Hallo meiden, Hoe ga ik dit neer zetten zonder verkeerd over te komen. Nou ja, laat ik voor op stellen dat ik dol ben op kinderen en dat ik in principe vind dat iedereen op zijn/haar eigen manier de eigen kinderen mogen op voeden. Dus dan is dat alvast bekend. Nu het probleem. Over een tijdje ga ik trouwen. Er zijn verschillende mensen uitgenodigd die kinderen hebben en die mogen natuurlijk ook mee komen. Nu is er echter één gezin met hele vervelende kinderen. Toen mijn nichtje trouwde waren zij er ook. En persoonlijk vind ik (en zij zelf eigenlijk ook) dat die kinderen de trouwerij wel erg verstoorden. Tijdens de plechtigheid renden ze rond in de trouwzaal en gewoon schreeuwen en gillen. De ouders deden helemaal niets. Iemand greep een van de kindjes, maar dat werd brullen en alleen maar erger. Eigenlijk wil ik liever niet dat zij de kinderen mee nemen. Maar ja, hoe ga je dat brengen als er wel andere kinderen komen. Iemand ideëen?
Ik denk dat zoiets erg lastig is om te regelen. Wel ben ik zelf een type van eerlijkheid duurt het langst en zou dus gewoon naar de ouders stappen en zeggen waar je mee zit. Dat je hun graag wil uitnodigen en hun kinderen ook maar dat je vorige keer de kinderen echt veeeelste druk vond en dat je dat niet wilt bij je eigen bruiloft. Vrienden van ons hebben tijdens hun bruiloft gezorgd voor een oppas die zat in een andere ruimte met de kleine/drukke kindjes spelletjes te spelen/tekenen etc toen de dienst bezig was zodat er geen kindjes door de dienst aan het schreeuwen/rennen waren. Misschien is dat een optie? Dat kindjes best mee mogen komen maar dat de kindjes die niet rustig stil kunnen zitten, waaronder hun kinderen dus, met de oppas in een andere ruimte zou zitten. En dan kunnen de kindjes voor en na de dienst natuurlijk gewoon aanwezig zijn. Denk trouwens dat dat voor alle/de meeste kindjes zelf ook veel leuker is.
ik denk ook dat het een kwestie is van: Alle kinderen, of allemaal niet... Maar wat B en N al aangeeft: Afspraken maken... en dan laat je het maar klinken alsof je dat met alle ouders doet of hebt gedaan. Als de kindjes vervelend worden, zal 1 van de ouders met hen de ruimte moeten verlaten.
De oplossing van B en N klinkt hartstikke goed. Denk dat het voor hun erg lullig is als iedereen de kids mee mag nemen en dat zij de hunne thuis moeten laten. Grote kans dat je daar scheve gezichten van krijgt..
Heb je een ceremoniemeester? Misschien kun je daarmee afspreken dat die ingrijpt op het moment dat de kinderen vervelend worden. Bijvoorbeeld dat de ceremoniemeester de ouders aanspreekt (kan natuurlijk ook al van te voren) of dat ze gewoon die kinderen bij hun lurven grijpt en ze mee naar buiten neemt als het te gortig wordt.
Ik zou inderdaad of alle kinderen uitnodigen of allemaal niet. Wij wilden ook geen kinderen tijdens de ceremonie en hebben dat er ook duidelijk bij gezegd (beetje jammer dat mensen dan toch alsnog hun baby mee namen). Maar sommige wel en sommige niet vind ik eigenlijk niet kunnen. Dan zou ik inderdaad eerder kiezen voor een oppas of iemand vragen om de boel in de gaten te houden zodat die kan ingrijpen als het te druk wordt.
