Hallo dames, Ik heb een vraag, of dit herkenbaar is bij jullie. Ik erger me rot aan mijn moeder en schoonmoeder. Jawel, aan allebei. Ze zijn allebei lieve vrouwen, en ik hád voor de geboorte van onze dochter een hele goede band met allebei... maar sinds onze dochter geboren is erger ik me kapot. Mijn moeder is heel lief voor onze dochter, maar ze is zo hyper als ze haar ziet dat ze heel overdreven druk gaat doen, het meisje uit slaap houdt en veel te veel lawaai maakt. Ze wil haar ook continue van me afpakken terwijl ik haar al heel veel laat doen als ze op bezoek komt (laat haar dan de fles geven, luier verschonen etc.) Ik raak er gewoon helemaal geïrriteerd van omdat ze niet van ophouden weet, ze staat de hele tijd in mijn nek te hijgen en doet veel te druk tegen onze dochter. Mijn schoonmoeder eigenlijk idem dito. Ze leek in het begin wel mee te vallen, maar sinds ze ook een dag in de week op onze dochter past, is het erger geworden. Toen ik laatst haar ging ophalen daar en ik ging even in haar bedje kijken (ze was toch nog wakker), kwam ze naar boven gestormd en riep ze heel hard 'Je bent haar toch niet wakker aan het maken he madammeke!!' A ) het is mijn eigen dochter, ik bepaal zelf wat ik met haar doe! B ) ze was al wakker, ik had haar niet wakker gemaakt, en C ) als ze niet al wakker was, was ze dat wel geworden van hoe hard zij de trap op stormde en dat riep naar mij D ) de manier waarop ze het zei!! madammeke!!! Ik voelde me echt als een klein kind behandeld. Ik heb vrij geïrriteerd gereageerd, maar loop me dan naderhand nog rot te ergeren. Het liefste zou ik haar nu al niet meer bij hen brengen. Het lijkt wel alsof ze denken dat ze iets over de opvoeding te zeggen hebben omdat ze oppas opa en oma zijn. Terwijl ik daar absoluut niet tegen kan. Het is ons kind, niet dat van hun. Het liefst zou ik dus nu onze dochter over een tijdje alle dagen naar het kinderdagverblijf willen brengen (want dat bevalt wel SUPER) maar mijn man wil graag dat ze bij mijn schoonouders blijft gaan. Kortom; helppp.... ik ben bang dat als dit zo doorgaat, dat ik dan heel erg boos ga worden op of mijn moeder, of mijn schoonmoeder, of allebei!!! Wie herkent dit? liefs justmama
Ik herken het niet, gelukkig Maar ik zou er toch nu al wat van zeggen. Het is nu wel zo dat jij de baas bent over je kind en niet zij. Als ze hier mee weg blijft komen zal ze dit altijd zo blijven doen. Je kind ziet dat ook en dat lijkt me echt niet goed. Hoe moeilijk het ook is ik denk dat je echt met je schoonmoeder moet praten hierover. Om erger te voorkomen.
Dat ben ik met je eens. Helaas is mijn schoonmoeder van het hardleerse type. Je kan vanalles tegen haar zeggen, en dan denkt ze er twee weken aan, maar daarna vergeet ze het gewoon weer. Zo schijnt het woord NEE niet bij haar aan te komen; als zij iets in haar hoofd heeft luistert ze al niet eens meer. Nu lijkt het misschien alsof ik een hekel heb aan mijn schoonmoeder, maar dat is niet zo. Het is een lief mens met de beste bedoelingen. Maar ze kan af en toe zo ontzettend lomp en bemoeizuchtig overkomen dat ik er gek van word. Ik ga in het vervolg gewoon veel zelfverzekerder optreden en 'respect afdwingen' of hoe zeg je zoiets. Want ik wil niet dat dit een vast patroon wordt inderdaad. Dan heb je binnen de kortste keren grote ruzie. Vraag me gewoon af of er meer mensen zijn die hier last van hebben, en hoe zij er mee om gaan. Tips zijn welkom
Soms herkenbaar.. zeker als ik niet zo lekker in mijn vel zit.. Maar vaak met de beste bedoeling en dan denk ik ach.. als dat het is.. Mochten ze echt dingen doen die " slecht" zijn voor Esmee dan zou ik wel ingrijpen.. Ik ben tenslotte de moeder en bepaal!
