Zijn er hier mensen die gingen scheiden maar geen (spaar) geld hadden? In de 7 jaar dat ik getrouwd ben heeft mijn man altijd de financieen gedaan, altijd tekort, ik ben erbij gaan werken, nog tekort, geleend van familie nog tekort. Altijd drama... Intussen bleef hij wel geld uitgeven aan mini vrachtautootjes, die minimaal rond de 80 euro kosten. Zelf probeerde ik zuinig te doen in eten kopen, maar als ik dan in weekend of als meneer door de weeks zin had naar de bakker moest om voor 35 euro lekkers te kopen, gaf ik ook weleens wat extra;s uit. Het laatste jaar verbitterd kratten bier voor hem gekocht. Terwijl ik amper wist hoeik mijn normale boodschappen moest doen. Ik heb ivm depressie wel persanol training bij sportschool gedaan voor een half jaar, puur om beter te worden en opmdat ik wist dat ál het geld toch altijd op was. Ik heb al jaren niet fatsoenlijk kleren voor de kinderen kunnen kopen. Man nu alleen boos over de sportschool. Ik heb een paar weken geleden alle financieen van hem overgenomen. We liepen (ondanks een lening van 3000 euro, zo duur koste de sportschool, ongeveer 3 a 4 duizend euro achter bij cv, essent, belasting, kpn, vodafone en zulke dingen. (In afgelopen jaren al herhaaldelijk gevraagd of ik het over zou nemen, misschien dat het dan lukte, maar nee, hoefde niet we waren al bijna bij.) Ik heb alles bij finacien uitgezocht, betalingsregelingen getroffen, zodat we en de vaste lasten gewoon kunnen betalen en ook fatsoenlijk kunnen eten. (hij betaalde eerst zoveel mogelijk de vaste lasten en ik moest 2 weken met 48 euro doen, hij was toen internationaal chauffeur, en nam wél voldoende geld mee voor onderweg (150 euro) ik weet van zijn vader die ook chauffeur is dat het met minder kan. Aan hem laten zien toen ik alles uitgezocht had hoeveel we achter liepen, hij woest, het kwam door de sportschool en mijn ouders (ik ben narcistisch mishandeld, vandaar de altijd durende depressie), ik moest ze bellen en zeggen dat er de volgende dag 3000 euro op de rekening moest staan... daardoor kwam het en kon hij NIETS neer doen.... (meneer wil ondanks zijn gezin, 2 kinderen, wel gewoon dvd's en vrachtautootjes kopen.) Een week later gaf hij aan dat ik helemaal geen regelingen had hoeven treffen, hij had zelf zo geschoven met betalingen dat alles na 2 maanden weer opgelost was. Verder gaf hij aan dat hij nooit last heeft gehad van telefoontjes of brieven.. (Ik brak... telefoons waren regelmatig afgesloten, tv ook, ik heb meerdere malen moeten bellen om te zeggen dat we later betaalden omdat er een brief kwam.... ) Hij wist niet hoe hij alles moest betalen, tóch heeft hij voor 500 euro autootjes besteld, dit vergoelijkt hij door te zeggen dat ze weer verkocht gaan worden, en hij meer geld overheeft. Van zijn nicht heeft hij voor 500 euro aan thomas rails voor zoon gekocht... hij vergoelijkt dat door te zeggen dat alles 2000 waard is, dus als wij het straks weer verkopen hebben we het weer terug.... Ik ben het nu zat, op andere gebieden moet ik gewoon naar hem luisteren, hij scheld heel vaak op mij om van alles, daarbij heeft hij ook goede buien dus dan denk ik: hij is zo kwaad niet... of... hij heeft spanning door financieen. Maar de kans is groot dat hij weer heel boos )agressief) wordt als ik tegen hem zeg dat hij een autootje niet kan kopen... Ik weet dat we uit de ellende kunnen komen als we allebei!!! even zuinig doen. (we hebben nog een grote lening van 36000 iedere maand betalen we daar 500 euro aan waarvan er 300 op dit