Komt goed! Het beste is om het over je heen te laten komen. (Makkelijker gezegd dan gedaan hihi) maar het komt goed! Succes alvast!
Ik ben 3 maanden na de geboorte van mijn zoon geopereerd aan mijn galblaas. Met spoed. Ik had een ontstoken galblaas en galstenen. Mij is toen verteld dat dit door de hormonen kan komen. Als ik jou was zou ik er niet te lang mee wachten, zeker niet nu je urine en ontlasting al aangeven dat je lijf het moeilijk heeft. Je kunt heel ziek worden van galstenen. De operatie is geen ingewikkelde ingreep en ik was na 1 week weer hersteld. Succes!
Hey Shannon, Ik heb het aangegeven bij mijn huisarts over m'n urine en ontlasting hij zei zolang het niet de hele tijd zo is, is er niks Aan de hand (nog). Ik vind het ook slap en hou het goed in de gaten. Volgende week afspraak bij de chirurg, ik hoop dat hij wat assertiever is!! Liefs
Ik heb tijdens mijn zwangerschap meerdere aanvallen gehad maar toen heeft mijn verloskundige alles afgewimpeld als oefen weeen. Dus ik heb ze allemaal doorstaan zonder medicijnen. Meerdere keren de dokter gebeld enz. Maar ze konden niks doen want dat hoorde erbij 2 dagen na dat mijn dochter is geboren kreeg ik weer een aanval, toen zijn ze er achter gekomen dat mijn gal vol zat met steentjes, ontstoken galblaas en mijn lever functioneerde daardoor niet goed. Omdat ik net bevallen was en mijn meisje nog zo jong was hebben ze het geprobeerd uit te stellen maar na de bevalling kreeg ik dagelijkse aanvallen dus toen ze 2 weken oud was is hij verwijderd. Daarna nooit geen problemen meer gehad!
De operatie is maar een minuutje of 15 lala... Probeer je niet al te zenuwachtig te maken.. Maar ja dat is heel makkelijk gezegt... T is zo n opluchting als tie eruit is en je geen aanvallen meer heb Succes meid...
Thanks meiden ik ga er tzt gewoon voor! Nog 1 week en dan spreek ik eindelijk met de chirurg! Ja bij mij zeiden ze telkens dat ik ernstige maagzuur had hihi Hoort er ook bij zeiden ze... zo fijn! Ik ben dat echt gaan haten als iemand zegt "hoort er allemaal bij" Ik ben gewoon bang voor de narcose! Ben nog nooit onder narcose geweest dus vind dat best eng. Mijn moeder zegt telkens nou geniet er maar even van, tis lekker slapen hihi Dat kom ik nu redelijk te kort haha
Heb t ook gehad gelukkig al ruim 10 jaar geleden dat m'n galblaas is verwijderd! Gvd wat een lijn tijdens die aanvallen zeg!!! Daarna nooit meer last van gehad! Hoop dat t voor jou ook gauw over is!
Thanks Maria! Ik voel m'n galblaas z'n beetje iedere dag. Maar gelukkig nog geen aanvallen iedere dag. Ik ben wel doodsbenauwd dat iedere keer dat k een kopje koffie op heb of iets met vet ik z'n aanval krijg... echt enorm a relaxed! Maandag het gesprek bij de chirurg! !! Liefs
Weet jij zo ongeveer wanneer je wel of geen last krijgt? Ik kon er geen peil op trekken.. Soms van n kopje thee wel, en na een bakje friet geen last.. Moest trouwens even terug denken, ik heb na de operatie zoals ik zei geen last meer gehad, maar een kleine kanttekening: ik kon niet zo goed tegen bbq, gourmetten etc.. Is op den duur ook over gegaan.. Lijkt me echt extra vervelend als je zwanger bent zeg! En wat sommigen al noemen; ik vond weeën ook minder erg dan die aanvallen..
Nou eieren die triggeren het echt heel erg! En de laatste keer had ik biefstuk gebakken en met de jus m'n aardappelen geprakt. Binnen een uur kwam die aanval! Maar soms ook krijg ik last als ik geen trigger voedsel op heb! Vind het echt eng! Gelukkig heb ik nu de pijnstillers in huis!
Ohja kippenpoot met patatjes.. ook dat! Lig weer in bed te wiegen Vd pijn.. pijnstiller begint net btje te werken.... oooh hoop dat die operatie snel gepland kan worden! Scheit rot piep orgaan!