Hier het zelfde mijn schoonmoeder claimt mijn dochter......en als ik eens een dag vrij neemt staat ze hier op de stoep, wordt er echt soms niet goed van en ga ook het liefst mijn kindje naar de opvang brengen maar mijn vriend wil dat niet
Hoi Hoi, Klinkt heel irritant! Zouden ze bij mij echt niet moeten doen. Mijn moeder past 2 dagen op en dat gaat prima alleen na een dagje bij mijn schoonouders is Tim helemaal uitgeput. Volgens mij houden ze hem gewoon wakker. Ook vertrouw ik er niet zo op dat ze zich houden aan onze regels daarom hebben we besloten om hem vanaf volgend jaar volledig naar het kdv te gaan doen. Onder het mom van dan kan hij leuk met andere kindjes spelen dat is goed voor zijn ontwikkeling. Zeker als hij straks gaat lopen heb ik er een hard hoofd in dat hij goed in de gaten gehouden word dus geeft het me meer rust als hij op een kdv zit. Mijn man is het daar gelukkig mee eens. Voor mijn moeder is het wel jammer want die doet het heel goed maar kan geen onderscheid gaan maken. Volg je gevoel en bespreek het een keer goed met je man dat je je er niet goed bij voelt hoe het nu gaat.....het is jullie kind en uiteindelijk jullie beslissing wat jullie doen!!! Groetjes Lysanne
Ja, dat is inderdaad best een goed idee! om het zo te brengen van 'dat is beter voor hun ontwikkeling' Het is natuurlijk ook goed voor hun ontwikkeling maar het is wel fijn dat je het zo kunt uitleggen. Misschien als onze kleine meid wat groter wordt dat we het ook onder dat mom kunnen brengen. Mijn schoonmoeder is een rommelkont en heeft altijd heel veel rotzooi op de grond liggen (boekjes, spulletjes) en ik zie onze meid daar al kruipend door op ontdekkingstocht gaan... Ik kijk het gewoon nog eens even aan, maar als ik echt het gevoel krijg dat ze te zeer lijkt te vinden dat ze alles mag bepalen, dan trek ik de stekker er uit en gaat ze gewoon meer dagen naar het KDV! Ik heb ook van te voren tegen mijn man gezegd dat ik het wilde PROBEREN, dat ik eerst wilde kijken hoe het zou gaan, omdat ik al heel veel verhalen van andere moeders kende die zich rot ergerden aan hun (Schoon)moeder.... dus ik was zelfs al een gewaarschuwd mens.. en nog trap ik er in xxx
Je schrijft dat je een goede band met ze had hiervoor. Als jullie besluiten jullie kindje naar het kdv te doen, heb je misschien meer kans dat je die goede band weer kunt herstellen. Dat is ook heel wat waard en misschien dat je man dat ook fijn vindt om te horen: dat de relatie met de opa's en oma's kan verbeteren juist door voor het kdv te kiezen. Zo worden de verantwoordelijkheden weer scherper: jullie voeden op, zij zijn trotse grootouders. Succes met de situatie!
Heel herkenbaar,ik heb hetzelfde met mijn schoonmoeder. Omdat mijn eigen moeder is overleden denkt ze me met alles te moeten helpen wb de opvoeding van onze kleine meid. Dan word er gezegd van ze bedoelt het toch goed. Dat kan dan wel wezen maar ik word er gewoon kriegel van. Als we er op bezoek zijn kan ik nooit echt mezelf zijn als ik met mijn dochter bezig ben. Bij alles wat ik doe moet ze wel commentaar geven of een van haar adviezen. Ik ben wel eens tegen haar uitgevallen maar heeft weinig effect gehad want ze gaat gewoon op de oude voet verder. Maar goed om even terug te komen op je vraag:Ik kan je helaas geen tips geven aar lees wel even mee want tips kan ik ook wel gebruiken.
