Hoi hoi meiden! Zoals jullie zien; nog een paar weekjes en dan komt onze ukkie, als alles goed mag gaan! Maar op dit moment is die blije roze wolk gewoon helemaal weg; als ik eraan denk word ik niet blij! () Waarom niet??? Ik weet het niet! Ik denk dat ik onbewust toch wel heel bang ben voor de bevalling en ik ben ook bang dat dit sombere gevoel ná de bevalling aanhoud! Hoeft helemaal niet zo te zijn misschien, maar ik ben er wel bang voor! Ben ook bang dat ik het straks allemaal niet kan, een PPD krijg enz. Hebben jullie tips voor mij?
Praat met je verloskundige of gynaecoloog, zij kunnen je denk ik nu ook goed beoordelen. Er zijn namelijk ook vrouwen die voor de bevalling in een soort depressie raken. Zeker als je aangeeft dat je nu al een somber gevoel hebt. Natuurlijk hoeft het nu geen depressie te zijn, maar even navragen bij je behandelaar kan geen kwaad.
Meteen aangeven en in gesprek gaan! Er is speciale hulpverlening beschikbaar hiervoor. Ze kunnen dan extra in de gaten houden of je depressieve gevoelens krijgt of dat het gewoon kraamtranen/vermoeidheid/o.i.d. is. Beter voor niets inschakelen dan dat je straks een depressie krijgt.
Ik las laatst in een boek dat het heel normaal is hier de laatste weken last van te hebben... Zelf heb ik het ook, ben erg vermoeid, slaap slecht, redelijk wat pijntjes. Daarnaast verveel ik me gigantisch, nu alles klaar is en ik niet hoef te werken. Huishouden lukt me gewoon echt niet ivm pijn in mijn rug.. Ben nu dus erg emotioneel en het geregeld helemaal zat!! Heb je zelf enig idee waar deze gevoelens bij jou uit voort kunnen komen?
@Chantalleke26: Ik heb echt geen idee waar deze gevoelens vandaan komen?! We wilden zo graag een kindje en nu.. nu voel ik me zo! Ben daar erg om! Heb inderdaad ook gelezen dat deze gevoelens juist in deze weken naar boven kunnen komen en na de bevalling weer weg kunnen zijn! Dat hoop ik dan echt maar! Heb trouwens ook gelezen dat vitamine B heel goed moet zijn voor je gemoedstoestand? Iemand hier ervaring mee?
he meid geef dit wel aan bij je verloskundige en straks ook tegen de kraamzorg dan houden ze je even extra in de gaten heb zelf een b12 tekort krijg hier voor injecties was/ben vaak depri. (ze waren bij mij bang voor een postnataledepressie omdat ik tijdens de eerste zwangerschap mijn vader verloor en hierdoor niet goed kon verwerken alles dubbel kon niet genieten van de zwangerschap en daarna de kleine.) goed aangeven wat je voelt!!!!!!!!!!!!!! helaas toen de kleine man geboren was stroomde er geen liefde liet hem het liefst de hele dag lekker in zijn wiegje liggen ook als er mensen langs kwam was ik erg blij hoefde ik geen fles te geven de borstvoeding mislukte (veel pijn door litteken weefsel in ijn borsten) ik vond de kleine man wel lief en was ook wwel van mij en wilde hem ook niet kwijt maar die wolk was ver weg hij is met 5 weken opgenomen in het zioekenhuis en werd geopereerd pylorusstenose (vernauwing spier tussen maag/darm) hierdoor spugde hijj heel erg toen hij werd opgenomen knapte ik!!!!!!!!!!! ik kon alleen maar huilen kreeg hulp in ziekenhuis en toen pas verwerkte ik wat er allemaal had meegemaakt iedereen was op de hoogte hoe ik was, maar toch verbloemde ik deze gevoelens het ging goed! de tweede ben ik meer opener geweest en wederom kwamen 2 dierbaren te overlijden , ik vertelde goed hoe ik mij voelde en dit hielp erg goed, bij de 2de zwangerschap kreeg ik meer b12 injecties en voelde me geestelijk een stuk beter maar toch weer na de bevalling een naar gevoel na 5 weken vertrok dit weer gelukkig!!!!!!!!!!!!!!!
ik kan alleen maar zeggen dat je echt je vk of huisarts moet inschakelen,ik heb te lang doorgesukkeld met de sombere gedachtes en heb helaas een prenatale depressie,ik geniet niet van het zwangerzijn,ben blij als die buik weer weg is,wens regelmatig mijn hele zwangerschap weg en moet absoluut neit aan de toekomst denken want heb het gevoel dat ik dat echt neit aan ga kunnen met 2 kids,huishouden etc, ik ben erg bang voor de bevalling en ik ben bang voor hoe de komende 3 maanden gaa verlopen maar ik ben wel blij dat ik nu toch mijn man en omgeving heb verteld wat ik voel en hoe ik in mijn vel zit. Ik loop bij een psycholoog en heb een pitverpleegkundige aan huis die me in de gaten houd,ik durf alleen geen antidepresiva te nemen dus hoop dat ik het zo kan uitzingen..... het hoeft helemaal neit zo te zijn dat dit bij jou ook het geval is maar je kan beter het zekere voor het onzekere nemen en met iemand over je gevoelens praten,dit lucht ook enorm op!
Hoi Elleke, ik heb meerdere topics van jou gelezen en ik vind het heel erg vervelend voor je dat je je nog steeds zo voelt! Anderen zeggen het ook al..ga ajb snel met iemand praten. Ik denk dat je anders niet veel verder komt meid. Heel veel succes! De bevalling gaat je gewoon lukken en daarna ga je gewoon genieten van je kindje! Heb vertrouwen.