Wij gaan indd nooit naar de camping dat heb je helemaal goed Ik ben iemand die dus ook niet bij andere mensen naar de wc kan. Dus zeker niet in van die hokjes die aan de boven en onderkant open zijn. Heb er zelfs moeite mee om op mijn werk naar het toilet te gaan terwijl ik daar toch al 11 jaar werk. Ik moet me maar over die schaamte heen zetten al is dat nu een beetje lastig. Zoals ik het hier lees gebeurd dat dus vanzelf, zeker als je kapot gaat van de pijn.
Hier beide keren geen last gehad van lucht of ontlasting. Ik vond het idee vooraf ook echt niet fijn, maar als je eenmaal aan het bevallen bent dan maakt het echt niets meer uit hoor! Deze keer had ik trouwens nog chili con carne gegeten...
Ik moest heel erg lachen om je berichtje, leuk verwoord Zit ook een beetje te dubben over de baarkruk. Op een bed liggen lijkt me niet echt fijn (geen idee waarom) maar zo'n baarkruk lijkt me ook wel wat. Heb je daar goede ervaringen mee? En waarom heb je daarvoor gekozen en niet voor op bed?
Ja daar ben ik ook bang voor, dat ik mezelf niet voorledig ga geven. Wij bevallen (als goed is) wel in het ziekenhuis, dat wil ik graag. Maar je weet natuurlijk nooit, mijn schoonzus wilde ook in het ziekenhuis maar dat ging zo snel dat ze dat niet haalden. Indd je wilt je kindje zo snel mogelijk in je armen, ik moet me dat maar voorhouden
Natuurlijk is het menselijk maar dat wil niet zeggen dat ik het wil waar hij bij is hahahahaha. Weet je wat het is, het is gewoon het idee, je perst je kind eruit tegelijk komt er een drol uit misschien ligt je kind er in. Zijn allemaal van die dingen waarvan ik denk mmmmmmm bah
Ik zeg doen ! Ik heb er bij Levi voor gekozen omdat ik op internet veel positieve verhalen las (natuurlijke houding, zwaartekracht helpt mee ). Had al extra risico wel meer kans op uitscheuren. Vond het goed zitten ( was wel lager als ik verwacht had ) en voelde idd heel natuurlijk. Levi was 8 pond en ben niet uitgescheurd. Wat ik ook erg prettig vond was dat mijn man nu achter me kon zitten op een stoel, en ik daardoor tegen hem aan kon leunen en in zijn knieeën kon knijpen. Je kan er dan eventueel ook nog voor kiezen om een spiegel op de grond te leggen ( maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt haha ) Bij Elin wilde ik weer op de baarkruk maar ging bij haar zo snel ( 2 uur, vk kwam binnen bij 8cm ontsluiting ) dat ik niet meer naar de baarkruk kon ( vk zei later dat als ik had opgestaan Elin waarschijnlijk op de grond had gelegen haha ) maar stond er toen op dat moment ook niet bij stil en met anderhalve perswee was ze er al uit.
Ik heb hetzelfde 'probleem', ik wacht meestal ook echt tot mijn man weg is. Sterker nog, het lukt vaak niet eens als hij thuis is, hoe graag ik ook wil. En tijdens de allereerste perswee waarbij ik mee zou gaan persen voelde ik al dat er wat mee zou komen.. Echt, vreselijk, de verloskundige heeft me streng toe moeten spreken dat het écht niet belangrijk was en dat ik NU moest gaan persen. Dat heb ik natuurlijk gedaan en ik schaam me er nu nog voor, maar goed dat kleintje moet er nu eenmaal uit.. O ja, en voordat ik actief mee mocht gaan persen lag ik al wel met persweeën op bed terwijl de verloskundige en mijn man in de babykamer de spullen bij elkaar aan het zoeken waren. Toen ik zo'n wee kreeg liet ik echt een ENORME knetterscheet, ik was zó blij dat die twee niet in de kamer waren! De kraamverzorgster was er op dat moment nog niet.
Ik kan me er niet druk om maken. Bij Lisanne niet gehad van wege de ks, maar ik kan me er nu ook niet druk om maken, maak me eerder druk om de bevalling in z'n geheel Zou blij zijn wanneer ik ons ukje gezond en wel in m'n armen of op m'n buik/borst heb. Ik vind de buikpijn van het ontlasting ophouden erger, dan dat iemand in de buurt is.