moment rente is. Ik heb mijn lijfrente nu afgekocht 8000 komen we een eind mee. Maar als hij blijft weigeren om mee te werken zuinig te doen, en we weer, of nog achter gaan lopen ga ik toch bij hem weg. (al denk ik dat het toch aflopend is, ik durf nooit tegen hem in te gaan, en doe altijd wat hij zegt, nu ga ik proberen tegen hem in te gaan, maar daar zal wel heel snel weer een agressieve bui op volgen met zoals altijd de woorden: "Anders rot je maar op... ik heb spijt dat ik met je getrouwd ben...") Ik wil in een enveloppe geld sparen en hem me een jaar geleden al ingeschreven voor een woning, maar grote kans dat er van sparen niets komt, want als hij bier, drank of dvd of autootjes wil kopen dan WIL hij ze ook. Dus ALS IK NIET KAN SPAREN, DAN MOET IK DUS ZONDER SPAARGELD WEG... en hoe moet ik dan mijn huis fatsoenlijk inrichten, ik ga dan wel mijn salaris op een nieuwe rekening laten zetten... maar dan kan ik niet in een paar weken een huis inrichten, zijn er mensen die ook zonder spaargeld weg gegaan zijn, en hoe heb je dat gedaan met een nieuw huis?
Wat een rot situatie maar bij zo'n man zou ik ook niet willen blijven!!! Ik ben ook gescheiden van mijn ex zonder echt spaargeld aangezien hij alles uitgaf aan die rot auto! Alleen hadden wij geen schulden dus dat maakte het wel wat gemakkelijker. Als je getrouwd bent in gemeenschap van goederen dan moet sowieso alles gedeeld worden en als hij zijn mini vrachtwagentjes wilt houden dan mag jij meer huishoudelijke spullen meenemen want het wordt echt gedeeld naar waarde. Als een zo'n vrachtwagentje bijvoorbeeld 500 Euro kost en hij wil dat perse houden dan mag jij bijvoorbeeld de wasmachine meenemen mits die rond de 500 Euro kost snap je? Dus je kan dan toch veel spullen meenemen wat wel heel erg prettig is. Mijn ex was toen zo achterlijk om als eis te hebben dat hij zijn geliefde auto wilde houden en ik mocht dan meenemen wat ik wilde, daar heb ik dus goed gebruik van gemaakt Heb direct een lijstje gemaakt van de nieuwste apparatuur en het beste meubilair wat we hadden en hij heeft er klakkeloos zijn handtekening onder gezet toen hij zag dat de auto er niet op stond. Dat heb ik de mediator gegeven en was direct rechtsgeldig, pas toen ik alles ging verhuizen kwam hij erachter wat hij zelf overhield en dat was alleen oude rotzooi en zijn auto. Je zal je er alleen wel in moeten verdiepen hoe het met die schulden zit allemaal wat jullie zijn getrouwd dus die moeten ook gedeeld gaan worden, dat is wel balen
Heb me al verdiept dmv een gesprek bij de gemeente, ik ga dan sowieso in de schuldsanering.... Maar ben erg bang dat hij zijn kont in de kribb gaat gooien en dwars gaat doen. Weet ook al dat een advocaat gewoon kan, ze kijken naar wat je verdient en de rest wordt betaald... Ik denk niet dat hij mee instemt dat ik spullen van huis uit neemt, hij zal dan eeerg agressief worden en gaan dreigen met van alles en nog wat...
Ik neem aan dat hij werkt? Dan zou ik heel lullig overdag als hij weg is met een stel vrienden of je ouders jouw spullen waar je recht op hebt weghalen. Terughalen kan hij dan toch niet omdat jij het recht erop hebt. Misschien als je in de schuldsanering gaat dat je een budget mee kan krijgen eenmalig om je huis in te richten? Bij de kringloop, action en marktplaats kom je dan een heel eind. Of iedereen in je omgeving vragen of ze nog wat over hebben. En je bij alles afvragen wat je wil kopen heb ik het echt nodig. Vb: een waterkoker hoeft niet, dat kan ook in een pannetje.