Ik herken het helemaal niet. Bij mij is het juist het tegenovergestelde met mijn schoonmoeder. Ik wou juist dat ze eens wat meer langs zou komen en wat meer interesse zou tonen. Maar nee hoor! Thijs is inmiddels 8 maanden en de bezoekjes zijn op 1 hand te tellen. Mijn man en ik hebben het er meerdere malen over gehad. Vinden ze hem niet leuk? Het is hun eerste kleinkind. Als ik vraag of ze een flesje willen geven, of een luier willen verschonen dan wijzen ze dit af. Ze zijn zo onhandig met Thijs. Elke keer erger ik me er weer aan. Ik kan niks van ze hebben, in mijn ogen doen ze alles verkeerd. Mijn man heeft gisteren tijdens het kerstdiner een opmerking gemaakt tegen zijn ouders. Thijs was even aan het huilen en ze hadden meteen zoiets van: "ja al die vreemde mensen". Mijn man vertelde meteen dat ze daar maar eens mee op moeten houden en dan maar gewoon langs moeten komen. Het is steeds zo gespannen. Hopelijk komt er snel verbetering. Mijn schoonouders passen dus niet op. Zelfs niet als ik even weg moet (ze wonen hier 5 minuten vandaan). Ik vraag ze echt niet, ik vind niet dat ze op een leuke manier met Thijs omgaan. Met mijn ouders gaat het super. Thijs gaat er 1 dag per week heen en hij vindt het geweldig. En mijn ouders ook. Mijn moeder komt veel langs om te kijken hoe ik het met de opvoeding doe en krijg steeds complimenten dat ik het goed doe!
Jeetje, vervelend! Ik herken het niet, maar laat dan ook mijn (schoon)ouders niet vast oppassen. Juist om dit soort situaties tegen te gaan. Ik ben bang dat er dan ruzie komt omdat ik mijn kind op mijn manier wil opvoeden. Ik weet dat vooral mijn moeder er heel andere ideeen op nahoudt, en het lijkt mij heel lastig om je (s)m te vertellen hoe ze het moet doen. Door ze niet vast te laten oppassen blijven ze, zoals al eerder gezegd, lekker vrijblijvend opa's en oma's en mogen ze mijn kind lekker verwennen en er van genieten zonder allerlei regeltjes. Maar goed, dat zijn mijn principes, ik zou mijn kind daar dus niet meer elke week achterlaten. Maar dan moet je man het er wel mee eens zijn!
Ja, precies, ik had dat dus ook altijd. zo van, opa's en oma's moeten gewoon opa en oma kunnen zijn, en zich niet moeten hoeven moeien met de opvoeding. maar mijn man wilde heel graag dat ze zouden oppassen, en toen heb ik uiteindelijk maar toegegeven omdat hij het zo graag wilde, wel er bij gezegd dat ik het wou probéren en dat als het niet goed ging het wel zou stoppen. maar nu is het dus lastig om te stoppen...
Het is natuurlijk ook véél beter voor een kindje om gewoon maar één oppasadres te hebben he? Anders wordt het natuurlijk een beetje verwarrend en kan hij nergens écht goed wennen (kun je zeggen dat ze op het kdv aan hebben gegeven dat hij steeds opnieuw moet wennen omdat hij maar één keer per week komt) En ik heb op een kdv gewerkt en wij merkten ook echt het verschil tussen kindjes die 1 keer p/w kwamen en kindjes die 2 keer p/w kwamen, dus je zou niet eens liegen haha. En is meteen inzetbaar! Hier om precies dezelfde reden geen oppasoma's. Zag het vantevoren al aankomen...
Hallo!! Het is wel herkenbaar hoor. Mijn vader en mijn schoonmoeder passen beiden op. Het gaat bij beiden prima en ze zorgen heel erg goed voor m en hij vind het bij allebei erg leuk. Het enige is dat ze het idee hebben dat ze als ik erbij ben nog steeds moeten corrigeren. Je moet het ook van hun kant bekijken.. zij zijn jullie ouders, jij bent hun kind (of schoondochter) en ze hebben tijdens het oppassen de taak om ook klein beetje op te voeden. In het begin ergerde ik me er ook groen en geel aan, maar in de loop van de tijd leer je om je strijd te kiezen. Zo vind ik het het belangrijkst dat hij goed verzorgt word en naar zn zin heeft en dat is zo. De strijd die ik wel aanga is die van corrigeren.. als ik er ben doe ik dat (of man) en mocht ik het niet zien dan mogen anderen dat natuurlijk ook doen, alleeeeeeeen altijd maar 1 tegelijk. Hij moet niet eerst door mij en dan door opa of oma nog een keer, dat is hun taak niet. Mijn schoonmoeder heeft daar nogal eens moeite mee, die is heeeeel erg gefocust op Noah en gaat alles wat ik zeg herhalen en desnoods loopt ze naar m toe als ik al aan het corrigeren ben. Dit is al paar keer gezegd en nu gaat man, nav kerst hahaah, dit nogmaals goed met haar bespreken. Gewoon heel duidelijk maken, zonder dat je boos word, dat jij de ouder bent en jij de regels bepaalt.
