Nou ik heb er vannacht niet van kunnen slapen, werd er naar van als ik er dacht wat er had kunnen of nog kan gebeuren. Ga dus zeker wel een goed gesprek aan, al denk ik dat oma er vannacht ook niet van heeft geslapen. Hond en kind moeten gescheiden worden als ik er niet bij ben of ze moeten oogcontact houden. Merk ik dat dit niet gebeurd, dan is het helaas geen oppasdag meer. Ik vergeef het mezelf nooit als hij nog een keer wordt gebeten....ookal doet hij de hond pijn. Voor kind en hond is het beter. Ik ben bang dat ze ook problemen gaan krijgen met mn neefje, die kruipt net...over een jaar is het waarschijnlijk hetzelfde verhaal. Ik vind het wel erg rot voor opa en oma, ze hadden de hond eerder moeten aanpakken en na de eerste keer beter moeten weten. Maar ik weet ook dat dit in een oogwenk kan gebeuren, je kijkt, draait je om omdat iemand anders wat tegen je zegt en het gebeurt. Daarom hond scheiden van de kinderen, ook voor hun eigen gemoedsrust. Ik zou namelijk wel door de grond kunnen zakken als mijn hond een kind bijt. Je bent en blijft verantwoordelijk voor het gedrag van je eigen hond. Een peuter moet echt nog leren hoe om te gaan met dieren. Huisarts ga ik morgen direct bellen, wondje ziet er netjes uit met een korstje. Geen zwelling ofzo maar wil het wel melden bij HA. Dank voor de reacties. Zoontje vraagt nu zelfs netjes aan mama of hij de poes mag aaien😉
En misschien kom ik over als een koele milde kikker, maar dat ben ik niet. Mijn man vond het grote onzin om voor 1 plekkie de huisarts te bellen. Ikzelf dacht daar gisteren al anders over....al bewandelen wij de weg naar de huisarts niet snel.
haha nou eerlijk gezegd dacht ik dit wel ja Ik zou in alle staten zijn namelijk omg. Maar je vraagt wat je nu moet doen? Nou dat lijkt mij verdomd duidelijk: je zoontje NOOIT meer in 1 ruimte laten met die hond. NOOIT! Je mag van geluk spreken dat hij er zo goed van af is gekomen en dit is nog wel in zijn gezicht. Je zoontje mag hem natuurlijk geen pijn doen maar dit is erg moeilijk bij zo een jong kindje die daar weinig besef van hebben. Een hond mag echter zo nooit reageren. Kinderen reageren nou eenmaal impulsief en onbevangen, een hond die dan in het gezicht bijt (en eerst in hand) hoort echt absoluut niet meer bij kleine kinderen in de buurt te komen. Ik snap ook niet wat daar zo moeilijk aan is om dit met opa en oma te bespreken. Het is hond weg (of in andere ruimte) of zoontje komt daar niet meer. Punt.
Maar waarom heb je niet gebeld? Ik ga ook niet snel, maar als ik twijfel over iets bel ik de assistent en leg mijn verhaal uit en vraag of het nodig is om langs te komen. Morgen is het al 2 dagen geleden! Als mijn man zegt 'ik vind het niet nodig' en ik vind van wel dan bel ik toch alsnog even? En juist als je zegt dat je vannacht niet geslapen hebt, waarom is het dan zo'n drempel om een ha te bellen?
Ik geef regelmatig lezingen over oa dit onderwerp op mijn werk, hond en kind. Het is toch echt uit onderzoek gebleken dat een hond een kind tot ongeveer 12 jaar als ranglagere aanziet. Dit heeft te maken met het feit dat kinderen geen overwicht kunnen hebben op de hond in zijn ogen. Als een kind dus iets doet wat de hond niet aanstaat zal hij waarschuwen en uiteindelijk bijten. Mijn advies: hond en kind nooit samen alleen laten!
