Hij moet zich ook leren redden want wat nou als jij ineens opgenomen word in het ziekenhuis of door andere reden uitvalt? Het is makkelijk dat je het overneemt als het hem niet lukt maar dan vind ie zn weg ook niet. Hier ook t meeste thuis maar manlief doet op zn vrije dagen iig 1dag en 1 nacht. Het is ook zijn kindje en ze moeten zich samen kunnen redden mocht ik onverhoopt uitvallen door bijv een gebroken been iod.
meldt je aan bij de Facebook pagina nachtouders. Een heleboel moeders die snschts eruit moeten. Dit gaf mij get gevoel dat ik geen ab normale baby heb. Jij hebt een baby die bij jou wilt zijn. Ik heb ook met mijn baby gestreden. In eigen bed slapen en maar pushen pushen pushen. En ik werd zoooo kwaad op haar. Daar ben ik nu klaar mee. Ik pakte het helemaal verkeerd aan! Ze komt snschts nu om de 1,5 uur. Ik volg nu mijn dochter. Ze slaapt overdag op mij terwijl ik gedwongen wordt om lekker te netflixen of een boekje te lezen. Savonds ga ik om hakf 7 met haar naar boven voedt haar en dan lees ik ook lekker een boek. Omdat ik vaak heel moe ben slaap ik vaker al om half 8 met haar naast me. Lekker samen slapen. Snschts ligt ze ook naast me en krijgen we allemaal wat slaap. Ik geef wel bv dus dat maakt onze situatie anders. Maar stop met pushen. Accepteer de situatie zoals hij nu is en dan wordt het veel leuker!
Hey meid, eerst even een digitale knuffel voor jou!!! Die eerste tijd is zooooo zwaar!! Goed dat je hier komt klagen i.p.v. rare dingen te doen! En natuurlijk ben je chagrijnig, volgens mij ben je doodmoe! Allereerst: ik vind dat je man er ‘s nachts ook wel eens uit mag. Al is het maar 1 nacht per week in het weekend. Een paar uur slaap doet een mens zoooo goed!!! Daarnaast: niet alles uit zijn handen pakken als het niet lukt. Ook kan papa prima een flesje geven, eventueel met wat aanwijzingen. En hoe meer hij oefent, hoe beter dat wordt. Ga zodra papa thuis is uit werk en je hebt gegeten, even lekker een uurtje liggen. Probeer bij te slapen!!! Vraag een vriendin of wie dan ook om een keer overdag een handje te helpen. Ook dan: slapen!! En soms zien anderen net even andere dingen dan jijzelf, puur omdat jij er dag en nacht middenin zit. Voor onze dochter hielp een ritme best heel aardig. Ik zette in de ochtend een wekker en dat een dag of wat volhouden. Vaste tijden uit bed, vaste tijden in bed. Zij had er last van als dingen anders liepen. Waar slaapt je kindje wel? Alleen in je armen? Wel tijdens wandelen? Is een co-sleeper een optie? Box? Kinderwagen? Draagzak?
Heb niet alles heel nauwkeurig doorgelezen, want zit nu te voeden, maar heb je al het medische uitgesloten? Geen oorontsteking, (verborgen) reflux, oid waardoor ze niet op haar rug wil/kan liggen? Osteopaat al geprobeerd? Andere slaaphouding? Kan natuurlijk zijn dat ze van pure vermoeidheid het eerste stuk van de nacht slaapt, terwijl ze toch ergens last van heeft... Mijn dochtertje was de eerste weken alleen maar aan het huilen 's nachts en wilde overdag ook alleen maar in mijn armen slapen, niet in de box of in bed. Totdat ik haar op haar buik neerlegde in de box. Ze sliep ineens 3 uur achter elkaar. 's nachts slaapt ze nu dus ook op haar buik, op een andere manier weigert ze te slapen, op een enkele keer in de auto (maxicosi) na dan. Anders wellicht tijdelijk zo'n wiegend wipstoeltje? Misschien pikt ze dat?
Mijn man heeft maar 1 vrije dag per week doordat hij naar school gaat in het weekend en soms moet hij zelfs die nog werken. Dus veel vrij heeft hij niet jammer genoeg. Maar ik ga vanavond het gesprek met hem aan om te kijken of we een oplossing kunnen vinden. Misschien heeft hij nog een idee hoe we dit beter kunnen doen. En ik zal hem ook uitleggen wat jij hebt gezegd over het uitvallen mocht er iets gebeuren. Daar hadden we nog niet bij stil gestaan.