Ik zou de ouders aanspreken.. zo van "ja, je kinderen hebben overlast veroorzaakt op x's bruiloft, en ik zou het graag rustig hebben" Beetje hard, maar als ze zelf niet ingrijpen is het hun eigen schuld dat mensen zo naar ze kijken én naar hun kinderen
Tsja, ik kan dat wel begrijpen hoor dat mensen hun baby meenemen. Ik zou persoonlijk beledigd zijn als ik mijn kind niet mee zou mogen nemen, naar iets wat overdags plaatsvindt. Wij hadden ook kinderen op onze bruiloft en die zijn heel lief geweest. Had ze niet willen missen. En ik had het vertrouwen wel dat mensen even een ander plekje zouden zoeken als kinderen toch opeens gingen huilen. Maar als jonge ouder is het niet altijd even makkelijk en fijn om een oppas te regelen. En waarom zou het moeten? Maar goed, ik vind het oppas idee wel een goede!
Ik niet. We hebben het duidelijk aangegeven en als ze er problemen mee hadden, dan hadden ze dat ook kunnen zeggen toen wij het tegen hun zeiden. Ik vind het dan een beetje raar om ja en amen te zeggen en het dan vervolgens toch te doen. Dat mensen het raar vinden, dat mag. Maar wij hadden er ook zo onze redenen voor om het wel zo te doen.
Ik zou ook voor de oppas mogelijkheid gaan, maar ik zou het niet de ceremoniemeester laten zijn. Dat is toch ook iemand die je bij de plechtigheid wil hebben, denk ik. Als hij/zij dan met drukke kids de zaal of kerk uit moet, is dat ook niet leuk. Misschien kun je via iemand die op je bruiloft komt een betrouwbare oppas vinden? Wat betreft kinderen/baby's op een bruiloft: Ik vind dat iedereen dat voor zich moet weten. Als mijn kinderen niet mee mogen, dan zoek ik een oppas en als ik die niet kan vinden blijft 1 van ons thuis. Ik zou me in elk geval niet beledigd voelen. (denk ik, hoor, ik heb het nog nooit meegemaakt.) Wel heb ik laatst een bruiloft gehad van een zusje van mijn schoonzus en toen heb ik de ceremoniemeester even gebeld (mijn zwager) en gevraagd of ik Jitte mee mocht nemen naar de plechtigheid... (het was op Jelle's slaaptijd anders had ik hem misschien ook meegenomen) Ze was pas 5 weken, en ik wilde wel graag naar de plechtigheid, omdat ik naar het feest gaan nog niet zo zag zitten. (ook omdat het anderhalf uur rijden was) Het bruidspaar vond het juist heel bijzonder dat ik er was, en ze hebben haar uitgebreid bewonderd...
Ik denk dat je moet doen wij jij wilt! Het is jullie dag! Dan zijn mensen maar beledigd. Kan ik niet echt mee zitten. Even een voorbeeldje: Mijn collega ging trouwen en wou geen kinderen tijdens de dienst omdat er ook gefilmd zou worden, je hoort het altijd terug als kinderen huilen, schreeuwen etc. Een oppas zou wel ene goed idee zijn: Kunnen de kindjes bij de oppas en kunnen de ouders bij de dienst zijn. Willen de ouders het niet dan hebben ze pech. @ Merijn.. dus jij bent beledigd als je kind niet mee mag? Maar is het jou bruiloft? Jou trouwerij?
Ben ik het helemaal mee eens! Als die kinderen dan toch lastig zijn, hebben ze wel mooi JOUW dag 'verpest'. Als je zorgt dat je het voor bent, voel je je misschien wel schuldig op de dag dat je het tegen ze zegt, maar je hebt dan wel een volmaakte dag.
Ik ben ook weleens op een bruiloft geweest van een goede vriendin (beste) en daar waren wel de kleinkinderen van haar stiefvader maar mijn kids niet. Enerzijds vond ik dat jammer, t was trouwen en een high tea dus best te doen, maar aan de andere kant vond ik het wél haar keuze. Ik vind dat jullie mogen bepalen of die kids wel of niet komen. In jouw geval zou ik gaan voor ze niet uitnodigen, maar wel met in je achterhoofd dat die mensen weleens hierop kunnen reageren...
O ja, en wat betreft oppas: zo'n kind moet dat ook maar accepteren en eigenlijk is het moment dat je besluit om zo'n kind weg te halen eigenlijk altijd al te laat. Dan is er toch veel aandacht voor, dan is het toch al storend geweest. Overigens zou ik het wel als een enorme afwijzing voelen hoor, als mijn kind niet mocht komen en anderen wel. Bij die vriendin had ik ook wel zoites van: vind je mijn kids niet leuk/belangrijk genoeg terwijl je die anderen wel uitnodigt?