Mijn ouders hadden ook een hond en die had van pup af aan al een Tik. Ws te ver doorgefokt. Die hapte regelmatig en schrok daar dan zelf van. Het was dus nooit echt heftig en we hielden er allen rekening g mee. Mijn neefjes en nichtjes mochten ook nooit bij de hond, zelfs nauwelijks met toezicht. T was ook een grote hond dus kan veel schade aanrichten. De hond moest altijd buiten of in de keuken als zij er waren. Op een dag was mijn vader de hond aan het uitlaten en mijn nichtje van toen ongeveer 4/5 liep mee met haar vader. En ineens uit t niets beet hij haar in haar hand. Mijn ouders hebben hem laten inslapen. Dat hij hun kleinkind beet was echt de druppel. Je moet er niet aan denken dat hij echt fanatiek had gegrepen. De dierenarts wilde het niet doen totdat hij haar ook zomaar bijna greep. Ze zag toen duidelijk dat t beest de kolder in zijn kop had. Vond het heel erg voor mijn hondje maar begrijp de keuze van mijn ouders wel. Het was een te groot risico. Nu ik zelf een kleine heb ben ik ook wel blij dat hij er niet meer is hoor. En mijn kind leer ik nu ook echt al om zachtjes te doen. Vind t vreselijk om te zien hoe sommige kinderen met dieren omgaan. Hij krijgt flink op zijn donder als hij een dier pijn doet! Ook al is hj pas 1,5
Wij hebben 3 redelijk grote honden in huis (fokker) en ook bij mijn ouders en schoonouders zijn er honden. Mijn dochter is nooit alleen in de ruimte met de honden als ik er niet bij ben, ookal zijn er 2 honden absoluut 100% te vertrouwen. De derde gromt naar haar als ze te ruw doet en loopt daarna meteen weg (gelukkig). De hond waar ik de meeste vrees van had, is het liefste met haar en heeft nog geen grommetje of lip laten zien (wat ze ook doet, ze is helemaal in love met 'haar'baby), buiten de deur laat ik dus geen kinderen aaien omdat ze dan dus niet te vertrouwen is! Ik vertrouw erop dat ze 100% veilig is, maar daar mag je nooit vanuit gaan. Een kind kan je wel leren dat iets niet mag, maar om daar te komen gaan ze wel eens in de fout.... van een hond mag niet niet verwachten dat ze een kind maar opeens boven hun in de rang laten komen. Kinderen staan van nature gewoon onderaan de ladder. Je kunt een hond natuurlijk wel duidelijk maken dat bepaald gedrag niet gewenst is. Daarom nooit een hond op de bank of stoel of schoot laten zitten als er een kind in dezelfde ruimte is.. je verheft de hond dan in rang. Dat gaat zo vaak fout. Als kind flesje drinkt op de bank, zijn de honden op de grond! De hond van mijn schoonouders is echt een hork, hij heeft er ook geen moeite mee om mensen van zijn gezin te bijten als je aan zijn bot of speeltje komt..... en hij heeft de nare gewoonte om vreemde mensen niet meer uit huis te laten en bijt dan in je voet. De eerste keer dat ik daar thuis kwam, had hij me ook te pakken (en natuurlijk had ik slippers aan), dit doet hij bij mij niet meer. Hij heeft me verder ook nog nooit gebeten. Mijn man bijt hij regelmatig, maar die daagt hem uit. Hij hapt voer, speeltjes en andere dingen grof uit je hand. Hij is gek op mijn dochtertje die hond en pakt bij haar wel heel voorzichtig dingen uit haar hand. Ik ben de enige die haar bij hun thuis mag oppakken of stoeien.... hij beschermt haar heel erg en hij heeft mijn schoonmoeder dus gebeten omdat ze met mijn dochtertje wou stoeien. Hond corrigeert dus duidelijk mijn schoonmoeder, dus die hond is daar de baas. 1 keer zat het handje van mijn dochtertje ertussen (geen verwonding) terwijl hij dus oma wou happen. Ik heb daar al verschillende keren iets over gezegd. Ik wil dan ook niet dat er speeltjes of botjes liggen van de hond met de kans dat er kindervingertjes tussen wat tanden zitten. Ze letten er nu beter op. hetzelfde als vervoer in de auto. Mijn honden zitten in de achterbak en kunnen niet bij mijn dochtertje, dit op verzoek van mijn man die dit absoluut niet wil. Mijn honden zijn nogal wild als ze iets spannends gaan doen en vliegen dan door de auto..... maar de hond van mijn schoonouders zit in hun auto dus gewoon op de achterbank naast mijn kind. Hij is niet zo wild als de mijne, maar ik vind dat hetzelfde principe. Hond zit dus nu in de autogordel op de achterbank en kan niet meer de auto door..... daar heb ik vrede mee. honden en kinderen, het blijft altijd opletten!
Wow ja tja ik vertrouw wel mijn hond maar geen andere. Dochter dol op dieren maar ze is verstandig en luistert goed gelukkig. Al het buiten is loopt ze naar hond sta ik altijd klaar naast en ze mag alleen bij bekende honden aaien etc. Ze doet ook niets ze pakt niet etc maar wel aait. Omdat we zelf hondje hebbem weet ze wat ze niet mag. Onze hond laat zich ook niet knuffelen door haar of erg dichtbij komen. Soms gromt ze terug dat weet ze dat tot hier en niet verder. Ze loopt gewoon weg. Is schat van de honden ook ras die gewoon kindervrindelijk is zal nooot bijten (een babytje heeft keer een pluk haar per ongeluk gepakt zelfs dan bleef ze rustig maar sindsdien loopt ze van kinderen weg). Maar ik hou mijn hondje net als mijn dochtertje is net kind dus ik laat nooit laat terroriseren of doodknuffelen of pesten dat leer ik dochter ook. Ze begrijpt dat erg goed gelukkig. Maar broer van mijn man heeft jack russel die erg druk is en speels en die vertrouw ik nooit en ik zal haar nooit met due hond achterlaten zonder mijn toezicht of toezicht van mijn man. Ookniet achter mijn rug of zo. En als ze ooit beet krijgt ze echt volle mep van mij en nooit zal dichter dan 50mtr naast komen of laat staat een ruimte.