Goed dat je het gesprek aangaat. Jullie vinden vast een weg erin samen. De babytijd is ook gewoon heel zwaar en hard werken. En onthoud dat alles in fases komt...ook dit gaat weer voorbij en het word straks écht makkelijker en beter. Sterkte!
En eigenlijk voel ik me ook wel blij dat ze graag bij me wil zijn en me nodig heeft. Ik heb het gevoel gehad dat ik het niet goed deed en haar tekort deed. Soms heb ik dit nog wel. Vooral als ik haar even alleen laat in de box. Ik probeer het ook zo min mogelijk te pushen en haar het ritme laten bepalen maar ik merk dat ik hier heel veel moeite mee heb. Ik weet soms niet wat ze wil of wat ze nodig heeft en dat frustreert mij enorm. Ik wil het zo graag goed doen maar ik krijg het idee dat ik het helemaal fout doe. Bij ons in bed laten slapen durf ik niet. Dat doe ik alleen als mijn man weg is naar zijn werk. Ik ben veel te bang dat ze onder de dekens terecht komt of in de kussens.
Dank je wel! Dat doet me goed. Ik ben uitgeput! Rare dingen spoken door mijn hoofd maar gelukkig voel ik me dan ook gelijk schuldig. Alleen bij de gedachte al. Nou ik had vandaag even het idee om naar mijn moeder te rijden zodat ik daar kan slapen. Maar helaas is de afstand te groot om er even naar toe te gaan. Misschien moeten wij dat ook eens gaan proberen. Haar ritme volgen klinkt heel leuk maar het werkt voor geen meter. Met de flessen komen we niet uit en ze drinkt super onregelmatig! Tijdens het wandelen gaat ze ook wel slapen. Vaak duurt het even maar het lukt dan. Maar als we weer thuis komen wordt ze weer wakker. En dan begint het allemaal weer opnieuw. De rest hebben we ook al geprobeerd maar allemaal geen succes. Het liefst bij mij. We hebben een wiegje naast ons bed staan maar die kraakt heel erg als ze zich omdraait. Hier wordt ze dan weer wakker van dus we hebben haar in haar ledikant gelegd.
Herkenbaar hoor, dat je 's nachts veel minder kan hebben dan overdag. Hier nog zo één en inderdaad, de meest rare gedachtes spoken ineens door je hoofd terwijl je hier overdag helemaal geen last van hebt. Je zegt dat de flesjes ook niet makkelijk gaan. Ben je in de mogelijkheid om voeden op verzoek te proberen? En je vindt het vervelend om je man een nacht op zich te laten nemen, kan hij anders misschien 1 voeding per nacht pakken? Dat jullie allebei toch redelijk wat uurtjes achter elkaar kunnen maken, maar toch de 'last' delen zogezegd.
Het medische is uitgesloten. We gaan al naar een osteopaat en we krijgen ook fysio voor haar. Op haar buik wordt ze woedend. Dat wil ze ook niet. De maxicosi doet het hier wel goed maar dat wil ik alleen als we ook echt weg moeten. Zo'n wipstoel hebben we ook gekocht maar daar wil ze alleen in spelen. Net zoals in de box.
Het klinkt als mijn baby. Nergens meer willen slapen en als het wel lukt kleine haze slaapjes. Zo enorm pittig! En de irritaties herken ik ook heel erg. Hier heb ik de site www.onrustigebaby.nl helemaal uitgeplozen. Het zelfde als het boek baby in een droomritme. Ik herkende de oververmoeide en overprikkeld baby heel erg en ben vanaf dat moment begonnen met ritme en regelmaat. Heb er ook een topic over geopend hier. De eerste twee dagen waren vreselijk intensief en kostte heel veel tijd en geduld maar we zijn nu een weekje verder en het gaat steeds beter! Lees het eens door zou ik zeggen En sterkte! Ik vind de babytijd altijd enorm veel energie kosten!
Fijn die herkenbaarheid! Ik ben gelukkig niet de enige. Ik heb op verzoek geprobeerd maar dan drinkt ze hele kleine beetjes heel vaak op de dag. We gaan in ieder geval niet meer te lang rekken. Op een half uurtje ga ik niet kijken maar als ze een uur na de vorige fles alweer vraagt vind ik dat toch wel te vroeg. Mijn man doet altijd de laatste voeding rond 11 uur. En dat scheelt voor mij al enorm. De rest van de voedingen doe ik allemaal.
