hallo meiden, op dit moment ben ik 13 weken zwanger, en nu heb ik afgelopen nacht een galsteen aanval gehad die 4 uur duurde! ik had echt helse pijnen en mocht in eerste instantie alleen paracetamol slikken dit heb ik dan ook gedaan, maar uiteindelijk hielp het niet genoeg en ben ik afgelopen nacht nog naar de huisartsenpost geweest, daar heb ik diclofenac moeten nemen, met alle risico´s van dien voor de kleine. helaas had ik echt geen andere keus, nu ben ik vanochtend naar de huisarts geweest voor een gesprek over hoe nu verder, want dit kan ik echt niet volhouden. nu heb ik een verwijzing gekregen voor een echo alleen kan dat pas a.s dinsdag. ik weet wel zeker dat het galstenen zijn want die zijn 5 jaar geleden op een echo gezien, nu wil de huisarts eerst weer een echo laten maken om te kijken of er ook wat veranderd is. ik krijg volgende week woensdag daar de uitslag van, en waarschijnlijk zal de galblaas verwijderd moeten worden. wie van jullie heeft hier ervaring mee, en met hoeveel weken zwangerschap ben je geopereerd? en hoe is het met jou en de kleine gegaan? ik hoop wat meer duidelijkheid te krijgen, groetjes demy
Ik heb er geen ervaring mee tijdens de zwangerschap.. Maar heb het wel vaker gehoord. Al proberen ze het vaak wel te rekken. Dus als er dan een steentje dwarszit, proberen ze het via een slang in je keel eruit te halen. (ERCP heet dat) Dat heb ik ook gehad, en in een half uurtje was het steentje weg, en knapte ik snel op.
Ik kreeg ook galstenen toen ik 13 weken zwanger was pfffff wat een pijn zeg. Op de echo zagen ze niets maar heb wel heel de zwangerschap aanvallen gehad. Toen sem 3 weken was werd ik met spoed opgenomen. Ben toen pas geopereerd maar de galblaas was al aan het ontsteken. ERCP heb ik ook gehad maar ik weet niet of je dat kan doen je krijgt dan ook een roesje geen idee ofdat kan voor de baby. Ze doen het wel vaker maar liever proberen ze het te rekken tot na de bevalling. Zelf zou ik je dieet aanpassen tot na de bevalling en dan zien hoe het gaat. Mocht je nu veel aanvallen hebben kun je het nog overwegen toch. En misschien heb je er nu niet zoveel last meer van. Het is wel vervelend ben blij dat ik dat ding niet meer heb(ondanks dat ik er andere pijnlijke klachten van over heb gehouden)
Ik vond het een heftige operatie. Ze maken ook een gat in je navel waar ze met een kijker naar binnen gaan. Ik kan me haast niet voorstellen dat ze zo'n operatie doen als je zwanger bent?
Ze doen het wel maar het is echt niet zonder risico. En vaak doen ze het alleen als je galblaas op springen staat dan ben je ook echt heel ziek. Je gaat toch onder nacose en ze zitten ook in je buik. Je zult ooj wat langzamer herstellen. Bij mij kwamen er ook 2x pas galstenen uit met een mri.
hoi meiden, bedankt voor jullie reactie, ik moet eerst de echo afwachten en dan krijgen we een gesprek met de maag lever darm arts, we moeten eerst afwachten wat hij zegt. maar aan de ene kant hoop ik dat ik toch geopereerd mag worden, want als ik steeds weer aanvallen krijg dan zal ik toch diclofenac moeten gebruiken en dat is ook heel schadelijk voor de baby. ik heb van de week dus wel diclofenac moeten gebruiken omdat het echt niet anders ging, en ik probeer of ik vandaag nog terecht kan bij de verloskundige voor een echo, want ik ben er niet erg gerust op wat het voor gevolg kan hebben voor de kleine.
Ik vind het moeilijk voor je: zware pijnstillers (diclofenac en ibupofen) mogen niet, spierverslappers (diazepam) mogen niet. Dan heb je nog Buscopan. Is te weinig informatie over tijdens zwangerschap, zou je even goed moeten overleggen met je arts. Galblaasoperatie is geen kattenpis. Ik was 2 uur lang onder narcose en daarna nog veel morfine nodig gehad. Ik wens je sterkte!