Zelf geen ervaring mee, maar heb een kennisje die ook zonder spaargeld weg is gegaan. In dat geval stond alles op zijn naam (ivm eigen bedrijf, leek toen verstandig) en getrouwd onder voorwaarden. Zij is twee jaar lang gaan werken en heeft dit geld allemaal apart gezet. Hierdoor had zij een buffertje. Is het helemaal netjes? Nou, dat misschien niet. Maar gezien de omstandigheden voelde zij zich gedwongen tot deze keuze. Er was hier geen ruzie ofzo, dat scheelt wel, de relatie was gewoon voorbij.
Je had beter je lijfrente pas later af kunnen kopen dan, of zie ik dat verkeerd.. dan had je 8000 euro gehad. Nu heeft hij jouw lijfrente uit.
Ik zou beginnen om jou salaris ook voor jou te houden. Op een aparte rekening dat jij alleen kunt bepalen waar het naartoe gaat. Als hij niet met geld om kan gaan dat alles maar apart. Vaste lasten naar slaris verdelen op aparte rekeningen. Als hij zijn geld dan op heeft is dat zijn eigen probleem dan heeft hij niks meer. Verder zou ik goed nadenken of je zo wel verder wilt. Altijd die stress. De grond ingetrapt worden en je gevoel van eigenwaarde kwijt te raken. Reken eens uit wat je verdient en wat huren en de vaste lasten daarvan zijn. Wie weet kun je dat best betalen. In je omgeving zijn er vast mensen die nog wat dingen over hebben die jij mag gebruiken. Zo kom je al een heel eind. Heel veel sterkte!
Je hebt ook op Facebook de weggeefhoek of gratisoptehalen.nl en dergelijke; die spullen zijn het probleem niet. Eerder de mindset. Weggaan lijkt als een gigantische enge stap; maar achteraf ben je alleen maar blij dat je het gedaan hebt.
Nou, ik zou me ten eerste niet druk maken om de inrichting van je huis, dat komt wel. Als de schulden maar goed geïnventariseerd zijn. Als je wel spaargeld zou hebben en je gaat de schuldsanering in dan zullen ze dat waarschijnlijk gebruiken voor de afbetaling. Ik denk dat rust belangrijker is dan nieuwe meubeltjes of een mooi behangetje.
Heb je hem al eens geconfronteerd met een scheiding? Persoonlijk ben ik van mening dat beter 1 de financiële zaken kan regelen en de andere blijft op de achtergrond, uiteraard wel op de hoogte van inkomen/vaste lasten e.d. Als je besluit om te gaan scheiden dan red je het ook wel zonder spaargeld. Er zijn genoeg weggeef hoeken of gratis spul op marktplaats. Kwantum heeft hele goedkope vloerbedekking van 5,- per meter. Ik zou me niet druk maken om spullen, maar te zorgen dat de schulden zo snel mogelijk stabiel zijn en niet meer oplopen. En dat er weer een normaal ritme zit in het betalen van de vaste lasten.
Dit dus. Ik zit in precies dezelfde situatie, alleen hier is de scheiding wel al aangevraagd. Hij heeft zijn pensioen met mij 'afgekocht' door mij zo goed als de hele huisraad mee te geven. Hetgeen dat ik nog niet had of vervangen moest worden heb ik via de weggeefhoek. En nee, dat is niet nieuw. Maar ik vind het belangrijker om een ingericht huis te hebben om zo snel mogelijk alle kinderen te kunnen laten wennen en uit de spanning te komen. Vervangen kan altijd als we gesetteld zijn. Wij kunnen in elk geval niet wachten tot we definitief in ons nieuwe huis kunnen trekken (we wachten nog tot mijn inkomen/uitkering rond is).
Heb al nieuwe noodmaatregelen getroffen wat betreft die 8000 euro.... verder was hij weer boos omdat ik het in zijn ogen het verkeerd doe met afbetaling regelen, hij gelooft niet dat we zoveel schuld hebben, en vind dat ik het fout doe...
