Ach gun het wat tijd, toen ik 18 was zat ik in zo'n fase dat vrienden/ vriendinnen belangrijker voor me waren dan familie... in de zin van, ik verkoos het samenzijn met vrienden boven een verjaardag van een familielid... Ik heb twee broers die een stuk ouder zijn en dus ook schoonzussen. Ik denk dat ik voor hun misschien ook niet zo'n leuk schoonzus was. Echter is dat helemaal goed gekomen toen ik een vriend kreeg, ging werken etc. Nu sta ik juist vooraan met familiefeestjes. Niet op de weegschaal leggen. De juiste intentie is denk ik toch altijd om iets voor een ander te doen en daar niets voor terug te verwachten. Let it flow ... wat haal je eruit om je hieraan te ergeren?
Juist! Je kunt het (naar mijn mening) niet voor een ander controleren/bepalen wat hij/zij met haar leven doet. Het is voor jou de allerbelangrijkste dag! terrecht! het is je zoontje wat één jaar wordt, ik vindt het alleen een beetje overtrokken. Waarom praat je niet met d'r? Dan vertel je je gevoelens, en dat alleen van jezelf. Ze zal er vast niet bij hebben stilgestaan dat ze jou gekwetst heeft, en dat kan ze pas weten als je haar dat verteld.
Ik ben het helemaal met deze reactie eens! Ik zat me al af te vragen hoe oud je zelf bent, maar het lijkt zo niet veel ouder dan 18... Ik vind (maar hier maak ik vast geen vrienden mee) dat een eerste verjaardag voor anderen totaal niet interessant is. Tuurlijk, voor jou als mamma is het een mijlpaal. Maar je kind heeft het zelf niet door en zal het zich later nooit kunnen herrinneren. Visite komt meer voor jou dan voor je kind, want je kind begrijpt nog niet eens wat een verjaardag is. Iedereen optrommelen voor de eerste verjaardag van een kind vind ik altijd een beetje overdreven. Nu gaat het natuurlijk wel over directe familie, dus minimaal een smsje had wel leuk geweest natuurlijk. Dat je het je schoonzus vervolgens kwalijk neemt dat ze uitnodigingen stuurt voor haar 18e verjaardag vind ik heel raar. En ik vind het ook doodnormaal dat ze eerst haar verjaardag thuis viert, en daarna op stap gaat. Dat doet iedereen toch op die leeftijd! Om een lang verhaal kort te maken; ik vind dat je wel heel erg overdrijft....
hoewel ik het vervelend voor je vind dat je je rot voelt snap ik echt niet waar je je druk om maakt. Ik ben blij dat ik wat makkelijker ben met de mensen om mij heen en zij met mij. Je kiest er toch zelf voor om naar haar verjaardag te gaan? en ook al ga je misschien alleen maar uit goed fatsoen dan ga je toch nog steeds omdat je dat zelf wilt? ik vind het zo vreselijk kinderachtig dat je haar van je hyves af wil halen omdat ze niet naar de verjaardag van je kind is geweest
Ik heb alleen de eerste pagina gelezen met reacties... Iedereen vindt het zo onfatsoenlijk etc. Maar komop, ze is 18! En inderdaad, niet iedereen is al volwassen op die leeftijd hoor en misschien weet ze wel helemaal niet wat ze "aanricht". Ik vind je nogal opgefokt reageren. Misschien moet je het eerst eens tegen haar zeggen. En dan niet gelijk vol in de aanval. Maar iets van: "...., ik vind het jammer dat je niet op ons zoontjes verjaardag bent geweest. Wij zouden het leuk vinden als je misschien eens wat vaker langs zou willen komen of iets dergelijks. Dan leert (je zoontjes naam) je ook een beetje kennen." Of zoiets...maar ik zou er in ieder geval niet gelijk een aanval van maken. Misschien heeft ze het echt niet door. Ik vind het een beetje vreemd dat je zo reageert terwijl je er nog niet eens iets van hebt gezegd (en niemand lees ik in je berichtjes) tegen haar. Praat er eerst eens over. Succes!
Jemig zeg! Ik sta versteld hoeveel dames zich druk maken over de flierefluiterij van een puber! Dat egocentrische hoort toch gewoon bij die leeftijdscategorie. Ze heeft dat echt niet door hoor, dat jij daar zo mee zit en dat zo'n verjaardag zoveel betekend voor jou en je kindje. Daar kom je gaandeweg pas achter, als je meer levenservaring krijgt. Ik zou van jou juist een meer volwassen rol verwachten, meer in de zin van een rolmodel, een lerares. Niet iemand die zich gaat ergeren omdat een ander lol heeft (jaloezie?). Het is nogal een verschil of iemand iets met opzet doet of dat ze gewoon onwetend is. Ik denk dat je wat meer inlevingsvermogen en compassie mag hebben en haar van daaruit kan leren wat de wereld van haar verwacht. En onderdeel van dat leren is laten zien wat wel de juiste manieren zijn, dus juist wel attent naar haar zijn en op haar verjaardag komen. Wees een voorbeeld, verlaag je niet naar puberaal niveau!
