Ik weet niet of ik het ook hier mag plaatsen het staat ook nl in zwanger worden maar heb daar nog maar 1 reactie gehad terwijl wel het meerdere keren bekeken is. De vraag staat eigenlijk al in de titel: ik zal proberen om zo duidelijk mogelijk te zijn. Ik heb het turner syndroom in mozaïek vorm, wat een chromosoom afwijking is waarbij vaak er geen spontane zwangerschap plaats kan vinden vanwege hormonale problemen of afwijkingen) ik heb weinig tot geen eicellen. ( amh getest en was de eerste 2 x niet meetbaar en een jaar later 0,50) fsh geprikt dit is normaal. eierstokken zijn niet zichtbaar en baarmoederslijmvlies is dun en ook met progynova wilde dit niet groeien. heb altijd maar een geringe menstruatie. toen amh waarde niet meetbaar was de tips gekregen om vanwege ook mijn turner syndroom en de daardoor geringe kans op een zwangerschap om eicel donatie te gaan doen. vanwege ook mijn chronische hartziekte eerst nog test gehad of ik wel zwanger mocht worden. kregen groen licht. eiceldonor gevonden en ecd traject ingegaan.kreeg progynova om bms op te bouwen. helaas lukte het niet op bms genoeg op te bouwen en werd ik ziek van de progynova. kreeg ook 2x toe hartritmestoornissen en vochtophopingen en 2x cardioversie gehad. uiteindelijk met ecd gestopt.( man vond dit niet verstandig meer vanwege de ritmestoornissen) de gynaecoloog vond dit gezien mijn gezondheid verstandig. cardioloog dacht dat met goede controle een zwangerschap wel mogelijk moest zijn eiceldonor heeft zich aangeboden als draagmoeder en was vlot zwanger en onze dochter is nu 7 maanden oud alweer. In de periode dat draagmoeder zwanger was ben ik aan de pil geweest.dit omdat mijn man niet het risico wilde dat ik toevallig ondanks de geringe kans toch ook zelf tegelijkertijd zwanger zou worden. gezien de gezondheidsproblemen die ik daarvoor had gehad door de ecd poging vond ik dat prima. Na de geboorte ben ik weer gelijk gestopt met de pil. en hebben we tot nu toe condooms gebruikt. ( dit wilde mijn man) ondertussen heb ik een behandeling ondergaan ( hart ablatie) waardoor als het goed is de ritmestoornissen langer weg blijven want ze hebben littekens in het hartweefsel gebrand rondom de plek waar de stoornis steeds ontstond. Ik acht de kans op een zwangerschap klein maar bij mij zou een 2de welkom zijn ( ik wil niet perse zwanger worden want ben super blij en trots dat ik een dochter heb d.m.v. de draagmoeder) maar als t wel zou gebeuren zou ik het niet erg vinden.ik denk ook dat ik minder problemen zal gaan hebben op het gebied van mijn hartziekte vanwege de laatste behandeling (al weet je dat nooit zeker) ik vind vrijen zonder condoom zelf het fijnste en wil dat ook gewoon het liefst. ik acht de kans op een spontane zwangerschap erg klein en durf het risico wel te lopen omdat ik toch niet verwacht dat ik zwanger zal worden. met als idee in mijn achterhoofd stel dat het dan toch gebeurt zien we dan wel hoe het dan gaat en of het haalbaar is op dat moment om een zwangerschap door te zetten. mijn man is bang dat de kans toch groter is dan dat ik denk en ik dan stel dat het gebeurt geen reële keuze kan maken ( het dan wil houden) ten koste van mijn gezondheid. en is bang dat ik dan erg ziek zal worden en misschien meer problemen nog krijg dan er nu al zijn. Voordat we aan het ecd traject begonnen hebben we al 4 jaar zonder condoom gevreeën en ik ben nog nooit over tijd of zwanger geweest. wat zouden jullie doen in mijn situatie?
Ik denk eerlijk gezegd dat jullie met zijn tweetjes eerst overeenstemming moeten bereiken over of jij ooit nog zwanger moet willen worden, los van of het mogelijk is of niet. Je man geeft duidelijk aan dat hij dat niet wil, en aangezien je een kind met zijn tweeen krijgt zou ik nu zeker niet het risico gaan lopen op een zwangerschap, hoe minimaal of niet bestaand de kans ook is. En tot die tijd zou ik toch voorbehoedsmiddelen gebruiken. En als jullie daar overeenstemming over hebben bereikt volgt daaruit de keuze over wat je wel of niet moet doen. Als je condooms vervelend vindt kun je altijd nog andere voorbehoedsmiddelen kiezen.
Lastig om antwoorden te geven als je niet in dezelfde situatie zit. Ik snap zowel jouw argumenten als die van je man. Jullie zullen hier samen uit moeten komen.. X
Ik denk eerlijk gezegd dat je man met al die angsten in z'n achterhoofd niet relaxt zonder condoom kan vrijen... Ik zou het dus niet zomaar doen en het aan het toeval overlaten. Liever zou ik samen met mn man héél goed nadenken over of je misschien toch wel een tweede wilt of absoluut niet. Is het antwoord 'ja' (want misschien heb ik het verkeerd, maar ik proef bij jou toch een lichte wens ), dan zou ik met de arts gaan praten om te kijken hoe jullie er nu voorstaat en of jouw lichaam het nu misschien wel aan kan of dat je weer aan een draagmoeder moet denken. Is het antwoord 'nee', dan zou ik weer aan de pil gaan. Dan kunnen jullie de condooms lekker laten voor wat ze zijn en zijn er verder geen zorgen. Succes!