Hoi hoi, Nu ik dit lees wil ik toch even reageren... Wij gaan volgend jaar juni trouwen, maar ik heb er nog niet zo bij stil gestaan. Wij hebben veel vrienden uitgenodigd die allemaal een kleine hebben (of meerdere) eigenlijk zie ik het niet zo zitten dat die ook de hele dag mee komen... Maar mijn zus heeft ook 3 kids...en mijn schoonzus en zwager ook 2...en die wil ik er wel heel graag bij hebben uiteraard.. Is het heel gek dat ik die vrienden gewoon uitnodig...dus de namen op de kaart en niet 'familie' en dat ze wel mijn nichtjes en neefje zien?! Of zouden ze dat logisch vinden? Ik heb ook zoiets van, het is onze dag, dus wij mogen toch wel 'bepalen' hoe en wat... Liefs Loesie
Ik snap wel hoor dat je dat als afwijzing zou voelen. Daarom vind ik het ook zo moeilijk. Maar het zijn echt heel vervelende kinderen en de ouders zeggen er niets van. Kijk als het verder lieve kinderen waren of als de ouders op tijd zouden in grijpen vind ik het echt niet erg. Maar op de andere bruiloft waar ik over sprak vonden de ouders het juist wel lache dat de kinderen alle (negatieve) aandacht op eisten.
Ik zou voor de oppas optie gaan, en dan meteen de kinderen daar laten, dus niet pas als ze vervelend worden. Laten we wel wezen dat meeste kinderen niks aan een bruiloft vinden. Ze moeten daar stil zitten en dat is niks voor ze (in mijn omgeving dan) Een vriendin van me had aangegeven dat ze geen kinderen bij de bruiloft wou hebben, maar dat de ouders de kinderen bij een oppas , (die bij de bruid haar ouders thuis was) konden laten en dat er dan leuke spelletjes met ze gedaan werden. En tijdens het eten waren ze er weer bij. Alleen een baby van 7 weken was er wel bij, die vond het bruidspaar te jong om bij de oppas te laten. Was erg geslaagd op deze manier
11september gaat mijn moeder trouwen. we hebben intotaal 50 dag gasten en 15 kinderen varierend van 7 maanden tot 13 jaar. de kinderen mogen erbij zijn dit hebben we zo gedaan omdat ik sowieso mijn zoontje mee wil nemen.dan hebben we de bruidskinderen nog 5 stuks die zijn er dus ook sowieso. we hebben toen ook overlegt of er wel of niet kinderen mee gaan naar de plechtigheid in het kasteel. we hebben besloten van wel dit omdat we ook gelijk geen lunchen in het kasteel en daarna pas door gaan naar de feest locatie voor de taart en dinee gevolgt door het feest. wel hebben we 12 kleurboeken en 12 kleurpotlood setjes gekocht zodat de kinderen die willen kunnen kleuren tijdens de plechtigheid. even mij mening over het de kinderen niet uitnodigen. als ik op een bruiloft uitgenodigt zou worden en ik mag fynn niet mee nemen ga ik ook niet.jammer dan kan het mijn moeder zijn of mijn beste vriendin of de paus. het is of mijn hele gezin of helemaal niemand
Ik snap dat wel hoor. Maar ik neem aan dat je fynn niet tijdens de plechtigheid rond laat rennen en dat als hij het op een gillen zet dat je dan in ieder geval probeert om het weer stil te krijgen. Dat je niet toe staat dat op het moment dat de ringen uitgewisseld worden je kind doodleuk tussen de bruid en de bruidegom in gaat staan. En als het nu een schattig dreumisje is wat niet beter weet, maar een kind van zeven kan je toch wel leren dat dat niet kan. Snap je het verschil. Het is echt niet dat ik geen kinderen erbij wil, in tegendeel. Maar het gedrag van deze kinderen en de ouders maakt het zo lastig.