Ik denk ook echt dat huilen altijd een reden heeft. Ik geef dot altijd bij ouders aan. Of je het bij 7 maanden een driftbui kan noemen weet ik niet, maar hij gilt en schreeuwt dan zo erg tot hoesten en soms buiten adem aan toe. Ik denk dat het een heel pienter en gevoelig mannetje is, wat thuis eigenlijk direct aandacht krijgt als hij dat wil. Op zich logisch, maar niet verkeerd om te oefenen, want hij gaat wel een dag naar de opvang. Als ik alleen al met hem de trap op loop, begint hij met huilen op de derde tree, omdat hij weet dat hij dan naar bed gaat.......... Ik ben heel erg van niet laten huilen, maar als ik een half uurtje met de anderen bezig ben, dan moet dat kunnen (klaarmaken voor bed of de trip naar school). Dan kan en wil ik niet met hem bezig zijn omdat het hem niet zint. Hij mag in de box, in de wipper, in de wandelwagen, maar niks is dan goed. Dus dan kies ik er soms voor hem in de berging in de wandelwagen te leggen, want als hij zo enorm gilt, worden de anderen en ik daar ook onrustig van. Dus ja, hoe kom ik achter die oorzaak? En wil ik daar achterkomen? Hij komt een dag in de week en ik vind dit ook gewoon bij ouders horen.
Misa, ik zou hem dan toch niet in de berging zetten. Krijg daar een beetje hetzelfde gevoel bij als een kind in de gang zetten; afzonderen. Het went vanzelf dat je er niet opgefokt van wordt. Hier ook een babytje van 5 maanden die als ik de trap oploop gaat huilen -> naar bed haha
Ja ik zou hem ook niet afzonderen...sowieso vind ik dat niet echt wat maar hij is nog wel erg klein. Je kunt idd moeilijk de hele dag met hem lopen maar dan wel in de buurt houden.
Maar het is niet bedoeld al straf oid. Hij slaapt ook wel eens in de wandelwagen. Dit is niet een beetje huilen. Als ik er straks nog 2 heb die gaan huilen daardoor, dan ben ik nog verder van huis. Mijn berging is niet een hok of schuur hoor. Gewoon een ruime ruimte aan huis en verwarmd. Ik heb maanden met hem gelopen in de draagzak.. Pfff..! En hij is een flinke buffel, dus dan is nu wel klaar. hij kan ook gewoon zelf in slaap vallen nu. Hebben jullie nog tips? Ik zal sowieso blijven proberen hem bij ons in de woonkamer te houden..
Nee hij zal zijn mama wel missen, daar kan je niks aan doen. Maar ook al heb je de intentie niet om hem straf te geven, als je hem buiten de kamer zet dan heb je hem wel weg gezet wat hij zou kunnen opvatten als straf o.i.d. Het is idd wel moeilijk hoor! Heb een tijd een tweeling gehad en als de een af ging deed de ander gelijk mee Succes ermee
Ja dat denk ik ook. Hij is gewoon altijd bij mama geweest. De eerste keer was wennen bij mij. Ik vermoed zelfs dat zij hem niet eens bij papa heeft gelaten. Dan geeft ze ook borstvoeding en hebben de fles amper geoefend. Hij kent amper prikkels, dus bij elkaar raakt hij gewoon hongerig en oververmoeid in de loop van de dag.... Ik heb hoop dat het wel beter wordt als hij een jaar voorbij is en wat meer kan.
Moeilijk zo'n kindje Misa. Ik heb momenteel ook een kindje waar ik moeite mee heb. Ze. komt 4 a 5 dagen per week, is er vaak als eerste en gaat altijd als laatste weer weg. Ze is nu 16 maanden en ze luisterd voor geen meter, is allergisch voor het woordje nee (gaat dan gillen, op de grond liggen en doet het net zo hard nog tig keer). Ze trekt al mn kasten en laden open, heb al bijna overal sloten op maar moet toch ook nog een beetje kunnenleven. Ze speelt niet met speelgoed maar gooit er alleen maar mee. Maakt continue de deur open, ik kan dus niet eens naar de wc oid. Dus nu moet daar weer een haak op komen. In de kinderstoel klom ze uit hoe strak het tuigje ook zat, nu dubbel tuigje dus dat lukt niet meer, gooit ze zich zelf zo hard naar achter dat ze met stoel en al omkiept. Buiten in de bolderwagen schreeuwt ze de boel bij elkaar want ze wil getild worden....ik word er letterlijk gek van. Nog nooit een kind meegemaakt wat zo'n sterke eigen wil heeft en zo'n schijt aan me heeft. Ik heb haar al sinds ze 8 weken is en ze was een droombaby, ik had dit nooit verwacht en hoop dat deze fase snel voorbij is want ze komt zo vaak en ik zie er inmiddels echt tegenop.
Hmm.. dan hebben we volgens mij allemaal wel een kindje waar we wat moeite mee hebben Hier ook een kindje van bijna een jaar, ze komt 1 keer per week, maar is behoorlijk eenkennig. Ze speelt niet zelfstandig, ik moet haar constant vermaken anders zet ze het op een huilen/krijsen. Ze kruipt me de hele tijd achterna, af en toe behoorlijk vermoeiend Maar omdat ze maar 1 keer per week komt maken we er maar het beste van
Ja zij maakt mijn werk momenteel echt niet leuk. Hormonen zullen ook wel niet meewerken, valt me best zwaar zoveel werken en dan zwanger zijn. Ben al aan het aftellen voor mijn verlof! Gelukkig weet ik bij dit kindje dat de basis goed zit, gewoon consequent zijn en volhouden, dan komt t echt wel goed. Maar leuk is anders.
jemig wat een heftige fase zeg. Ik denk dat bij zo'n kindje de supernanny methode wel het beste is. Elke keer dat er een uitbarsting plaats vind...hup op de gang ermee. Afzonderen. Wil je er bij zijn? Prima, maar alleen als je je gedraagt. Kun je dat niet..dan heb je niks te zoeken in de kamer/bij de rest.
