Sorry maar ik zie geen enkele meerwaarde in het stil zijn voor het eten. Eten is bij ons juist een moment van intensief onderling contact. Het stil zijn voor het eten staat hand in hand met het bidden voor het eten en dat hoeven mijn kinderen echt niet.
Ik werk niet met kerst, Pasen e.d. Maar dat heeft er vooral mee te maken dat mijn werkplek dan gesloten is. 😊 Verder vier ik bijvoorbeeld wel kerst, hoewel ik dus niet gelovig ben. Maar dat ik niet in God geloof wil niet zeggen dat ik niet geloof dat er ooit een persoon als Jezus is geweest die veel goede deed voor mensen die het minder hadden of buiten de maatschappij vielen. Het is misschien nooit bewezen dat Jezus echt heeft bestaan maar ik vind hem een voorbeeld van hoe men eigenlijk met mensen om zou moeten gaan. Het kerstverhaal is in mijn ogen flauwekul maar als je het verhaal van Jezus leest met een andere interpretatie en de boodschap eruit haalt zou je hem kunnen vergelijken met moeder Theresa of Nelson Mandela. En de geboorte van zo'n persoon mag best gevierd worden. Dat heeft verder weinig met een god of geloof te maken.
Goh, ik maak me er als niet-gelovige totaal niet druk om dat iemand openlijk zijn geloof uit waar mijn kind bij is, bijv stilte vragen voor het eten. Zolang het duidelijk is dat het iemands beleving is (als in ik geloof in god, jij hoeft dat niet te doen en dat is ook ok) dan zie ik dat niet als een bedreiging. Misschien scheelt het dat mijn oma gelovig was en ik als kind ook voor de maaltijd stilte heb gehouden en als ik daar logeerde in het weekend naar de kerk ben geweest. Ik heb het altijd onder de noemer geschaard: zo gaat het bij oma. Oh en de kerk vond ik altijd heel indrukwekkend . Ik werd er wel nieuwsgierig door en ben er meer over gaan lezen en praten. Maar ik ben er nooit gelovig van geworden hoor, eerder integendeel.
En mede hierdoor is het dus voor gelovigen soms erg moeilijk om geaccepteerd te worden. een ieder heeft het maar over respect, maar dat is hier ver te zoeken. Voor mij heb je totaal geen respect als je een ander niet eens even stilte voor de maaltijd wilt geven. Gelukkig heb ik nog nooit zulke niet-gelovigen meegemaakt en had een ieder altijd respect voor mijn geloof. Gelukkig zijn er dus nog wel volwassenen met echt respect, en niet alleen maar die het zeggen. En toch denk ik, dat mocht je opeens een collega krijgen die stilte vraagt voor het eten, je uit respect wel stil bent. Hoe hard je ook nu beweerd dat je het onzin vind.
Ik waarschijnlijk wel, al vind ik een KDV er eigenlijk de plaats niet voor. Ik zou het voor mijn collega wel doen. Maar ik zou het niet van de kinderen vragen. Ik kies er dan zelf voor maar die kinderen (en hun ouders) niet. Als ouders willen dat hun kinderen dit soort dingen leren moeten ze dat zelf regelen, dat is niet aan de leidster van het KDV.
Leidsters eten met de kinderen mee, dat waren wij iig verplicht. Is het nou echt zo erg dat je kindje een paar seconde stil moet zijn? Kijk, als ik een uitgebreid gebed zou doen, dan snap ik het zeker. Maar die paar seconde, ik snap echt niet dat je dat zo erg vind dat er daarover bv een klacht zou ingediend worden. Maargoed, ik hou er verder over op, want eens zullen we het niet worden, en dat hoeft mi ook niet. Ik ben alleen blij dat ik zulke gedachtengangen nog nooit in mijn reallife tegen ben gekomen.
Als jij het punt niet snapt of niet accepteert is dit inderdaad een zinloze discussie. Dan komen we er nooit uit. En meningen mogen verschillen natuurlijk. Maar dan sluit ik me wel aan bij de eerdere reactie van iemand die zei dat ze blij was dat haar kind niet bij jou op de groep zat want ik zou het niet accepteren.
Oh dus als je je kind wel allerlei kennis meegeeft over culturen en religies, maar het raar vindt dat christelijke liedjes/stilte momenten e.d. structureel toegepast worden binnen een niet religieus kdv/psz/basisschool dan heb je in ene een afkeer tegen religie Jammer dat er wel altijd respect moet zijn voor gelovigen, maar waar is dan het respect voor niet-gelovigen? Dat is er alleen als ik het normaal vind dat mijn kind dagelijks geconfronteerd zou worden met stilte momenten voor het eten op een opvanglocatie? Bizar! En ja mijn man werkt vaak op zulke dagen. Het is de zorg waarin hij werkt en het werk gaat altijd door. Daarnaast hebben wij inderdaad niets met bijv. Pinksteren, Pasen en kerst zijn gezellig met onze naasten, maar hebben voor ons niets te maken met zoals het ooit bedoeld was. Al weten onze kinderen dus wel waar die vrije dagen eigenlijk voor waren en wat sommige mensen vieren. Afkeer van religie he? En respectloos he? Maargoed misschien maar weer teruggaan naar het onderwerp gastouders. Dat heeft denk ik meer zin.
Jeetje, ben er gewoon een beetje stil van. Je snapt in ieder geval niks van wat wij bedoelen. Jammer. Kies een christelijke opvang en ga je gang, prima. Ieder mag doen wat hij wilt. Maar op een openbare plek, houd je geloof bij jezelf. Waarom reageer je zo kinderachtig? Dat zegt wel iets over je drang tot uiten.