Onze dochter gaat twee dagen naar het KDV en anderhalve dag naar mijn schoonouders. Ik merk dus echt nu al dat ze van het KDV veel rustiger en relaxter terug komt dan van mijn schoonouders. Ik weet wel dat ze goed voor haar zullen zorgen, daar gaat het gelukkig niet om. Ze is gewoon zo ontzettend bemoeizuchtig en daar kan ik echt niet tegen. Ik ben normaal een heel zachtaardig en lief mens maar als ze zich met mijn kindje gaan bemoeien word ik echt duivels, dan komt een 'moeder-leeuwin' in mij naar boven die zorgt dat ik zelfs niet meer beleefd blijf. Het liefst zou ik haar nu al meteen alle dagen naar het KDV brengen, maar mijn man wil heel graag zijn ouders die 1,5 dag gunnen. Ik heb hem wel nu met kerst gezegd dat ik het nog wel een tijdje wil aankijken omdat hij dat graag wil, maar dat ik het somber in zie en dat ik het echt niet ga laten voortslepen als zij zo blijft doen. Met kerst maakte ze alweer een opmerking dat ze vond dat onze dochter te snel groeide (ze is geobsedeerd met gewicht en vindt iedereen te dik, onze dochter dus ook, terwijl ze perfect op de groeicurve zit volgens het CB), waarop wij allebei over haar heen vielen dat ze helemaal niet te zwaar is. Maar het feit gewoon alleen al dat ze daar mee bezig is, dat ze onze dochter te dik vindt (ze is zelf graatmager en vindt dat iedereen dat moet zijn)... Laatst zei ze dat ze vond dat onze dochter wel erg veel te drinken kreeg (5 x 200 cc flesvoeding, volgens richtlijnen dus), vond ze veel te veel, dus ik zeg, nee, dat is volgens de richtlijnen en ze krijgt het netjes op dus is het niet te weinig en niet te veel... zegt ze vervolgens ja maar mijn dochter dronk vroeger maar zo weinig toen ze zo oud was... ja haar dochter was ook nog net geen 2000 gram bij de geboorte dus natuurlijk ging dat wat rustiger, het ene kind is het andere toch niet? Zij dronk ook wijn tijdens haar zwangerschappen en rookte als een ketter, is dat dan goed?? Zij denkt dus echt dat lichte kindjes beter zijn dan gewoon gezond op gewicht kindjes... het is heel lastig uit te leggen zo via de PC, maar ze is echt geobsedeerd met gewicht en iedereen mag daar van mee genieten. Ze vindt mij ook te zwaar en dat heeft ze me ook al meerdere keren laten merken ('hier, deze broek mag je hebben,hij is mij veeeeeel te groot dus jou zal hij wel passen') ('past die muts die ik je gebreid heb wel, ik ben al een grotere aan het breien') Maar goed, die dingen over mezelf kan ik nog wel het ene oor in en het andere oor uit laten gaan, maar als ze over onze dochter begint word ik echt gek van woede. Ik heb nu dus tegen mijn man gezegd dat ik het nog wel even aan wil kijken maar dat als ik me blijf ergeren, dat het dan gewoon afloopt wat mij betreft. Hij wil per se dat ik het een kans geef en dat zal ik ook wel doen, maar ik ga me niet als een klein kind laten behandelen door haar en ze heeft al helemaal niks te zeggen over onze dochter! :x Nu wil mijn man met haar gaan praten er over samen, heb er eigenlijk helemaal geen zin in, want mijn s-moeder is gewoon niet zo slim en ze zal zich dan wel een tijdje inhouden maar na een tijdje vergeet ze het toch weer! xxx justmama
Ik herken het nog niet omdat wij nog proberen zwanger te worden maar de kleine van mijn schoonbroer gaat dus wel naar mijn schoonouders en daan erger ik me al dood aan. Ze hoeft niet aan tafel te eten, als ze niet wil eten dan hoeft ze niet te eten maar krijgt ze wel ijs en snoep, als ze blijft slapen gaat ze pas rond 23.00uur naar bed (kind is 3 jaar) en dan slaapt oma in hetzelfde bed. enz enz enz..... Allemaal dingen die ik dus ECHT niet zou willen!! Mijn schoonouders gaan als het zover mag zijn 1 dag oppassen en ik ben er nu al bang voor! Gelukkig denkt vriendlief precies hetzelfde als mij, dus we maken de regels wel erg duidelijk en anders is het oppassen zo afgelopen!