Cvm1985, dat is echt niet leuk zeg. Weet je echt heel zeker dat ouders wel opvoeden thuis? Vind het anders wel erg heftige reacties voor een dreumes. Ik zou hier denk ik ook al proberen een soort time out te geven. Duurt een paar dagen maar dan heeft ze het vast wel door. Misschien is een plekje op de grond met de rug tegen de muur een idee? Ja zon kindje kan het echt minder leuk maken. En dan ook nog zo vaak in de week....! Het baby'tje bij mij komt 1 dag in de week. Dus te overzien. Maar ik zie ook wel eens tegen die enorm drukke dag op. Veel kinderen en dit baby'tje telt bijna voor drie. Daarnaast heb ik een jochie van net drie die naar mijn idee geen echte grenzen krijgt. En dat terwijl mama lerares is...... Hij rent zomaar weg, slaat soms, duwt vaak, kan amper zijn jas of schoenen zelf uit doen. Laat staan iets aan trekken. Puzzelen kent hij niet.. Echt heel bizar vind ik. Hij komt nu een paar maanden en hij begint mij steeds beter te kennen, en dingen te leren door stimuleren..! Maar het is altijd lastig als er thuis niet meer grenzen geboden worden. De hele groep is anders als hij er wel of niet is.
Bij dit kindje weet ik zeker dat het kindje geen consequente opvoeding krijgt, kindje van een tienermoeder, vader uit beeld (met veel ruzie) wonen bij oma in...ik heb het idee dat overal om gelachen word en dat ze zelf niet zo goed weet wat ze ermee moet. Kind voelt dat nu haarfijn aan dus die zoekt grenzen. Maar het kindje is wel heel geliefd en heeft van nature een zacht karakter, ik denk dat ik haar snel kan leren dat dingen hier anders werken dan thuis. Maar is wel een fase waar we door moeten. Heb haar gisteren iedere keer dat ze iets deed wT niet mag in een kinderstoel vastgezet metz haar gezicht naar de muur en aangegeven wat ik niet goedkeurde aan haar gedrag. Dt nu dus conseque t volhouden
Dat bedoel je met dat het in de basis goed zit: de liefde. Dat is fijn! Al kom je er daar niet alleen mee denk ik. Wat dat betreft goed dat ze zo vaak bij je is, dan kun je haar goed bijschaven...! Neemt deze ouder ook wat van je aan? Want anders zou ik haar subtiele tips meegeven door te vertellen hoe jij het doet.
Hoe pakken jullie het 'delen' aan? Ik heb hier heeeel regelmatig ruzie over dingen (tenminste, niet ik maar de kids). Delen is nog heel erg moeilijk en het concept delen snappen ze ook lang niet altijd. De hele dag als scheidsrechter ertussen zitten zie ik niet zo zitten, maar ik vraag me af of jullie tips hebben? De oudste twee zijn anderhalf ...
Ik denk dat een eierwekker een goed idee is. Belletje rinkelt, dan mag de ander. En vooral het afpakken bestraffen/corrigeren/toespreken(net wat je prettig vind) Pffff nog tot half 3 en dan heb ik weer weekend. Ben er vandaag wel aan toe...ze zijn stuk voor stuk aan het mekkeren. Incl mijn eigen dochter... VRESELIJK! En we hebben harstikke leuke dingen gedaan dus daar ligt het niet aan. Nu ff rustig eten en dan het GOB bellen want mijn betaling is zonder reden laat (altijd 24/25e...behalve als die in het weekend vallen maar dat is nu niet aan de orde)
@Mams, ga je echt al bellen als het 1 dag later is? Hier is delen soms ook moeilijk. Maar ik zeg altijd: niet schreeuwen maar overleggen. ookal praten sommigen nog niet, ze begrijpen je heus wel En als het te uit de hand loopt terwijl ik het niet gezien heb dan zetten we het ding even weg en kunnen ze er samen naar kijken
Nou dat doe ik voornamelijk omdat ik geen uren accordering heb ontvangen van mijn vraagouders deze maand en ik wel zeker wil weten of het allemaal goed gaat. Normaal stuur ik in, accorderen zij, ik krijg bevestiging en vervolgens krijg ik tegelijkertijd met de vraagouders de facturen. En nu heb ik geen bevestiging gehad en geen factuur. In mijn online omgeving staat wel dat het allemaal verwerkt is maargoed...Ik heb er mn twijfels bij. Ik word zo dan ook terug gebeld.
Het heeft daar gelukkig niks mee te maken. MAar de incasseringsdag viel in het weekend. Dus hebben ze pas de 23e kunnen incasseren. En wettelijk gezien moeten ze dan 5 werkdagen wachten met uitbetalen????????? Klinkt me raar in de oren maar dat zou betekenen dat ze straks een week later uitbetalen dan normaal.Lijkt me ook niet helemaal de bedoeling.