Hallo allemaal, Het is nu alweer 5 weken geleden dat ik een miskraam heb gehad. Binnen een paar uur was ik mn kindje kwijt, maar ook al was het allemaal binnen een paar uur over en verliet hij/zij mijn buik...in mijn hoofd kan ik er maar niet bij. Ik weet dat het niet zo heeft mogen zijn dit keer en dat het kindje gewoon niet gezond was en ik heb er op zich ook wel vrede mee dat de natuur zijn werk heeft gedaan..maar ik denk er elke dag aan en het is echt moeilijk. Mijn man vindt het nu wel genoeg geweest en heeft het er niet meer over, maar ik kan er niets aan doen, ik denk er echt heel veel aan. Het is echt niet zo dat ik de hele tijd moet huilen ofzo, maar het draait maar in mijn hoofd...dag en nacht. En dan nog iets, de meeste mensen zeggen zoiets van ach dan probeer je het snel weer om een kindje te krijgen maar ik weet niet of iemand hier over mee kan praten maar door deze miskraam heb ik een ontzettende angst gekregen. Ik heb zoveel pijn gehad en daarna nog de emotionele klap dat ik echt bang ben voor een eventuele nieuwe zwangerschap. Ik wil gewoon zwanger kunnen zijn en ervan genieten. Ach misschien heeft het gewoon nog even zijn tijd nodig.....
Hey meis allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen. Ik heb nog nooit een miskraam gehad dus ik kan me ook niet echt in je schoenen verplaatsen. Wel kan ik me voorstellen dat je je heel erg k*t voelt hierom en dat je heel erg verdrietig bent is in mijn ogen heel logisch. Iedereen gaat anders met zijn/haar verlies om en jij hebt natuurlijk het kindje gedragen en de pijn gehad dus voor jou is het denk ik heel ander dan voor je vriend. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je je hier door ontzettend onzeker voelt. En om nu maar nog een kindje te krijgen neemt het verlies en het verdriet van jullie kindje niet weg. Liefs
Hey meis, vreselijk wat jullie hebben meegemaakt Misschien kun je je verhaal alleen beter plaatsen bij het topic miskraam, hier zijn meer meiden die een miskraam hebben gekregen en die weten precies hoe je je voelt. Heel veel sterkte!
Leetje het is ook vreselijk om je kindje te moeten verliezen. het is heel normaal dat je het hier elke dag nog moeilijk mee hebt. Veel mensen kunnen gewoon niet begrijpen hoeveel impact dit hebt. Jij beleefd het met je lijf en je hormonen en alles. En een nieuw kindje is makkelijk praten, want dit kindje ben je kwijt. En een nieuw kindje hoe fijn dat ook is, zal nooit het verloren kindje vervangen. Meid er zijn hier veel vrouwen die begrijpen hoe jij je voelt. Vertel le verhaal, lucht je hart en doe wat jou het beste lijkt. Heel veel sterkte met alles. liefs
Hoi Leetje. Ik weet precies hoe je je voelt. Ik heb afgelopen vrijdag een miskraam gehad, maar mijn man en ik hebben het er ook nog steeds moeilijk mee. Nu moet ik zeggen, ik meer dan mijn man. Maar dat is ook logisch. Zo´n klein wondertje leeft in jouw buik, en jij hebt dan al echt het gevoel dat er iets van jullie samen in je lichaam zit. Je gaat, hoe jong het dan ook is, al echt van hem of haar houden. Ik ben nu ook een beetje bang voor de volgende zwangerschap. Zal het allemaal wel goed gaan? Zou het niet nog eens gebeuren? Ik denk dat vooral de eerste 3 maanden van de volgende zwangerschap het langste duren. Ik wil je heel erg veel sterkte toe wensen, en ik hoop dat het de volgende keer allemaal goed gaat. Liefs van Patries.
hallo meid, ik wil je veel sterkte toewensen, helaas weet ik ook hoe jij je voelt, als je je dat zelf niet meegemaakt heeft weet niemand hoe je je voelt, ik denk er ook nog geregeld aan, en heb best ook wel schrik voor een 2de zwangerschap! ik ben nu even tijd aan het nemen voor mezelf en als ik er klaar voor ben begin ik zeker opnieuw! dikke kus xxx
Lieve meid, ik weet als geen ander wat je mee maakt, maar geloof me, er komt een tijd dat je er wel over heen komt. Je zult het zeker even moeilijk krijgen in je volgende zwangerschap, omdat je natruulijk die angst blijft houden, maar daar kom je echt over heen. En luister niet naar altveel verhalen om je heen, het is een proces wat je door moet maken, maar het komt goed. heel veel sterkte!