Hebben jullie ook een chagrijnige man rondlopen in huis als het even geleden is dat er nog plezier werd gemaakt in bed? Wij zijn al wat ouder en soms is de zin er niet, voel ik me niet lekker, slapen de kids niet snel genoeg in, zijn er andere zorgen... en dan gaan er al eens soms twee weken of meer over eer meneer aan de beurt komt. Nou, dat heb ik dan wel geweten... niet dat ik daarom overstag ga, maar aan het humeur van mijn man kan ik vaak zien hoe gefrustreerd hij is En dan maar ontkennen dat het daardoor komt Herkenning iemand? Of is dat alleen bij ons zo?
Hier geen herkenning in ieder geval. Toen ik nog de pil slikte was mijn libido soms echt heel ver te zoeken en dan kwam het ook wel eens voor dat er lang tussen zat. Maar ik merkte dan niks aan hem tegenover mij. Zou ik ook niet zo goed tegen kunnen denk ik
Nee, geen herkenning. Toen ik nog bv gaf (de jongste heeft een jaar bv gehad) was ik ook een soort vriezer. Maar aan ml merkte ik niets.
Ja heel herkenbaar nu ik zwanger ben Heb ik er totaal geen behoefte aan, ik denk mede doordat ik zo moe ben. Hij is nu zelfs (ahum) boos naar zijn werk gegaan. Mij heeft hij er absoluut niet mee en ga helemaal niet overstag als hij zich ronduit kinderachtig gedraagd. Oke ik heb wel gezegd dat hij zich echt als een puber gedraagd - hij liep half stampend door het huis - en heb vervolgens gezegd dat het wel lijkt of hij hier in dit huis zwanger is. Dus misschien was dat niet zo slim hahah.
Nee, ik herken dit niet, sorry! Sowieso heb ik een hoger libido dan mijn vriend, maar hij zou hierom ook nooit chagrijnig tegen mij doen. Het is eerder andersom :')
geen herkenning, bij ons zit er vaak niet veel tijd tussen maar als het gebeurd dan zijn we niet chagrijnig tegen elkaar, tijdens zwangerschap van de vierde heb ik alleen maar in het ziekenhuis gelegen aan het infuus en echt geen puf voor s*x, dus toen gebeurde het wel echt heel weinig. wel kan ik het begrijpen dat je er chagrijnig van kunt worden, in dit geval jou man, s*x is ook een vorm van ontspanning, en als je stress hebt of een lange drukke werkweek achter de rug hebt en dan even echt heerlijke s*x hebben ...... dat kan echt heel goed doen, die hele ontlading er even uit waardoor je weer lekker(der) in je vel zit,
Ik herken dit ook niet. Wij hebben beiden een vrij hoog libido, dus we hoeven beiden niet lang te wachten totdat het er weer van komt. Maar mocht het een tijdje niet kunnen (bijvoorbeeld na de bevalling o.i.d.) dan is daar alle begrip voor en dan gaat hij (of ik) echt niet door het huis lopen stampen. Ik vind het wel altijd belangrijk dat er op zulke momenten nog enige vorm van intimiteit is, bijvoorbeeld in de vorm van knuffelen.
Voor mijn man geen herkenning, maar voor mijzelf wel. Mijn man ontspant van (ruim) voldoende (uit)slapen. Ik van s*ks.
Herkenbaar, mijn man wil elke dag of om de dag. Ik meestal 1 keer per week (soms nog minder) hij zit regelmatig te zeuren en is een beetje gepikeerd als ik niet wil.
Hier ook eerder andersom Niet dat ik wat te klagen heb maar toch.. kan daar wel snel chagerijnig om worden.
Jup. Ik heb altijd al een laag libido gehad. Mar na jaren hormonen, een zwangerschap en bevalling sta ik niet elke dag te juichen.. Mijn man heeft na drie dagen weer zin. Na een week merk ik het al aan hem. En als het dan nog langer duurt word hij met de dag chagerijniger. Ik wou dat ik tips voor je had. Ik kan dr zelf ook niet altijd evenveel mee..
Bij ons is seks toch wel wat beladen omdat ik jarenlang vaginisme heb gehad en mijn man toen behoorlijk vaak afwees. Dat heeft zijn zelfvertrouwen geen goed gedaan en is volgens mij altijd een beetje een litteken gebleven hoewel we er goed over konden praten. Overigens, toen ik vanuit het zkh een verbod op seks kreeg voor 6mnd in de behandeling daarvan hield hij zich echt heel goed en heeft hij geen moment geklaagd. Sinds ik gestopt ben met de pil is mijn libido erg veel hoger geworden, maar tegelijkertijd knap ik af als ik hem dan moet overtuigen tot seks, hij moet de leiding nemen ik ben niet veeleisend hoor, lijkt maar zo. Dus ja, dan kan hij best wel eens grandioos chagrijnig worden
Oh ja, absoluuuuut herkenning! Ik ben ooit met een ex eens 14 dagen op vakantie geweest, en echt, alles viel tegen toen. Ik was al ziek op vakantie vertrokken, en halverwege de vakantie ook nog last gehad van maagproblemen. Geen énkele zin had ik toen... nou, dat heb ik toen geweten hoor. De eerste dagen was er nog begrip, maar na een weekje begon hij plakkerig/opdringerig te doen. "Morgen" zei ik altijd maar, in de hoop dat hij het zaakje zelf zou oplossen. Achteraf hoorde ik dan dat hij keurig veertien dagen "braaf" was geweest, en ja, dan kan ik de frustratie wel begrijpen. In mijn huidige relatie merk ik het ook nog hoor, als het echt wat lang begint te duren. Ik durf er om te wedden dat ik aan zijn humeur zelfs kan zien wanneer zijn geduld op is en hij het zelf heeft "opgelost"!
Ja heel herkenbaar . Nu ik zwanger ben heb ik gewoon een heel laag libido. En mijn man heeft altijd juist het tegenovergestelde. Het is eigenlijk elke zwangerschap weer een frustratie voor allebei. Voor mijn man omdat ik gewoon weinig tot geen zin heb en voor mij omdat ik er soms gek van wordt dat hij wel zin heeft en ik me verplicht voel om het dan maar te doen. Maar dan is het vaak weer niet goed genoeg want moet het uitgebreider Maar hij is verder wel heel lief hoor
Ehm hier wel herkenning alleen is het andersom. Ik word chagrijnig en gefrustreerd als het te lang geleden is
Mijn man wilde een tijdje terug, maar ik had geen zin en had zere voeten dus ik zei dat ik zere voeten had... nou dat heeft iedereen geweten hoor op mijn verjaardag. Man vind het altijd lollig om te klagen over zijn seksleven en mijn smoesjes.