Hier werkte zelfs morfinespuiten niet volledig, maar wel genoeg om te kunnen uitzitten.. Operatie duurt niet lang, dat is op zich zo gepiept!
Oh als ik die morfine kreeg was de pijn met 15min helemaal weg Vervelend dat het bij jou niet volledig hielp. Oke nou ik ga het maar op me af laten komen de operatie.
@ninja2: ik heb wel controles gehad, toen de pijn weer iets heftiger werd. Maar ik lig niet meer echt dubbel van de pijn. Heb standaard tramadol in mijn tas, dat is het enige wat bij mijn pijnstillende werkt.
Tramadol kan voor ademstops zorgen, vooral tijdens slapen en ernstige hallucinatie ongelukken, ik ben bijna het raam uitgesprongen tijdens zon nacht haha sindsdien ben ik er wel voorzichtig mee want reageer niet snel op medicatie van morfine werd ik geeneens stoned of loom ofzo, had ik wel verwacht eindelijk hihihi
Ik had ook geen last van de morfine Dat tramadol ken ik niet ? Werkt dat goed en metteen? Raar he dat als je evengoed geopereerd bent je joh last hebt? Hoor je niet vaak. Collega overkwam dit ook.. En na de operatie was ze helemaal opgeknapt en geen last meer gehad..is dus bij iedereen Anders blijkt.
ik heb geen galstenen maar niersteenaanvallen gehad tijdens de zwangerschap 2 x de laatste duurde 10 dagen waarvan ik er 5 in het ziekenhuis heb gelegen bij 33 weken zwangerschap. Toen de zwangerschap voorbij was, was de pijn in mijn zij ook over. en gelukkig NOOIT geen niersteenaaval meer gehad. 1 jaar geleden ben ik geopereerd aan mijn galblaas, maar ik vond het hele ziektebeeld niet zo pijnlijk als bij de nierstenen.
nou.dan hoop ik nooit nierstenen te krijgen ging al dood tijdes de galaanvallen die gemiddeld 45 min duurden pfff
Mijn eerste aanval in juni was van s,avonds acht tot de volgende morgen zes.. Had geen idee wat het was en de Hap is hier midden in de nacht geweest omdat ok op m'n kop stond van de pijn. Bij de echo bleken galstenen, paar maand geen last gehad en nu in 3 week weer 3 aanvallen, seh en een echo verder. Vorige week een gesprek gehad met de chirurg, nu eerst een ct scan laten maken van de bovenbuik omdat de alvleesklier niet goed in beeld was bij de echo. Daarna wordt het, zoals het er nu uitziet, operatief de galblaas verwijderen.
netjes dat ze komen, hier moesten manlief en mijn beide kids 3-4 keer per week hun bedje uit om mij naar het ziekenhuis te moeten rijden voor een spuitje dus heb je mazzel gehad..
Ze wouden wel dat ik zelf daarheen ging. Midden in de nacht 35 km snelweg.... Kheb ze gezegd dat ik er vast wel kwam maar dat de kans wel groot was dat ze me dan eerst met de auto uit de vangrail mochten plukken Toen kwamen ze toch maar hierheen ipv ik daar.
Aha heb je geen man dan? Ja dan kan je ook niet zelf rijden natuurlijk, mijn kinderen werden echt gek ervan...
Herkenbare verhalen helaas! Het begon bij mij 8 wkn na bevalling van mijn eerste. Ik dacht eerst dat het eerste menstruatie weer was, die krampende buikpijn, maar de aanvallen die daarna kwamen waren duidelijk in bovenbuik en ik wist van gekkigheid niet wat ik moest doen . Toen begon ik overal constante jeuk te krijgen en op een ochtend vond ik mijn oogwit aan de gelige kant. Via Hap naar Seh en toen werd met echo de galstenen gezien. Bloedwaarden niet goed maar geen pijn meer op dat moment, medicatie gekregen en 2 dagen later terugkomen. Bloedwaarden verslechtert en weer 2 aanvallen gehad, dus kreeg ik een ERCP. Kon inmiddels nauwelijks meer slapen van jeuk, werd echt gek, was constant misselijk en aan het afvallen. Helaas bleek er op ERCP niets bijzonders te zien te zijn, na diverse vervolgonderzoeken bleek de geelzucht en jeuk (die steeds erger werden) niet door de galstenen te worden veroorzaakt! Ik bleek een leverontsteking te hebben tgv de pil (die ik ongeveer 9 wkn na bevalling gestart was, maar na 1 week al weer gestopt) en zolang er geen ernstige complicaties voordeden, durfde ze me niet te opereren aan mijn galblaas totdat mijn lever weer hersteld was. Heb dus helaas 3 maanden (!) met galkolieken moeten rond blijven lopen, voordat er eindelijk groen licht kwam voor de operatie . Gelukkig hielpen de zetpillen bij mij redelijk en ik ben een paar keer een spuit gaan halen bij HAP. Tegen de tijd dat ik eindelijk geopereerd kon worden, was ik aan het einde van mijn latijn, 10 kg afgevallen en ernstig slaapgebrek (tgv van jeuk van leverontsteking, pfff, wat was dat erg. Nog erger dan de kolieken, die ik 3 keer per week had). De operatie is mij dan ook tegengevallen, veel buikpijn daarna en nacht langer in ziekenhuis moeten blijven. Daarna heeft het nog weken geduurd voordat ik me weer een beetje mens voelde, het uiteindelijke herstel van beide (galblaasoperatie en leverontsteking) heeft maanden geduurd. Maar... na de operatie nooit meer die pijnen gehad, dus uiteindelijk is het helemaal goed gekomen. Maar ben toch ruim 3 maanden ernstig ziek geweest in mijn beleving en ik kan me ook nauwelijks iets herinneren van mijn zoontje in die tijd. Daar heb ik het later emotioneel nog best moeilijk mee gehad. Iedereen die er nog midden in zit: heel veel sterkte en beterschap!!
