Hallo allemaal, Wij spelen op dit moment met de beslissing of wij nu pleegouder willen worden, of in een later stadium van ons leven. Voor mij staat al heel lang vast dat ik "later" pleegouder wil worden. Ik ben opgegroeid met verschillende ooms en tantes die pleegkinderen opvangen (nog steeds) variërend van crisisopvang van kinderen tot weekend/vakantie opvang van verstandelijk gehandicapte kinderen. Voor sommige familieleden kwam dit vanzelf voort uit hun werk, anderen kozen er bewust voor, en runnen nu opvanghuis voor langdurige opvang. Mijn man denkt er gelukkig hetzelfde over, al gaat zijn gevoel uit naar gehandicapte kinderen terwijl mijn gevoel zegt dat de kinderen met een lastige thuissituatie beter bij ons gezin passen. Maargoed, nu werken wij op dit moment allebei in een goede functie, en ik wil voorlopig ook niet stoppen met werken. Voor mij is het pleegouder zijn iets waar je in moet "groeien". Je kunt ook pleegouder worden voor weekend- en vakantieopvang en ik denk dat dit voor ons de eerste stap is. Maar nu, de punten waarover wij nadenken: - praktisch, wij hebben een prachtige 2/1 kap woning uit 1900, maar.. We hadden maar 2 slaapkamers. Nu hebben wij een kleine verbouwing achter de rug, waardoor wij nu een extra logeerkamer hebben. De kamer is niet groot, er staat een op maat gemaakt stapelbed in, (190 x 80) ivm een nis, en dan heb je ong. nog 2 m2 over. Prima kamertje, maar is het groot genoeg om een kind een eigen ruimte te geven om zich in terug te trekken. Aan de andere kant denk ik dan, er is een kamertje, dus wat is nu het probleem. Wat vinden jullie? - Leeftijd. Fenna is nu ruim 15 maanden. Welke leeftijd pleegkinderen vang je dan op? - Daarnaast begin je met weekendopvang, maar je hoort vaak genoeg dat de kinderen uiteindelijk voor korte of langere periode fulltime in het gezin komen. Van ons vergt dit natuurlijk wel het één en ander, want het zal betekenen dat er thuis iemand buiten schooltijd aanwezig zal zijn, dus dat ik op den duur op zoek zal moeten naar een andere baan, want deze tijden zijn met mijn huidige functie niet te realiseren. Zijn wij nu al toe aan deze stap. Veel vragen dus, en ik hoop eigenlijk dat er op het forum meiden zijn die ervaring hebben als pleegouder. Hoe zijn/zouden jullie omgaan met deze punten, en waarom hebben jullie er voor gekozen. Andere reacties zijn natuurlijk ook van harte welkom!
Geen ervaring...maar wel het subforum gevonden waar je een topic hierover kan openen: viewforum.php?f=71
Hoi Josien, om dit soort berichten op de "verkeerde plaats" tegen te gaan, is het misschien mogelijk om bij de naam van dit subforum niet alleen adoptie te noemen maar misschien ook Pleegzorg? Zelf merk ik namelijk dat ik heel veel heb aan mensen die vanuit het oogpunt van de zwangerschapspagina hier tegenaan kijken. Deze vraag heb ik een aantal dagen ook aan Lotte gesteld maar nog geen reactie op gekregen. Niet dat ik nu verwacht dat ze hier direct een antwoord op kan geven, begrijp ook heel goed dat ze andere prioriteiten heeft maar ik (en met mij nog wellicht zeker een aantal andere dames) zou dit enorm waarderen. En Liza heeft zich vanmiddag ook al bij ons stukje "geen pleegzorg maar adoptie" gemeld. Thanks Linda voor je oplettendheid
Hi Lizab, ik lees met je mee. Ik speel zelf al erg lang met deze gedachte. We hebben een prachtig meisje van 15 maanden en ik sluit absoluut niet uit dat er een 2e komt. Ook hier een drukke baan: mijn man werkt fulltime en ik heb een eigen bedrijf en werk 4 dagen. Heel druk dus, maar toch kriebelt er iets van binnen. Ik kom van origine uit de jeugdhulpverlening en heb na mijn studie gewerkt met zeer moeilijk opvoedbare kinderen (tijdens mijn studie HBO-J in een crisisopvang gewerkt) en heb altijd gezegd dat ik weekendpleegouder zou willen worden. Door omstandigheden (kon niet wennen aan de sfeer in de jeugdhulpverlening) ben ik uiteindelijk toch in de zakelijke markt terecht gekomen en doe inmiddels dus totaal iets anders. Nu onze dochter groter wordt is er voor mij meer ruimte in mijn hoofd, mijn gevoel etc. Naast mijn werk, wat heel belangrijk voor mij is en waar ik heel gelukkig van word, trekt die andere kant toch weer. Ik ben dus erg benieuwd naar reacties op jouw topic!