Ik heb in januari mijn galblaas laten verwijderen........ halleluja wat een opluchting was dat zeg! Die aanvallen waren echt the hell. De operatie viel me best mee. Ik moest 1 nachtje blijven in het ziekenhuis. Heb denk ik een weekje in en om mijn bed gehangen en daarna was ik redelijk op de been. Ik heb wel een ontstoken litteken gehad wat naar was en mijn conditie viel erg tegen na de ok. Ik heb nu eigenlijk nergens meer last van behalve dat ik niet goed tegen gefrituurd eten kan en veel verschillende dingen door elkaar eten (bv tapas) kan ik niet verwerken. In beide gevallen word ik misselijk
Oh erg was dat, dat het je zo kon overvallen, he? Heb ooit 1 heftige midden in een restaurant gekregen, ik geloof dat ik een aardige show heb weggegeven ... Had toen nog geen pijnstillers, dus halsoverkop naar huisartsenpost voor een spuit, echt ik verging! (deden ze ook nog moeilijk aan de telefoon , dat er over een uurtje een plekje bij huisarts was... pfff, toen ik eenmaal aan balie stond te gillen kon ik meteen een arts zien...) Bevallen was idd beter te hebben, vooral omdat je weet waar je het voor doet en je (weeenstorm daar gelaten, dat was ook hels...) even adempauzes hebt. Sterkte TS, ik hoop dat operatie snel kan plaatsvinden! (want nogmaals daarna nergens meer last van gehad!)
Hey meiden! Vandaag gesproken met de arts over de operatie. Klonk best heftig nog! Zeker gezien ik zsm wil kunnen moeder en na m'n operatie. Half november gaat het plaatsvinden! Wish me Luck! Liefs
Poeh hee praat me niet van galstenen Ik kreeg koliek aanvallen aan het eind van m'n zwangerschap (de week voor m'n bevalling ben ik naar het ziekenhuis geweest omdat ze dachten dat ik aan het bevallen was). Uiteindelijk (na m'n bevalling) had ik ook meerdere aanvallen per dag, was binnen 2 weken m'n 15 zwangerschapskilo's kwijt doordat ik niets durfde te eten. Ik kreeg eerst doclofenac 50 en daarna 100 mg, dat werkte niet uiteindelijk overgegaan op de oxycodon (gaf geen bv) dat werkte wel beter. Ik ben 3 weken na m'n bevalling geopereerd, helaas was er bij mij heel erg veel misgegaan (ik was een apart geval volgens de arts). Uiteindelijk ben ik 3x onder het mes gegaan in 4 dagen tijd, 2x laporoscopisch en de laatste keer open geritst. Uiteindelijk een vreselijke kraamtijd gehad, de eerste weken ivm vele galaanvallen en daarna omdat ik bijna 3 weken in het ziekenhuis heb gelegen. Het uiteindelijke herstel heeft bij mij maaaaaaaaaaaaaanden geduurd!! Wat bij mij werkte tijdens een aanval, op het hoogte punt als je het echt niet meer houd, onder een bloedhete douche staan met de hete straal op je rug. En oxycodon werkt goed, let op is een soort morfine dus erg sterk spul!
Gelukkig bleven de aanvallen tijdens de zwangerschap beperkt tot 2, maar 2 maanden na de bevalling dagelijks koliekpijn. En omdat het rond kerst was, was er natuurlijk weinig plek, dus zou eind januari geopereerd worden.... Maar op 24-12 kreeg ik telefoon, er was een plekje voor 27-12. Manlief was vrij tussen kerst en nieuwjaar, dus meteen ja gezegd! De kerstdagen met diclofenac goed doorgekomen en met oud en nieuw weer gewoon kunnen eten. Nu alleen nog last met chocomelk, eieren en frituur.... Maar verder is het wel goed te doen. Bij mij hebben ze met een kijkoperatie de galblaas kunnen verwijderen. Ik heb 4 kleine littekens op mijn buik. Ze gebruiken een soort gas om je buik op te blazen, zodat ze ruimte hebben. Dat trok na de operatie omhoog, waardoor ik erg last van mijn schouders had. Verder gingen prima, 2 maanden na de bevalling, was ik toch nog niet zo sportief ingesteld, na 3 dagen kon ik zelf gewoon voor de baby zorgen.
Hey meiden, Ik vind het mega spannend ben nog nooit onder narcose geweest. Ik zat vannacht m'n zoontje de fles te geven en kreeg het toch benauwd soort van interne paniek aanval... gaat het wel goed! Ik bedoel heb 2 kindjes om voor te zorgen! Vind het best eng nu het toch zo dichtbij komt!