Ik zat mij net nog te bedenken dat tijdens de ontsluitingsweeën ik van ellende op de wc heb gezeten, me helemaal leeg poepend en kotsend in een prullenbakje terwijl ik van wanhoop aan mijn man zijn broek hing.. Hij mocht niet weg ( bang om flauw te vallen of neer te storten van de pijn!) Dus die vuurdoop had hij al gehad voordat de knetter scheten kwamen tijdens de persweeën! Ik vond het erger dat het voltallig ziekenhuis personeel er bij stond te juigen Voor mijn man geen schaamte. Eerst natuurlijk wel maar nu niet meer. Eenmaal de pijn van weeën gevoeld en ik zou de keuze hebben? Laat mij dan maar boven de stank hangen, mijn haren in de wind laten wapperen en hem het zware werk opknappen! Het is een zeer zware klus! Maar geen keuze hè?! En echt 1 troost. Op het moment zelf heb je zo'n nood! Je wilt alleen maar het kind er uit hebben!
Eef, wat prachtig beeldend beschreven ! Bij m'n dochter heb ik ook wat verloren, maar dat pakte de kraamhulp binnen een seconde weg. En dat heb ik enkel gemerkt omdat ik op de baarkruk zat op dat moment. Liggend in bed heb je er geeneens zicht op. Poep, pies en kots is heel normaal schijnt. En oh ja, dat wist ik ook niet totdat ik bij m'n zusje in de verloskamerkwam en zij een ruggenprik had gekregen. Dan heb je geen controle meer over je sluitspier! Een lucht! En een harde scheten! Maar dat maakte me niets uit. Moet je voorstellen dat alle celebrities bevallen met ruggenprik: die laten dus ook veel gas los!
Ja dat zou voor mij dus een reden zijn. Een natuurlijke houding, je man/vriend kan makkelijk achter je zitten (en die wil toch niet kijken van onder dus dat komt mooi uit ) en je steun geven in je rug. En volgens mij heb je dan het gevoel dat je het meer zelf in de hand hebt i.p.v. liggend op je rug met je benen in je nek. Over een week gaan we met de vk praten over de bevalling, en ga dit zeker aangeven. Bedankt voor je reactie
En komen die scheten niet tijdens het persen, dan wel erna Of je pist en poept nog een keer in je broek in de kraamweek, en je word snachts drijvend in het zweet wakker en je man zit ook helemaal onder. Of lekker kotsen over hem heen tijdens de bevalling, kan ook nog gebeuren. Over dit soort dingen moet je je heen zetten in een relatie, je bent maar een mens. Met buikpijn rondlopen omdat je niet durft te poepen als je vriend er vanaf weet is echt niet best hoor. En wat dacht je er van als je oud word? Wil je dan uren in een poepluier blijven zitten of heb je liever dat je man het verschoond?
Idd even zorgen dat ze het in je dossier opneemt. Bij onze vk ligt de baarkruk standaard in de auto maar bij veel vk's niet omdat er bv maar 1 kruk per praktijk is.Zou zonde zijn als jij het wil maar ze heeft hem puntje bij paaltje niet bij haar
Het gaat nu wel van het ene uiterste naar het andere hoor om eerlijk te zijn. Als ik oud wordt (eerst maar eens zien dat we oud worden) zie ik dan allemaal wel, vindt je ook niet? Het gaat mij om de bevalling, niet om wat er over 50 jaar gebeurd. En ik hoop ook niet dat manlief bij mij een luier moet verschonen om eerlijk te zijn hahahahahahahaha. Any way het is iets wat me bezig houdt , en blijkbaar ben ik niet de enige die het heeft. Dus voor de dames die er geen moeite mee hebben om zich helemaal te laten gaan tijdens een bevalling, super dames ik hoop dat ik dit ook op het mement van de bevalling heb
Mijn lichaam had vlak voor de bevalling alles eruit laten komen gewoon op de wc, iets wat ook vaak voor komt diaree vlak voor je gaat bevallen. Daardoor ben je wel mooi leeg! Scheten heb ik niet gelaten, de een heeft er wel last van de ander niet. Wel voelde ik gewoon schaamte hoor tijdens het bevallen, dat viel me dus vies tegen. Iedereen liep maar te roepen tegen mij, "al staat er een voetbal team te kijken dan nog boeit het je niks tijdens het bevallen, want dan is al je schaamte weg!". Yeah right... niet bij mij dus.
Denk ook niet dat je man dat hoeft te doen. Waarschijnlijk de zusters in het verpleeghuis En idd. ik denk dat je je tijdens je bevalling er niet meer druk over maakt; je hebt wel wat anders aan je hoofd