Moeilijk om te zeggen wat jij moet doen, maar als ik je bericht zo lees als buitenstaander. Dan geef ik je man gelijk. Stel dat je zwanger raakt, dan is dit waarschijnlijk niet zo goed voor jou gezondheid en je hebt nu wel een dochter om voor te zorgen. En om dan nog de keuze te moeten maken om de zwangerschap af te breken doe je jezelf heel wat aan (en het ongeboren kind ook in mijn ogen). Dus zoals ik het zie, zeg ik dat je beter voor een andere manier van voorbehoedsmiddel kan kiezen. En als jullie beide nog een kinderwens hebben dit te verwezenlijken via een draagmoeder oid. Misschien klinkt mijn mening hard, maar bedoel dit zeer zeker niet zo. Je hebt als vrouw veel over voor je kinderen, maar ze hebben jou ook hard genoeg nodig. Dus daarom moet je ook goed voor jezelf zorgen.
Jeetje, wat een verhaal joh. Kort en krachtig, zou ik niet meer met condoom vrijen. Maar dit wel in overleg met je partner uiteraard.
ik heb altijd de wens gehad voor meer kindjes , ben zeer blij en ontzettend trots toch moeder te mogen zijn van 1 prachtig kindje. en ben daar ontzettend gelukkig mee dat staat voorop. ik verwacht ook dat het hierbij zal blijven omdat ik gewoon voel en denk dat het spontaan toch niet zal lukken. ( als dat wel zo zou zijn zou ik het niet erg vinden, maar het hoeft niet) na het traject draagmoederschap te hebben doorlopen zou ik vanuit mijzlef niet iemand vragen dit te doen voor ons. de draagmoeder bood het zelf aan maar heeft ook aangegeven dit niet nog eens te doen (partner van draagmoeder vond 1x wel goed) mijn man is vooral bang dat ik het met mijn gezondheid niet zou trekken als het toch spontaan zou gebeuren.. en dat maakt het lastig.. Taby jouw mening is niet hard, ik vraag erna wat jullie zouden doen dus ook jouw mening mag je gewoon geven.
Ik denk dat bij jou de kans op zwangerschap klein is als je na 4j zonder wat dan ook niet zomaar zwanger werd. Ingeval je geen enkel voorbehoedsmiddel fijn vind (last van hormonen in de pil, condoom = vervelend etc.), dan zou ik overwegen om zonder wat dan ook te doen in jouw situatie. Is je partner het er niet mee eens, dan moet hij maar een condoom gebruiken (hoewel jij blijkbaar degene bent die dit vervelend vindt, dus pech voor jou dan, ik vind wel dat hij die keuze zelf moet kunnen maken).
Mag ik weten welke hartafwijking je hebt? Mag ook in pb.. Ben er ook bekend mee (geweest, maar nog steeds wel) Ook ablaties gehad e.d.
we gebruiken nu ook nog een condoom ( meestal dan) maar idd ik vind dat eigenlijk niet fijn en verwacht ook dat de kans op zwangerschap klein is en daarom heb ik voorgelegd zonder te doen. maar hij is bang dat als het dan toch gebeurt ik dan het met de gezondheid niet aankan.. en er dus nog niet over uit wat hij wil .. uiteraard geef ik hem de ruimte om te overwegen.. maar ben ook gewoon benieuwd naar wat andere dames zouden kiezen/doen in mijn situatie daarom mijn post hier
Ik zou zonder condoom plezier hebben. Want waarom niet? Als je zwanger raakt is het welkom, toch? Ik snap je partner wel, hij is bang dat het niet goed zal gaan. Maar ergens denk ik dat je lichaam zelf wel aangeeft of het kan of niet.. door namelijk een zwangerschap door te laten gaan? Daarnaast is er tegenwoordig zoveel hulp, en zal je onder controle staan.
ik heb een gaatje tussen de boezems gehad toen ik 2 was is dat gedicht. verder ben ik geopereerd geweest aan een pericarditis constrictiva, (te strak zitten hartzakje met daarin een ontsteking ) heb een stugge rechter kamer en een verlengde pq tijd. 1e graads av blok meerdere soorten ritmestoornissen gehad, boezem flutters, boezemfibrilleren en boezemtachycardie en een poosje bradycardie gehad na de ablatie. nu is het ritme weer normaal
Omdat het dubbel plaatsen van berichten niet is toegestaan volgens de regels en we de onderwerpen in de passende categorie willen hebben doen we deze dicht met een verwijzing naar het topic in zwanger worden: http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden/489388-zouden-jullie-doen-mijn-situatie.html Met vriendelijke groet, Beheer Zwangerschapspagina.nl