Heeeeeeeeeeeeeell herkenbaar! Mijn moeder was zo enthousiast toen ze hoorde dat mijn broer en ik inverwachting waren...... maar iets te zodat wij het al spaans benauwd kregen. Mijn moeder is heel druk, chaotische en impulsief!..... en alles doet ze op haar manier (zoals ze het vroeger deden! en als we proberen te vertellen dat we het graag anders zouden zien.... is ze gekwetst en snapt ze het niet!Mijn broer en ik ruzieen al bijna een jaar met onze moeder. maar we kunnen het haar niet uitleggen... ze wil het niet horen. Zo lastig.... is er geen boekje dat je aan oma's en opa's kunt geven om uit te leggen hoe wij het liefst zouden zien dat ze met onze kinderen omgaan?
Jeetje wat irritant zeg. Kan helemaal niet tegen dat bemoeierige. Mijn schoonmoeder doet hetzelfde. Maar mijn moeder juist helemaal niet. Die is op kraamvisite geweest en in Oktober op mijn verjaardag. Maar verder is ze hier niet meer geweest. Daar baal ik ook wel van. Haar eerste kleinkind, dus je zou zeggen dat ze dan juist heel enthousiast zou zijn. Mijn zusjes zeggen dat ze dat ook is, maar ik zie er niks van. Heeft het geen zin om een keer met zijn drieen om de tafel te gaan zitten om het goed te bespreken? Want is is idd niet goed voor je relatie met je (schoon)moeder zo.
Heel herkenbaar allemaal.... ik kan alleen maar zeggen: het went, echt waar! De kleine man is nu bijna 2,5 jaar en eindelijk maak ik me er bij mijn eigen moeder en mijn schoonmoeder niet meer zo druk om. Oke, als de zakken snoep en chocola op tafel komen... dat is wat anders, maar verder... leven ze zich maar uit, hij gaat toch wel weer met mij mee naar huis
Super herkenbaar. Word ook gek van zowel moeder als schooenmoeder. Beide willen ze m'n zoontje altijd uit m'n handen rukken. Ze weten alles beter want ze hebben al kinderen gehad. Geen van beiden houdt rekening met onze wensen (en dan heb ik het over elementaire dingen: vastgespen in buggy of autozitje!!). In hun tijd bestonden autostoeltjes niet en die kinderen zijn ook groot geworden, dus niet vastgespen is heel normaal. Dat ik daar zo moeilijk over doe begrijpen ze niet!!! Hallo? het gaat wel over de veiligheid van mijn zoontje. Ik had ook gevraagd er niet onnodig mee rond te rijden, nou doen ze toch en dan liegen ze erover. Gevolg is dat m'n zoontje heel weinig wordt toevertrouwd aan moeder/schoonmoeder. Gelukkig zijn zowel m'n man als ik vaak thuis en anders is er de onthaalmoeder. Dan ben ik er tenminste zeker van waar m'n kindje is op dat moment. Over twee maanden komt tweede kindje. Maak me nu al zorgen over de kraamtijd. Ze zullen er alletwee als de kippen bij zijn om ons kindje uit de armen van m'n man of mij te trekken. Verschrikkelijk! Er iets van zeggen helpt niet, dan dringen ze zichzelf onmiddellijk in een slachtofferrol (met bijhorende tranen en al)!