Ik geloof ook niet dat zulke types ooit veranderen. Ik ken jouw man natuurlijk niet, maar afgaande op het verhaal. Blijven kopen, kopen, kopen en kop in het zand ateken m.b.t. de schulden. Het-komt-wel-goed mentaliteit. Heb je hem al geconfronteerd met een eventuele scheiding als hij niets aan dit gedrag veranderd?
Confronteren met evt scheiding doe ik niet, ik weet niet hoe hij dan gaat reageren, en ook niet wat hij dan allemaal gaat regelen ten nadele van mij. Ik wil proberen het hier gezellig te houden tot ik een huis heb toegewezen. In nood, als hij echt 'gevaarlijk'wordt zal het anders zijn, maar dan wil ik hem pas vertellen dat ik wil stoppen. Het is dan wel definitief en ik weet dat de meesten elkaar nog een kans geven, maar ik denk dat ik beter gelijk door kan zetten dan het nog een poosje te proberen en dan alsnog moeten scheiden. Ik heb meer gezien van nog een keer proberen... Meestal werkt dat maar even, en hij zal niet veranderen. Hij heeft in de 7 jaar ook al 11 verschillende bazen gehad, elke keer weg door ruzie met de baas of dat hij te weinig verdiende etc. Hij staat alom bekend als 'moeilijk'. Ik sta huiverig om door te zetten, maar anderen hebben het ook doorstaan en ik hoor dat er vaak meer rust komt. Ik accepteer veel van hem, en weet dat ons huwelijk niet ideaal is, en een andere vrouw wellicht allang bij hem weg gegaan zou zijn.
Huisje toegekend krijgen en als hij weg is klussen en speuren op het internet. Wat ik dan heel belangrijk zou vinden is een bed kast en kleren voor de kinderen misschien zou je wat kleding kunnen opbergen bij iemand denk aan zomer spul misschien al wat zetjes kleding die niet 1 2 3 gedragen word? ook voor jou kleding etc. Kinderkamer en woonkamer netjes maken simpel beginnen smokkel dingen weg die hij niet zo 1 2 3 mist. je hebt echt wel even tijd om het in order te maken je huis zeker als je klust als hij weg is gewoon stiekem klussen en pas als het goed te doen is daar gaan wonen .
Ik herken veel in je verhaal, alleen mijn man is 360 graden gedraait na vele gesprekken en ruzies. Mijn man heeft wel een heftige jeugd gehad en dat is zachtjes uitgedrukt, niet om zijn vroegere gedrag goed te praten. Maar wel een reden dat hij nooit een basis opvoeding heeft gehad. Als je behoefte hebt om te praten dan mag je wel pb-en.
G89, mijn man heeft ondanks een scheiding van zijn ouders toch een fijne jeugd gehad. Maarrrrr, is tot de grond toe verwent (bedorven) hij is echt heel erg verwent!! Kreeg alles, alles, als het van zijn vader niet mocht ging hij naar zijn oma en die regelde het... In het begin van ons huwelijk gevraagd of hij weleens het woord 'nee' gehoord had. Zijn eerste (en dus wat klopt) reactie was: schudden van nee.... toen realiseerde hij wat hij zei en zei ineens: ja... natuurlijk wel. Ik pb je morgen op mijn werk of als hij werken is wel. Din0, bedankt, dat is ook een idee... voel me dan wel achterbaks, maar alles wat ik doe zal afhangen hoe hij waar op reageerd, als hij agressief blijft reageren als ik voor mezelf opkom, en ik van alles probeer om een gewoon gesprek te krijgen zal ik idd ver gaan in stiekum doen....
Ik geloof ook echt dat jij er in 7 jaar tijd genoeg energie in hebt gestoken en dat dit nu de druppel is. Hij wil het blijkbaar niet in zien, daarom zei ik al: zulke types zijn niet meer te veranderen. Collega van mij heeft exact het zelfde. Mijn man herkende en erkende zijn gedrag en dat maakt het verschil. Nu heb ik er wel genoeg energie in gestoken, maar uiteindelijk is het me allemaal waard geweest als ik zie wat voor een man ik terug heb gekregen.