Jawel, maar daar vroegen ze niet naar Ti's ook om gek van te worden, de pijn is echt hels.... Ik ben tijdens zo,n aanval ook een heks.
ik heb ook gesmeekt om een ambulance te sturen maar ze zeiden heel hard dat ik er zelf sneller was. zoontje moest steeds midden in de nacht uit bed worden gehaald. Hoe vaak ik wel niet naar huis ben gestuurd met de raarste dingen zoals dat ik maar meer zemelen moest eten of dat ik buikgriep had. Ik ben denk wel 30 x bij de ha geweest z,n 20 x bij de HAP voordat ik eindelijk eens doorgestuurd werd naar de SEH ja toen moest ik gelijk opgenomen worden en lag ik er 10 dagen ben er nog boos over. En dan denk je na z,n operatie er vanaf te zijn begon alles weer over nieuw pffff ik heb echt 2 jaar lang zoveel pijn gehad niets kunnen eten en gaf alleen nog maar over. Ik heb in 2 jaar tijd 6x in het zh gelegen 3 maagonderzoeken gehad 2 ercp,s 3 x een mri onderzoek 3x een echo 1x een onderzoek in nijmegen waarbij ze iets inspuiten(kom effe niet op de naam)en morfine zodat ze konden kijken of er galstenen in de lever zaten. 2x met de ambulance naar het zh gebracht waarvan 1x toen ik bij vrienden op bezoek was op een vakantie park en ik werd dus naar een vreemd ziekenhuis gebracht enz. Echt ik heb met dit alles nog moeilijk
Heftig kache! Ook een lever onsteking erbij. Blij om te horen dat je bent opgeknapt. Vervelend dit je vooral zo na de bevalling... Je weet niet wat je overkomt , je loopt ziekenhuis in en uit terwijl jr wilt genieten van je kindje! Ik beschouw dit als een moeilijke periode op de dagen dat ik aanvallen kreeg kwam mijn moeder me dochter ophalen want ik lag over de vloer te rollen van de pijn . Wat heb ik ook lopen janken dat me dit moest overkomen en dat ok me eigen pasgeboren kindje zo minder zag eigenlijk wel herkenbaar bij iedereen denk ik. Blij om te lezen dat Het met de helft van de dames allemaal goed is afgelopen Ik mag donderdg eindelijk naar de chirurg, heb intussen ook weer 2 aanvallen gehad wel minder pijnlijk als voorheen maar tog voel je je beroerd na een aanval...teminste ik wel. Eten vind ik al helemaal een drama veelste bang dat Het weer komt opspelen.
Bij jou is t helemaal heftig ninja! Denk je er van af te zijn na de operatie....dus niet! Wat een hel lijkt me dat. Maar je maakte tog geen galstenen meer aan na de operatie ? Belachelijk dat ze zo makkelijk zijn met je naarhuis sturen, Hier ook 5 x naar huis gestuurd door de ehbo terwijl ze duidelijk zagen hoeveel pijn ik had neem maar een diclofinac word er dan gezegd...zelfs de huisarts wou me niet eerder naar de chirurg sturen , Want ja het ging toen even goed...dus dan kan ik best die weken afwachten pfffff Die morfine spuiten hielpen super toen ok werd opgenomen. Jammer dat je die niet mee naar huis kan krijgen... Ik weet hier dat de huisarts ze niet zo snel geeft of komt mogt je pijn hebben ...
jawel je kan nog gewoon galstenen in de galwegen en lever vormen. Ik ben daar gevoelig voor in combinatie met 50 kilo afvallen en 2 zwangerschappen. Ik hoop nu er vanaf te zijn ik heb gelukkig al een half jaar geen aanvallen meer gehad.