Ik ga de site eens doorlezen als ik daar de kans voor heb. Het boek heb ik ergens op de kop kunnen tikken en ga ik vanavond ophalen. Ik merk ook dat ze oververmoeid is maar kan geen manier vinden om dit te doorbreken. Gelijk na de fles wrijft ze weer in haar oogjes en begint ze te mopperen wat snel over gaat in krijsen. Maar slapen, ho maar.. Hopelijk kan het boek ons wat houvast bieden.
Is het geen optie dat je moeder een dag en eventueel nachtje jullie kant op komt? Je moet nu echt even bijtanken, dat is zo belangrijk! Misschien ook wel even samen een uurtje weg gaan? Past het ledikant niet naast het bed? Met wat schuiven? Je kindje moet nu ook echt slaap inhalen schat ik in, desnoods stuur je je man een uur naar buiten met de kinderwagen zodat ze een dutje kan doen! Wij wilden ook echt haar ritme volgen, maar ze deed het daar gewoon slecht op! Het werkt gewoon niet voor ieder kind helaas. Kijk goed naar je kindje en dan komt het uiteindelijk echt goed.... hou je taai!
Heel toevallig belde mijn moeder net. Ze had gewoon het idee dat ze even moest vragen hoe het gaat. Grappig dat moeder instinct. Zelfs op afstand. Ze komt zaterdag langs om met even te ontzien en boekt een afspraak bij een beautysalon zodat ik even kan bijkomen. We wonen heel klein dus het ledikantje past niet op onze kamer jammer genoeg. Het wiegje was al passen en meten. En heel veel schuiven. Het zou alleen kunnen als onze klerenkast er uit gaat maar dan hebben we daar geen ruimte voor. Plus hij moet helemaal uit elkaar gedraaid worden. Het was al zo'n rot ding om daar te krijgen. Ik ben bang dat het hier ook niet werkt. Hoe graag we het ook willen. Ze krijgt er gewoon geen ritme in.
Ooooo heerlijk zo’n moederinstinct!! Geniet er dan ook echt even van, laat het even een paar uurtjes helemaal los! Zij vindt het vast heerlijk om een paar uurtjes lekker op de bank te keuvelen met haar kleinkind!
Er is niks wat je voor kunt bereiden op het moederschap en er komen nog meer slechte nachten en dagen aan. Wij hebben ook een kindje die vroeg doorsliep en na een paar maanden ineens een paar keer per nacht kwam voor een speentje. Toen hij mobieler werd en motorisch wat handiger met zijn handjes werden de nachten rustiger. Vanaf 8 maanden ongeveer sliep hij pas echt van 19.00 tot de volgende ochtend zonder ons te ‘roepen’ Maarja...de kiezen komen er hier nu aan en hij zal vast ook nog wel ziek worden, dus slapeloze nachten zullen er vast nog wel komen denk ik. Even lekker klagen is dan alleen maar goed hoor. Het is ook even klote.
Wat fijn dat je moeder komt. En voor je opgeeft. .het duurt ongeveer 7-14 dagen voor je effect merkt. Niet teveel verschillende dingen proberen maar echt even afwachten wat het na 7-14 dagen laat zien.
Herkenbaar die frustratie en irritatie! Ik heb zo vaak gewenst dat er een pasklare oplossing was en wel NU (destijds) waardoor mijn zoontje een tevreden en slaperige baby zou worden.. Al die opmerkingen dat het erbij hoort en dat het wel over gaat etc.. Ik kan je alleen tips geven om het te ‘overleven’ want een pasklare oplossing heb ik ook niet gevonden. Bij mij was 1 ding wat een beetje hielp; een draagdoek voor overdag waardoor zoontje toch meer sliep en ‘s nachts ook minder onrustig/overprikkeld was. En het tweede was om echt af en toe op zaterdagmiddag de deur achter me dicht te gooien en m’n man (in goed overleg) het even met Mn zoontje uit te laten zoeken. Ik ging dan even alleen of met moeder/vriendin ofzo shoppen/thee drinken of iets anders doen waar ik een beetje van kon ontspannen. Veel succes, ergens tussen 4 en 6 maanden werd het bij ons een stuk makkelijker!