor waren de andere organen ook geïrriteerd. Wel heel blij dat hij er uit is ! Mijn zusje word morgen geopereerd, zij is bijna 11 weken zwanger. Zij heeft momenteel 4 aanvallen per week, ik hoop voor haar dat haar herstel snel gaat,
Hier 2 jaar geleden geopereerd. Was een erg spoedig herstel. 3 dagen last gehad van de wondjes. Weekje extra moe maar daarna was alles weer normaal. Moest trouwens wel de nacht blijven omdat ik erg raar uit de narcose kwam. Misselijk enzo.
Wat een verschillen hierboven. Ik denk dat de conclusie is dat het alle kanten op kan. Bij mij was ik na 5 dagen alleen thuis met drie kids, waaronder 1 van drie maanden. Dat ging aardig. Rustig aan. Wondjes deden me geen pijn. Had wel veel last van de narcose. Goed je pijnstilling slikken (bij mij was paracetamol snel voldoende) en veeeeel drinken om de narcose uit je lijf te krijgen. Wel baalde ik dat m’n buik net weer wat minder zwanger begon te lijken en ze hem tijdens de operatie weer opblazen... de dokter grapte er nog over dat hij verbaasd was hoe groot ze hem kregen...
Bedankt voor de reacties dames.. Ik weet dat ik de afspraak moet maken maar ik zie er tegenop. Ik heb helemaal geen zin om rustig aan te doen/ te herstellen.
Heel herkenbaar! Vooral als het wat langer na de laatste aanval was ging ik weer smoesjes verzinnen om het niet te hoeven. Toen had ik er opeens drie nachten achter elkaar 1 en toen was het klaar en heb ik het toch maar gedaan. Geen spijt van!