Ik kreeg wel eens z,n spuit die je tijdens de bevalling ook krijgt. Z,n operatie is echt geen pretje hoor een daarna heb je ook veel pijn en zul je dus ook geen pijnstilling mogen. En je moet maar hopen dat het in 1x goed gaat en je van al je klachten af bent. Ik heb tot 3x toe in het zh gelegen totaal 3 weken. en daarna nog een jaar last gehad van vage klachten(die ook heel pijnlijk waren en op gal aanvallen leken)
Apotheek.nl - Medische informatie - Medicijnen - Diclofenac je mag diclofinac in overleg met de specialist tot de 7de maand gebruiken
Nee hoor, is absoluut niet veilig volgens mijn arts! Zwangerschap/Lactatie Teratogenese: Epidemiologisch onderzoek suggereert dat gebruik van prostaglandinesynthetaseremmers in de vroege fase van de zwangerschap kan leiden tot een groter risico van miskraam, cardiale malformatie en gastroschisis. Bij dieren is een verhoogd pre- en post-implantatieverlies, embryo-foetale letaliteit en een verhoogde incidentie van malformaties gezien. Farmacologisch effect: Bij gebruik tijdens het derde trimester zijn nadelige farmacologische effecten bij de moeder mogelijk zoals weeënremming en verlenging van de bloedingstijd en bij de foetus voortijdige sluiting van de ductus arteriosus Botalli, pulmonale hypertensie, bloedstollingsstoornis met als gevolg bloeding, gestoorde nierfunctie of nierinsufficiëntie met oligohydramnie. Advies: Tijdens de eerste twee trimesters niet gebruiken tenzij op stricte indicatie en dan in zo laag mogelijke dosering voor een zo kort mogelijke behandeling. Gebruik is gecontra-indiceerd tijdens het derde trimester.
er staat toch hetzelfde als in mijn stukje. Tuurlijk is het niet goed maarja wat wel dan! Pijnlijden en stress is niet goed. De narcose is niet goed. Het is gewoon klote als je iets hebt en je bent zwanger!
diclofenac mag ik helemaal niet meer gebruiken als ik 20 weken zwanger ben. omdat het dan heel slecht zou zijn voor de longetjes is mij verteld. gelukkig kon ik net nog terecht bij de verloskundige en heb ik een mooi kloppend hartje gezien en een bewegelijke baby! dat was dus gelukkig goed! nu maar hopen dat ik geen aanval meer krijg al is de plek in mijn buik nog steeds erg gevoelig.
Hier ook galstenen gekregen in de zwangerschap. Was toen ongeveer 22 weken zwanger. Ik ben uiteindelijk drie weken na mijn bevalling geopereerd. Het is ongeveer bij 3 aanvallen gebleven in de zwangerschap. En na de bevalling ook ongeveer 3 aanvallen gehad. In de zwangerschap heb ik geen pijnstillers (behalve paracetamol) gebruikt. Ik vraag me af of ze je kunnen opereren als je zwanger bent, aangezien je hele buik opgeblazen word met lucht en ze ook met een sneetje in je navel maken. (en daar met een camera naar binnen gaan) Ik heb na de tijd ook behoorlijk wat morfine gehad. Maar kan me ook heeel goed voorstellen dat je dit niet volhoud! Die aanvallen zijn erger dan een bevalling!!!
hoi, ik ben op zich al bekend met galstenen die hebben ze in 2006 al gezien op een echo, nadat ik een aanval had gehad. helaas is toen de operatie niet doorgegaan omdat ik er aantal risico´s waren vanwege mijn gewicht en na een gesprek met een arts in het ziekenhuis werd het allemaal niet beter, de dingen die zij mij vertelde wat er allemaal fout kon gaan waren niet mis, en heeft mij zo bang gemaakt dat ik al jaren standaard diclofenac in huis heb en ook al maanden lang heb moeten gebruiken. nu zijn die aanvallen inmiddels veel heftiger geworden als toen en doet een paracetamolletje helemaal niks. ik heb vorige week dan ook pas na 4 uur een diclofenac gebruikt omdat ik het eigenlijk niet durfde vanwege de baby. maar toen ik op de huisartsenpost terecht kwam vonden zij dat ik het beter wel kon doen omdat ik het echt niet meer vol hield. de aanval is van woensdag op donderdag nacht gebeurd en nog voel ik me niet lekker, ben blij dat mijn man thuis is, we hebben nu namelijk vakantie en dat hij de zorg van ons zoontje over kan nemen want ik kan werkelijk niks volhouden en lig al een paar dagen plat. nu maar hopen dat er geen aanvallen meer komen.
je had je beter toen kunnen laten opereren hoor. Het is bekent dat een zwangerschap een slechte invloed op galstenen enz heet. Vrouwen die zwanger zijn hebben meer kans. Maar ik was ook veelste zwaar mij hebben ze ook gewoon kunnen opereren hoor. beetje jammer dat ze je zo bang hebben gemaakt toen nu zit je met de gebakken peren.
ja ik weet dat ik het toen beter wel had kunnen doen, maar als je verteld word dat er een kans is dat ze je niet goed onder narcose kan krijgen en/of niet meer wakker wordt dan wordt je vanzelf erg angstig en dan is een keus een operatie of een pilletje gauw gemaakt. tijdens mijn vorige zwangerschap had ik er geen last van, en nu mijn zoontje een wat makkelijker leeftijd heeft wou ik graag eerst aan mij eigen gezondheid werken voordat ik weer zwanger werd. maar dit wondertje heeft zich zeer onverwacht aangediend waar we natuurlijk wel heel erg blij mee zijn.