Juist! Ik zou absoluut stil zijn voor een collega. Zelfs als wij thuis eters krijgen die willen bidden zijn wij, incl de kinderen stil. Dan ben ik erbij en bepaal ik dat wij dat doen voor de vrienden. Maar een kdv is daar niet de plek voor. En al helemaal niet als een gelovige leidster zo'n houding heeft en maar vind dat iedereen haar geloofsuitingen in het kdv maar moeten accepteren.
Loesje, jouw houding verpest de sfeer voor een heleboel gelovigen die wel respect hebben voor de opvoedingsmethodes van niet gelovigen. Want ja, ik weet dat die er heel veel zijn. Jammer genoeg ook veeeeel te veel mensen zoals jij... 3x raden waarom er haat jegens religie en oorlogen bestaan, door mensen die zo bekrompen denken als jou. Als je de overduidelijke uitleg hier al niet snapt dan heb jij 0,0 respect voor anders denkenden en is de discussie idd zinloos.
Voorbeeldje: ik zou met alle plezier voor een collega een minuutje stilte houden. Echter mijn collega zou dit helemaal niet van mij vragen, omdat zij haar geloof bij zichzelf houdt en niet aan mij opdringt.
Zeer kort door de bocht conclusie. Denk dat je twee dingen door elkaar haalt. Privé en werk. Als ik mijn kinderen plaats op een regulier kdv of BSO dan verwacht ik dat daar geen religie met mijn kinderen wordt gedeeld. Dit heeft niks met respect te maken. Ik verwacht dat de Pedagogische visie die is vastgelegd wordt nageleefd. Ik vind het uitermate onprofessioneel dat een beroepskracht, maar in dit geval ook de medebroepskrachten en de gehele organisatie dit anders uitvoeren dan wat is afgesproken.
Wauw Loesje Ik sta echt te klappertanden! Wat een tunnelvisie heb jij zeg... En wat kom je dominant en opdringerig over! En dan nog die opmerking van jou over het feit dat je blij bent dat je het kindje van medeforumster niet in jouw klas zit. En dat werkt op een kdv?? Niet bepaald pedagogisch verantwoord als je zulke opmerkingen maakt
Maar waarom moeten niet-gelovigen altijd respect hebben voor de gelovigen en geld dit niet andersom? Net als blanken wel voor de zwarten en niet andersom. Echt iets om doodmoe van te worden
Ik heb vaak ziekenhuiskamers gedeeld met christelijke vrouwen. Als ik dan ging bidden dan vroeg ik überhaupt nooit om stilte ofzo, want het gebed is iets tussen mij en mijn Schepper en natuurlijk is het fijn als anderen niet teveel herrie maken dan, maar niks hoeft. Maar wanneer zij dan heel even iets zeiden voor het eten móest ik stil zijn. Ook moest ik wachten met eten tot zij met dat zinnetje klaar waren. Dat snap ik eerlijk gezegd nog steeds niet zo. Want zij wilden toch bidden voor het eten en ik niet? En ik deed het ook niet hoor, want als zij willen bidden moeten ze dat vooral zelf weten maar daar heb ik dan niks mee te maken? Net zoals zij niet stil waren wanneer ik ging bidden. Heeft verder toch niks met respect te maken. Ik las hier op ZP een keer dat iemand het jammer vond dat de buren hun was ophingen op zondag en daardoor hun rust verstoorden ja sorry hoor maar dat soort dingen vind ik echt héél erg ver gaan... Ieder zo z'n eigen geloof/levenswijze maar dring elkaar a.u.b geen dingen op. Ik zou het dus ook echt niet op prijs stellen als een kdv-leidster allemaal evangelische verhalen/liedjes met mijn kind gaat doen. Ik vind dat van weinig respect getuigen naar andersgelovigen toe. Wanneer een moslima zoiets zou doen bij christenen zouden zij dat ook niet fijn vinden neem ik aan.
Juist dat opdringen zorgt in deze tijd voor zulke grote problemen. Mooi hoe jij met je geloof omgaat Islah.
Ik heb niet zoveel moeite met even stil zijn zodat een ander kan bidden. Ik zou indien ik merk dat Islah bidt ook gewoon even stil(ler) zijn. Ondanks dat bidden tussen mens en god is, vind ik bet iets natuurlijke om daar even rust bij te gunnen. Ik zou er ook geen moeite mee hebben als een gastouder of kdv-leidster even stil zou zijn voor het eten. Net als ik er geen seconde moeite mee had dat 1 van de leidsters van mijn oudste een hoofddoek droeg. Dat soort zaken mogen kinderen prima meekrijgen. Evangelische kinderliedjes word ik wel wat minder blij van. Dat is namelijk niet voor jou, maar constant aanwezig voor de hele groep. Mijn zoon hoeft niet thuis te komen met liedjes als "er is een lichtje in mijn hart en dat is jezus". Dat vind ik te ver gaan, terwijl ik er geen moeite mee heb als iemand uitlegt waarom hij/zij gelooft.
Respect is een belangrijk goed. Als je ziet dat iemand 30 seconde voor het eten even wil bidden wil ik daar graag even 30 seconde stil voor zijn als diegene dat op prijs stelt. Heel normaal in mijn ogen. En jij doet dit niet dus dan doe ik dat niet hoort in de basisschool thuis.