Ach 18....gewoon nog een puber dus. Dat je t vervelend vindt dat ze niet op verjaardagen komt, kan me een beetje voorstellen maar waarom je t nou vervelend vindt om op Hyves te zien hoeveel lol ze heeft is mij een raadsel.
Huh? sinds wanneer is een 18jarige een puber? Dan ben ik hoogstwaarschijnlijk de enige die niemand kent die op zijn of haar 18e nog aan het puberen was Anyway.. Ik zou het ook niet leuk vinden hoor! Voor ons is een 1e verjaardag ook heel belangrijk en zou het dus ook zeker niet leuk vinden om niets te horen van bijv. een schoonzusje. Een smsje is immers zo gestuurd.. Maar denk dat je er wel eens met haar over moet 'praten' en vertellen dat het je dwars zit, het is haar misschien helemaal ontschoten en daarna voelde ze zich zo lullig dat ze maar niets alsnog iets zegt?
Als mijn broertje van 19 niet op mn zoontjes eerste verjaardag was geweest (afgelopen nov) was ik ook echt laaiend geweest!! Nee hij was niet klaar met me geweest kan ik je zeggen. Maar gelukkig is hij dol op mn kleine man en is hij er altijd bij dus ik kan me jou zo goed indenken meid....maar voor je haar van hyves afgooit enzo wat ik iets te drastisch vind, zou ik in een gesprekje met haar laten weten hoe je je voelt en waarschijnlijk heeft ze het echt niet eens door....
inderdaad.. Ik vind 18 ook niet echt een puberleeftijd meer! Dat is ook de leeftijd dat je achter het stuur mag, dus dan mag je ook wel een klein beetje volwassenheid hebben toch. Ik had het iig niet gepikt want het is niet niks. Het is haar bloedeigen familie.. Ze laat niet eens wat van zich horen!!! vind het zwak en geen excuus mogelijk.
Aan puberen is geen leeftijd verbonden hoor. Ieder mens is weer verschillend. Ik begon pas op mijn 18e met puberen ... dat heeft wel tot mijn 23e geduurd. Andere meiden zitten dan al op een site als deze. En ik heb me pas dit jaar gemeld... Ik ben een laatbloeier. Dus om nu te stellen dat je op je 18e uitgepuberd moet zijn, daar ben ik het niet mee eens. Maar goed, natuurlijk snap ik dat het niet leuk is als je schoonzusje niets van zich laat horen. Maar ik zou toch denken: 'het is graag of niet'. Ik maak het andersom mee. Ik heb 7 neefjes en nichtjes wonen ook nog aan andere kant van Nederland. Maar ik ben altijd present. Maak 7 x per jaar een rit naar Limburg, Brabant of Amsterdam. Zelfs nog vaker voor verjaardag van broers en schoonzussen. Mijn verjaardag valt twee weken later dan mijn lieve nichtje van 3. Daarna is iedereen wel even verzadigd met verjaardagen met als gevolg dat ik geen enke familiebezoek meer krijg. Ach jaa... ik kan me er niet zo druk om maken. Niet meer i.i.g.
Ik ben het wel met je eens. Eerste verjaardag en zelfs 2e verjaardag daar herinnert een kind zich niets van. Op mijn eigen eerste verjaardag (heb natuurlijk wel de foto's gezien) was de familie langs vaders kant natuurlijk wel voltallig aanwezig. Maar ja die zijn er altijd bij als er gratis te eten valt en eten vaker nog meer weg dan je eigenlijk voorzien had. (mijn moeder is toen zelfs nog naar de winkel gemoeten) Mijn schoonfamilie is net zo, die zie je amper tenzij er iets te krijgen valt. Misschien vandaar uit ook een beetje dat ik zelf niet zo om verjaardagen geef, maar als het zo moet dan liever niet. Ik heb hier zo'n jaloerse schoontante rondlopen. Ze is 60. Weken voor haar verjaardag roept ze al dat ze minstens een kaartje wil. Ik vroeg haar eens waarom, kreeg ik als antwoord omdat ik mijn vader en moeder ook een kaartje stuur. Ja tuurlijk stuur ik die mensen een kaartje, ik woon in een ander land en moet goed plannen wanneer ik ze bezoek omdat het financieel ook niet altijd uitkomt. Dan is het minste wat ik kan doen toch een kaartje sturen.